tag:blogger.com,1999:blog-50418667844790018972024-03-19T04:14:20.379-07:00ရောင်ခြည်နုကယားပြည်နယ်၊ လွိုင်ကော်မြို့၊ ပုဗ္ဗာရံုပရိယတ္တိစာသင်တိုက်။သၢႆလႅင်းၼုမ်ႇhttp://www.blogger.com/profile/14663063071004609688noreply@blogger.comBlogger90125tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-37841306781583382862019-06-05T07:28:00.000-07:002020-07-09T19:47:01.305-07:00ရောင်ခြည်နု ဆိုဒ်မှ ပါဝင်လှူဒါန်းသော အလှူရှင်များစာရင်း<div style="font-family: Ours-Unicode; text-align: center;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
”ရောင်ခြည်နု” ဆိုဒ်မှ (Domain Name ဝယ်ရန်အတွက်)ပါဝင်လှူဒါန်းသော အလှူရှင်များစာရင်း</div>
</div>
</div>
</div>
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
</div>
<div style="font-family: Ours-Unicode; text-align: center;">
<table border="2" cellpadding="2" cellspacing="2" class="MsoNormalTable" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: left; width: 95%;"><tbody>
<tr align="center" style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0;"><td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<b><span style="color: blue;"><span style="color: blue;"><span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="8%">စဉ်</span></span></span></b></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span style="color: blue;"><span style="color: blue;"><span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="35%"><b>ဘွဲ့တော်</b>/<b>နာမည်</b></span></span></span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<b><span style="color: blue;"><span style="color: blue;"><span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">နေရပ်</span></span></span></b></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<b><span style="color: blue;"><span style="color: blue;"><span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">အလှူငွေ</span></span></span></b></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<b><span style="color: blue;"><span style="color: blue;"><span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">မှတ်ချက်</span></span></span></b></div>
</div>
</div>
</div>
</td></tr>
<tr align="center" style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0;"><td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="8%">၁</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt; text-align: left;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="35%">အရှင်နန္ဒဓဇ</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">မိုင်းပန်</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">၃၀၀၀၀</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">နှစ်နှစ်စာအတွက်</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td></tr>
<tr align="center" style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0;"><td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="8%">၂</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt; text-align: left;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="35%">အရှင်သြဝါဒ</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">လားရှိုး</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">၁၃၀၀၀</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">တစ်နှစ်စာအတွက်</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td></tr>
<tr align="center" style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0;"><td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="8%">၃</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt; text-align: left;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="35%">အရှင်ဘောဂဝရ</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">ကွန်ဟိန်း</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">၁၃၀၀၀</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">တစ်နှစ်စာအတွက်</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td></tr>
<tr align="center" style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0;"><td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="8%">၄</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt; text-align: left;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="35%">အရှင်အာဒိစ္စ</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span style="font-family: "pyidaungsu";">နောင်ချို</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">၁၃၀၀၀</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">တစ်နှစ်စာအတွက်</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td></tr>
<tr align="center" style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0;"><td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="8%">၅</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt; text-align: left;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="35%">အရှင်သုဓမ္မ</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">မိုင်းပန်</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">၁၃၀၀၀</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td> <td style="border: 1pt inset lightgrey; font-family: Ours-Unicode; padding: 3pt;"><div class="MsoNormal" style="font-family: Ours-Unicode; margin-bottom: 0.0001pt;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<span align="center" style="color: black; font-family: "pyidaungsu";" width="20%">တစ်နှစ်စာအတွက်</span></div>
</div>
</div>
</div>
</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div style="font-family: Ours-Unicode; text-align: center;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<br /></div>
</div>
</div>
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
အလှူရှင်များအားလုံး ကိုယ်၏ကျန်းမာခြင်း စိတ်၏ချမ်းသားခြင်း လောက သာသနာ နှစ်ဖြာကောင်းကျိုး သယ်ပိုးရွတ်ဆောင်နိုင်ကြပြီး မိမိလိုရာဆန္ဒ ပြည့်စုံနိုင်ကြပါစေ။ </div>
</div>
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
ရှေ့ဆက်မည့် ရောင်ခြည်နုဆိုဒ် ဆက်လက်ရှင်သန်နိုင်ဖို့ရန် အလှူရှင်များ တတ်အားသမျှ ပါဝင်လှူဒါန်းကြပါလို့ တိုက်တွန်းနိုးဆော်အပ်ပါသည်။</div>
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
ယခုလက်တလော www.hsailengnum.com ဆိုဒ်၏သက်တမ်းမှာ <u style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #5e5e5e; font-family: pyidaungsu; font-size: 15px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: start; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; color: red; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;">(Nov 13,2019)</span></b></u> ကုန်ဆုံးမည်ဖြစ်ပါသည်။</div>
</div>
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<br /></div>
</div>
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<img alt="áá¢ááá
ááºá¸á¼á¯ááºá" height="47" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinsg03TJj8vg8wRLp2McuoxsUk6TwNkxlu4QblWsHjkzxB3xxhjk4g0Ad4B-yygjnm_mHDYGhl1f9sJS-Yc81AwJhU3UMKAW4CMHdPUuFS4ktbaA8z-stHzK8IKGMXW9IbJ3SHojOYdIM6/s200/sln%2528YesYes%2529.png" width="200" /> </div>
</div>
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<div style="font-family: Ours-Unicode;">
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
သၢႆလႅင်းၼုမ်ႇhttp://www.blogger.com/profile/14663063071004609688noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-12764870793495737522019-05-30T05:00:00.002-07:002019-05-30T05:04:48.417-07:00ပုဗ္ဗာရုံပရိယတ္တိစာသင်တိုက် နှစ်(၅၀)ပြည့် ပွဲတော်ဖြစ်မြောက်ရေး ကော်မတီဖွဲ့စည်းနိုင်ရန်အတွက် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးမှုမှတ်တမ်းရက်စွဲ-30-5-2019<br />
ကယားပြည်နယ်၊ လွိုင်ကော်မြို့၊ ပုဗ္ဗာရုံပရိယတ္တိစာသင်တိုက် နှစ်(၅၀)ပြည့် ပွဲတော်ဖြစ်မြောက်ရေး ကော်မတီဖွဲ့စည်းနိုင်ရန်အတွက် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးပွဲ<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj2zyhtwwNxG_o9h3i9aZRflI5-CePNDgqFwm2nVm-M2WkJPbY90aZ8wz9RBXEErFvMhp4fGuPCCo1srr36OxPwMUI32ugMTKCcS-BIImE2zm-YcFDo-qmKP5w3G7yMSLV_V4X-kpqVAQ/s1600/61476925_1420527271421550_4012409807142125568_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj2zyhtwwNxG_o9h3i9aZRflI5-CePNDgqFwm2nVm-M2WkJPbY90aZ8wz9RBXEErFvMhp4fGuPCCo1srr36OxPwMUI32ugMTKCcS-BIImE2zm-YcFDo-qmKP5w3G7yMSLV_V4X-kpqVAQ/s1600/61476925_1420527271421550_4012409807142125568_o.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTR1XZXs7BYXiY-F7M1VqTVC2a4CvPBO5AVZMofcIzE_Wv1Y-14fzLWDs0iPoUetvv8OTETp8zTsNHwv86gb8A1xrGizhYn-bftYCapLRmX37BWpkLsT0dBP_62B4QAFp3-L6wMnMNJro/s1600/61400546_1420524068088537_8782164464741908480_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTR1XZXs7BYXiY-F7M1VqTVC2a4CvPBO5AVZMofcIzE_Wv1Y-14fzLWDs0iPoUetvv8OTETp8zTsNHwv86gb8A1xrGizhYn-bftYCapLRmX37BWpkLsT0dBP_62B4QAFp3-L6wMnMNJro/s1600/61400546_1420524068088537_8782164464741908480_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmpAhmQiDKQU-X9_vMGLe87hRgkz1PokHdQ2pm8mkqRrguwQI_QM6YQyIPq1gT39dmZMM9BD1uEEjB1-HuTmPiVqsqZG9sBgD_gKcA9JZnJq6zwOThV-Od6goZvnvyYOl7XimmXoUmMIU/s1600/61429064_1420748434732767_914575326762237952_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmpAhmQiDKQU-X9_vMGLe87hRgkz1PokHdQ2pm8mkqRrguwQI_QM6YQyIPq1gT39dmZMM9BD1uEEjB1-HuTmPiVqsqZG9sBgD_gKcA9JZnJq6zwOThV-Od6goZvnvyYOl7XimmXoUmMIU/s1600/61429064_1420748434732767_914575326762237952_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIp6fbmx5Whh8e8i4k1EFZEbrzNnp5rxutBbv_YrFucyaMGonMo0sKUn9fCaMPJyULIxrf0K4LKX6LoSlFEQEGbS8Ce8XBrIpz4Mo42majh-gFDNTTzbbBeVgge1DTnlnONzEcRI_aIj0/s1600/61321713_1420747768066167_5912582989061029888_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIp6fbmx5Whh8e8i4k1EFZEbrzNnp5rxutBbv_YrFucyaMGonMo0sKUn9fCaMPJyULIxrf0K4LKX6LoSlFEQEGbS8Ce8XBrIpz4Mo42majh-gFDNTTzbbBeVgge1DTnlnONzEcRI_aIj0/s1600/61321713_1420747768066167_5912582989061029888_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3zDIfXmmpY1Jyb2XvuDgjCrwVMLbcJKFNp1c8H1ZjoNdGeLmKlit9a0eNuQTjMzTUmng7F1eoTQnEvYCcsYnaG-hqgpoihrpizyMy11NP_b1q_2EEV3yRaoncL191G1ESs_BVU-8E7dc/s1600/61367344_1420527231421554_1725721106528075776_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3zDIfXmmpY1Jyb2XvuDgjCrwVMLbcJKFNp1c8H1ZjoNdGeLmKlit9a0eNuQTjMzTUmng7F1eoTQnEvYCcsYnaG-hqgpoihrpizyMy11NP_b1q_2EEV3yRaoncL191G1ESs_BVU-8E7dc/s1600/61367344_1420527231421554_1725721106528075776_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCBe_i8QbBJclBWSHCma99yYNoBLik0NwhueH3hgTslbSmiyH1rsV2Ny_amhSZDKpbj4ouPtHvEGMk6c9A39DYjNBb6xE83L3CnzJeBnL9mHpjfecTX6HORejSi6_y_QoCB2jUVt4UThw/s1600/61661538_1420527034754907_7769730511458533376_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCBe_i8QbBJclBWSHCma99yYNoBLik0NwhueH3hgTslbSmiyH1rsV2Ny_amhSZDKpbj4ouPtHvEGMk6c9A39DYjNBb6xE83L3CnzJeBnL9mHpjfecTX6HORejSi6_y_QoCB2jUVt4UThw/s1600/61661538_1420527034754907_7769730511458533376_n.jpg" /></a></div>
<br />ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-37851138249003920892019-05-29T12:00:00.001-07:002019-05-29T12:06:08.324-07:00ပုဗ္ဗာရုံ ရွှေရတုဖြစ်မြောက်ရေး တွေ့ဆုံဆွေးနွေးပွဲအကြိုနေ့၂၉ ရက်၊ မေလ၊ ၂၀၁၉<br />
လာမည့် ၂၀၂၀ ခုနှစ်တွင် ကယားပြည်နယ် လွိုင်ကော်မြို့ ပုဗ္ဗာရုံပရိယတ္တိစာသင်တိုက် တည်ထောင်ခြင်း နှစ်ငါးဆယ်ပြည့် ရွေရတုပွဲ ကျင်းပနိုင်ရန်အတွက် နယ်အသီးသီးမှ သာသနာပြု ကျောင်းထိုင်နေကြသော ကျောင်းသားဟောင်းများ အစည်းအဝေးပြုလုပ်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhABDCYc-Gle5s4z0rzWbegzmgwAUB1Msbq37cbMFWdAHJo-vx0uBw7hvWkAQRiNklf2WZmOVVyx7DLs-h36bGCM_e_2RZwh6c2S2Y94sNxBbd8J_uUgxmP9lQ_8SK65y0Wxmuw4Xc2gnY/s1600/61268271_2288331401421831_6933682111878529024_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhABDCYc-Gle5s4z0rzWbegzmgwAUB1Msbq37cbMFWdAHJo-vx0uBw7hvWkAQRiNklf2WZmOVVyx7DLs-h36bGCM_e_2RZwh6c2S2Y94sNxBbd8J_uUgxmP9lQ_8SK65y0Wxmuw4Xc2gnY/s1600/61268271_2288331401421831_6933682111878529024_n.jpg" /></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzJLvJpEZXuMek03IAMIHRpbjGxZoHfH9DBY_Nm_CCo583k1RFw0wJcjK0MHAESdkNMWm1yPZGhF4LXbN5rDSoww6YRMafOgEjQuSquo3UgIlP_ACn7b7mIB_Lb7WJlLuBBW4RO8t0jbg/s1600/61193697_2288331544755150_1893241581444530176_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzJLvJpEZXuMek03IAMIHRpbjGxZoHfH9DBY_Nm_CCo583k1RFw0wJcjK0MHAESdkNMWm1yPZGhF4LXbN5rDSoww6YRMafOgEjQuSquo3UgIlP_ACn7b7mIB_Lb7WJlLuBBW4RO8t0jbg/s1600/61193697_2288331544755150_1893241581444530176_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjueQQUTq6ZtmmVVg3Ihqc6jnlLFi8yvgl3r2Z0WirEZxcZma4JeS3rham5B3rZDe7ZfcDHLywbJdNjylyJ_UfIKrQCtAVFWNK_n93eHuD1G6EtKtb_GnaJRSq2PmBWS6A28elbMvCY2rk/s1600/61202806_1933840930054656_1113060368399204352_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjueQQUTq6ZtmmVVg3Ihqc6jnlLFi8yvgl3r2Z0WirEZxcZma4JeS3rham5B3rZDe7ZfcDHLywbJdNjylyJ_UfIKrQCtAVFWNK_n93eHuD1G6EtKtb_GnaJRSq2PmBWS6A28elbMvCY2rk/s1600/61202806_1933840930054656_1113060368399204352_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg17-JPaa7S6uPXKxz75PtAy70xfhdQgu5dROcon2cVNwaIBqx4_ZQaIcVpA_gcIXonLNUstrKa_1AS0A-lRL-zpd0MuusOTUBkyiX_mBenqicrjAVRuQJVRU-M8JTudfk8749llWm-YiU/s1600/61337383_1933840490054700_2864131054808072192_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg17-JPaa7S6uPXKxz75PtAy70xfhdQgu5dROcon2cVNwaIBqx4_ZQaIcVpA_gcIXonLNUstrKa_1AS0A-lRL-zpd0MuusOTUBkyiX_mBenqicrjAVRuQJVRU-M8JTudfk8749llWm-YiU/s1600/61337383_1933840490054700_2864131054808072192_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEufWe8JxILlcVpLXBXO7cSRYirmYjLqcooaZlFdIiVoCylgrjRWfFssfRimHqBAvbNqwCObutGTPpjv50gcqKvvuog_55XOeHcVIBVoYVZgsq73ro_9DXRox2fYuXK7rd38GFHrMgYmk/s1600/61369511_2288331424755162_3951520841765748736_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEufWe8JxILlcVpLXBXO7cSRYirmYjLqcooaZlFdIiVoCylgrjRWfFssfRimHqBAvbNqwCObutGTPpjv50gcqKvvuog_55XOeHcVIBVoYVZgsq73ro_9DXRox2fYuXK7rd38GFHrMgYmk/s1600/61369511_2288331424755162_3951520841765748736_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_8FfXmR323jVHSHO-2EexOzuJH5FK9fdJBoqHN6Tc3UF3XSnPIXC7jQYLsHy4gGNBAj5WYTFchw9708bt7k_u76c7XsFRT6ks-S0QhT0D5CXgndMDSoE4c1Cd4fDQqfYpCfug69YCyM/s1600/61371415_1933840630054686_5326200681915219968_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_8FfXmR323jVHSHO-2EexOzuJH5FK9fdJBoqHN6Tc3UF3XSnPIXC7jQYLsHy4gGNBAj5WYTFchw9708bt7k_u76c7XsFRT6ks-S0QhT0D5CXgndMDSoE4c1Cd4fDQqfYpCfug69YCyM/s1600/61371415_1933840630054686_5326200681915219968_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2zg6qjcRAfDkeuqloVusiyATLFq9tjGZfdwjDO4o1ln8SfGq8uwhqusMCtLYb-hRJJWK9LqE1FQcerX9M22TgC8v3FEQpZmEJ786GOeYyEICz4CZI1PuA4hD8JkVCuo-qqVlamstmh_k/s1600/61435638_304692220434003_9026740767527272448_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2zg6qjcRAfDkeuqloVusiyATLFq9tjGZfdwjDO4o1ln8SfGq8uwhqusMCtLYb-hRJJWK9LqE1FQcerX9M22TgC8v3FEQpZmEJ786GOeYyEICz4CZI1PuA4hD8JkVCuo-qqVlamstmh_k/s1600/61435638_304692220434003_9026740767527272448_n.jpg" /></a></div>
<div>
<br /></div>
သၢႆလႅင်းၼုမ်ႇhttp://www.blogger.com/profile/14663063071004609688noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-65198495155718266382019-02-03T20:09:00.001-08:002019-02-03T20:10:55.266-08:00ပုဗ္ဗာရုံ(လေးထပ်ကျောင်း)သမိုင်းနှင့် ပုဗ္ဗာရုံပရိယတ္တိစာသင်တိုက် အတွင်း၌ တစ်နေ့တာလုပ်ငန်းများ<div style="text-align: center;">
ကယားပြည်နယ်၊ လွိုင်ကော်မြို့၊ ပုဗ္ဗာရုံ(လေးထပ်ကျောင်း)သမိုင်းနှင့် ပုဗ္ဗာရုံပရိယတ္တိစာသင်တိုက်အတွင်း၌ တစ်နေ့တာလုပ်ငန်းများကို စိတ်ရှည်စွာနဲ့ ဗွီဒီယိုများ တည်းဖြတ်ပေးသော လိုင်းကန်တိုင်း(တိုင်းကော့လီ)မှ အထူးကျေးဇူးတင်အပ်ပါကြောင်း။</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<div style="text-align: right;">
<b><a href="https://www.facebook.com/SaoSuMongPan" target="_blank">အရှင်သုဓမ္မ(မိုင်းပန်)</a></b></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="https://www.youtube.com/embed/gfYhLb3TDqY" width="480"></iframe></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-14194640019319867072018-06-06T01:34:00.000-07:002019-06-04T01:34:31.985-07:00 ထရန်စဖော်မာ အလှူရှင်ကယားပြည်နယ်လွိုင်ကော်မြို့ပုဗ္ဗာရုံပရိယတ္တိစာသင်တိုက်တွင် ကျေးဇူးရှင်ဖခင်ဦးစိုင်းအိုက်ဖုန်း+ကျေးဇူးရှင်မိခင်ကြီးပါနန်းအီဆောင်တို့အားရည်း၍ ကျန်ရစ်သူသားသမီးမြေးမြစ်တို့က ထရန်စဖော်မာ ၂၀၀အား(၁)လုံးကို လှူဒါန်းထားပါသည်။ နိဗ္ဗာနဿ ပစ္စယော ဟောတု<br />
<br />ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-73120140057780379172017-09-02T12:09:00.001-07:002017-09-02T12:09:21.821-07:00ပုဗ္ဗရုံပရိယတ္တိစာသင်တိုက်၊ ၁၃၇၉ (၂၀၁၇-၂၀၁၈)ခုနှစ်၊ ဝါဆိုသံဃာတော်များစာရင်း<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
ကယားပြည်နယ်၊ လွိုင်ကော်မြို့၊ ပုဗ္ဗရုံပရိယတ္တိစာသင်တိုက် </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
၁၃၇၉ (၂၀၁၇-၂၀၁၈)ခုနှစ်၊ ဝါဆိုသံဃာတော်များ စာရင်း</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV0tWKaKT2BMsP8PkOqpqXztSPCdVjvjpYoXEX1FvqN-X0DvmBVemh7XOdbay0U8zkGvNf2ro0w3X9_zCMPOPLP4iJpGQXdh9_bG0i1_NZlQOCaBu2Zk1l3O5vDHFGqd9vOtpe-NMqtd0/s1600/C360_2015-04-07-15-46-22-181.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV0tWKaKT2BMsP8PkOqpqXztSPCdVjvjpYoXEX1FvqN-X0DvmBVemh7XOdbay0U8zkGvNf2ro0w3X9_zCMPOPLP4iJpGQXdh9_bG0i1_NZlQOCaBu2Zk1l3O5vDHFGqd9vOtpe-NMqtd0/s320/C360_2015-04-07-15-46-22-181.jpg" width="320" /></a></div>
<iframe height="480" src="https://drive.google.com/file/d/0B_3wZdUkeO2wVmo2cEJTRHZRM2M/preview" width="640"></iframe>သၢႆလႅင်းၼုမ်ႇhttp://www.blogger.com/profile/14663063071004609688noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-64994079918170754552017-07-16T08:39:00.000-07:002017-07-16T08:39:54.436-07:00ကျောင်းတိုက်အပတ်စဉ် လေ့ကျင့်ခန်း အစမ်းစာမေးပွဲစတင် (၂၀၁၇ ခုနှစ်)<span style="color: #5e5e5e; font-family: 'PT Serif', Pyidaungsu, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 22.5px;">၂၀၁၇ ခုနှစ် ပုဗ္ဗာရုံပရိယတ္တိစာသင်တိုက် အတွင်း၌ </span><br />
<span style="color: #5e5e5e; font-family: PT Serif, Pyidaungsu, sans-serif;"><span style="font-size: 15px; line-height: 22.5px;">အပတ်စဉ် ကျောင်းတိုက်လေ့ကျင့်ခန်း အစမ်းစာမေးပွဲများကို ဝါဆိုလပြည့်ကျော်(၈)ရက်နေ့တွင် စတင်ကျင်းပသွား မည်ြဖစ်ပါသည်။</span></span><br />
<br />
<ol>
<li><span style="color: #5e5e5e; font-family: 'PT Serif', Pyidaungsu, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 22.5px;">ပထမကြီးတန်း - ၁၅ ပါး</span></li>
<li><span style="color: #5e5e5e; font-family: 'PT Serif', Pyidaungsu, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 22.5px;">ပထမလတ်တန်း - ၂၃ ပါး</span></li>
<li><span style="color: #5e5e5e; font-family: 'PT Serif', Pyidaungsu, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 22.5px;">ပထမငယ်တန်း - ၃၃ ပါး</span></li>
<li><span style="color: #5e5e5e; font-family: 'PT Serif', Pyidaungsu, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 22.5px;">အခြေပြုတန်း - ၅၉ ပါး</span></li>
<li><span style="color: #5e5e5e; font-family: 'PT Serif', Pyidaungsu, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 22.5px;">မူလကြီးတန်း - ၈၃ ပါး</span></li>
<li><span style="color: #5e5e5e; font-family: 'PT Serif', Pyidaungsu, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 22.5px;">မူလငယ်တန်း - ၁၇၉ ပါး<br />စုစုပေါင်း စာသင်သားများ - ၃၉၂ ပါး</span></li>
</ol>
<br />
<div style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #5e5e5e; font-family: 'PT Serif', Pyidaungsu, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 22.5px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: right; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<div style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<br style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease;" /></div>
<div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXvghOhZDE95icZjv5YfRJEyStdePiEFYNoU-SahGo4vVrQVu07960e7irlNci8q1IDroLDkrWUYKwWYaCDY3LffI-tv588pg79ZwC9X1PbfC_mVdKKc2jONBU2U8Obp-tqU6M08_j-Fg/s1600/IMG_0283.JPG" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXvghOhZDE95icZjv5YfRJEyStdePiEFYNoU-SahGo4vVrQVu07960e7irlNci8q1IDroLDkrWUYKwWYaCDY3LffI-tv588pg79ZwC9X1PbfC_mVdKKc2jONBU2U8Obp-tqU6M08_j-Fg/s1600/IMG_0283.JPG" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
<br style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease;" /><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnhGxx8mIKoaW-1dvOoAtqJSFWI3CykjV56aL-eN2zYM4K3otmPcsTrCgaM2PHv3bcYXSgjRWOsdGGvN4LIJA0Dj1XfZtVqyG_5jhS2gzVFq7NdqkrlhLDTSPTJrnxuy2qwytl5IaWXSo/s1600/IMG_20160831_172608.jpg" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnhGxx8mIKoaW-1dvOoAtqJSFWI3CykjV56aL-eN2zYM4K3otmPcsTrCgaM2PHv3bcYXSgjRWOsdGGvN4LIJA0Dj1XfZtVqyG_5jhS2gzVFq7NdqkrlhLDTSPTJrnxuy2qwytl5IaWXSo/s1600/IMG_20160831_172608.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
<br style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease;" /><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg60hKhLG2mT5S9awNYOPca7sdLlOh5Kb9WGWRg2oI5LqpMmGne8MBOALjjpb2j1rJTgyaSyN4YRHXrZhF-CK0i2mW-V2xq3wIsBgnoBHwCzNWDM8qVKWEs0OLsM1ODYqjn90wy4ikBNe4/s1600/IMG_20160831_161145.jpg" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg60hKhLG2mT5S9awNYOPca7sdLlOh5Kb9WGWRg2oI5LqpMmGne8MBOALjjpb2j1rJTgyaSyN4YRHXrZhF-CK0i2mW-V2xq3wIsBgnoBHwCzNWDM8qVKWEs0OLsM1ODYqjn90wy4ikBNe4/s1600/IMG_20160831_161145.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
<div style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<br style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease;" /></div>
</div>
<div style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #5e5e5e; font-family: 'PT Serif', Pyidaungsu, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 22.5px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdGgymfwFRR6625NUaGMG_QLwq7E1APvDR-DvDDqsBxyEsOsh0ZKppOkc1oF_0ziCUpmvUXLkAu5tRysVaJ1c92-bfVdsrh6RCWXC4Zslq9Ui-jG11AInp0EUshEodk_oZsYqhlF6KQRI/s1600/20121057_890641804421910_939408445_n.jpg" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdGgymfwFRR6625NUaGMG_QLwq7E1APvDR-DvDDqsBxyEsOsh0ZKppOkc1oF_0ziCUpmvUXLkAu5tRysVaJ1c92-bfVdsrh6RCWXC4Zslq9Ui-jG11AInp0EUshEodk_oZsYqhlF6KQRI/s1600/20121057_890641804421910_939408445_n.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
<br style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease;" /><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEzhNi5cqc2qTP-R7TdZoLQ9y_dZRYVOKm68WoBi2l4z9gKetNwTp0kXdvL96LM4Z7tNqNQyRUnNc_RIJqM62l5QT0quxqfVfpvZ9CJmLXZqDE3Yl13s-P3V_Qvp_XmDeIoQXeImJK9Mg/s1600/20120779_890641727755251_397136018_n.jpg" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEzhNi5cqc2qTP-R7TdZoLQ9y_dZRYVOKm68WoBi2l4z9gKetNwTp0kXdvL96LM4Z7tNqNQyRUnNc_RIJqM62l5QT0quxqfVfpvZ9CJmLXZqDE3Yl13s-P3V_Qvp_XmDeIoQXeImJK9Mg/s1600/20120779_890641727755251_397136018_n.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
<br style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease;" /><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjARxqr1Bk8FhO7CYCVfjsjplMn8dhszM_PRaOdnN0q9vgTzc-l0f7AzTAsPD3EOjGcJqVQ1di2hhvgMgcXT7oKMp5YtTjwNA3xbrbXUAIBkjW6fyPzJFgJiz6R4bh7o_7jw5aFY5VIBEU/s1600/20134631_890641454421945_1636827671_n.jpg" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjARxqr1Bk8FhO7CYCVfjsjplMn8dhszM_PRaOdnN0q9vgTzc-l0f7AzTAsPD3EOjGcJqVQ1di2hhvgMgcXT7oKMp5YtTjwNA3xbrbXUAIBkjW6fyPzJFgJiz6R4bh7o_7jw5aFY5VIBEU/s1600/20134631_890641454421945_1636827671_n.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
<br style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease;" /><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8NNBXg5Ucl_4DQbIbKTquT0GP508Er0lWNV-6o2ud5WhyKxDaarIsZGcP6cYr1SIHTi-jcAHP0hTNe6UTOrFTBSFj_siIYjOxEpy061KHKrFYehmlG-2PYvgLSU1afDyiPgiUxMjJEo0/s1600/20134870_890641501088607_1803381522_n.jpg" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8NNBXg5Ucl_4DQbIbKTquT0GP508Er0lWNV-6o2ud5WhyKxDaarIsZGcP6cYr1SIHTi-jcAHP0hTNe6UTOrFTBSFj_siIYjOxEpy061KHKrFYehmlG-2PYvgLSU1afDyiPgiUxMjJEo0/s1600/20134870_890641501088607_1803381522_n.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
<br style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease;" /><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifdnnMsqOJ32mDedi-gb7TFY4Z2Zgb9rqQ3bAYKMe7zkhjJsWeeINuGI-LLq34FH9k1_H3W-GEu85CP4FYntKklT_r7dV5C1eN63lPvWgtCSa2r13z3usPvQ4zlHyFxmj1YdNsN0rO5Ls/s1600/20136438_890641431088614_2069289340_n.jpg" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifdnnMsqOJ32mDedi-gb7TFY4Z2Zgb9rqQ3bAYKMe7zkhjJsWeeINuGI-LLq34FH9k1_H3W-GEu85CP4FYntKklT_r7dV5C1eN63lPvWgtCSa2r13z3usPvQ4zlHyFxmj1YdNsN0rO5Ls/s1600/20136438_890641431088614_2069289340_n.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
<br style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease;" /><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii29NAi8akEZsETBb8noSPBC4oAItucVSQbejdcyLm6U3do12IOiKrBIYtm-ShOfpYysWt25xpkYZ1wuMfrdbm6STg6E3_k2Sm6KWAqGk0IAqtFXUHvuNUSHWzXWm0vDHOD1WqM85-Oi4/s1600/20134466_890641014421989_1363617237_n.jpg" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii29NAi8akEZsETBb8noSPBC4oAItucVSQbejdcyLm6U3do12IOiKrBIYtm-ShOfpYysWt25xpkYZ1wuMfrdbm6STg6E3_k2Sm6KWAqGk0IAqtFXUHvuNUSHWzXWm0vDHOD1WqM85-Oi4/s1600/20134466_890641014421989_1363617237_n.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
<div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
</div>
<div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibi2fOkIB5m2hnx_UvXaQM22aVF59h7P7SCcjMztGZY36MY4eggD_523266TJkjR8oY9gj999-oUVmSK5Lnoric47pqOm5A_337xZzNXrbKQBVgg1jKU14qkXJbaCVfD7eCzePa3LQuXY/s1600/IMG_20160831_172522.jpg" imageanchor="1" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #31ae27; float: none !important; margin: 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibi2fOkIB5m2hnx_UvXaQM22aVF59h7P7SCcjMztGZY36MY4eggD_523266TJkjR8oY9gj999-oUVmSK5Lnoric47pqOm5A_337xZzNXrbKQBVgg1jKU14qkXJbaCVfD7eCzePa3LQuXY/s1600/IMG_20160831_172522.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease; vertical-align: baseline;" /></a></div>
</div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-32463931027420111112017-07-07T22:44:00.000-07:002017-07-07T22:44:14.937-07:00ဝါဆိုလပြည့် ဓမ္မစကြာအခါတော်နေ့အကြောင်း သိကောင်းစရာ။❖ ဝါဆိုလပြည့်နေ့ကို ဓမ္မစကြာ အခါတော်နေ့ အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် ကျင်းပရခြင်းမှာ ထိုနေ့၌ ဓမ္မစကြာတရားတော်ကို မြတ်စွာဘုရားက ဟောကြားတော်မူသည်ကို အကြောင်းပြု၍ ကျင်းပရခြင်း ဖြစ်ပါသည်။<br />
❖ ဓမ္မစကြာ တရားတော်ကို မြတ်စွာဘုရားသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံ ဗာရာဏသီပြည် မိဂဒါဝုန်တော၌ မဟာသက္ကရာဇ် ၁၀၃-ခုနှစ် ဝါဆိုလပြည့်နေ့ နေဝင်လထွက်အချိန်၌ ပဉ္စဝဂ္ဂီငါးဦးတို့အား ဘုရားအဖြစ်ကို ၀န်ခံသောအားဖြင့် ဟောကြားတော်မူခဲ့ပါသည်။<br />
❖ ဓမ္မစကြာတရားတော်သည်<br />
ဝိနည်းမဟာဝါပါဠိတော်၌<br />
ပဥဉ္စဝဂ္ဂိယ ကထာ-အမည်ဖြင့် လာရှိပါသည်။<br />
ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ္ဂ ပါဠိတော်၌ ဓမ္မစက္ကပဝတ္တန ဝါရ-အမည်ဖြင့် လာရှိပါသည်။<br />
မဟာဝဂ္ဂသံယုတ် ပါဠိတော်၌ ဓမ္မစက္ကပဝတ္တန သုတ္တ-အမည်ဖြင့် လာရှိပါသည်။<br />
❖ ဓမ္မစက္ကပဝတ္တန၏ အဓိပ္ပါယ်မှာ<br />
တရားတည်းဟူသော အသိစက်ကို ဖြစ်စေ၊ လည်စေတော်မူခြင်း-ဟု အဓိပ္ပါယ် ရပါသည်။<br />
(ဓမ္မစက္က=တရားတော်။ ပဝတ္တ=ဖြစ်စေ၊ လည်စေခြင်း။)<br />
❖ ဓမ္မစကြာတရားတော်သည် သစ္စာလေးပါးတရားကို ညွှန်းဆိုဟောကြားသော ဒေသနာဖြစ်၍ ပိဋကသုံးပုံ၏ အနှစ်ချုပ်တရားဟု ဆိုထိုက်ပါသည်။ ဓမ္မစကြာတရားတော်ကို စိစစ်သုံးသပ်ကြည့်ပါလျှင် လမ်းစဉ်မှာ<br />
(အစွန်း ၂-ခု) ကို ရှောင်ကြဉ်ရေး၊ မဇ္ဈိမပဋိပဒါ လမ်းစဉ်မှန်ကို ကျင့်သုံးရေးတို့ကို ညွှန်ကြားထားပြီး သစ္စာလေးပါးတရားကို သိမြင်စေရန် ဟောကြားထားသောကြောင့် ဗုဒ္ဓဝါဒ၏ တိကျခိုင်မာသော သဘောတရားကို တွေ့မြင်နိုင်ပါသည်။<br />
❖ ဤကဲ့သို့ အနှစ်သာရပါရှိသော တရားဖြစ်၍ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် ရဟန်းရှင်လူတို့က ဓမ္မစကြာတရားတော်ကို အထူးပင်အာရုံစိုက်၍ ရွတ်ဖတ် သရဇ္ဈာယ်တော်မူကြပါသည်။ အမြို့မြို့ အရွာရွာ၌ ဓမ္မစကြာ အသင်းများ ဖွဲ့စည်းပြီး ပြန့်ပွားအောင် ဆောင်ရွက်လျက်ရှိကြပါသည်။<br />
❁ ( ဝါဆိုလပြည့်နေ့၏ ထူးခြားချက်များ ) ❁<br />
══ ══ ══ ══ ══<br />
► ၁။ ဂေါတမဘုရားလောင်း<br />
ပဋိသန္ဓေနေသောနေ့ဖြစ်၍ ထူးခြားခြင်း။<br />
► ၂။ ဂေါတမဘုရားလောင်း<br />
တောထွက်တော်မူသောနေ့ဖြစ်၍ ထူးခြားခြင်း။<br />
► ၃။ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား<br />
ဓမ္မစကြာတရား စတင်ဟောတော်မူသောနေ့ဖြစ်၍ ထူးခြားခြင်း။<br />
► ၄။ ရေမီးအစုံစုံတို့ဖြင့် တန်ခိုးပြာဋိဟာကို<br />
ပြတော်မူသောနေ့ဖြစ်၍ ထူးခြားခြင်း။<br />
► ၅။ ဘုရားအဖြစ်ကို ၀န်ခံတော်မူသောနေ့ဖြစ်၍<br />
ထူးခြားခြင်း။<br />
► ၆။ တရားရတနာ စတင်ပေါ်သောနေ့ဖြစ်၍<br />
ထူးခြားခြင်း။<br />
► ရ။ သံဃာရတနာ စတင်ပေါ်သောနေ့ဖြစ်၍<br />
ထူးခြားခြင်း။<br />
► ၈။ ပုထုဇဉ်ခရီးမှ အရိယာခရီးသို့ စတင်<br />
ကူးပြောင်းခွင့်ကြုံသောနေ့ဖြစ်၍ ထူးခြားခြင်း။<br />
► ၉။ ဧဟိ ဘိက္ခု-ဟူသောစကားကို<br />
စတင်ကြားရသောနေ့ဖြစ်၍ ထူးခြားခြင်း။<br />
❖ အထက်ဖော်ပြပါ ဝါသေသအကြောင်းများကြောင့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် သူတော်စင်တို့က ဤဝါဆိုလပြည့်နေ့၌ ကျောင်းကန်ဘုရားသို့ သွားရောက်၍ ဝါဆိုပန်းများ ကပ်လှူခြင်း၊ ဝါဆိုသင်္ကန်း လှူဒါန်းခြင်း၊ ဓမ္မစကြာတရားတော်များကို ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ခြင်းအားဖြင့် ဝါဆိုလပြည့် ဓမ္မစကြာ အခါတော်နေ့-ကို ဆင်နွှဲ ပြုလုပ်ကြပါသည်။<br />
<br />
★ _/_ သဗ္ဗဒါနံ ဓမ္မဒါနံ ဇိနာတိ၊ _/_ ★<br />
❖ Credit - Shwe Nyar Thar<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipVYJ7VpD-ajS8DiguHh7O73kLAGgGEYcJeuNj8imjcA47Xs9KNZusRsBTYRm0r-TfDCQX8kKBax3KjSCdtx5r9LN2Avw6KHgzvukbxWtuhkv-Bx41MWGxtKUIMDlKseMBKaRS8uzLxKU/s1600/warso.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="779" data-original-width="552" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipVYJ7VpD-ajS8DiguHh7O73kLAGgGEYcJeuNj8imjcA47Xs9KNZusRsBTYRm0r-TfDCQX8kKBax3KjSCdtx5r9LN2Avw6KHgzvukbxWtuhkv-Bx41MWGxtKUIMDlKseMBKaRS8uzLxKU/s320/warso.jpg" width="226" /></a></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-21512598247860737632017-06-16T19:27:00.002-07:002017-06-16T19:27:31.341-07:00ဝါဆိုသင်္ကန်း ကပ်လှူခြင်းအကြောင်း သိကောင်းစရာဝါဆိုခြင်း၊ ဝါကပ်ခြင်း<br />
ဝဿာဝါသ - ဝါဆိုခြင်း၊ ဝါကပ်ခြင်း၊ မိုးသုံးလအတွင်း ဝါဆိုသည့် ကျောင်းတိုက် အာရာမ်တွင်းမှာ နေရခြင်း။<br />
ဝါဆိုမှုသည် မြတ်စွာဘုရားရှင် သက်တော်ထင်ရှား ရှိစဉ်ကပင် ရှိခဲ့သည်။ ဝါဆို၊ ဝါကပ် ဥပဒေ မပညတ်မီက ရဟန်းများသည် ဥတုသုံးလီ နေပူ၊မိုးရွာမရှောင်လှည့်လည် သွားလာနေခဲ့ကြသည်။ မိုးကာလလူတို့စိုက်ပျိုးထားသော စိုက်ပျိုးပင်များကိုရဟန်းတို့ ကျော်ဖြတ် နင်းကြသဖြင့်စိုက်ပျိုးပင်များ ပျက်ဆီးသောကြောင့် လူတို့က ရဟန်းများကို ကဲ့ရဲ့ကြသည်။<br />
<br />
မြက်သစ်ပင်၊ ရေပေါက်ငယ်များ ကိုပင် အသက်ရှိသည်ဟု ယူဆသူများလည်း ရှိနေသည်။ အဘယ့်ကြောင့် ဘုရားသားတော် ရဟန်းများသည် အပင်ငယ်များနှင့် ပိုးမွှား များကို နင်းခြေဖျက်ဆီးလျှက် တစ် နှစ်ပတ်လုံး ခရီးသွားနေကြပါသနည်း။ သာသနာပြင်ပ တိတ္ထိတို့သော်မှ မိုးဥတုတွင် ခရီးမထွက်ပဲ ကြောင့်ကြမဲ့ နေနိုင်ကြသည်။ ယုတ်စွအဆုံး ငှက် တိရစ္ဆာန်တို့သော်မှ မိုးကာလတွင် အသိုက်၌နေကြသည်။ အပင်ငယ်များ၊ သတ္တဝါငယ် လေးများ ပျက်ဆီး သေကြေကြရသည်ဟု ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင် ရှုံ့ချကြသည်။<br />
<br />
ထို့ကြောင့် ဘုရားရှင်က ရဟန်းတော်များ မိုးသုံးလကာလပတ်လုံး ခရီးမထွက်ရသော ဝါဆို ဝါကပ် ဥပဒေကို ပညတ်ခဲ့ရသည်။<br />
ဝါကပ်ခြင်းနှစ်မျိုးရှိသည်<br />
(၁) ပုရိမဝဿာဝါသ - ပထမဝါကပ်ခြင်း၊ ဝါဆိုလပြည့်ကျော် တစ်ရက်နေ့၌ ဝါကပ်၍ သီတင်းကျွတ် လပြည့်နေ့တွင် ဝါကျွတ်သည်။<br />
(၂) ပစ္ဆိမဝဿာဝါသ - ဒုတိယဝါကပ်ခြင်း၊ ဝါခေါင်လပြည့်ကျော် တစ်ရက်နေ့၌ ဝါကပ်၍ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့တွင် ဝါကျွတ်သည်။<br />
<br />
ဝါဆိုသင်္ကန်းကပ်လှူခြင်း<br />
ရဟန်းများကို ဘုရားရှင်က ဝါဆိုဝါကပ် ခွင့်ပြုတော်မူပြီးနောက် နှစ်အတန်ကြာတွင် ဘုရားရှင်ကလူတို့လှူဒါန်း သော သင်္ကန်းကို ခွင့်ပြုခဲ့ရာ ဝါဆိုသင်္ကန်း လှူဒါန်းလိုသော သူတို့သည် ဝါဆိုဝါကပ်ကြသော ရဟန်းများကို ဝါဆိုချိန် ဝါတွင်းအချိန် ဝါကျွတ်ခါနီးအချိန် တို့၌ဝါဆိုသင်္ကန်းကို ကပ်လှူကြပါသည်။ ဝါဆိုသင်္ကန်းများကိုစေတနာ သုံးတန် ပြဋ္ဌာန်းပြီး ဤကျောင်းတိုက်မှာ ဝါကပ်တော်မူကြသော သံဃာတော်အရှင်မြတ်များ ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ကျန်းမာ ချမ်းသာစွာဖြင့် ပရိယတ္တိအကျင့်၊ ပဋိပတ္တိအကျင့်တွေကို ကျင့်ကြံကြိုးကုတ် အားထုတ်နိုင်ရန်အတွက်် သင်္ကန်းကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ ပူပင်ကြောင့်ကျမှုမရှိစေရန် ဝါဆိုသင်္ကန်း အဖြစ်ဖြင့် လှူဒါန်းနိုင်ကြပါသည်။<br />
<br />
ဝါဆိုသင်္ကန်းလှူဒါန်းရခြင်းအကျိုး<br />
'' အရဟတ္တဓဇ'' ခေါ် ရဟန္တာတို့၏ အလံတံခွန်သဖွယ်ဖြစ်သော ဤဝါဆိုသင်္ကန်းကို လှူဒါန်းရသဖြင့် . . .<br />
'' ဝတ္ထဒေါ ဟောတိ ဝဏ္ဏဒေါ ''<br />
'' ဝတ္ထဒါနေန ဝဏ္ဏသမ္ပတ္တိ ပဋိလာဘော '' ဟူသော ဒေသနာတော်များအရ သင်္ကန်း၏ အဓိကအကျိုးဖြစ်သော ' အဆင်းလှခြင်း ' ဟူသော အကျိုးကို ဧကန်ရမည်ဖြစ်ပေသည်။<br />
<br />
ထို့ပြင် ဘဝသံသရာ ကျင်လည်ရစဉ်ဝယ် -<br />
'' ရွှေသို့အဆင်း၊ မြူကြေးကင်၍<br />
ရောင်ဝင်းထိန်ပ၊ နူးည့ံရ၏၊<br />
မကသိန်းဖိုး၊ ပုဆိုးရလေ၊<br />
ညိုရွှေဖြူနီ၊ ဤရှစ်လီသည်၊<br />
ကျမ်းညီသင်္ကန်း လှူကျိုးတည်း။ ''<br />
ဟူသော အပဒါန်လာ သင်္ကန်းအကျိုး (၈)မျိုးကိုလည်း ရဦးမည်ဖြစ်၏။<br />
<br />
ထိုမှတပါး '' ဣဒံ မေ ပုညံ အာသဝက္ခယံ ဝဟံ ဟောတု-တပည့်တော်၏ ဤဝါဆိုသင်္ကန်းအလှူသည် အာသဝေါ တရားလေးပါး ကုန်ရာကုန်ကြောင်းဖြစ်သော မဂ်ညာဏ် ဖိုလ်ညာဏ် မြတ်နိဗ္ဗာန်ကို ဧကန်ရောက်အောင် ရွတ်ဆောင်နိုင် ပါစေ '' ဟု ဆုတောင်း လှူဒါန်းခဲ့သော် ဒုက္ခခပ်သိမ်း ငြိမ်းရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာ ဟူသော အကျိုးအမြတ်ကို မလွဲမသေရပေမည်။<br />
<br />
ဝါဆိုသင်္ကန်း အမေး၊ အဖြေ ကဏ္ဍ<br />
မေး။ ။ ဝါကပ်တာ(ဝါဆိုတာ)ကဘယ်နှမျိုး ရှိပါသလဲ။<br />
ဖြေ။ ။ ပုရိမဝါ ကပ်ခြင်း၊ပစ္ဆိမဝါ ကပ်ခြင်းလို့ ဝါကပ်ခြင်း ၂ မျိုး ရှိပါတယ်။ ဝါဆိုလပြည့်ကျော်တစ်ရက်နေ့မှာ ဝါကပ်တာဟာ ပုရိမဝါကပ်တာ(ရှေ့မှာဖြစ်တဲ့ဝါကပ်တာ)ပါပဲ။ ဝါခေါင်လပြည့်ကျော် တစ်ရက်နေ့မှာ ဝါကပ်တာဟာ ပစ္ဆိဝါကပ်တာ (နောက်ဖြစ်တဲ့ ဝါကပ်တာ)ပါပဲ။<br />
(ခုဒ္ဒသိက္ခာ ဘာသာဋီကာ၊ ၃၉၅)<br />
<br />
မေး။ ။ ဘယ်လို ရှင်၊ရဟန်းကပစ္ဆိမဝါ(ဒုတိယဝါ)ကို ကပ်နိုင်ပါတယ်။<br />
ဖြေ။ ။ ပုရိမဝါ ကျိုးပျက်တဲ့ ရဟန်းနဲ့ အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့်ပုရိမဝါ မကပ်ခဲ့တဲ့ ရဟန်းဟာ ပစ္ဆိမဝါ(ဒုတိယဝါ)ကို ကပ်နိုင်ပါတယ်။<br />
(ခုဒ္ဒသိက္ခာ ဘာသာဋီကာ၊ ၃၉၈)<br />
<br />
မေး။ ။ ဝါထပ်တယ်ဆိုတာ ဘာကိုခေါ်တာပါလဲ။ ဘာကြောင့် ထပ်ရတာပါလဲ။<br />
ဖြေ။ ။ ဝါခေါင်လကို ဝါခေါင်လလို့မပြုဘဲ'ဝါဆိုလ'လို့ ထပ်ပြီး့ပြုတာကို'ဝါထပ်တယ်'လို့ခေါ်စမှတ် ပြုကြတာပါပဲ။ အဲဒီလို ဝါဆိုလ နှစ်ထပ်ဖြစ်ရတာမှာလည်းရက် မစုံလတွေကို ပြန်ပြီးအစားပေးသောအားဖြင့် ကောင်းကင်ကနေ သွား ၊ လ သွားနဲ့ ကိုက်ညီစေလိုလို့ပါပဲ။<br />
(မဟာဝါ ဘာသာဋီကာ(ဒု)၊ ၅ )<br />
<br />
မေး။ ။ ဘုရားရှင်က ဘာ့ကြောင့် ဝါဆိုဖို့ ခွင့်ပြုတော်မူခဲ့တာပါလဲ။<br />
ဖြေ။ ။ ဘုရားရှင်က ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ဝေဠုဝန်ကျောင်းမှာသီတင်းသုံးတော်မူပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ဘုရားရှင်က ရဟန်းတွေအား ဝါဆိုဖို့ ခွင့်မပြုရသေးပါ။ရဟန်းတွေက ဆောင်း၊ နွေ၊ မိုး ဥတုသုံးပါးလုံး ခရီးလှည့်လည်ကြပါတယ်။ လူတွေက ဒီလို ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်တင်ကြပါတယ်။ 'ဒီဘုရားသားတော်ရဟန်းတော်တွေက ဆောင်း၊ နွေ၊ မိုး ဥတုသုံးပါးလုံး ဘာလို့ ခရီး လှည့်လည်ကြတာလဲ။ စိမ်းစိုတဲ့ မြက်တွေကို နင်းချေကာ ကာယိန္ဒြေတစ်ခု ရှိတဲ့သတ္တဝါကို ညှဉ်းဆဲကြတယ်။ သတ္တဝါ ငယ်လေးများစွာကို ညှင်းဆဲနှိပ်စက်ကြတယ်။ ဒီသာသနာပ တိတ္ထိတွေဟာ မိုးခိုကြသေးတယ်။ ဒီငှက်တွေဟာ သစ်ပင်ဖျားတွေမှာ အသိုက်တွေပြုလုပ်ပြီး မိုးခိုကြသေးတယ်။'လူတွေရဲ့ အဲဒီကဲ့ရဲ့သံကို ရဟန်းတွေကြားရလို့ ဘုရားရှင်အား လျှောက်ထားကြတဲ့အခါ ရဟန်းတွေမိုးအခါမှာ မိုးခိုဖို့ (ဝါဆိုဖို့) ခွင့်ပြုတော်မူခဲ့ပါတယ်။<br />
(မဟာဝါ ဘာသာဋီကာ(ဒု)၊ ၁၉၂)<br />
<br />
ဇောတိက<br />
<br />
ရဟန်းသံဃာတော်များ ဝတ်ရုံသောသင်္ကန်းသည် သစ် ခေါက်ဆိုးဆေးဆိုးထားသော ပိတ်စသာလျှင်ဖြစ်သည်။ လူတို့ဝတ်သော အဝတ်နှင့် ပိတ်စချင်းတူပါလျက် သင်္ကန်း ကို အဘယ့်ကြောင့် ကော်ရော်မြတ်နိုး ရှိခိုးအမှူးပြုကြပါ သနည်း။ ဤအကြောင်းကို မြတ်စွာဘုရားရှင်အား ရှင် ဥပါလိမထေရ်ကြီးက လျှောက်ထားမေးမြန်းတော်မူ၏။<br />
<br />
မြတ်စွာဘုရားရှင်သည် ရှင်ဥပါလိမထေရ်၏အမေး ကို ''ချစ်သားဥပါလိ၊ ရှေးက လွန်လေပြီးသောဘုရားတို့ သည်လည်းကောင်း၊ ယခုပွင့်ဆဲ ပွင့်လတ္တံ့သောဘုရားတို့ သည်လည်းကောင်၊ ဤဖန်ရည်ဆိုးသောသင်္ကန်းဖြင့်သာ ကိလေသာအညစ်အကြေးတို့ကို ပယ်သတ်ကြကုန်သည်။ ပိတ်စချင်းတူငြားလည်း ဖန်ရည်စွန်းသောသင်္ကန်းသည် ကိ လေသာတို့ကို သန့်စင်ရာ၊ မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်သို့ မျက်မှောက် ပြုရာအတွက် တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်သဖြင့် ရှိခိုးဦးခိုက်ထိုက် ပေသည်''ဟု မိန့်တော်မူလေ၏။<br />
မှီငြမ်း - သာသနာရေးဝန်ကြီးဌာန၊ သာသနာတော် ပြန့်ပွား ရေးဦးစီးဌာန၊ (ဗုဒ္ဓဘာသာကောင်းတစ်ယောက်)<br />
<br />
သင်း, ကိုယ်, ဒု, အိပ်၊<br />
မျက်, ပရိက်, နိသိဒ်, မိုးအမာလို့ဝိနယသံခိပ်ကျမ်းမှာ လယ်တီဆရာတော် မိန့်တော်မူတဲ့အတိုင်း<br />
(၁)။သင်းပိုင်၊<br />
(၂)။ကိုယ်ဝတ်၊<br />
(၃)။ဒုကုဋ်၊ နှစ်ထပ်သင်္ကန်းကြီး<br />
(၄)။အိပ်ရာလွှမ်း၊<br />
(၅)။မျက်နှာသုတ်ပဝါ၊<br />
(၆)။ပရိက္ခာရာ စောဠပုဆိုး၊<br />
(၇)။နိသီဒိုင်အခင်း၊<br />
(၈)။မိုးရေခံသင်္ကန်း၊<br />
(၉)။အမာလွှမ်း အနာလွှမ်း<br />
သင်္ကန်းအားဖြင့် “၉-ပါး ရှိ၏<br />
<br />
ကိုးပါးသော သင်္ကန်းမှတစ်ပါး<br />
ဝါဆိုသင်္ကန်း”ရယ်လို့ သီးခြား မရှိ<br />
ဝါဆိုသင်္ကန်းကို(ဝဿာဝါသိက) လို့ ခေါ်၏၊<br />
<br />
(ဗုဒ္ဓသမီးတော်အမရာ)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizx6rMHfAuB_vvOEChJ81iQi2E2Tm5HGzSBnV5HoEPFzzTReTabnwyWKQ1uMxCeR1pwuRFaUeuXtH5aKyE4Bo-wzyVc7DK8Lx1xle3I1rCeoWCAlZdZpEmy2ZPk3ULoorh8RYLfdC8i4A/s1600/6341397.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="479" data-original-width="640" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizx6rMHfAuB_vvOEChJ81iQi2E2Tm5HGzSBnV5HoEPFzzTReTabnwyWKQ1uMxCeR1pwuRFaUeuXtH5aKyE4Bo-wzyVc7DK8Lx1xle3I1rCeoWCAlZdZpEmy2ZPk3ULoorh8RYLfdC8i4A/s320/6341397.jpg" width="320" /></a></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-28781310425665219072017-05-16T05:56:00.000-07:002017-05-16T05:56:06.681-07:00ယသော်ဓရာယသော်ဓရာ<br />
☆☆☆☆☆☆<br />
ဘုရားလောင်းရဲ့ ပါရမီဖြည့်ဖက်အဖြစ်သိထားတဲ့ ယသောဓရာအကြောင်း လေးနည်းနည်းပြောကြည့်ချင်လို့ပါ။<br />
<br />
ဒေဝဒဟပြည်ရဲ့ သုပ္ပဗုဒ္ဓမင်းကြီးရဲ့ သမီးပါ။<br />
<br />
သူ့မှာ သုံးနှစ်လောက်ငယ်တဲ့ ဒေဝဒတ္တဆိုတဲ့ မောင်တစ်ယောက်ရှိပါတယ်<br />
နာမည်က ဘွားတော်ရဲ့ နာမည်ကိုယူပြီးပေးထားတာပါ။<br />
စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကိုတော့ ယသော်ဓရာ|ယသောဓရာဆိုပြီး ၂မျိုးတွေ့ ရပါတယ်။<br />
နာမည်အရင်းကတော့ ဘဒ္ဒကစ္စနာ|ဘဒ္ဒဉ္စနာ လို့ခေါ်ပါတယ်။<br />
ဘုရားလောင်းနဲ့ ပါရမီများစွာကို အတူတူဖြည့်ခဲ့လို့ ဘုရားအကြောင်း ပြောတိုင်း ယသော်ဓရာက ကျွဲကူးရေပါဆိုသလို အမြဲပါပြီးသားပါပဲ။<br />
ဒီထဲကမှ စာပေမှာ ရှားရှားပါးပါးဖြစ်နေတာလေးတွေရယ်နဲ့<br />
ဘာသာခြားအမေးလေးတွေကို ဖြေပေးချင်တာပါ။<br />
<br />
မေးခွန်း<br />
၁။ဗုဒ္ဓက သားမယားကိုပစ်ပြီး တောထွက်သွားတာ လင့်ဝတ္တရားမကျေပွန် ဘူးလို့ ဆိုလို့ရတာပေါ့ ?<br />
၂။ဗုဒ္ဓ တောထွက်သွားတဲ့အချိန်မှာ သူ့မိန်းမက နောက်အိမ်ထောင်မပြုပဲ ဘာလုပ်သလဲ ?<br />
၃။ဗုဒ္ဓ တိုင်းပြည်ကို ပြန်လာတဲ့အချိန်မှာ ယသော်ဓရာကထွက်မတွေ့လို့ ဗုဒ္ဓကဝင်တွေ့ရတယ်ဆိုတာ ဘာသဘောပါလဲ ?<br />
၄။ယသော်ဓရာက ဗုဒ္ဓရဲ့ခြေထောက်ကိုကိုင်တာ ငိုတာ နမ်းတာတွေကျတော့ရော ဗုဒ္ဓက အပြစ်မဖြစ်ဘူးလား ?<br />
-----<br />
သုမိတ္တာဘဝ<br />
☆☆☆☆<br />
လွန်ခဲ့တဲ့ လေးအသချေင်္နဲ့ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလတုံးက ရမ္မဝတီမြို့မှာ<br />
ဂေါတမဘုရားလောင်း သုမေဓာရသေ့နဲ့အတူ နိယတဗျာဒိတ်ရရှိခဲ့တဲ့<br />
သုမိတ္တာဆိုတဲ့ ပုဏ္ဏားမျိုးနွယ် မိန်းမပျိုကလေး ဘဝက အစပြုခဲ့တာပေါ့ ။<br />
ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရားဆွမ်းခံကြွချိန်မှာ သုမေဓာရှင်ရသေ့က ကိုယ်ကိုဝပ်စင်း တံတားခင်းပြီး နိယတဗျာဒိတ်တော်ခံယူနေချိန်မှာ ဒီရသေ့ကို အလွန်လေးစားအားကျ ချစ်ခင်ကြင်နာပြီး ငါအသက်ရှင်ရကျိုး နပ်ပြီ။ ရသေ့လေးကိုယ့်ကောင်းကျိုးကိုယ် အားထုတ်သလို ငါလည်း အားထုတ်မယ်။ ငါဟာ အတိတ်ကံကြောင့် မြတ်စွာဘုရားကို ကြည်ညိုသလို ဒီလိုစိတ်ဓာတ် ထက်မြက်တဲ့ ရသေ့ကိုလည်း ကြည်ညိုတယ်။ ငါ့မှာ လှူစရာကလည်း မြတ်စွာဘုရားကိုပူဇော်မယ့် ကြာပန်း ၈ခိုင်ပဲ ရှိတယ် ဆိုပြီး ကြာ ၅ခိုင်ကို ရသေ့ဆီလှူ ကြာ ၃ခိုင်ကို ကိုယ်တိုင်ကိုင်ပြီး ဗျာဒိတ်တော်ကို ခံယူပါတယ်။<br />
ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရားက သုမိတ္တာရဲ့ ဘဝါဘဝက ဖြည့်ဆည်းပြီးတဲ့ပါရမီတွေကိုကြည့်ပြီး ဘုရားလောင်းရဲ့အကျိုးအတွက် တူမျှတဲ့စိတ်ရှိတယ်၊ တူမျှတဲ့ကောင်းမှုကံရှိတယ်၊ တူမျှတဲ့လုပ်ရပ်တွေရှိမယ်။ ဘုရားလောင်းကို ကာယကံရော ဝစီကံနဲ့ပါ ချစ်လိမ့်မယ်။ ဒီမိန်းကလေးဟာ ရှုချင်စဖွယ် ချစ်စဖွယ် ရှိမယ်။ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သူ၊ ချစ်စဖွယ်စကားကို ပြောဆိုတတ်သူဖြစ်မယ်။ မြတ်စွာဘုရားတို့ရဲ့တရားကို အမွေခံသူ၊ တန်ခိုးကြီးသူ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ အရှင်ရဲ့ ဘဏ္ဍာကို အမြဲစောင့်ရှောက်သလို ကုသိုလ်တရားတွေကိုလည်း စောင့်ရှောက်လိမ့်မယ်။ ခြင်္သေ့မင်းဟာ နှောင်အိမ်ချိုင့်ကို ဖျက်ဆီးသလို အာသဝေါတရားတို့ကို ဖျက်ဆီးပြီး (သာဝက) ဗောဓိဉာဏ်ကို ရရှိလိမ့်မယ်...။ လို့ နိယတဗျာဒိတ်တော် မြွက်ကြားတယ်။<br />
<br />
ပါရမီဖြည့်ပုံ<br />
°°°°°°°°°°°<br />
ဘုရားအလောင်းတော်နဲ့ ဒီပင်္ကရာ ဘုရားထံမှာ မတွေ့ခင်ကတည်းက ပါရမီ အတူ ပြုခဲ့တာကိုတော့ သဘောပေါက်လောက်ပါတယ်။ ကျမ်းအားလုံး တညီတညွတ်တည်းဆိုတာကတော့ အသင်္ချေ ၂၀ရဲ့အထက်လို့ဆိုပါတယ်။ ဒါဟာ ယသော်ဓရာဟာ ဘုရားလောင်းနဲ့အတူ ပါရမီဖြည့်တာ အနည်းဆုံး အသင်္ချေ ၂၀လို့ ယူဆရပါမယ်။ ရာဟုလာမယ်တော်ဖြစ်ဖို့ ဒီပင်္ကရာဘုရားဆီမှာတစ်ခါ နိယတ ဗျာဒိတ်ရတယ်။ မဟာဘိညာဧတဒဂ်ဘွဲ့ရဖို့ ပဒုမုတ္တရဘုရားဆီမှာတစ်ခါ နိယတဗျာဒိတ်ရတယ်။ ဘုရားလောင်းအတွက် သူဟာအများကြီး ဆုတောင်းပေးခဲ့တယ်။ ကုသိုလ်ကံတွေ များစွာ မရေမတွက်နိုင်အောင် ပြုခဲ့တယ်။ ဘုရားလောင်းအတွက်လည်းပြုပေးတယ်။ မလျောက်ပတ်တာကို ရှောင်ကြဉ်တယ်။ မကျင့်သင့်တာကို တားမြစ်တယ်။ ဘုရားလောင်းအတွက်ဆို အသက်ပါစွန့်တယ်။ ကုဋေအထောင်မကတဲ့ဘဝပတ်လုံး သူတပါးမယားအဖြစ် လှူတာ ခံရတာတောင် ဘုရားလောင်း အတွက် ပါမီဖြည့်ပေးတာပါပဲဆိုပြီး စိတ်ထားမဖောက်မပြန် လိုက်သွားခဲ့တယ်။ ကျွန်အဖြစ်၊ အစားအစာအဖြစ် ပေးလှူတာကိုလည်း အသက်စွန့်တဲ့အထိ ပါရမီဖြည့်တယ်။ ဘုရားလောင်း အတွက်အသက်စွန့်တယ် ဘေးလွတ်ရာရဖို့ အသက်စွန့်တယ်။ ခြေလက်အင်္ဂါ တန်ဆာဆင်အပ်တဲ့ အဝတ်အမျိုးမျိုး များစွာသောမိန်းမတန်ဆာ စတာတွေကိုလည်း မလျှို့ဝှက်ခဲ့ဘူး။<br />
ဘုရားလောင်းအတွက်နဲ့ ဥစ္စာစပါး၊ ရွာနိဂုံး၊ လယ်ယာ၊ သားသမီး၊ ဆင်မြင်း၊ ကျွန်အလုပ်အကျွေးတွေ စွန့်လွှတ်ခဲ့ရတာ မရေနိုင်ဘူး။<br />
လှူမယ်လို့ လာတိုင်ပင်လို့လည်း ကုန်မှာကြောက်တဲ့ စိတ်မဖြစ်ဘူး။<br />
ဘုရားလောင်းကို ပါရမီကူဖြည့်ရလို့ သံသရာမှာ အထူးထူးအပြားပြား<br />
ဒုက္ခပေါင်းများစွာ ခံစားရတာလည်း မရေနိုင်ဘူး။<br />
ဘုရားလောင်းသုခဖြစ်ရင် သူဝမ်းမြောက်တယ်။<br />
ဘုရားလောင်းကြောင့်သူဒုက္ခဖြစ်လည်းဝမ်းမနည်းဘူး။<br />
အေးအတူပူအမျှ ခံစံပေးခဲ့တယ်။<br />
ဗြဟ္မဒေဝ၊ ဂေါတမ(အရင်က) အစရှိတဲ့ ဘုရားပေါင်း ကုဋေတစ်သိန်းရှစ်ဆယ့်ငါးဆူကိုလည်းကောင်း၊<br />
ရှစ်ထောင်ငါးရာ သုံးဆယ့် ခုနစ်ကုဋေကိုလည်းကောင်းသူ ဖြတ်သန်းပြီး ပါရမီဖြည့်ခဲ့တယ်။<br />
လေးအသချေင်္နဲ့ ကမ္ဘာတစ်သိန်းမှာမှ ဘုရားပေါင်း ၂၄ဆူပဲ တွေ့ရတာဖြစ်လို့ အခုလောက်ဘုရားတွေကိုဖူးခဲ့ရတယ်ဆိုတော့ အသချေင်္ပေါင်းဘယ်လောက်ပါရမီဖြည့်သလဲ<br />
စဉ်းစားကြည့်ရင် ကြက်သီးထစရာပါ။<br />
ဘုရားလောင်းနဲ့ အတူတူအဲ့လောက်ပါရမီဖြည့်ခဲ့ပါတယ်။<br />
ပစ္စေကဗုဒ္ဓပေါင်း ၆၄ကုဋေဆီမှာရောပဲ။<br />
ကျန်တဲ့ရဟန္တာပေါင်းကတော့ မရေနိုင်ဘူး။<br />
[ဒါတွေက ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ ဘဝတစ်လျှောက်ကပါရမီဖြည့်ခဲ့တာတွေပါ<br />
လေးအသချေင်္နဲ့ ကမ္လာတစ်သိန်းကာလမှာ ဘုရားပေါင်း ၂၄ဆူပဲတွေ့ရလို့<br />
ဒီလောက်ဘုရားတွေအများကြီးနဲ့ဖူးတွေ့ရတယ်ဆိုတာ ဘယ်လောက်တောင်<br />
အသချေင်္အနန္တ ပါရမီဖြည့်ခဲ့ရသလဲ စဉ်းစားကြည့်နိုင်ပါတယ်<br />
(လေးအသင်္ချနဲ့ ကမ္ဘာတစ်သိန်း၊ အသင်္ချေ၊ ကမ္ဘာ တွက်ပုံတွေကို<br />
ဘုရားဘာကြောင့် အကုန်သိသလဲ ရှင်းတမ်းပို့စ်မှာ တွက်ပြပြီး)]<br />
နောက်ဆုံးဘဝအထိ အခုလိုပါရမီဖြည့်ပါသေးတယ်<br />
အလောင်းတော် တောထွက်ပြီးနောက်တစ်နေ့ ဆန္နအမတ် မြင်းတန်ဆာတွေပိုက်ပြီးမျက်ရည်လည်ရွှဲနဲ့ ပြန်လာလို့ အကြောင်းစုံ သိရတော့အလောင်းတော်ရဲ့နောက်ကို လူလွှတ်ပြီး အမြဲစုံစမ်းခိုင်းတယ်။<br />
နန်းတော်ကိုတော့ ပြန်မခေါ်ဘူး။<br />
အလောင်းတော်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို မပျက်စေရဘူး။<br />
အလောင်းတော်က ဖန်ရည်စွန်းတဲ့အဝတ်ပဲဝတ်တော့တယ်ဆိုရင်<br />
သူလည်း ဖန်ရည်စွန်းတဲ့အဝတ်ပဲ ဝတ်တယ်။<br />
အလောင်းတော်က ဆွမ်းတစ်နပ်ပဲသုံးဆောင်တယ်ဆိုရင်<br />
သူလည်း ထမင်းတစ်ထပ်ပဲ စားတယ်။<br />
အလောင်းတော်က မြတ်သောအိပ်ယာနေရာကိုစွန့်တယ်ဆိုရင်<br />
သူလည်း ကြိုးပြားနဲ့ရက်တဲ့ ညောင်စောင်းနဲ့ပဲ အိပ်တယ်။<br />
အလောင်းတော်က ပန်းနံ့သာတွေ ရှောင်ကြဉ်တယ်ဆိုရင်<br />
သူလည်း ပန်းမပန်ဘူး နံ့သာမလိမ်းဘူး။<br />
အလောင်းတော် တောထွက်သွားချိန်မှာ မင်းညီမင်းသား သူတပါးတွေက<br />
မြှောက်စား မြတ်လေး ကောင်းမွန်စွာ မွေးမြူလိုပါတယ်လို့ သဝဏ်လွှာပါးကြပေမယ့် ဘယ်သူ့ကိုမှ ဂေဟဿိတ ပေမတဏှာနဲ့ ပြန်လှန်စောင်းငဲ့လို့တောင် တစ်ချက်မကြည့်ခဲ့ဘူး။<br />
<br />
ယသော်ဓရာဘဝနဲ့ စည်းစိမ်<br />
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆<br />
ယသောဓရာဆိုတာ ဘုရားလောင်း နန်းတော်အိမ်မှာ စံမြန်းစဉ်က တစ်ဦးတည်းသော ကြင်ယာတော်ပါ။<br />
သာကီဝင်မင်းမျိုးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး မိန်းမမြတ်လက္ခဏာနဲ့ ပြည့်စုံသူတစ်ဦးပါ။<br />
-ပိတုံးရောင်တဖိတ်ဖိတ်တောက်ပြီး သားလှီးဓားလို အဖျားကော့တဲ့ ဖြန့်ချရင်ခြေဖနောင့်ထိကျတဲ့ ဆံပင်ရှိတယ်<br />
-ခြေဖဝါး လက်ဖဝါး နှုတ်ခမ်းသားတွေက ခိုခြေအဆင်းလို ရဲရဲတောက်ပြီး<br />
တစ်ကိုယ်လုံးက ရွှေဝါရောင် တဖိတ်ဖိတ်တောက်တဲ့ အသားအရောင် ပိုင်ရှင်ပါ<br />
-အသက်သေတဲ့အထိ ၁၆နှစ်သမီးလို့ထင်ရလောက်အောင် ပါးရေနားရေမတွန့်တဲ့အထိလှပသူပါ<br />
-အရိုးကောင်းလွန်းလို့ သွားလေးတွေဟာ ခရုသင်းကို လွှနဲ့အက်ပြီး ပြန်ဆက်ထားသလို အပေါက်အကြား အခေါအကုပ် မရှိသူပါ . ခြေချောင်း လက်ချောင်းလေးတွေဟာ ဖယောငးတိုင်လိုပဲ အရိုးကောင်းလို့ အဆစ်မဖုဘူး ဖော့ဖယောင်းလို ပျော့ပြောင်းတဲ့သူပါ<br />
-အရွယ်ကလည်း ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့် ၁၆နှစ်လို့ ထင်ရတဲ့သူပါ<br />
-ရုပ်အဆင်းအင်္ဂါအနေနဲ့ ကာမဘုံကို ကျော်လွန်ပါတယ်။<br />
သာမန်လူတွေမဆိုထားနဲ့ နတ်ပြည် ၆ထပ်က နတ်တွေတောင်ယှဉ်လို့မရအောင် လှတဲ့သူပါ<br />
-တစ်လောကလုံးမှာ(မြတ်စွာဘုရားမှအပ)တူသူတန်သူမရှိအောင် ချောမောလှပတဲ့သူပါ<br />
-နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်နဲ့တူတဲ့စည်းစိမ်ကိုခံစားရသူပါ<br />
-ရုပ်အဆင်းလှသူ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာရှိသူ၊ အခြွေအရံများပြားသူ၊ အလုံးစုံသောကိုယ်အင်္ဂါပြည့်စုံသူ၊ အမျိုးတို့၌ အပူဇော်ခံရသူ ဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်တွေအပြင် သီလရှိသူလည်း ဖြစ်ပါတယ်။<br />
-လောကဓံနဲ့ကြုံတွေ့ရလို့ စိတ်ဆင်းရဲတယ်ဆိုတာ မရှိဘူး<br />
-အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် ဘေးဒုက္ခရောက်တယ်ဆိုတာ မရှိဘူး<br />
ယသောဓရာထေရီဘဝ<br />
☆☆☆☆☆☆☆<br />
ယသောဓရာဟာ သာမဏေပြုထားတဲ့ ရာဟုလာကိုလူထွက်အောင်ပြန်လာခေါ်တဲ့အချိန်မှာ<br />
ဘုရားက အလွန်ဆန်းကြယ်တဲ့ ကာမာဒီနဝ နေက္ခမ္မာနိသံသ ဓမ္မကထာကိုဟောကြားပေးလိုက်လို့<br />
သံသရာကိုငြီးငွေ့ပြီး အိမ်ရာတည်ထောင် လူ့ဘောင်ကို စွန့်ခွာပြီး အိမ်ရာမထောင် သာသနာ့ဘောင်ကို ဝင်ခဲ့တယ်။<br />
ဘုရားထက် ၃နှစ်အသက်ကြီးတဲ့ အဖေတူအမေကွဲ အစ်မအရင်းဖြစ်သူ (သုဒ္ဓေါဒနနဲ့ဂေါတမီရဲ့သမီးကြီး)<br />
ဇနပဒကလျာဏီထေရီထံမှာ အခြွေအရံ မောင်းမ တစ်သောင်းရှစ်ထောင်နဲ့အတူ ရဟန်းပြုခဲ့တယ်။<br />
သာသနာ့ဘောင်ကိုဝင်ရောက်ပြီး လခွဲမတိုင်ခင်ပဲ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ရရှိလို့ ရဟန္တာထေရီမတွေ ဖြစ်ကြတယ်။<br />
လာခြင်းကောင်းသော လာခြင်းပဲ ဖြစ်တယ်။<br />
ဆွမ်း သင်္ကန်း ကျောင်း ဆေး ပစ္စည်းလေးပါးလာဘ်လာဘဟာ သမုဒ္ဒရာက လှိုင်းတပိုးလိုပဲပေါများတယ်<br />
မြတ်စွာဘုရားထံမှာ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာကို အစဉ်ရောက်အပ်ပြီ<br />
မြတ်စွာဘုရားရဲ့အဆုံးအမတော်တွေကို လိုက်နာကျင့်သုံးအပ်ပြီ<br />
ယခုနောက်ဆုံးဘဝ အလုံးစုံသော အာသဝတို့ ကုန်းခမ်းပြီ၊<br />
နောက်ခန္ဓာအသစ်တဖန် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းမရှိတော့ဘူး။<br />
အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ၊ နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါတွေပြည့်စုံပြီ။<br />
ဣဒ္ဓိဝိဓ(အဘိညာဉ်)ရှိတယ်။<br />
ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ရှိတယ်။<br />
ဒိဗ္ဗသောတ အဘိညာဉ်ရှိတယ်။<br />
စေတောပရိယဉာဏ်ရှိတယ်။<br />
ရှေး၌နေဖူးသမျှ ခန္ဓာအစဉ်ကို သိတယ်ဆိုတဲ့ အဘိညာဉ် ၆ပါးနဲ့<br />
၈ပါးသော ဝိမောက္ခတွေကိုပါ မျက်မှောက်ပြုပြီ<br />
မဟာသာဝကကြီးတွေ အလွန်ဆုံးသိမှ ကမ႓ာတစ်သိန်းပဲသိတယ်။<br />
ယသောဓရာထေရီကတော့ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန် အဂ္ဂသာဝကကြီးနှစ်ပါးကို<br />
အမှီလိုက်ပြီး သိတယ်။<br />
ဒီလိုသိတာ အရှင်ဗာကုလမထေရ်ရောပါမှ တစ်သာသနာလုံး ဒီလေးပါးပဲသိတယ်။<br />
အရှင်မ ယသောဓရာထေရီက မဟာသာဝကတွေရော၊ မဟာသာဝိကာ တွေရော၊ အဂ္ဂသာဝိကာတွေထက်ပါကျော်လွန်ပြီး သိပါတယ်။<br />
ဘယ်လိုသိသလဲဆိုတော့ သူတို့တွေဟာ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်အရာမှာ တခြားရဟန္တာတွေထက် လွန်လွန်ကဲကဲပိုပြီးသိတယ် ပဋိလောမအနေနဲ့ နောက်ပြန်တွက်ရင် တစ်အသင်္ချေ နှစ်အသင်္ချေ လေးအသင်္ချေ တစ်ဆယ့်ခြောက်အသချေင်္ကာလတွေကို တစ်ခုတည်းသောအာဝဇ္ဇန်းရှိတဲ့ ဝီထိစိတ်အစဉ်နဲ့တပြိုင်တည်းပြန်မြင်နိုင်တယ်။<br />
ယသောဓရာထေရီကို ဒီမဟာဘိညာဧတဒဂ်ရာထူး သာဝတ္ထိပြည်မှာပေး ခဲ့တယ်။<br />
<br />
ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူခြင်း<br />
☆☆☆☆☆☆☆<br />
ယသောဓရာထေရီမဟာ သက်တော် ရ၈နှစ်မှာ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူခဲ့ပါတယ်<br />
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုမယ့်နေ့မှာ ယသောဓရာထေရီမဟာ ပဇာပတိဂေါတမီအစရှိတဲ့ ထင်ရှားတဲ့ သာဝကကြီးတွေရော<br />
သုဒ္ဓေါဒနမင်းကြီးစတဲ့ ရဟန္တာပေါင်းများစွာဟာ ဘုရားရှင် သက်တော်ထင်ရှားရှိစဉ်မှာပဲ ဆီးမီးလျှံတွေငြိမ်းသလို<br />
နိဗ္ဗာန်ကို စံဝင်တော်မူကြကုန်ပြီ ငါလည်းဘုရားရှင်သက်တော်ထင်ရှားရှိစဉ်မှာပဲ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမယ်ဆိုပြီး<br />
အာယုသင်္ခါရကိုတွက်ကြည့်တော့ ဒီနေ့ပဲကုန်နေတာကိုမြင်ပြီး<br />
ကျောင်းကနေထွက် သပိတ် သင်္ကန်းကိုယူ ရဟန်းမတစ်သိန်း ခြံရံပြီး ဘုရားထံကို ချဉ်းကပ်တယ်။<br />
ဘုရားကိုကန်တော့ပြီး ခြေရင်းနားမှာထိုင်ရင်းနဲ့ အရှင်ဘုရားအကျွန်ုပ်သည် အသက် ရ၈နှစ်ရှိပါပြီဘုရား<br />
ကုန်းကိုင်းတတ်တဲ့ ပဗ္ဗာရဒသကအရွယ်ကို ရောက်နေပြီဘုရား တပည့်တော်အသက်သည် နည်းလှပါသည်ဘုရား<br />
အရှင်ဘုရားတို့ကို စွန့်ခွာရပါတော့မည်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် မိမိကိုယ်ကို ကိုးကွယ်ရာပြုချိန်တန်ပါပြီဘုရား<br />
ယနေ့ ညဉ့်မှာပဲ ရင့်ခြင်း အိုခြင်း နာခြင်း သေခြင်း ပြုပြင်ခြင်းကင်းတဲ့ နိဗ္ဗာန်မှာ အသင်္ခတဓာတ်သီးသန့်သာ<br />
စံမြန်းရပါတော့မည်ဘုရား အကြင်မျှလောက်သော ပရိသတ်တို့အပေါ်မှာ အပြစ်ရှိခဲ့လျှင် ခွင့်လွှတ်ပါ<br />
မြတ်စွာဘုရားအပေါ်မှာလည်း သံသရာတစ်လျှောက် ချွတ်ချော်မှုရှိခဲ့လျှင် ခွင့်လွှတ်ပါလို့တောင်းပန်ခဲ့တယ်။<br />
ဘုရားက တန်ခိုးကိုပြခဲ့ဦး ယုံမှားခြင်းကို ဖျောက်ခဲ့ဦးလို့ ဆိုတဲ့အတွက် ဘုရားကို ရိုရိုသေသေကန်တော့ပြီး (အထက်မှာပြခဲ့တဲ့)အတိတ်ဘဝတွေအကြောင်း<br />
ဒီဘဝအကြောင်း သူ့မှာရှိတဲ့ အစွမ်းတွေအကြောင်းပြောပြီး နတ်ခိုးပြတော်မူတယ်<br />
တစ်မျိုးနှစ်မျိုးတည်းမဟုတ်ဘူး အထူးထူးအပြားပြား ကြီးမားလှတဲ့တန်ခိုးမျိုးစုံကိုပြတယ်<br />
တစ်ကိုယ်လုံးဟာ စကြာဝဠာလောက်ရှိတယ်<br />
ဦးခေါင်းက မြောက်ကျွန်းလောက်ရှိတယ်<br />
အတောင် ၂ဘက်က အရှေ့အနောက် ကျွန်းတွေလောက်ရှိတယ်<br />
ကိုယ်ထည်က တောင်ကျွန်းလောက်ရှိတယ်<br />
မြီးစည်းက တောင်သမုဒ္ဒရာလောက်ရှိတယ်<br />
အတောင်ပံလေးတွေက အသီးအသီးသော အခက်နဲ့တူတယ်<br />
မျက်လုံးက နေလလောက်ရှိတယ်<br />
ဦးစွန်းက မြင်းမိုရ်တောင်လောက်ရှိတယ်<br />
နှုတ်သီးက စကြာဝဠာတောင်လောက်ရှိတယ်<br />
ဇမ္ဗူ့သပြေကို အမြစ်အရင်းနဲ့တကွ နှုတ်ပြီးယပ်ခတ်ရင်း ဘုရားနားမှာလာထိုင်တယ်<br />
ထိုင်နေရင်းကပဲ ဆင်အသွင် မြင်းအသွင် တောင်အသွင် နေအသွင် လအသွင် သမုဒ္ဒရာအသွင်<br />
မြင်းမိုရ်တောင်အသွင် သိကြားမင်းအသွင် အမျိုးမျိုးကိုဖန်ဆင်းပြတယ်။<br />
ပြီးတော့<br />
လုံလကြီးတော်မူသောမြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်ယသောဓရာပါတည်း<br />
စက္ခုငါးမျိုးရှိသောမြတ်စွာဘုရား အရှင်ဘုရားရဲ့ခြေတော်အစုံကို ရှိခိုးပါ၏<br />
လောကဓာတ်တစ်ထောင်တို့ကို ပဒုမ္မာကြာတို့ဖြင့် ဖုံးအုပ်ခဲ့ပါ၏<br />
ဆိုပြီး ဘုရားရဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်တွေကိုချီးကျူးလိုက် သူယသောဓရာဖြစ်ကြောင်းပြောလိုက်<br />
ဘုရားရဲ့ခြေအစုံကိုကန်တော့လိုက် တန်ခိုးဖန်းဆင်းပြလိုက် ပြပြန်တယ်<br />
နောက်ဆုံးမှာ ပရိသတ်ယုံမှားကိုပယ်ဖျောက်ပြီးဖြစ်ဖို့<br />
ဗြဟ္မာအသွင်ဖန်ဆင်းပြီး သင်္ခါရတို့ဆိတ်သုဉ်းတဲ့ သုညတ နိဗ္ဗာန်တရားကို<br />
ဟောကြားခဲ့တယ်။<br />
ပြီးတော့မှ အရှင်ဘုရား ... အကျွန်ုပ်သည် ကိလေသာတို့ကို လောင်ကျွမ်းစေခဲ့ပါပြီ ဘုရား<br />
ဘဝအားလုံးတို့ကို ပယ်နုတ်ခဲ့ပါပြီဘုရား<br />
အနှောင့်အဖွဲ့ကိုဖြတ်ပြီးသွားတဲ့ ဆင်မကဲ့သို့ အာသဝမရှိပဲနေခဲ့ရပါပြီဘုရား<br />
မြတ်စွာဘုရားထံပါးမှာ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးကို အစဉ်ရောက်အပ်ပါပြီ အဆုံးအမကို လိုက်နာကျင့်သုံးအပ်ပါပြီ<br />
ပဋိသမ႓ိဒါ လေးပါး၊ ဝိမောက္ခ ရှစ်ပါး၊ အဘိညာဉ် ခြောက်ပါးတိုကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပါပြီ<br />
ဆင်းရဲ ချမ်းသာနဲ့ ပက်သက်လို့ စင်ကြယ်တဲ့အဖြစ်ကို ရောက်ရှိခဲ့ပါပြီ<br />
အလုံးစုံသောချမ်းသာခြင်းကို ရအပ်ပါပြီ<br />
အကြင်မိန်းမတို့သည်(မောင်းမတွေကိုရည်ညွှန်း) မြတ်စွာဘုရား၏ကောင်းမေ၏အကျိုးငှာ မိမိကိုယ်ကို<br />
ပေးလှူကြပါကုန်သည် ထိုမိန်းမ၏(ယသောဓရာကိုရည်ညွှန်း) အဖော်ခင်ပွန်းပြည့်စုံခြင်းကို ဖြစ်ကြပါသည်<br />
အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ ပြုပြင်ခြင်းမရှိသော ရောက်အပ်သောနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ရပါပြီ<br />
အကျွန်ုပ်တို့မှာ အတိတ် ပစ္စုပ္ပန် အနာဂါတ်ဆိုတဲ့ အလုံးစုံသောကံတို့ ကုန်ပါပြီ စက္ခုငါးမျိုးရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား အရှင်ဘုရား၏ ခြေတော်အစုံကို ကန်တော့ပါ၏ဆိုပြီးပရိနိဗ္ဗာန်စံမယ့်အကြောင်း လျောက်ထားတယ်မြတ်စွာဘုရားက ပရိနိဗ္ဗာန်စံဖို့အတွက်လာလျှောက် ကြတဲ့ သင်တို့ကို လွန်ပြီး ဘာပြောစရာရှိမလဲပြုပြင်စီရင်မှုမှ ငြိမ်း အေးသော အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြပါလို့ ခွင့်ပြုတော်မူခဲ့တယ်...<br />
ယသောဓရာထေရီပရိနိဗ္ဗာန်စံချိန်မှာတော့ အတူရဟန်းပြုခဲ့တဲ့ အခြွေအရံမောင်းမဖြစ်ခဲ့တဲ့ ရဟန်းမ တစ်သောင်းရှစ်ထောင်ပါ တပြိုင်တည်း ပရိနိဗ္ဗာန်စံခဲ့ကြတယ်<br />
------------------------------------------------<br />
မေးခွန်း ၁မှာမေးထားတဲ့ တောထွက်သွားလို့ လင့်ဝတ္တရားမကျေပွန် ဘူးလားဆိုတာမှာသာမန်လူတွေနဲ့ ဒီဘဝတစ်ခုတည်းကို ကြည့်မယ်ဆိုရင်တော့ ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါလိမ့်မယ်။<br />
ပထမဆုံး ဗုဒ္ဓရော ယသောဓရာရောက သာမန်မဟုတ်တာကို သတိထားရလိမ့်မယ်။ ပါရမီတွေ အသချေင်္အနန္တ ဖြည့်ဆည်းခဲ့တာ အတူတူနေဖို့မဟုတ်ဘူး။<br />
ကမ္မဝဋ်။ကိလေသဝဋ်။ဝိပါကဝဋ်တွေကနေရုန်းထွက်ဖို့<br />
တခြားသူတွေကိုပါ ခေါ်ထုတ်ဖို့<br />
ချစ်တာတွေ မေတ္တာတွေဆိုတာ ဘဝါဘဝပေါင်းများစွာက ပြုခဲ့ ပြခဲ့ပြီးပြီ။<br />
ဒီဘဝမှာက ထားရတော့မှာ<br />
ထားမှလည်း လိုချင်တာရမှာပေါ့<br />
အရင်လိုနေရင် အရင်လိုပဲ ဖြစ်နေဦးမှာပဲလေ<br />
မျက်တောင်မွှေးတစ်ဆုံးလောက်တင်မကပဲ<br />
မျက်စေ့တစ်ဆုံးကြည့်ကြည့်လိုက်<br />
ဒီဘဝမှာထားခဲ့တာက ဆွေနဲ့မျိုးနဲ့ မိသားစုနဲ့<br />
ငွေနဲ့ကြေးနဲ့ စည်းစိမ်ချမ်းသာနဲ့<br />
တခြားဘုရင့်မိဖုရားတွေ အခြွေအရံ ကချေသည် မောင်းမပေါင်း ငါးရာလောက်နဲ့<br />
စံမြန်းရတာကို<br />
ယသောဓရာမိဖုရားက မောင်းမပေါင်း လေးသောင်းနဲ့စံရတယ်လေ<br />
(((ဒါကိုတချို့က ဘုရားလောင်းက မိန်းမ လေးသောင်းယူထားတယ်ပြောသေး<br />
စာသေချာမဖတ်ပဲရမ်းပြောကြတာလေ)))<br />
အရင့်အရင်ဘဝတွေမှာ ?? တစ်ကောင်ကြွက်ဘဝနဲ့<br />
ငတ်တစ်လှဲ့ ပြတ်တစ်လှဲ့ မစားရတစ်လှဲ့နဲ့<br />
တောထဲတောင်ထဲ သားကောင်တွေကပေါ<br />
နေ့တွေညတွေမခွဲအားဘူး<br />
မိုးရွာနေပူမရှောင်အားဘူး<br />
ဓားတောင်ကျော်ပြီးမီးပင်လယ်ဖြတ်ရသလို ဒုက္ခတွေတောင်<br />
ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရသေးတာ<br />
အခု ဒုက္ခဆိုတာလောက်တော့<br />
အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ<br />
နေပါဦး<br />
နောက်တစ်ချက်ရှိသေးတယ်<br />
ငွေရေးကြေးရေးအခက်အခဲကြောင့် ဇနီးမယား သမီးသားကို တစ်နယ်တစ်ကျေးမှာ<br />
ထားရပြီး ကိုယ်ကတော့ တစ်ရပ်တစ်ရွာမှာ ပင်ပင်ပန်းပန်းစီးပွားရှာနေတဲ့သူကိုရော<br />
သားမယားကိုပစ်သွားတယ်လို့ အပြစ်ပြောမလား<br />
နိုးနိုးနိုး<br />
ဘယ်ပြောလို့ရမလဲ<br />
ဗုဒ္ဓ တောထွက်ခြင်းက ဒီထက်နှိုင်းစာလို့မရလောက်အောင် အဆင့်အတန်းကွာတယ်။<br />
မိသားစုလောက်တင်မကဘူး လောကတ္ထစရိယ လောကကောင်းကျိုးအတွက်<br />
သားမယားကို ဒုက္ခတွေနဲ့ပစ်ထားပြီး<br />
သူက စည်းစိမ်ချမ်းသာနဲ့နေနေတာမဟုတ်ဘူး<br />
အရိုးမျှကျန်ပါစေအရေမျှကြွင်းပါစေအကြောမျှကျန်ပါစေဆိုပြီး<br />
အရိုးကြေကြေ အရေခမ်းခမ်း ကြိုးစားပမ်းစား ဒုက္ကရစရိယာ ကျင့်တာ ...။<br />
ဒီလောက်ဆို သဘောပေါက်လောက်ပါပြီ။<br />
မေးခွန်း၂မှာမေးထားတဲ့ အမေးကတော့ အပေါ်မှာဖြေပြီးပြီပဲ။<br />
ဗုဒ္ဓသတင်းကို နားစွင့်ပြီး ဗုဒ္ဓနေသလို နေပါတယ်ပဲပေါ့ ...။<br />
မေးခွန်း၃မှာမေးထားတဲ့ ယသောဓရာလာမတွေ့လို့ ဗုဒ္ဓက ဝင်တွေ့ရတယ်ဆိုတာလား ~~~<br />
ဘာသဘောဖြစ်ရမလဲ ?<br />
အပေါ်မှာပြောခဲ့သလို<br />
ကျေးဇူးရှိတဲ့သဘောရယ် ရင်ကွဲနာကျသွားမှာစိုးလို့ရယ်ပေါ့<br />
ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဟာ သိပ်ပြီး ကျေးဇူးသိတတ်တယ်။<br />
လူတွေမပြောနဲ့ သမ္မာသမ္ဗောဓိဉာဏ်ရအောင် အထောက်အပံ့ အရိပ်အာဝါသ<br />
ပေးခဲ့တဲ့ ညောင်ပင်ကိုတောင် ကျေးဇူးသိတယ်<br />
တောထွက်တဲ့ ညက လိုက်ပါ ပို့ဆောင်ပေးခဲ့တဲ့ စီးတော်မြင်း ကဏ္ဍကကိုလည်း<br />
ကျေးဇူးသိလို့ မြင်းသေပြီးကဏ္ဍကနတ်သားဖြစ်သွားတဲ့အခါ တရားဟောပေးလို့<br />
သောတာပန်တည်သွားတယ်<br />
အသင်္ချေအနန္တ ပါရမီဖြည့်ပေးခဲ့တဲ့ ကျေးဇူးပေါ့<br />
ရင်ကွဲနာကကျလို့မရဘူး ယသောဓရာက ပစ္ဆိမဘဝိကာပဲ ဒါကနောက်ဆုံးဘဝ<br />
နောက်ထပ်ဘဝအသစ်မလာတော့ဘူး ဒီတစ်ခါသေပြီး နောက်ထပ်ပဋိသန္ဓေမလာတော့ဘူး<br />
ဒီလိုမလာဖို့ ကံကြွင်းကံစမကျန်အောင် အရဟတ္တမဂ်နဲ့ ဖြတ်မှရမယ် ...။<br />
ဒီသဘောပါပဲ ...။<br />
မေးခွန်း၄မှာမေးထားတဲ့ ယသောဓရာက ဗုဒ္ဓရဲ့ ခြေထောက်ကို<br />
ကိုင်တာ ငိုတာ နမ်းတာ ဗုဒ္ဓအနေနဲ့ အပြစ်မသင့်ဘူးလားဆိုတာက<br />
ယသောဓရာအနေနဲ့ ဒေါသကို မပယ်ရသေးတဲ့အတွက် ငိုတယ်ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။<br />
<br />
ဗုဒ္ဓအနေနဲ့ကတော့ ရူပက္ခန္ဓာကို သတ္တဝါလို့ သာမန်လူတွေနားလည်အောင် ပညတ်တင်ပြီး<br />
ဟောချင်ဟောပါလိမ့်မယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီလို ပညတ်ပေမယ့် ရူပက္ခန္ဓာအပေါ်မှာ တဏှာ သမုဒယကို အမြစ်မကျန်တွန်းလှန်ပယ်သတ်ပြီးပြီဖြစ်တယ်၊<br />
ဒီလိုပဲ ဝေဒနာ၊ သညာ၊ သင်္ခါရ၊ ဝိညာဏ်ဆိုတဲ့ ခန္ဓာတွေမှာလည်း တဏှာသမုဒယကို<br />
အမြစ်မကျန် တွန်းလှန်ပယ်သတ်အပြီးဖြစ်လို့ ဘယ်ခန္ဓာကိုမှအစွဲပြုပြီး ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါလို့တောင် စွဲလန်းမှုမရှိတော့ပါဘူး၊ လုံးဝလည်း အပြစ်မဖြစ်ပါဘူး ...။<br />
သိတော်မူမြင်တော်မူ၍ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော<br />
ဉေယျဓံငါးပါး တရားအလုံးစုံကို အကုန်အစင် သိမြင်တော်မူသော ဘုန်းတော်ခြောက်ဖုံ ကျေးဇူးဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော နတ်လူဗြဟ္မာသတ္တဝါတို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော မဖောက်မပြန်သစ္စာဉေယျကို တစ်စမကြွင်း လင်းလင်းထင်ထင် သိမြင်တော်မူသေ သဗ္ဗညုတ ဉာဏ့်ရှင်ဖြစ်တော်မူသော သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားကို အဉ္ဇလီညွတ် ကျိုးလက်အုပ်မိုး၍ ရှိခိုးပါ၏ အရှင်ဘုရား။<br />
<br />
- မှတ်စုကြမ်း<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh56frLjEhKDhyf66ZF1naFx36VWudRQLok01mnyhJG76bKFsJVe1tUKcbXVT6s9p3M9uBXyjNVHm97y9lse1aiei067OTFiurhyZabOs8_XUvMJBe3KoqNQJhNqXDSE9zxVssTxxjAPBA/s1600/18485383_1675961169111181_4501202928506083749_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh56frLjEhKDhyf66ZF1naFx36VWudRQLok01mnyhJG76bKFsJVe1tUKcbXVT6s9p3M9uBXyjNVHm97y9lse1aiei067OTFiurhyZabOs8_XUvMJBe3KoqNQJhNqXDSE9zxVssTxxjAPBA/s320/18485383_1675961169111181_4501202928506083749_n.jpg" width="266" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-87375341579421721802017-05-10T11:49:00.002-07:002017-06-25T09:51:21.427-07:00အစ္စလာမ်ဘာသာတည်ထောင်သူ<br />
-အာရပ်လူမျိုး မိုဟာမက်။<br />
<br />
မွေးဖွားသည့်နှစ်<br />
-ခရစ်နှစ် ၅၇၀ (အေဒီ ၅၇၀)။<br />
<br />
တည်ထောင်သည့်နှစ်<br />
-ခရစ်နှစ် ၆၁၀ (အေဒီ ၆၁၀)။<br />
<br />
မဒီနာသို့ထွက်ခွာသည့်နှစ်<br />
-ခရစ်နှစ် ၆၂၂ (အေဒီ ၆၂၂)။<br />
<br />
ကွယ်လွန်သည့်နှစ်<br />
-ခရစ်နှစ် ၆၃၂ (အေဒီ ၆၃၂)။<br />
<br />
စတင်ပေါ်ပေါက်ရာဌာန<br />
-အာရေဗျ နိုင်ငံ၊ မက္ကာမြို့။<br />
<br />
ဘာသာ၏ အထွတ်အထိပ်ပုဂ္ဂိုလ်<br />
-အလ္လာဟ်ဘုရားသခင်။<br />
<br />
ပဓာနကျမ်းဂန်<br />
-ကိုရန်ကျမ်းမြတ်။<br />
<br />
အခြေခံ ယုံကြည်ချက်များ "အစ္စလာမ်" သည် အာရဗီ ဘာသာစကား ဖြစ်၏။ "နာခံခြင်း" ဟု အဓိပ္ပာယ်ရ၏။ အလ္လာဟ် ဘုရားသခင်၏ အမိန့်တော်ကို နာခံခြင်းကိုပင် အစ္စလာမ်ဟု ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ အလ္လာဟ်ဘုရားသခင်၏ အမိန့်တော်ကို နာခံသူတိုင်း အစ္စလာမ် ဘာသာကို ကိုးကွယ်သော မူဆလင်များ ဖြစ်ကြသည်။ ဘာသာကို အစ္စလာမ် ဟုခေါ်၍ ထိုဘာသာ ကိုးကွယ်သူကို မူဆလင်ဟု ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ မိုဟာမက် တည်ထောင်သော ဘာသာဖြစ်၍ မဟာမေဒင် ဘာသာဟုလည်း ခေါ်ကြသည်။<br />
<br />
ကမ္ဘာကြီးနှင့် သတ္တဝါတွေကို အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်က ဖန်ဆင်းသည်။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် ကမ္ဘာ၏ ပထမဆုံး လူသားအဖြစ် အာဒမ် ( Adam ) အမျိုးသား နှင့် ဧဝ ( Eve ) အမျိုးသမီးတို့ကို ဖန်ဆင်းသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် လူသားတွေ ဆက်ကာဆက်ကာ ပေါက်ပွါးလာကြ၏။<br />
<br />
အစ္စလာမ် ဘာသာတွင် ပဓာနအားဖြင့် ယုံကြည်ရမည့် အချက်ကြီးများမှာ-<br />
ကမ္ဘာကို ဖန်ဆင်းအုပ်စိုးသော အလ္လာဟ် အရှင်မြတ်ကို ယုံကြည်ရမည်။<br />
အလ္လာဟ် ၏ အမိန့်အတိုင်း ဆောင်ရွက်ရသော ကောင်းကင် တမန်များကို ယုံကြည်ရမည်။<br />
တမန်တော်ကြီး၊ တမန်တော်ကလေးများကို ယုံကြည်ရမည်။ တမန်တော်ကြီးများမှာ အာဒမ်၊ နောဧ၊ အေဗရာဟင်၊ မိုးဇက်၊ ယေရှုတို့ ဖြစ်ကြသည်။ မိုဟာမက်မှာ အကြီးမြတ်ဆုံး တမန်တော်ဖြစ်သည်။<br />
တရား ဆုံးဖြတ်မည့်နေ့ကို ယုံကြည်ရမည်။ တရား ဆုံးဖြတ်မည့်နေ့တွင် လူတွေအားလုံး သေရာမှ ပြန်ရှင်လာကြပြီး အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် အထံ၌ တရားအဆုံးဖြတ် ခံရမည်။<br />
တလောကလုံး ဖြစ်ပျက်သမျှသည် အလ္လာဟ် အရှင်မြတ်၏ အလိုတော်အတိုင်းသာ ဖြစ်ပျက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။<br />
အစ္စလာမ် ဘာသာ၌ အခြေခံ အချက်ကြီး ငါးချက်ရှိသည်။<br />
ယင်းတို့မှာ-<br />
အလ္လာဟ် အရှင်မြတ်သည် တဆူတည်းသော ဘုရားသခင် ဖြစ်သည်။ မိုဟာမက် သည် အကြီးမြတ်ဆုံးသော တမန်တော် ဖြစ်သည်။<br />
တနေ့လျှင် ၅ ကြိမ် ဘုရား ဝတ်ပြုရမည်။<br />
ဆင်းရဲသားများအား ကျွေးမွေး ပေးကမ်း ရမည်။<br />
ရမ်မဇမ်လ၌ ဥပုသ် စောင့်ရမည်။<br />
ငွေကြေး တတ်နိုင်သူများ ဆော်ဒီအာရေဗျ နိုင်ငံ မက္ကာမြို့သို့ ဘုရားဖူး သွားရမည်။ ( ဟာ့ဂျ် သွားသည် ဟု ခေါ်ကြသည်။ )<br />
အစ္စလာမ် ဘာသာ၏ အရေးကြီးလှသော သင်ကြားချက်တခုမှာ "ရုပ်တုကို ရှိမခိုးရ၊ မကိုးကွယ်ရ" ဟူ၍ ဖြစ်သည်။<br />
<br />
ပေါ်ပေါက်လာပုံ အာရေဗျနိုင်ငံ မက္ကာမြို့သည် တမန်တော် မိုဟာမက် မပေါ်ထွန်းမီ အေဒီ ၆ ရာစု အစပိုင်းကတည်းက ဘုရားဖူးများဖြင့် စည်ကား၏။ ယင်းသို့ စည်ကားခြင်းမှာ ဘာသာရေး အရ အချက်အချာ ကျသောကြောင့်သာ မဟုတ်၊ အရှေ့တောင်ဘက်တွင် အိန္ဒိယပြည်နှင့် ပါးရှားပြည်၊ မြောက်ဘက်တွင် ဆီးရီးယားနိုင်ငံ၊ အနောက်မြောက်ဘက်တွင် အီဂျစ် နိုင်ငံများရှိရာ ကုန်သွယ်ရေး လမ်းကြောင်း ဗဟို၌ တည်ရှိနေသဖြင့် စီးပွါးရေး အရ အချက်အချာ ကျသောကြောင့်လည်း ဤမျှ စည်ကားနေခြင်း ဖြစ်ဟန်တူပေသည်။<br />
<br />
ဤ အချက်သည်ပင် အစ္စလာမ်ဘာသာ ပေါ်ထွန်းလာရခြင်း၏ အကြောင်း တစိတ်တဒေသ ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ နိုင်ငံရပ်ခြား စီးပွါးရေးသမားများသည် ဘာသာရေးသမားများစုဝေးရာဖြစ်သော ကအာဗာ ဝတ်ကျောင်းတော်နှင့် အစ္စမေးလ် ၏ ရေကြည်တော်တွင်းတို့၌ လူစည်ကားနေသည်ကို တွေ့ရသောအခါ စီးပွါးရေး လာဘ်မြင်သူများ ဖြစ်ကြသည့်အတိုင်း စီးပွားရေးအရ အမြတ်ထုတ်ကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် မက္ကာသည် ဈေးမြို့ ဖြစ်လာရုံမျှမက ကအာဗာ ဝတ်ကျောင်းတော် တဝိုက်သည်လည်း ဈေးရပ်ကွက်သဖွယ် ဖြစ်လာရဟန်တူပေသည်။<br />
<br />
ဤသို့သော နေရာများသည် အပျော်အပါး လောင်းကစားသမားများ၊ အမူးသမားများ ကျက်စားစရာ ဖြစ်ပေသည်။ လူမျိုးစုံသော နေရာ၌ ကိုးကွယ်မှုမျိုးစုံလာကာ ကိုးကွယ်စရာ ရုပ်တုတွေလည်း များပြားလာခြင်း ဖြစ်ပေသည်။<br />
<br />
ကအာဗာ ဝတ်ကျောင်းတော်၌ ဘုရားဖူး စည်ကားသည်ကို ထောက်ဆခြင်းအားဖြင့် တမန်တော် မိုဟာမက် မပေါ်ထွန်းမီအချိန်က ဂျူးဘာသာ ခရစ်ယာန် ဘာသာတို့ကို ကိုးကွယ်သူများကြဟန် တူပေသည်။ ဇိုရိုအက်စတား ဘာသာဝင်များလည်း မရှိဟု မဆိုနိုင်ချေ။ သို့သော် အများစုသည် စင်ကြယ်သော ဘာသာတရားကို ကိုးကွယ်ကြဟန် မတူပေ။<br />
<br />
မိုဟာမက် ဖွားမြင်ခြင်း ဤသို့သော အခြေအနေတွင် တမန်တော် မိုဟာမက်ကို မွေးဖွားလာခြင်း ဖြစ်၏။ သူသည် မက္ကာမြို့တွင် ခရစ်နှစ် ၅၇၀ ခုနှစ်၌ ဖွားမြင်သူဖြစ်သည်။ မိခင်မှာ အာမေနတ်၊ ဖခင်မှာ အဗ္ဗဒူလာ ဖြစ်သည်။ သူ မမွေးဖွားမီကလေးတွင် ဖခင် ကွယ်လွန်သွား၍ ဖခင်၏ မျက်နှာကို သူ မမြင်လိုက်ရပေ။ မိခင်သည်လည်း သူခြောက်နှစ်သား အရွယ်တွင် ကွယ်လွန်သွား၏။ သူ့ကို သူ့ ဦးလေး အဘူတလစ်က ကျွေးမွေး စောင့်ရှောက်ထားရ၏။<br />
<br />
မိုဟာမက် လူလားမြောက်လာသောအခါ ဆီးရီးယား နိုင်ငံသို့ကုလားအုပ်များဖြင့် ကုန်ကူးသွားသော ကုန်သည်များကို ဦးဆောင်လမ်းပြ လုပ်ရ၏။ သူ၏ အလုပ်အကိုင် ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် ပစ္စည်းချမ်းသာလှသော ကလေးသုံးယောက် မိခင် မုဆိုးမကြီး ခဒီဂျာက မိုဟာမက်ကို သူ၏ ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် ခန့်အပ်ကာ အဆိုပါ နိုင်ငံများသို့ ကုန်ကူးသန်းရန် စေလွှတ်၏။ မိုဟာမက်၏ ကျွမ်းကျင်မှု၊ သစ္စာရှိမှု၊ စိတ်ကောင်းရှိမှုတို့ကြောင့် ခဒီဂျာက မိုဟာမက်ကို အိမ်ထောင်ဘက်အဖြစ် ရွေးလိုက်၏။ ထိုအချိန်၌ ခဒီဂျာက အသက် ၅၀ ရှိပြီ ဖြစ်၍ မိုဟာမက်က ၂၅ နှစ်မျှသာ ရှိသေး၏။ သို့သော် အိမ်ထောင်ရေးသုခကို ရကြသည်ဟု ဆို၏။<br />
<br />
အစ္စလာမ်ဘာသာ၏ အစ ခဒီဂျာနှင့် လက်ထပ်ပြီးသောအခါ မိုဟာမက်၌ အချိန်အား ရသဖြင့် အားလပ်သည့် အချိန်များတွင် တဦးတည်း တိတ်ဆိတ်စွာ ထိုင်လျက် တရားနှလုံးသွင်း ဆင်ခြင်၏။ အထူးသဖြင့် သူသည် မက္ကာ၏ လက်ရှိ ဘာသာရေး အခြေအနေကို ဘဝင်မကျနိုင်သဖြင့် ဘာသာတရားကို ပိုမို တိုးတက်ကောင်းမွန်အောင် ပြုပြင်နိုင်မည့် နည်းလမ်းကို အပြန်ပြန် အလှန်လှန် ဆင်ခြင် သုံးသပ် ရှာဖွေနေ၏။<br />
<br />
ထိုသို့ ဆင်ခြင် သုံးသပ်နေစဉ် တညတွင် ကောင်းကင်တမန် ဂေဗရီယယ် သူ့ရှေ့၌ ပေါ်လာပြီးလျှင် ဘုရားသခင်၏ ဗျာဒိတ်တော်ကို ပေး၍ အဖတ်ခိုင်း၏။<br />
<br />
မိုဟာမက်သည် ဝမ်းသာအားရနှင် အိမ်သို့ ပြေးသွားပြီးလျှင် သူ၏ ထူးဆန်းသော အဖြစ်အပျက်များကို သူ့ဇနီးအားပြောပြ၏။ ခဒီဂျာက အကြွင်းမဲ့ ယုံကြည်၏။ ကာလ အတန်ကြာသော် မိုဟာမက်သည် သူ့ကိုယ်သူ ဘုရားသခင် ရွေးချယ်သော တမန်တော်အဖြစ် ယုံကြည်ယူဆကာ သူ့မိသားစုနှင့် ဆွေမျိုးများကို စ၍ တရားဟောတော့၏။<br />
<br />
ဘုရားဖူးသူများအား တရား စဟောခြင်း ဆွေမျိုးများထဲမှ သူ့တရားကို ယုံကြည်လက်ခံသူ အတော်များများ ရှိလာသော အခါ ကအာဗာ ဘုရား ဝတ်ကျောင်းတော်သို့ သွား၍ ဘုရားဖူးသူများအား တရားဟောလေသည်။ သူ့တရားကို "အလ္လာဟ် အရှင်မြတ်မှတပါး ဘုရားမရှိ၊ မိုဟာမက်ဟာ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ တမန်တော်ဖြစ်သည်" ဟူသော စကားမှ စ၍ ဟောသည်။ လူတွေက သူ့တရားကို မယုံကြည်ကြရုံမျှမက သူ့ကို ပြောင်လှောင် ရယ်မောကြ၏။<br />
<br />
သို့သော် မိုဟာမက်ကား မလျှော့။ ဆက်လက်၍ ဟောမြဲ ဟောလေ၏။<br />
<br />
မဒီနာသို့ ရွှေ့ပြောင်းရခြင်း အတန်ကြာသော် တမန်တော် မိုဟာမက်သည် ရုပ်တု ကိုးကွယ်မှု ဆန့်ကျင်ရေး၊ အရက်နှင့် လောင်းကစား ဆန့်ကျင်ရေးတရားများကိုပါ ဟောလေသည်။ ကအာဗာ ဝတ်ကျောင်း တော်နှင့် အစ္စမေးလ် ရေကြည်တော်တွင်းကို မှီ၍ စီးပွါးရှာနေကြသော စီးပွါးရေးသမားများ၏ မူမမှန်သော လုပ်ရပ်များကိုပါ ထုတ်ဖော် ထိပါး၍ ဟောကြား၏။ ဤတရားများက တမန်တော်ကို ရန်များလာစေသည်။<br />
<br />
သို့နှင့် အထိပါးခံရသူများသည် တမန်တော်ကို သတ်ရန်စီစဉ်ကြ၏။ သူတို့၏ အစီအစဉ်ကို တမန်တော် ကြိုတင် သိ၍ သတ်မည့်ညတွင် ကုလားအုပ်စီးလျက် နောက်ပါ အချို့နှင့် အတူ ယသရစ်မြို့သို့ရွှေ့ပြောင်းလွတ်မြောက်သွား၏။ ယသရစ်မြို့ကိုလည်း မဒီနာဟု နာမည်ပြောင်းလိုက်၏။<br />
<br />
ယင်းသို့ ထွက်ပြေးသွားသော နှစ်မျာ ခရစ်နှစ် ၆၂၂ ခုနှစ် ဖြစ်၏။ ထို အချိန်တွင် တမန်တော်၏ အသက် ၅၃ နှစ်ရှိပေပြီ။<br />
<br />
ခုနှစ် ရေတွက်ပုံ အစ္စလာမ် ဘာသာ၌ တမန်တော် မဒီနာ သို့ ရွှေ့ပြောင်းသော ညသည် အလွန်အရေးပါလှ၏။ အကြောင်းမှာ မိုဟာမက်၏ တရားတော်များကို မဒီနာမှစ၍ ထိရောက်စွာ ဟောပြော ဖြန့်ဖြူးနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် မူဆလင်တို့သည် ခုနှစ်ကို ရေတွက်လျှင် တမန်တော် မိုဟာမက် မဒီနာသို့ ထွက်ခွာသောနှစ်မှ စ၍ ရေတွက်ကြ၏။ သို့ဖြစ်ရာ ခရစ်နှစ် ၆၂၂ ခုနှစ်သည် မူဆလင်တို့ ဟိဂျရိ နှစ်အရ ၁ နှစ် ဖြစ်လေသည်။<br />
<br />
ဗုဒ္ဓသာသနာနှစ် ရေတွက်ပုံမှာ ဗုဒ္ဓမြတ်စွာ ပရိနိဗ္ဗာန်စံသောနှစ်မှ စ၍ ရေတွက်၏။ ကမ္ဘာသုံး ခရစ်နှစ် ရေတွက်ပုံမှာ ယေရှုခရစ် မွေးဖွားသော နှစ်မှ စ၍ ရေတွက်၏။ ထို့ကြောင့် ယေရှုခရစ် မမွေးဖွားမီ နှစ်များကို (B.C) ဟု အတိုကောက် ရေး၍ မွေးဖွားပြီးနောက် နှစ်များကို (A.D) ဟု အတိုကောက် ရေးကြ၏။<br />
<br />
တိုက်ယင်း ဖြန့် မဒီနာမြို့၌ တမန်တော် မိုဟာမက်၏ တရားများကို လူ အများအပြား ယုံကြည်လက်ခံကြ၏။ ဂျူးတို့ကမူ လက်မခံကြချေ။ မိုဟာမက် ကို မဒီနာမြို့သားတို့ လေးစားချစ်ခင်ကြ၏။ မြို့၏ အကြီးအကဲ အဖြစ် တင်မြှောက်ကြ၏။<br />
<br />
မက္ကာမှ တမန်တော်၏ ရန်သူများသည် တမန်တော်ကို မဒီနာအထိ လိုက်၍ သတ်ရန် စီစဉ်ကြ၏။ သူသည် ထိုရန်ကို ခုခံ တွန်းလှန်နိုင်ရန် စစ်သားများ စုဆောင်း၍ စစ်တပ် ဖွဲ့လိုက်ပြီးလျှင် ရန်သူများနှင့် ရင်ဆိုင် တိုက်ခိုက်ခဲ့ရာ တဖြည်းဖြည်း စစ်ပွဲအဖြစ် ရောက်သွားတော့၏။ စစ်ပွဲပေါင်း များစွာတွင် တမန်တော်၏ တပ်သားများက အောင်နိုင်ကြ၏။ ဤ နည်းဖြင့် မိုဟာမက်သည် အစ္စလာမ် သာသနာကို တည်ထောင် ဖြန့်ဖြူးရ၏။ မက္ကာကိုကား မသွားနိုင်သေးပေ။<br />
<br />
အောင်ပွဲ ခရစ်နှစ် ၆၃၀ ခုနှစ်၊ တိဂျရိ (အစ္စလာမ်နှစ်) ၈ နှစ်မြောက်သောအခါ မိုဟာမက်သည် တပ်သားတသောင်းပါဝင်သော တပ်မကြီးဖြင့် မက္ကာသို့ ချီတက်သွားရာ မက္ကာ မြို့သားတို့က ကြောက်လန့်၍ မြို့မှ ထွက်ပြေးကြ၏။ တမန်တော်သည် မည်သူ့ကိုမျှ ရန်မပြုပဲ ကအာဗာ ဝတ်ကျောင်းတော်သို့သာ တန်းတန်း မတ်မတ် ချီတက်သွားပြီးလျှင် သုံးရာခြောက်ဆယ်သော ရုပ်တုတို့ကို ဖျက်ဆီးစေပြီးနောက် အေးဆေးစွာ ဘုရားဝတ်ပြုနေလေ၏။<br />
<br />
ဟာ့ဂျ် သွားခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက် ကအာဗာ (Kaaba) ဆိုသည်မှာ ကျောက်တုံးနက် ဖြစ်၏။ ယင်း ကျောက်တုံးနက်ကို ကမ္ဘာဦးလူ တမန်တော်အာဒမ်က ကောင်းကင်ဘုံမှ ယူခဲ့ပြီးလျှင် ဤမက္ကာမြို့ ဖြစ်လာမည့်နေရာ၌ ကျောင်းဆောက်ကာ သိမ်းဆီးထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်ဆို၏။ မက္ကာသို့ ကမ႓ာ့နိုင်ငံ အနှံ့အပြားမှ ဘုရားဖူးသွားကြသူများသည် ဤ ကျောက်တုံးနက်ကို ဖူးမြော်ရန် သွားကြခြင်းဖြစ်သည်။ အခြား ဝတ်ပြုမှုတွေ ရှိသေးသော်လည်း ဤကျောက်တုံးနက်သည် လိုရင်း ဖြစ်သည်ဆို၏။<br />
<br />
မက္ကာ မြို့သားတို့သည် မိုဟာမက် ရန်ပြုရန် လာခြင်းမဟုတ်ကြောင်း သိကြသောအခါ မြို့သို့ ပြန်လာပြီးလျှင် မိုဟာမက်ထံ စုဝေး ရောက်လာကြ၏။ တမန်တော်က ဆုံးမ ဩဝါဒစကား ပြောကြားပြီးလျှင် တရားဟော၏။ မြို့သား အများစု ကျေကျေနပ်နပ်ဖြင့် တမန်တော်၏ တရားကို ယုံကြည်လက်ခံကြ၍ မူဆလင်တွေ ဖြစ်လာကြ၏။<br />
<br />
နောက်ဆုံး ဩဝါဒ တမန်တော် မိုဟာမက်သည် စစ်သား တယောက်မျှ မက္ကာတွင် ချန်မထားခဲ့ပဲ မဒီနာသို့ အေးဆေးစွာ ပြန်ခဲ့၏။ နောင် ၂ နှစ် အကြာတွင် မက္ကာသို့ ဘုရားဖူး တဖန် သွားပြန်ပြီးနောက် မဒီနာသို့ ပြန်ရောက်သောအခါ တပည့်တို့ကိုခေါ်၍ နောက်ဆုံး ဩဝါဒကို ပေးလေသည်။ ယင်း ဩဝါဒမှာ "အလ္လာဟ် အရှင်မြတ်ကို ယုံကြည်ရမည်။ ရုပ်တုကို ဘယ်တော့မှ မကိုးကွယ်ရ။ ဆင်းရဲသူများကို သနားကြင်နာရမည်။ အလုပ်သမားကို သူ၏ ကိုယ်မှ ချွေးမခြောက်မီ သူ၏ လုပ်ခကို ပေးရမည်" ဟု စသော ဟောနေကျ တရားများပင် ဖြစ်၏။<br />
<br />
သုံးလ ကြာသောအခါ အသက် ၆၃ နှစ် အရွယ်တွင် တမန်တော် မိုဟာမက်သည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ အမိန့်တော်ကို နာခံသွားလေသည်<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqdwljI-RGfET2T6gwb5tIxaXS5v-R0bvZRYPXAgZKdmcyKsCXFeL1KE_yZOihHtPBCmNPrObWhBI1DXLY75nQ4oD3N270O3dBI02pVkbYiJPgUiR-_-O_81xKRUVQ9sAp46hCP57BBtA/s1600/18157094_220631051755392_6385203411734447591_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqdwljI-RGfET2T6gwb5tIxaXS5v-R0bvZRYPXAgZKdmcyKsCXFeL1KE_yZOihHtPBCmNPrObWhBI1DXLY75nQ4oD3N270O3dBI02pVkbYiJPgUiR-_-O_81xKRUVQ9sAp46hCP57BBtA/s320/18157094_220631051755392_6385203411734447591_n.jpg" width="320" /></a></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-38205710693988731342017-05-10T11:48:00.000-07:002017-05-10T11:48:05.195-07:00ခရစ်ယာန်ဘာသာမူလအစမှာ ဂျုးဘာသာမှစတင်ခဲ့သည်။ ဂျူးလူမျိုးတို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရား (၁၀) ပါးကို အခြေခံပြီး က္ကုသရေလ ဟုခေါ်သော အစ္စရေးလူမျိုး များကိုးကွယ်သည့် ဘုရားဖြစ်သည်။ ခရစ်တော် သခင်ယေရှု ဖွားမြင်ပြီးပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် လူ့အသွင်ဖြင့် ကမ္ဘာလောကသို့ ကြွလာခြင်းဖြစ်သည်ဟု ကြေငြာခဲ့ရာတွင် ဂျူးလူမျိုးများက လက်မခံနိုင်ပဲ သခင်ယေရှုကို ကားတိုင်ပေါ်တင်သတ်ရန် ရောမအာဏာပိုင်များကို တောင်းဆိုကာ အသေသတ်ခဲ့သည်။ သခင်ယေရှုသေလွန်ပြီး ၃ ရက်မြောက်တွင် ကျမ်းစာလာသည်အတိုင်း အလောင်းတော်ပျောက်ဆုံးသွားပြီး ရှင်ပြန်ထမြောက်ကာ ရက်၄၀လုံး ထွက်ပြေးပုန်းရှောင်သွားသော တမန်တော်များကို ကိုယ်ထင်ပြသခဲ့ပြီး လူပေါင်းများစွာရှေတွင် ကောင်းကင်ဘုံသို့ စျန်ပျံကြွသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက်ပိုင်းတွင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ် (Holy Spirit) ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီး ခရစ်ယန်များသည် ၃ ပါးတစ်ဆူအဖြစ်၊ ဘုရာသခင် (ခမည်းတော်)။ သခင်ယေရှု (သားတော်) နှင့် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် (၃)ပါးကို တဆူတည်းအဖြစ်သတ်မှတ်ကိုးကွယ်ကြသည်။<br />
<br />
ခရစ်ယန်ဘာသာတွင် ဘုရားသခင်၏ ၀ိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းပြီး လူသားများအားရေးသားစေသည့် သမ္မာကျမ်း ကို ဘုရားသခင်၏ ပြောစကားအဖြစ်မှတ်ယူထားကြသည်။ သခင်ယေရှု မမွေးဖွားမီက ရေးသားခဲ့သော ကျမ်းများကို ဓမ္မဟောင်းကျမ်း ဟုခေါ်ပြီး၊ သခင်ယေရှုမွေးဖွားခြင်း (Christmas) နောက်ပိုင်းရေးသားသော ကျမ်းများကို ဓမ္မသစ်ကျမ်း ဟုခေါ်သည်။ အပါတ်စဉ် တနင်္ဂနွေနေ့ကို ဥပုဒ်နေ့အဖြစ်သတ်မှတ်ကာ စုပေါင်းကိုးကွယ်ဝတ်ပြုကြသည်။ ဂိုဏ်အမျိုးမျိုးရှိသည့်အနက် ရိုမန်ကက်သလစ် နှင့် ပရိုတက်စတင့် ၂မျိုးသည် အဓိကကွဲပြားသော ဂိုဏ်းနှစ်ခုဖြစ်သည်။ ဂိုဏ်များသည် Doctrine ဟုခေါ်သော ကျင်ဝတ်၊ကျင့်ထုံးနှင့် အယူအဆများ အနည်းနှင့်အများ ကွဲပြားကြသည်။<br />
<br />
ရိုမန်ကတ်သလစ် တွင် ဘုန်တော်ကြီး ပုပ်ရဟန်းမင်း ကို ဦးသျှောင်အဖြစ်ထားပြီး ဗဟိုဦးစီးစနစ်ဆန်သော စနစ်ဖြစ်သည်။ ရိုမန်ကတ်သလစ် ဘုန်းတော်ကြီးများတွင် ဘရားသာ၊ ဖာသာ၊ မာသာ (Father, Mother) စသဖြင့် ဘုန်းတော်ကြီးများကို ခေါ်ဆိုပြီး မြန်မာဗုဒ္ဓဘာသာဘုန်းကြီးများကဲ့သို့ ငယ်စဉ်ကတည်းက လုံးဝအိမ်ထောင်မရှိသော လူပျို၊အပျိုများဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်ကျသွားပါက ဘုန်းတော်ကြီးဘဝမှ ထွက်ရသည်။ ပရိုတက်စတင့်ဂိုဏ်းဝင်သော မက်သဒစ် (Methodist)၊ ဘက်သဒစ် (Baptist)၊ အင်ဂလိကန် (Englican)၊ လူသာရီယန် (Lutherian) စသည်တို့မှ ဘုန်တော်ကြီးများမှာ အိမ်ထောင်ပြုခွင့်ရှိသည်။<br />
<br />
ပရိုတက်စတင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်များ တနင်္ဂနွေ ဘုရားဝတ်ပြုခြင်းတွင် ဓမ္မသီချင်း သီဆိုချီးမွမ်းခြင်၊ ဆုတောင်းခြင်း၊ အလှူငွေကောက်ခံခြင်း၊ သံစုံသီချင်း သီဆိုတီးမှုတ်ခြင်း၊ သမ္မာကျမ်းစာ ဖတ်ရွတ်ခြင်း၊ စသည့်အစီအစဉ်များ တရားဒေသနာ (Sermon) ဟောကြားခြင်းဖြင့် အဆုံးသတ်ကြသည်။ ခရစ်တော် လက်ဝါးကပ်တိုင် ပေါ်တွင် အသေခံခြင်းသည် ယုံကြည်သူ ခရစ်ယာန်များကို အပြစ်မှလွှတ်ခြင်းအထိမ်းအမှတ်အဖြစ် ပွဲတော်ပေးခြင်း (မုန့်နှင့်စပျစ်ရည် သုံးဆောင်ခြင်း)ကို အများအားဖြင့် တစ်လတစ်ကြိမ်ခန့် ပြုလုပ်ဝတ်ပြုလေ့ရှိသည်။ ရိုမင်ကတ်သလစ် ဘာသာဝင်များတွင် မြန်မာ ဗုဒ္ဓဘာသာ များကဲ့သို့ အလွတ်ရွတ်ဖတ်ခြင်းများစွာရှိပြီး၊ ဘုန်းတော်ကြီးများလည်း တရားထိုင်ခြင်း (Meditation) များလုပ်ဆောင်ကြသည်။<br />
<br />
ခရစ်ယာန်ဘာသာရေးပွဲလမ်းသဘင်များတွင် သခင်ယေရှုမွေးဖွားခြင်း အထိမ်းအမှတ် ခရစ်စမတ်ပွဲတော်၊ (Christmas) သခင်ယေရှု ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း အီစတာပွဲတော်(Good Friday and Easter Sunday)၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ် ဆင်းသက်ခြင်း ပင်တေကုတ္တေပွဲ (Pentecost) စသည်တို့ဖြစ်ကြသည်။<br />
<br />
ခရစ်ယာန်<br />
<br />
“သခင်ယေရှုကို ခရစ်တော်အဖြစ်ယုံကြည်သက်ဝင်သူ (သို့) သခင်ယေရှု၏သွန်သင် သောတရားကို လိုက်လျှောက်သောသူ ” တို့ကို ခရစ်ယာန်ဖြစ်သည်ဟု Webster’s Dictionary က အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုထားပါသည်။ ခရစ်ယာန်ဟူသည် မည်သို့သောအရာဖြစ်သည် ဟူသောအချက်မှ အစ ပြုရန်အလွန်သင့်တော်သည််။ သို့မဟုတ် တခြားလောကီပိုင်းဆိုင်ရာ အနက်ဖွင့်သည်နည်းတူ ခရစ် ယာန်ဟူသောစကားလုံးကို သမ္မာတရားဖော်ပြချက်နှင့် မကိုက်ညီပဲမှားယွင်းစွာ ဖော်ပြနိူင်ပါသည်။<br />
<br />
ခရစ်ယာန်ဟူသောစကားလုံးကို ဓမ္မသစ်ကျမ်းထဲတွင် သုံးကြိမ်တိုင်တိုင်တွေ့ရှိနိူင်သည်။ (တ၊ ၁၁း၂၆၊ ၂၆း၂၈၊ ၁ပေ၊ ၄း၁၆)။ သခင်ယေရှု၏နောက်လိုက်တပည့်တော်တို့၏ အကျင့်စရိုက်၊ အပြုအမူ၊ အပြောအဆိုတို့သည် ခရစ်တော်နှင့်တူသောကြောင့် အန္တိအုတ်မြုံ့တွင် သူတို့ကို “ ခရစ်ယာန်များ “ ဟုပထမအကြိမ်ခေါ်ခဲ့ပါသည် (တ၊ ၁၁း၂၆)။ မယုံကြည်သူတို့က ယုံကြည်သူတို့ကို နောက်ပြောင် သောသဘောမျိုးဖြင့် ခရစ်ယာန်များဟု ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ၄င်း၏အဓိပ္ပါယ်သည် “ ခရစ်တော်ပိုင်ဆိုင် သောအဖွဲ့ ” သို့ “ ခရစ်တော်၏ နောက်လိုက်သူများ ” ဖြစ်သည်။ ၄င်းသည် Webster’s Dictionary ထဲတွင် ဖော်ပြထားသော အနက်ဖွင့်ဆိုချက်နှင့် ညီညွှတ်သည်။<br />
<br />
မြန်မာနိုင်ငံ ကက်သလစ်သာသနာ သမိုင်းကြောင်း<br />
<br />
မြန်မာနိုင်ငံကို ကက်သလစ်သာသနာစတင ်ဝင်ရောက်လာတာဟာ သာသနာပြုပုဂ္ဂိုလ်တွေ အားဖြင့် မဟုတ်ပါဘူး။<br />
<br />
ပုဂံခေတ် နရသီဟပတေ့မင်း လက်ထက်(မြန်မာသက္ကရာဇ်-၆၄၆) ခရစ်နှစ် အေဒီ-၁၂၈၅ မှာ တရုတ်ဘုရင် ကူဗလိုင်ခန်က ပုဂံကို ကျူးကျော်စစ်ဆင်နွှဲခဲ့တယ်။ ဲဒီနောက်ပိုင်း ကျန်စစ်သား ဥမင်ရဲ့ အတွင်းဘက်နံရံ တစ်နေရာမှာ ခရူစူး အမှတ်အသားတွေနဲ့ တန်ဆာဆင်ထားတဲ့ ပဒုမ္မာကြာပွင့် တစ်ပွင့်ပုံကို ယခုတိုင် တွေ့ရှိ ရပါတယ်။<br />
<br />
သာသနာပြုများ မရောက်လာခင် ဘာသာဝင်အချို့ အရင်ဦးစွာ ရောက်နှင့်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ခရစ်သက္ကရာဇ် ၁၄၉၆ မှာ ပဲခူးကို ရောက်ရှိခဲ့တဲ့ အီတလီ နိုင်ငံ ဂျင်နိုဝါ (Genoa) မြို့က Hieronimo ဆိုတဲ့ ကုန်သည်တစ်ဦးရဲ့ မှတ်တမ်းအရ ပဲခူးမြို့မှာနေစဉ် ကွယ်လွန်သွားတဲ့ သူ့ရဲ့ မိတ်ဆွေကို ဘုရားကျောင်းပျက် တစ်ခုထဲမှာ သင်္ဂြိုလ်ခဲ့ရတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။<br />
<br />
အေဒီ ၁၄၉၇ ခုနှစ် Vasco di Gama က Good Hope အငူကို ရှာဖွေတွေ့ရှိ ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာတော့ ဥရောပတိုက်သား ကုန်သည်ပွဲစားတွေ အတွက် အာရှတိုက်သို့ ကူးသန်းရောင်းဝယ်ဖို့ရာ စီးပွားရေးလမ်းကြောင်း ပွင့်သွားပါတယ်။ အာရှတိုက်ကို ရောက်လာတဲ့ ကုန်သည်တွေနဲ့ ကြေးစားစစ်သားတွေရဲ့ ၀ိညာဉ်ရေး စောင့်ရှောက်မှုအတွက် အထူး တာဝန် ယူရတဲ့ Chaplain ခေါ်ဘုန်းတော်ကြီး တစ်ချို့လည်း ရောက်ရှိလာကြပါတယ်။<br />
<br />
သူတို့ အာရှတိုက်ကို လာတာဟာ ဥရောပတိုက်သားတွေရဲ့ ၀ိညာဉ်ရေး စောင့်ရှောက်မှုအတွက်ပါပဲ။<br />
<br />
Malacca မှာရှိနေတဲ့ St. Francis Xavier ဟာ ၁၅၄၈-ဇန်နဝါရီ-၂၀ နေ့စွဲနဲ့ သူ့ရဲ့ အထက်အကြီးအကဲ St. Ignatius ဆီကို ပဲခူး နိုင်ငံအတွက် သာသနာပြု အချို့စေလွှတ် ပေးသင့်ကြောင်း အစီရင်ခံတင်ပြ ခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
သူတို့ရဲ့ Jesuit အသင်းဂိုဏ်းက ဘုန်းတော်ကြီးတွေဟာ ၁၆ ရာစု ကုန်ခါနီး မှာ ပဲခူးကို နှစ်ပါးတစ်တွဲ၊ နှစ်ပါးတစ်တွဲနဲ့ လေးပါး၊ ၁၇ ရာစု အစပိုင်းမှာ အင်းဝကို နှစ်ပါးရောက်ရှိခဲ့ကြတယ်လို့ သိရပါတယ်။<br />
<br />
ကျွန်တော်တို့ မြန်မာ့သမိုင်းမှာ သင်ရတဲ့ ငဇင်္ကာဟာ လူဆိုးဇာတ်လိုက်ပါပဲ။<br />
<br />
သူရဲ့ပေါ်တူကီနာမည်က Philip di Britto လို့ခေါ်ပါတယ်။ တကယ်တော့ သူ မြန်မာနိုင်ငံကို ရောက်မလာခင် ကတည်းက ပေါ်တူဂီ စစ်သားတွေဟာ ရခိုင်ဘုရင်မင်း ဖလောင်း၊ မုတ္တမစားစောဗညား၊ တောင်ငူ ဘုရင် တပင်ရွှေထီးနဲ့ ဘုရင့်နောင်တို့ထံမှာ အမှုထမ်းခဲ့ကြတယ် ဆိုတာ ဆရာကြီး ဦးဘသန်းရဲ့ ကျောင်းသုံးမြန်မာ ရာဇဝင်နဲ့ အခြေပြ မြန်မာနိုင်ငံရေးသမိုင်း ပထမတွဲတို့မှာ လေ့လာတွေ့ရှိရပါတယ်။ ငဇင်္ကာ ခေါ် ဒီဘရစ်တိုကတော့ ( မြန်မာသက္ကရာဇ် ၉၆၅) အေဒီ-၁၆၀၃ မှာ ရခိုင်ဘုရင်မင်းရာဇာကြီးလက်အောက်ခံအဖြစ် အမှုထမ်းခဲ့ပါတယ်။ ရခိုင်ဘုရင်က တောင်ငူဘုရင်ကိုခွင့်တောင်းပြီး ဒီဘရစ်တိုကို သူ့ရဲ့ ကိုယ်စား လှယ်အဖြစ် သံလျင်မှာထားပါတယ်။ နောက်ပိုင်း လူသူလက်နက် အင်အား တောင့်တင်း လာတဲ့အခါမှာ တောင်ငူဘုရင် ကိုရော ရခိုင်ဘုရင်ကိုပါ ထောင်ထားခြား နားရုံမက မုတ္တစားနဲ့ပူးပေါင်းပြီး တောင်ငူကို လုပ်ကြံခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
တောင်ငူဘုရင် နတ်သျှင်နောင်ကို ဖမ်းဆီး၊ သံလျင်ကိုခေါ်သွားပြီး အရိပ်နေနေ အခက် ချိုးချိုး အလုပ်ကို ခရစ်ယာန်တစ်ဦးကလုပ်ခဲ့ ပါ တယ်။ ဘာသာတရားရဲ့အဆုံးအမ ဆိုတာ လိုက်နာကျင့်ကြံဖို့ ထားတာပါ။ မလိုက်နာ မကျင့်ကြံရင် မကိုးကွယ်တာနဲ့ အတူတူ ပါပဲ။ သမိုင်းကပေးတဲ့ သင်ခန်းစာ လို့ပဲ မှတ်ယူရမှာပေါ့။ ဒီသတင်းကို ကြားတဲ့အခါ မြန်မာ သက္ကရာဇ် ၉၇၅၊ (အေဒီ-၁၆၁၅) မှာ အင်းဝဘုရင် မဟာဓမ္မရာဇာ (ခေါ်) အနောက်ဖက်လွန်မင်းက သံလျင်ကိုစုံဆင်းပြီး ၀န်းရံပါတယ် သံလျင်ကိုရတဲ့အခါ နတ်သျှင်နောင်နဲ့ ဒီဘရစ်တိုကို ကွပ်မျက်၊ ပေါ်တူဂီ စစ်သုံ့ပန်း (၄၀၀၀) ကျော်ကို ဖမ်းဆီးပြီး အင်းဝကို ခေါ်ဆောင်သွားပါတယ်။ အနောက်ဖက်လွန်မင်းကို ဆက်ခံတဲ့ သာလွန်မင်း လက်ထက်မှာတော့ စစ်မှုထမ်းဖို့ တစ်ချို့ကို ချန်ထားပြီး ကျန်တဲ့သူတွေကို ချင်းတွင်းမြစ် အရှေ့ဖက်ကမ်းမှာရှိတဲ့ ပရိမ္မရွာကို ပို့ပါတယ်။ အဲဒီနောက် ချင်းတွင်းမြစ်နဲ့ မူးမြစ်ကြား တဝိုက်က ရွာတွေမှာ မိမိတို့ ဘာသာကို လွတ်လပ်စွာ ကိုးကွယ်ပြီး အခြေချ နေထိုင်ခဲ့စေကြောင်း၊ ၁၉၂၉ ခုနှစ် ထုတ် EG. Harvey ရဲ့ Outline of Burmes History ဆရာကြီး ဦးဘသန်းရဲ့ ကျောင်းသုံး မြန်မာရာဇဝင်နဲ့ ၁၉၄၁ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလထုတ် The Voice Catholic magzine တို့မှာ တွေ့ရပါတယ်။<br />
<br />
အဲဒီကစပြီး ဘုရင်ဂျီရွာတွေ ပေါ်ပေါက်လာ ပါတယ်။ သက္ကရာဇ် ၁၁၁၇၊ (အေဒီ-၁၇၅၆ )ခုနှစ်မှာ မွန်တွေကို ကူညီဖို့ သံလျင်ကို ရောက်လာတဲ့ ပြင်သစ် စစ်သင်္ဘော နှစ်စီးကို အလောင်းဘုရားက အနိုင်ရလိုက်ပြီး ပြင်သစ် စစ်သုံ့ ပန်းတွေကို ဘုရင်ဂျီရွာတွေဆီ ပို့လိုက်ကြောင်း ကက်သလစ် ရာဇဝင်မှာရော ကျောင်းသုံး မြန်မာရာဇဝင်မှာပါတွေ့ရ ပါတယ်။<br />
<br />
ကက်သလစ်ဆရာတော်ဘီဂမ်းဒက်၊ နှစ်ခြင်းဆရာ ယုဒဿန်၊ သမိုင်းပါမောက္ခ GE. Hall ဆရာ ဦးဘသန်းနဲ့ ဦးကောင်းတို့ရဲ့အဆိုအရ "ဘုရင်ဂျီ" ဆိုတာ ဥရောပတိုက်သား၊ အထူးသဖြင့် ပေါ်တူဂီလူမျိုးများကို အရှေ့တိုင်းသားတွေက ခေါ်ဝေါ်သုံးနှုန်းတဲ့ စကားလုံးပါ။ သမိုင်းဆရာ ဗီဗီယန်းဘ ကတော့ ဘုရင်ဂျီဆိုတာ "ဘုရင်ရဲ့ မိတ်ဆွေ" လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတဲ့ စကားလုံးကနေ သံစဉ်ပြောင်းလာတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။<br />
<br />
ကက်သလစ် အသင်းတော်ရဲ့ ရာဇဝင်အရ သံလျင်ကနေ အင်းဝကို ပို့ခံရတဲ့ထဲမှာ ပါ၀င်ခဲ့တဲ့ Jesuit ဂိုဏ်းဝင် ဘုန်းကြီး Manuel De Fonseca နဲ့ နောက်ထပ်ရောက်လာတဲ့ ဘုန်းတော်ကြီး Denis Atumes တို့ဟာ အင်းဝ၊ နဘတ်၊ လက်ယာတော် ချောင်းဦး၊ တပရင်း ကျွန်းတော၊ မုဆိုးဘို ရွှေဘို၊ အလံ ဟံလင်း၊ ဆီကိမ် သစ်ဆိမ့်နဲ့ စဥ့်ကွင်း စဥ့်ကူး တို့မှာရှိတဲ့ ဘုရင်ဂျီဘာသာဝင်တွေကို ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်ခဲ့ရတယ် လို့ဆိုပါတယ်။ သာလွန်မင်းလက်ထက် ထပ်မံ ပြောင်းရွေ့ရာမှာတော့ ချောင်းရိုးရွာ၊ ချမ်းသာရွာ၊ မုံလှရွာ၊ ချပ်သင်း၊ နဂါးဘို၊ လက်ပံကြီး၊ ပတွင်းစတဲ့ ရွာတွေ တိုးပွားလာကြောင်း ၁၉၆၀ ခုနှစ်မှာ စာပေဗိမာန်မှ ထုတ်ဝေတဲ့ မြန်မာ့ ရှေးဟောင်း သုတေသန အသင်းဂျာနယ်မှာ တွေ့ရပါတယ်။<br />
<br />
ရွှေဘိုမြို့ အမှတ်(၆) ရပ်ကွက်၊ ချောင်းဦးမြို့ အောင်မင်္ဂလာရပ်ကွက်၊ ရေဦးမြို့နယ် ချမ်းသာရွာ၊ ခင်ဦးမြို့ နယ် မုံလှရွာ၊ တန့်ဆည်မြို့နယ် ချောင်းရိုးရွာတွေဟာ သမိုင်းဝင် ဘုရင်ဂျီရွာတွေပါ။ နောက်မှ တခြားမြို့ ရွာတွေမှာ တိုးပွားလာတာလဲရှိပါတယ်။ အေဒီ-၁၇၁၉ ခုနှစ် ပုပ် ရဟန်းမင်းကြီး ဧကဒသမမြောက်ကလဲမင်းကနေ တရုတ် ပြည် ကန်တုံမြို့ကို Rev. Msgr. Carlo Ambrogio Mezzabarba ဦးဆောင်တဲ့ ဘာသာရေး သံတမန်အဖွဲ့ တစ်ဖွဲ့စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီ ခေတ်က ရေကြောင်းခရီးနဲ့ (၆) လကြာခဲ့တယ်။ အခြေအနေအကြောင်း အမျိုးမျိုးကြောင့် လုပ်ငန်း မအောင်မြင်ခဲ့တဲ့ ဒီအဖွဲ့ဟာ ကပ္ပလီပင်လယ်ကို ဖြတ်ပြီး အပြန်ခရီးဆက် ခဲ့ကြတယ်။<br />
<br />
မြန်မာပြည်ကို ဖြတ်သွားခိုက်မှာ ပဲခူးမြို့တော်နဲ့အင်းဝ နေပြည်တော်မှာ ဘုရင်ဂျီဘာသာဝင်တွေရှိနေတာ နှစ်ပေါင်း(၁၅၀)ကျော်ကြာပြီ ဖြစ်ကြောင်း၊ သာသနာပြု ပုဂ္ဂိုလ်များလည်း လိုအပ်နေကြောင်း သိရတဲ့အတွက် သူတို့ရဲ့ အဖွဲ့ထဲက ဘာနာဘိုက်ဂိုဏ်းဝင် ဘုန်းတော်ကြီး Sigismondo Maria Calchi ကိုထားရစ် ခဲ့ပြီး၊ ပထမဦးဆုံး မြန်မာပြည် ကက်သလစ်သာသနာ ဦးစီးမှူး တာဝန်ခံအဖြစ်ခန့်အပ်ခဲ့ပါတယ်။ ၁၉၆၂ ခု-သြဂုတ်လထုတ် The Guradian စာစောင်မှာ Fr.Calchi ကို မြန်မာပြည် ကက်သလစ်သာသနာရဲ့ မုံညှင်းစေ့ အဖြစ်တင်စားပြီး ဖေါ်ပြထားပါတယ်။<br />
<br />
အီတလီနိုင်ငံမှာ အေဒီ ၁၅၀၂-ကနေ ၁၅၃၉ထိ အသက်ရှင်ခဲ့တဲ့ ဘုန်းတော်ကြီး A.M. Zacharia ဆိုတာရှိ ခဲ့တယ်။ သူက နောက်ထပ် ဘုန်းတော်ကြီး (၂) ပါးနဲ့ ပူးပေါင်းပြီး ၁၅၃၃ မှာသာသနာပြု အသင်းဂိုဏ်းတစ်ခု တည်ထောင်ခဲ့ပါတယ်။ သူတို့ အသင်းဂိုဏ်းရဲ့ ဗဟိုဌာနကို မီလန်မြို့က St. Barnabas ဘုရားကျောင်းမှာ ဖွင့်လှစ်ခဲ့တဲ့အတွက် အဲဒီ ဘုရားကျောင်းရဲ့ ဘွဲ့အမည်ကို အစွဲပြုပြီး Barnabite အသင်းဂိုဏ်းလို့ ခေါ်တာဖြစ်ပါတယ်။<br />
<br />
အေဒီ-၁၈၉၇မှာ ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီး တေရသမြောက် လေအိုကနေ Fr. A.M. Zacharia ကို ရဟန္တာတင်မြှောက် ခဲ့ပါတယ်။ ခုချိန် ထိ သူ့ရဲ့ အလောင်းတော်ဟာ မပုပ်မသိုးဘဲရှိ နေပါသေးတယ်။ အဲဒီ ရဟန္တာရဲ့ ပွဲနေ့က တော့ ဇူလိုင် (၅) ရက်နေ့ပါ။<br />
<br />
Fr.Calchi က သာသနာပြန့်ပွားရေးဌာနချုပ်က စေလွှတ်လိုက်တဲ့ Fr.Vittoni နဲ့လက်တွဲပြီး သာသနာပြုလုပ်ငန်းတွေ စတင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ပါတယ်။ အင်းဝဘုရင် တနင်္ဂနွေမင်းကလည်း ကြည်ဖြူစွာ ခွင့်ပြုရုံမက ဘုရားကျောင်း ဆောက်ဖို့ပါ ဘဏ္ဍာတော်ထဲကနေ လှူဒါန်းခဲ့ပါသေးတယ်။<br />
<br />
အေဒီ-၁၇၃၀ခုမှာတော ့သာသနာ ပြန့်ပွားရေး ဌာနချုပ်အတွက် ရဟန်းတော်များ ရှားပါးမှုကြောင့် အခက်အခဲရှိလာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဘာနာဘိုက်ဘုန်းတော်ကြီး ဂါလီဇီယားကို ဆရာတော် သိက္ခာတင်ပေးပြီး မြန်မာပြည်သာသနာတော်မှာ လုပ်ဆောင်စရာ ရှိသမျှကိ ုအသင်းဂိုဏ်းကြီးရဲ့လက်ထဲအပြည့် အဝ အပ်နှင်းပေး လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီကစပြီး ဘာနာဘိုက် ဘုန်းတော်ကြီးတွေ မြန်မာပြည်ကို တစ်ဖွဲ့ပြီးတစ်ဖွဲ့ ရောက်လာကြပါတယ်။<br />
<br />
ဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့တကွ မြန်မာစာပေ၊ ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ထုံးစံစတာတွေကို လေ့လာခဲ့ကြပြီး မြန်မာနိုင်ငံသားတွေနဲ့ တစ်သားတည်း နေထိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။ အေဒီ-၁၇၅၀ ခုနှစ် သံလျင်မှာ ဘုရားကျောင်းတည်ဆောက် ခဲ့ပါတယ် ပဲခူးနဲ့အင်းဝ ဆင်နွှဲတဲ့ စစ်ပွဲတစ်ခုမှာ ပျက်စီးသွားပြီး တံတိုင်း၊ နံရံနဲ့အုတ်ရိုးတွေတော့ ခုထိရှိပါသေးတယ် အထောက်အထား ပြနိုင်တဲ့ ရှေးအကျဆုံး ဘုရားကျောင်းလို့ဆိုရမှာပါ။<br />
<br />
ထူးထူးခြားခြား မှတ်တမ်းတင်လောက်တာကတော့ မြန်မာအက္ခရာ ခဲစာလုံးကို စမ်းသပ် တီထွင်ပြီး အေဒီ-၁၇၇၆ Pope PiusVI လက်ထက် ရောမားမြို့မှာ ပထမဆုံး အောင်မြင်စွာ ပုံနှိပ် နိုင်ခဲ့တာပါ။ ဆရာတော် Percoto ဆိုရင် ပိဋိကတ် (၃) ပုံထဲက တချို့ကို Italian လို ဘာသာပြန်ဆို နိုင်ခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
စာပေတင်မကဘူး သာသနာအတွက် သမိုင်းတင်ခဲ့တာလည်း ရှိပါသေးတယ်။ အေဒီ-၁၇၇၀ ခုနှစ် မုံလှရွာမှာ ပထမဆုံး ရဟန်း ဖြစ်သင်ကျောင်းကို ဖွင့်လှစ်ခဲ့ပြီး ၁၇၉၃ မှာတော့ မြန်မာ တိုင်းရင်းသားထဲက ပထမဦးဆုံး ရဟန်းတော် (၃)ပါးကို မွေးထုတ် ပေးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူတို့ကတော့ ချမ်းသာရွာ ဇာတိ Fr. Joseph မောင်မောင်ကြီး၊ ချောင်းရိုးသား Fr. Andrew မောင်ကိုး နဲ့ ရန်ကုန်က Fr. Ignatius di Britto တို့ဖြစ်ပါတယ်။<br />
<br />
အေဒီ-၁၇၈၉ နောက်ပိုင်း ပြင်သစ်တော်လှန်ရေးကြီး ပေါ်ပေါက်လာပြီး ဥရောပတစ်ခွင်ကို ကူးစက်ပျံ့ နှံ့သွားခဲ့ပါတယ်။ ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးနဲ့တကွ ရောမမြို့တော်ကြီးပါ နပိုလီယံလက်အောက်ကို ကျရောက်ခဲ့ရပါတယ်။ ဘာနာဘိုက် အသင်းဂိုဏ်းကြီးမှာလည်း ပျက်စီး ဆုံးရှုံးမှုတွေနဲ့အတူ လူအင်အားနည်းပါး သွားတဲ့အတွက် မြန်မာပြည် သာသနာကို ဆက်ပြီး တာဝန ်မယူနိုင်ကြတော့ပါဘူး။ ဘာနာဘိုက် အသင်းဂိုဏ်းအနေနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံကို အေဒီ-၁၇၂၂ ကနေ ၁၈၃၀ ထိဆိုတော့ (၁၀၈) နှစ် တာဝန်ယူခဲ့ကြပါတယ်။ လူဦးရေ အနေနဲ့ဆိုရင် ဆရာတော် တင်မြှောက်ခံရတာဟာ (၆) ပါး၊ ဘုန်းတော် ကြီးက (၂၇) ပါး၊ အဲဒီအထဲမှာ (၄) ပါးက လမ်းမှာတင် မုန်တိုင်းမိပြီး သင်္ဘောပျက်ကာ ပျံလွန်တော်မူခဲ့ပါတယ်။ ကိုရင်ကြီးက (၂) ပါးနဲ့ တိုင်းရင်းသား ရဟန်းတော် (၂) ပါးကလည်း သူတို့ အသင်းဂိုဏ်းမှာ သစ္စာခံ ယူခဲ့တဲ့အတွက် စုစုပေါင်း (၃၁) ပါး ဖြစ်တယ်။<br />
<br />
အသေးစိတ်သိချင်တယ်ဆိုရင် တော့ Fr. A ကိုလေး (မုံလှ) ရေးသားပြုစုထားတဲ့ "အင်းဝရောက် ခြေရာများ" စာအုပ်မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။<br />
<br />
အေဒီ-၁၈၄၂မှာ သာသနာပြန့်ပွားရေး ဌာနချုပ်က Oblates လို့ခေါ်တဲ့ မာရီးယား သခင်မဂိုဏ်းကိုတာဝန်လွှဲပြောင်း ပေးအပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီအချိန်မှာ အင်္ဂလိပ်မြန်မာစစ်ပွဲတွေ ဖြစ်ပွားနေတာရယ်၊ သူတို့အသင်းဂိုဏ်းမှာ ရဟန်းတော်တွေ မလုံလောက်တော့ တာရယ်ကြောင့် ၁၈၅၆ ထိပဲ တာဝန်ယူနိုင်ခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
သူတို့ရဲ့ ဖိတ်ကြားချက်အရ ၁၈၄၇-ခုနှစ်မှာ မြန်မာနိုင်ငံကို St.Joseph သီလရှင်အသင်းဂိုဏ်း စတင် ရောက်ရှိ လာခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
၁၈၅၂ ခုနှစ် ဒုတိယ အင်္ဂလိပ်မြန်မာစစ်ပွဲအပြီး စစ်ပြေငြိမ်းရေး စာချုပ်ချုပ်ဆိုရာမှာ မင်းတုန်းမင်းကြီးရဲ့ စေခိုင်း ချက်အရ Fr. Abbona နဲ့ Fr. Tarolli တို့ဟာ မြန်မာသံတမန်တွေဖက်က ပါ၀င်ကူညီခဲ့ရကြောင်း ၁၉၆၃ ခုနှစ် မေလ ထုတ် The Guardian စာစောင်မှာ သမိုင်း ဆရာ Vivian Ba ကဖော်ပြထားပါတယ်။<br />
<br />
ပြင်သစ်နိုင်ငံ ပါရီမြို့ အခြေစိုက် နိုင်ငံခြား သာသနာပြု အသင်းဂိုဏ်းပေါ့။ ပြင်သစ် စာလုံးနဲ့ အတို ကောက် MEP လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပထမဆုံး ကြွရောက်လာ တာကတော့ မြန်မာသမိုင်း လေ့လာသူတွေ ကြားမှာ လူသိများတဲ့ ဆရာတော်ကြီး Paul Ambrose Bigandat ပါပဲ။<br />
<br />
သူ့ကို ဘာကြောင့်လူသိများတာလည်း ဆိုရင် မင်းတုန်းမင်းကြီးက ဆရာတော်ကြီးကို အင်မတန် ခင်မင်ရင်းနှီးပြီး သာသနာတော်အတွက် အကူအညီတွေ ပေးခဲ့သလို၊ မင်းညီမင်းသားတွေကို အင်္ဂလိပ်စာနဲ့ သိပ္ပံဘာသာရပ်တွေ သင်ယူဖို့ ဆရာတော်ကြီးက စီစဉ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဆရာတော်ကြီးက ဗုဒ္ဓဘာသာ ရဟန်းတော်တွေနဲ့ တွေ့ဆုံ၊ ဗုဒ္ဓဘာသာ ကျမ်းဂန်တွေကို လေ့လာပြီး ရှင်ဂေါတမ အကြောင်းကို အင်္ဂလိပ်ဘာသာနဲ့ ရေးသားခဲ့ပါတယ်။ ဥရောပတိုက်သားတွေကို ဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တယ် ဆိုပါတော့။ ပညာရေးအတွက်လည်း ၁၈၅၈-ခုနှစ် မှာ Da Lasalle ကိုရင်ကြီးတွေကို ဖိတ်ကြားပြီး စာသင်ကျောင်းတွေ ဖွင့်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ မြန်မာ နိုင်ငံကို (၃) ပိုင်းပိုင်းပြီး သာသနာပြုလုပ်ငန်း တာဝန်တွေ ခွဲစေဖို့ရာ သူကပဲ တင်ပြခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။<br />
<br />
ဒါကြောင့် သာသနာပြန့်ပွားရေးဌာနချုပ်က ၁၈၇၀ ခုနှစ် ဇွန်လ ၂၈ ရက်နေ့မှာ မြန်မာနိုင်ငံကို Vicariate Apostolate လို့ခေါ်တဲ့သာသနာ အထူးနယ်မြေတွေအဖြစ် ခွဲခြားသတ်မှတ်ပေးခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
တောင်ငူကို အခြေပြုပြီး မြန်မာနိုင်ငံ အရှေ့ဖက်ခြမ်းကို ဆရာတော် Biffi က တာဝန်ယူရသလို အထက်မြန်မာနိုင်ငံကိုတော့ ဆရာတော် ဘူးဒွန်းက တာဝန်ယူရပါတယ်။ ဆရာတော် ဘီဂန်းဒက်ကတော့ အောက်မြန်မာပြည်ကို တာဝန်ယူပါတယ်။<br />
<br />
တခြား သာသနာပြု အသင်းဂိုဏ်းတွေကိုလည်း ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ရပါတယ်။ တောင်ကြီး၊ ကျိုင်းတုံဒေသကို Italy နိုင်ငံက PIME (ခေါ်) နိုင်ငံရပ်ခြား သာသနာပြု အသင်းဂိုဏ်းက လာရောက်ခဲ့သလို၊ ကချင်ပြည်နယ်ကိုတော့ Ireland နိုင်ငံက St. Columban အသင်းဂိုဏ်းက လာရောက် သာသနာပြုခဲ့ကြပါတယ်။ ပုသိမ်၊ ရန်ကုန်၊ မန္တလေးနဲ့ ချင်းတောင်ကိုတော့ MEP အဖွဲ့ကပဲ ဆက်ပြီး တာဝန်ယူပါတယ်။<br />
<br />
ဘာသာရေးတင်မကဘူး၊ ပညာရေးအတွက်လည်း ကျောင်းသုံး စာအုပ်တွေ၊ အဘိဓာန်တွေ၊ ဘာသာပြန်စာပေနဲ့ ကျမ်းအမျိုးမျိုးကို ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေခဲ့ပါတယ်၊ နောက်ထပ်လည်း ဆရာတော်တွေဟာ သူတော်စဉ်ဂိုဏ်းတွေကို ဖိတ်ကြားပြီး အားဖြည့်ခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
၁၈၆၇ ခုနှစ်မှာ ကောင်းသော သိုးထိန်းသီလရှင်ဂိုဏ်းဟာ ရန်ကုန်မှာ အမျိုး သမီးကျောင်းဖွင့်တယ်၊ ၁၈၇၄-မှာ တိုင်းရင်းသူတွေချည်း ပါ၀င်တဲ့ St.Francis Xavier သီလရှင် ဂိုဏ်းကိုတည်ထောင်ခဲ့ပြီး၊ ၁၈၈၉ ခုနှစ်မှာ Franciscan သီလရှင်တွေဟာ မန္တလေး မနော်ရမန်မှာ အနာကြီးရောဂါသည်တွေ အတွက် ဆေးရုံဖွင့်ခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
၁၉၁၆ မှာတော့ ကရုဏာရေးသီလရှင်တွေဟာ ကျိုင်းတုံ နောင်ကန်မှာ အဲဒီလိုဆေးရုံ ထပ်ဖွင့်ခဲ့ပါတယ်။ ဆပ်ဖြေခြင်းအသင်း ဂိုဏ်းက ၁၈၉၅-ခုနှစ် မှာမိဘမဲ့ကျောင်းကို တောင်ငူသာသနာ လိပ်သိုမှာ ဖွင့်ခဲ့ပါတယ်။ ၁၉၂၉ မှာ (FSAG) စိန်အလွိုက်ရှက်စ် သီလရှင် အသင်းဂိုဏ်းရောက်ရှိလာပြီး၊ (SDB) ဆိုတဲ့ ဆလေးရှင်းအသင်းဂိုဏ်း က ၁၉၃၉-ခုနှစ်ကနေ လက်သမားလုပ်ငန်း၊ ပုံနှိပ်လုပ်ငန်းနဲ့ ဖိနပ်ချုပ်လုပ်ငန်းတွေကို တည်ထောင်ဦးစီးခဲ့ကြပါတယ်။ ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်း၊ လူအိုရုံ၊ မိဘမဲ့ဂေဟာ စတဲ့ လူမှုရေးနဲ့ကရုဏာရေး လုပ်ငန်းတွေကိုလည်း အသင်းဂိုဏ်း အသီးသီးက တွဲဖက်လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြပါတယ်။ Missios School လို့ခေါ်တဲ့ သာသနာပြုကျောင်းတွေဟာ အဲဒီခေတ်မှာ ပေါ်ထွက် ခဲ့တာပါ။<br />
<br />
နေရာအနှံ့အပြားမှာ ဘာသာဝင် ဦးရေတိုးပွားများပြားလာတာနဲ့ အမျှ သက်ဆိုင်ရာ ဆရာတော်တွေက အစီရင်ခံ တင်ပြကြတဲ့အတွက် သာသနာ ပြန့်ပွားရေးဌါနချုပ်ကနေ ၁၉၅၅ ခုနှစ် ဇွန်လ ၁ ရက်နေ့ မှာ ရန်ကုန်နဲ့ မန္တလေးကို Vicariate Apostolate (ခေါ်) အထူးဒေသအဖြစ် ကနေ Archdiocese (ခေါ်) ဂိုဏ်းချုပ်သာသနာကြီးနှစ်ခု အဖြစ် တိုးမြှင့် သတ်မှတ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ရန်ကုန်ဂိုဏ်းချုပ်သာသနာရဲ့ လက်အောက်မှာပုသိမ်ဂိုဏ်းအုပ်သာသနာနဲ့ တောင်ငူ၊ မန္တလေးဂိုဏ်းချုပ်သာသနာရဲ့ လက်အောက်မှာ ကျိုင်းတုံ ဂိုဏ်းအုပ်သာသနာနဲ့ မြစ်ကြီးနားဂိုဏ်းအုပ်သာသနာ ဆိုပြီး ခွဲခြားပေးခဲ့ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ရန်ကုန်ကနေ ပြည်သာသနာကို ၁၉၆၁ နဲ့ မော်လမြိုင်ကို ၁၉၉၃ မှာ မွေးထုတ်ပေးခဲ့သလို၊ တောင်ငူ ကနေ ၁၉၆၁ မှာ တောင်ကြီး နဲ့ ၁၉၈၈ မှာ လွိုင်ကော် တို့ကို မွေးထုတ်ပေးခဲ့ ပြန်ကာ၊ ကျိုင်းတုံ က လားရှိုးကို ၁၉၇၅ မှာ ခွဲပေးပြီး၊ မန္တလေးက ဟားခါးကို ၁၉၉၂ မှာ ခွဲပေးခဲ့ပါတယ်။ မြစ်ကြီးနားမှ ဗန်းမော်သာသနာကို ၂၀၀၆ ပြည့်နှစ်၊ သြဂုတ်လ ၂၈ ရက်မှာ ခွဲပေးခဲ့ပြီး၊ ရန်ကုန်က ဖားအံသာသနာကို ၂၀၀၉ ပြည့်နှစ်၊ ဇန်န္ဒဝါရီလ ၂၂ ရက်နှင့် ဟားခါးက ကလေးသာသနာကို ၂၀၁၀ ပြည့်နှစ်၊ ဇွန်လ ၂၉ ရက် မှာ အသီးသီး ခွဲပေးခဲ့ပါတယ်။ ၁၉၉၈ မှာတောင်ကြီးက Archdiocese အဖြစ်တိုးမြှင့် သတ်မှတ်ခံရတဲ့အတွက် အခုလက်ရှိ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ဂိုဏ်းချုပ်သာသနာကြီး (၃) ခုနဲ့ ဂိုဏ်းအုပ် သာသနာ (၁၃) ခု၊ စုစုပေါင်း (၁၆) ခုရှိနေတာပါ။<br />
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiQMXDh-NF0LmQdFcOVR3G2b0OIHY6b8WYWPfYd1ABoskPOtll6b9SW4rfW5iIEsW9HqtKyF__jnkWETAdajqW9Kazdl55dK_-vHLIy4bnRDf_RSep2gCTBCSG1uilfgZuwjHre_sdznM/s1600/18057708_220630928422071_7462880303185801864_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiQMXDh-NF0LmQdFcOVR3G2b0OIHY6b8WYWPfYd1ABoskPOtll6b9SW4rfW5iIEsW9HqtKyF__jnkWETAdajqW9Kazdl55dK_-vHLIy4bnRDf_RSep2gCTBCSG1uilfgZuwjHre_sdznM/s320/18057708_220630928422071_7462880303185801864_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-3875053542971411092017-05-10T11:45:00.004-07:002017-05-10T11:50:15.624-07:00ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာထေရဝါဒ ဆိုသည့် စကားလုံးဖြစ်ပေါ်လာသည့် သမိုင်းကြောင်းကို ပြန်ကြည့် မည်ဆိုလျှင် ဗုဒ္ဓမြတ်စွာ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပြီး နှစ်ပေါင်းတစ်ရာကျော်တွင် ပြုလုပ်သော ဒုတိယ သင်္ဂါယနာတင်ပွဲမှ စတင် သုံးစွဲခဲ့သည်ဟု သမိုင်းမှတ်တမ်းများအရ သိရသည်။<br />
<br />
ဗုဒ္ဓမြတ်စွာ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပြီး နှစ်ပေါင်း တစ်ရာကျော်တွင် ဗုဒ္ဓဟောကြားခဲ့သည့် ဓမ္မ နှင့် ၀ိနယ ပေါ်တွင် မိမိတို့ စိတ်ကြိုက် ဖြည့်စွက် ကျင့်သုံးလိုသော ရဟန်းများ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့ ပေါ်ပေါက်လာမှုကို အကြောင်းပြု၍ ဗုဒ္ဓ၏ အဆုံးအမကို တသွေမတိမ်း လိုက်နာကျင့်ကြံလိုသည့် မထေရ်ကြီးများ၏ အလိုနှင့် အညီ အတည် ပြုလိုက်သည့် အယူအဆကို “ထေရဝါဒ” ဟု စတင်ခေါ်ဝေါ်ခဲ့ကြသည်။<br />
<br />
“ ထေရ” ဆိုသည်မှာ ရဟန်းသက် (၁၀) ၀ါ ရရှိပြီးသော မထေရ်ကို ဆိုလိုပြီး၊<br />
“ ၀ါဒ” ဆိုသည်မှာ ခံယူချက်ကို ဆိုလိုသည်။<br />
ထို့ကြောင့် “ထေရဝါဒ” ကို စီလျော်အောင် ဘာသာပြန်ရလျှင် ရဟန်းသက် (၁၀) ၀ါ နှင့် အထက် ရှိသော မထေရ်ကြီးများ၏ ခံယူချက်ဟု အဓိပ္ပါယ် ရပါသည်။<br />
<br />
မဟာသက္ကရာဇ်(၁၀၃)ခု ကဆုန်လပြည့် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ ဘီစီ(၅၈၈)က ဒီကမ္ဘာကြီးမှာ ဗုဒ္ဓရတနာ ပွင့်ထွန်း ပေါ်ပေါက်ခဲ့ပါသည်။ မဟာသက္ကရာဇ် (၁၀၃)ခု ၀ါဆိုလပြည့် စနေနေ့ ဘီစီ(၅၈၈)မှာ ဓမ္မရတနာ စတင်ခဲ့သလို မဟာသက္ကရာဇ် (၁၀၃)ခု ၀ါဆိုလပြည့်ကျော် ၂ ရက် တနင်္လာနေ့ ဘိီစီ(၅၈၈)ခုမှာ သံဃာရတနာ စတင်ပေါ်ပေါက်ခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
မြတ်ဗုဒ္ဓသည် ဘုရားအဖြစ်နှင့် (၄၅)နှစ်နေပြီး မဟာသက္ကရာဇ် ၁၄၈ ခု ကဆုန်လပြည့် အင်္ဂါနေ့ ဘီစီ ၅၄၃ မှာ ပရိနိဗ္ဗာန် စံလွန်တော်မူသည်။ ဗုဒ္ဓအဖြစ် ၄၅ နှစ်အတွင်း တာဝန်ကြီး ၂ ရပ်ကို တစ်နေ့လျှင် ၂၂ နာရီ မိနစ် ၂၀ ခန့်မျှ နေမအား ညမနား လူသား, သတ္တဝါတို့၏ ကောင်းကျိုးကို မျှော်ကိုး၍ ထမ်းဆောင်တော််မူခဲ့သည်။<br />
<br />
(၁) ဓမ္မကို ဟောပြောခြင်း, ဖြေဆိုခြင်း<br />
<br />
(၂) သံဃာ့အဖွဲ့အစည်းကို ထူထောင်ခြင်းတို့ ဖြစ်ပါသည်။<br />
<br />
ဟောပြသည့်ဓမ္မအတိုင်း လက်တွေ့လိုက်နာ ကျင့်သုံးသူများကို ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်လို့ခေါ်ဆိုပါသည်၊ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် တစ်ဦး ဖြစ်ရန်အတွက် ကျယ်ပြန့်သော ဥပဒေများ မရှိပါ။ ဘုရားကို ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ခြင်း, တရားကို ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ခြင်း, သံဃာကို ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ခြင်း ဟူသော သရဏဂုံ သုံးပါးကို လက်ခံလိုက်လျှင်် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် အဖြစ်ရောက်ရှိပါသည်။<br />
ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာဆိုတာ ဘာလဲ<br />
<br />
ထေရဝါဒ နှင့် မဟာယန ဟူ၍ ယနေ့ ကမ္ဘာတွင် ဗုဒ္ဓဘာသာဆိုင်ရာ အဓိက ဂိုဏ်း နှစ် ဂိုဏ်း ရှိပါသည်။ ရှေးလွန်လေပြီးသော အချိန်ကမူ အခြားသော ဂိုဏ်းများလဲ အများအပြား ရှိခဲ့ကြပါသည်။ သို့သော် ထိုဂိုဏ်းနှစ်ဂိုဏ်းသည်သာလျှင် အိန္ဒိယနိုင်ငံ ပြင်ပရှိ အဆက်အနွယ်များထိအောင် လက်ဆင့်ကမ်း ပျံ့နှံ့ခြင်းဖြင့် ယနေ့ခေတ် ကာလထိအောင် ရှင်သန်လာ၏။<br />
<br />
မဟာယနသည် အဓိကအားဖြင့် အိန္ဒိယမြောက်ပိုင်း၊ တရုတ်၊ တိဘက်၊ ဂျပန်၊ မွန်ဂိုလိယ၊ ကိုရီးယား နှင့် ဗီယက်နမ် နိုင်ငံများတွင် ပျံ့နှံ့ခြင်းဖြင့် ရှင်သန်ခဲ့သည်။ ထေရဝါဒသည် ပင်မအားဖြင့် အိန္ဒိယ တောင်ပိုင်းနှင့် အရှေ့ပိုင်း၊ သီရီလင်္ကာ၊ မြန်မာ၊ ထိုင်း၊ ကမ္ဘောဒီးယားနှင့် လာအိုတို့တွင် ရှင်သန်ခဲ့၏။ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် မဟာယနကို ရံဖန်ရံခါ မြောက်ပိုင်းဂိုဏ်း ဟု ညွှန်းဆိုကြပြီး ထေရဝါဒကို တောင်ပိုင်း ဂိုဏ်း ဟု ညွှန်းဆိုတတ်ကြပါသည်။<br />
<br />
ထိုဂိုဏ်းနှစ်ခုတွင် သိသာထင်ရှားသော ကွဲလွဲချက်များ ရှိသော်လည်း.. သစ္စာလေးပါး၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး၊ ကမ္မဝါဒ၊ ပဋိစ္စသမုပါဒ အစရှိသော အခြေခံ တရားများမှာမူ ဂိုဏ်းနှစ်ခုစလုံးတွင် ထပ်တူ တူညီကြသည့် အချက်ကိုမူ အလေးထားမှတ်ယူ သင့်သည်မှာ အရေးပါပေသည်။ ဂိုဏ်းနှစ်ခု၏ အဓိက မတူညီမှုမှာ မတူညီသော ဦးစားပေးမှုများနှင့် သမိုင်းဆိုင်ရာ ဖြစ်ထွန်းမှုများ ဖြစ်ပေသည်။<br />
<br />
ဗုဒ္ဓမြတ်စွာ၏ အဆုံးအမကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် လွတ်မြောက် ငြိမ်းအေးခြငး နိဗ္ဗာန တရားမြတ်ကို မျက်မှောက်ပြုရေး .. နောက်ဆုံး အန္တိမပန်းတိုင်ကား အတူတူပင် ဖြစ်သည်။<br />
<br />
ထေရဝါဒ ဟုသော အသုံးအနှုံးသည် သက်ကြီးဝါကြီးပုဂ္ဂိုလ်များ (ထေရ) လျှောက်သောလမ်း ဟု သဒ္ဒါအလိုအရ အဓိပ္ပာယ် ရပေသည်။ ထေရဝါဒ ဂိုဏ်းသည် ဗုဒ္ဓ၏ အဆုံးအမများကို မူလအတိုင်း မှတ်တမ်းတင် ထိန်းသိမ်းထားသော ပါဠိ တိပိဋက (ပိဋကတ် သုံးပုံ)အတိုင်း အစဉ်တစိုက် လက်ခံပါသည်။ ထေရဝါဒဂိုဏ်း၏ အလေးထားမှုမှာ ဗုဒ္ဓ၏ အဆုံးအမများကို စစ်မှန်သော မူလ အခြေအနေအတိုင်း ထိန်းသိမ်းခြင်း နှင့် အနာဂါတ် မျိုးဆက်အဆက်က် လက်ဆင့်ကမ်းခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဗုဒ္ဓ၏ အဆုံးအမများ ဆိုရာတွင် လူပုဂ္ဂိုလ်များအား လွတ်မြောက်ရာကို မည်သို့ ရှာဖွေရမည်ကို ညွှန်ပြနိုင်စွမ်း အပြည့်အဝ ရှိသော လွတ်မြောက်ရေး အဆုံးအမ လမ်းညွှန်မှုများ ဟု ယူဆရပေမည်။<br />
<br />
ထိုအကြောင်းကြောင့် ပင် အဆုံးအမများ၏ စွမ်းရည်ပြည့်ဝ ထိရောက်မှုကို ခေတ်အဆက်ဆက် အမြင့်ဆုံး ရှိမြဲ ရှိနေစေရန် အလို့ငှာ ဗုဒ္ဓ၏ အဆုံးအမများကို မူလအတိုင်း ကြိုးကြိုးပမ်းပမ်း ထိန်းသိမ်းထားကြခြင်း ဖြစ်သည်။ အဆုံးအမများကို မူလပုံစံမှ ပြင်ဆင်လိုက်လျှင် သို့မဟုတ် တစ်နည်းနည်း ပြောင်းလဲလိုက်လျှင် ထိရောက်မှုသည် အချိန်နှင့်အမျှ လျော့ပါးသွားဖွယ် ရှိပေသည်။<br />
<br />
ထေရဝါဒ ထုံးထမ်းအရ ပါဠိတိပိဋက၌ မပါရှိပဲ သတ်သတ် ထိန်းသိမ်းထားသော သို့မဟုတ် ဟောကြားခဲ့သော ဗုဒ္ဓ၏ အဆုံးအမများ ရှိသည် (ဆိုလိုသည်မှာ တိပိဋိကတွင် မှတ်တမ်း တင်ခဲ့ခြင်း မရှိပဲ တစ်စုံတရာသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဟောကြားခဲ့သော နက်နဲသည့် တရားတော် ) ဟူသော ခံယူချက်ကိုလည်း ပစ်ပယ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ပင်လျှင် ဗုဒ္ဓပရိနိဗ္ဗာန် ပြုတော်မူပြီးနောက် နှစ်ပေါင်း ၅၀၀ ခန့် ကြာမှ စတင် ပေါ်ထွန်းလာသော် မဟာယန သုတ္တန်များကို ထေရဝါဒက စစ်မှန်သည်ဟု လက်မခံကြပါ။<br />
<br />
ဗုဒ္ဓအဆုံးအမများကို အဓိက ထိန်းသိမ်းနေသူများမှာ သံဃာ ဟု ခြုံငုံခေါ်ဝေါ်သော ရဟန်းတော်များပင် ဖြစ်ပါသည်။ ထေရဝါဒ သံဃာတို့သည် ဗုဒ္ဓက သတ်မှတ်တော်မူခဲ့သော၊ ၀ိနယပိဋကတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည့် ရဟန်းဆိုင်ရာ ကျင့်ဝတ်တို့ကို အစဉ်တစိုက် လိုက်နာ ကျင့်သုံးကြသည်။ ထို ရဟန်းဆိုင်ရာ ကျင့်ဝတ်များသည် ဗုဒ္ဓ၏အဆုံးအမများကို ကောင်းစွာတည်တံ့စေရေးအတွက် မရှိမဖြစ် ဖြစ်သည်ဟု ထေရဝါဒ သံဃာများက လက်ခံကြသည်။ (ဘာသာပြန်ဆိုသူ= ကိုဝင်းပြည့်ဖြိုး)<br />
<br />
လိုက်နာကျင့်သုံးရမည့် စည်းကမ်း (၅)မျိုး<br />
<br />
ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တစ်ဦး အတွက် လိုက်နာကျင့်သုံးရမည့် စည်းကမ်း(၅)မျိုး ရှိသည်။<br />
<br />
သက်ရှိလူသား တိရစ္ဆာန်တို့ရဲ့ အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ရခြင်း။<br />
သူတစ်ပါး ပစ္စည်းကို ခိုးယူလုယက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ရခြင်း။<br />
ကာမဂုဏ် ဖေါက်ပြန်မှု, အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်မှုမှ ရှောင်ကြဉ်ရခြင်း။<br />
မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ရခြင်း။<br />
မူးယစ်ဆေးဝါး သုံးစွဲခြင်း, ရောင်းဝယ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ရခြင်း။<br />
<br />
စည်းကမ်း(၅)မျိုးကို ကြည့်လျှင် မြတ်ဗုဒ္ဓသည် လူသားတို့၏ အသက်, အိုးအိမ်, စည်းစိမ်, ချမ်းသာ, လုံခြုံရန်၊ အိမ်ထောင်ရေး သာယာရန်၊ ဒီကမ္ဘာကြီးမှာ သစ္စာတရားထွန်းကားရန်၊ လူသားတို့၏ ဉာဏ်ရည်အဆင့်အတန်း မှီရန် အရေးကို မျှော်တွေးကာ အထက်ပါစည်းကမ်း ၅ ချက်ကို ချမှတ်ခဲ့သည်။ လူသားများသည် အပျော်ကြူးခြင်း, အလိုရမက်ကြီးခြင်း, ကြောက်စိတ်များခြင်း တို့ကြောင့် မိမိတို့ဘဝ အတွက် အားကိုးရာတွေကို စိတ်ကူးပုံးဖေါ်ပြီး ယုံကြည်ကိုးကွယ်တတ်ကြပါသည်။ စိတ္တဇ အတွေးတွေကို ပုံဖေါ်ပြီး ယုံကြည်ကိုးကွယ်လက်ခံနေသည်ကို မြတ်ဗုဒ္ဓက နှစ်သက်တော််မမူပေ၊ ထို့ကြောင့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်မှန်လျှင် အထင်စွဲအာရုံ ကိုးကွယ်မှုမျိုးစုံကို စွန့်လွှတ်ရမည်၊ အတွေးစွဲအလီလီ ယုံကြည်မှုအရပ်ရပ်ကိုလည်း ပယ်စွန့်ကြရမည်။<br />
<br />
ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာမူ (၅)ရပ်<br />
<br />
ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် စစ်စစ်ဖြစ်ရေးအတွက် ဥပဒေသ မူကြီး (၅)ရပ်ကို စံပြု သတ်မှတ် ထားခဲ့ပါသည်။<br />
<br />
ယုံကြည်မှုသဒ္ဓါတရားရှိရမည်။<br />
စောင့်ထိန်းမှု သီလရှိရမည်။<br />
ကောတုဟလ မင်္ဂလာကို မယုံကြည်ရ။<br />
ကံတရားကို ယုံကြည်သူဖြစ်ရမည်။<br />
သာသနာတော်ပြင်ပ၌ ကိုးကွယ်မှုကို မရှာမှီးရ -<br />
<br />
ဆိုသော ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တို့အတွက် မူကြီး (၅)ရပ်ကို အဂ္ဂုင်္တ္တရနိကာယ် မှာ ချပြတော်မူခဲ့ပါသည်။<br />
<br />
(၁)ယုံကြည်မူသဒ္ဓါတရားရှိရမည်<br />
<br />
-ဆိုသည်မှာ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသုံးပါး တို့၌ ဘုရားစစ် ဘုရားမှန် တရားစစ် တရားမှန် သံဃာစစ် သံဃာမှန် ဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည်လက်ခံတဲ့ စိတ်ရှိရမယ်လို့ ဆိုလိုပါသည်။<br />
<br />
(၂) စောင့်ထိန်းမူ သီလ ရှိရမည်<br />
<br />
- ဆိုသည်မှာ ၀ါရိတ္တ သီလ လို့ခေါ်တဲ့ ငါးပါး, ရှစ်ပါး သီလ နဲ့ စာရိတ္တ သီလလို့ ခေါ်တဲ့ လင်ကျင့်ဝတ်, မယားကျင့်ဝတ်, ဆရာ့ကျင့်ဝတ်, တပည့်ကျင့်ဝတ်, မိဘ ကျင့်ဝတ်, သားသ္မီး ကျင့်ဝတ်, အထက်လူကြီးကျင့်ဝတ်, အောက်လက်ငယ်သား ကျင့်ဝတ်- စသည့် ကျင့်ဝတ်သီလ များနှင့် ပြည်စုံရမည်။<br />
<br />
(၃) ကောတုဟလမင်္ဂလာကို မယုံကြည်ရ<br />
<br />
-ဆိုသည်မှာ အချို့သောလူများသည် “အိမ်မြောင်စုတ်ထိုးရင်… လာဘ်ကောင်းတယ်” “ ကျီးကန်းလာနားရင်…. နိမိတ်မကောင်းဘူး” ဆိုတဲ့ ကောတုဟလမင်္ဂလာကို ယုံကြည်လက်ခံကြသည်။ မြတ်ဗုဒ္ဓက ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်မှန်ရင် ရက်ရာဇာ, ပြဿဒါး, ကျီးကန်းလာခြင်း, အိမ်မြောင်စုတ်ထိုးခြင်း, နေကြတ်, လကြတ်- စသည် ကောင်းကျိုး ဆိုးကျိုး ရှိသည်များကို လက်မခံရန်။<br />
<br />
(၄)ကံတရားကို ယုံကြည်သူဖြစ်ရမည်<br />
<br />
-ဆိုသည်မှာ အကြင်မျိုးစေ့ကို စိုက်ပျိုး၏ ထိုအပင်ကို သာလျှင် ရိတ််သိမ်းရ၏- ဆိုတဲ့ ဗုဒ္ဓဒေသနာတော် အတိုင်း ကောင်းကံလုပ်ရင် ကောင်းကျိုးခံစားရ မကောင်းကံလုပ်ရင် မကောင်းကျိုးခံစားရမယ်ဆိုတဲ့ သဘောတရားကို ယုံကြည်လက်ခံကြရမယ်လို့ဆိုလိုပါသည်။<br />
<br />
(၅)သာသနာတော် အပြင်ပ၌ ကိုးကွယ်မှု ကို မရှာမှီးရ<br />
<br />
-ဆိုသည်မှာ လူများဟာ အပျော်ကြူးခြင်း အလိုကြီးခြင်း ကြောက်စိတ်များခြင်း စိုးရိမ်စိတ်များခြင်းတွေကြောင့် သာသနာတော်၏ ပြင်ပဖြစ်သော နတ်ကိုးကွယ်ခြင်း၊ ဘိုးတော်/မယ်တော် ကိုးကွယ်ခြင်း၊ အင်း/အိုင် လက်ဖွဲ့ ဗေဒင် မန္တာန် ကို အားထား ယုံကြည်ခြင်း စသော သာသနာတော်ပြင်ပ ကိုးကွယ်ရာများကို မရှာမှီးရပါ။<br />
<br />
ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာ ၀င် စစ်စစ်ဖြစ်ဖို့ အတွက် ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာ မူ ၅ ချက်ကို ဦးထိပ် ပန်ဆင်၍ ဗုဒ္ဓဝါဒ သဘောတရားဖြစ်သော (ဆင်းရဲခြင်းမှ ချမ်းသာခြင်းသို့၊)(မကောင်းမှုမှ ကောင်းမှုသို့၊)(အမှောင်မှ အလင်းသို့၊)(မသိမှုမှ သိမှုသို့၊) (ဒုက္ခအတွင်းမှ ဒုက္ခလွတ်မြောက်ရာသို့) ရောက်အောင် အသိ အကျင့် ဘက်စုံမြှင့်၍ ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် ဖြစ််အောင် ကြိုးစားကြပါစို့…….။<br />
<br />
မြန်မာနိုင်ငံရှိ ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာ ဂိုဏ်းကြီး ၉-ဂိုဏ်း<br />
<br />
သုဓမ္မာဂိုဏ်း။<br />
ရွှေကျင်ဂိုဏ်း။<br />
ဓမ္မာနုဓမ္မ(မဟာဒွါရ)နိကာယဂိုဏ်း။<br />
ဓမ္မဝိနယာနုလောမ(မူလဒွါရ)ဂိုဏ်း။<br />
အနောက်ချောင်းဒွါရဂိုဏ်း။<br />
ဝေဠုဝန်နိကာယဂိုဏ်း။<br />
စတုဘုမ္မိက မဟာသတိပဋ္ဌာန်(ငှက်တွင်း)ဂိုဏ်း။<br />
ဂဏဝိမုတ်(ကူးတို့)ဂိုဏ်း။<br />
ဓမ္မယုတ္တိနိကာယ(မဟာရင်)ဂိုဏ်းတို့ဖြစ်ကြသည်။<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaEUUfRQcl47gyRiPgrY2LOkhPzDIRsge8pHIZsdJcS7AORE3w_rN9yONBudQcEXuFRUQBztpeA6yH6fcdZ6FaJ0RXzsdbLjHw0CvoD3k6nLAcpQJhXOJ58XyDe8FOS6qL_RNccyy5-K0/s1600/18222180_220630898422074_5096392480045058688_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaEUUfRQcl47gyRiPgrY2LOkhPzDIRsge8pHIZsdJcS7AORE3w_rN9yONBudQcEXuFRUQBztpeA6yH6fcdZ6FaJ0RXzsdbLjHw0CvoD3k6nLAcpQJhXOJ58XyDe8FOS6qL_RNccyy5-K0/s320/18222180_220630898422074_5096392480045058688_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-24564434688267815232017-05-10T11:43:00.004-07:002017-05-10T11:50:30.034-07:00ဟိန္ဒူဘာသာဟိန္ဒူဘာသာသည် ကမ္ဘာ့သက်တမ်းအရင့်ဆုံး၊ သမိုင်းအရှည်ကြာဆုံးသော ဘာသာတရားဖြစ်သည်။ သူ၏ကျမ်းစာများသည် ဘီစီ ၃၀ဝဝ ဝန်းကျင်ကပင် လူတို့၏ ကိုးကွယ်မှုကဏ္ဍတွင် နေရာယူခဲ့ပြီး<br />
ဖြစ်သည်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ အကြီးဆုံးဘာသာတရား လည်းဖြစ်သည်။ ဟိန္ဒူဘာသာဝင်သူများသည် ကိုယ့်ဘာသာကို သနာတနာဓမ္မ (သင်္သကရိုက် – सनातन धर्म၊ ထာရဝဘာသာတရား) ခေါ်သည်။<br />
<br />
• တည်ထောင်သူ – ရှီဝ<br />
• စတင်ပေါ်ပေါက်ရာဌာန – အိန္ဒိယပြည်<br />
• ဘာသာရေး၏အထွတ်အထိပ်ပုဂ္ဂိုလ် – ဗြဟ္မာ၊ ဗိဿနိုး၊ သိ၀<br />
• ပဓာန ကျမ်းဂန် – ဝေဒကျမ်းများ၊ ဥပနိသျှဒ်ကျမ်းများ၊ ရာမာယန၊ မဟာဘာရတ၊ ဘဂဝဒ်ဂီတ<br />
ဟိန္ဒူဘာသာဝင်တို့ အထွဋ်အမြတ်ကိုးကွယ်ရာ ဂျနတ်စ် ရုပ်တု<br />
<br />
ဟိန္ဒူတို့၏ အခြေခံ ယုံကြည်ချက်များ<br />
<br />
ကမ္ဘာလောကနှင့် သတ္တဝါများကို ဗြဟ္မာက ဖန်ဆင်းသည်။ ဗိဿနိုးက ကာကွယ်စောင့်ရှောက်သည်။ သိ၀ ( ရှီဝ )က ဖျက်ဆီးသည်။ ဗြဟ္မကြီး၏ ကြင်ယာတော်က သူရဿတီ၊ ဗိဿနိုး၏ ကြင်ယာတော်က လက္ချမီ၊ သိ၀၏ ကြင်ယာတော်က ပဗ္ဗတီ အသီးသီးတို့ဖြစ်ကြသည်။<br />
<br />
ဗြဟ္မာ ဆိုသည်မှာ ပရမအတ္တပင်။ ပရမအတ္တသည် ကမ္ဘာလောကနှင့် သတ္တဝါများကို ဖန်ဆင်းသည်။ ထိုကြောင့် အတ္တသည် အရာတိုင်းတွင် ပျံ့နှံ့လျက် တည်ရှိသည်။ လောကသည် အတ္တ၊ လောကသည် ဗြဟ္မာ၊ သတ္တဝါသည် အတ္တ၊ သတ္တဝါသည် ဗြဟ္မာ၊ သင်သည် အတ္တဖြစ်၏၊ သင်သည် ဗြဟ္မာဖြစ်၏ ဖန်ဆင်းရှင် အတ္တကို ပရမအတ္တ၊ သတ္တဝါတို့ သန္တာန်၌ တည်သော အတ္တကို ဇီဝအတ္တဟု ခွဲခြားရ၏။<br />
<br />
( မြန်မာလူမျိုးတို့က အသက်၊၀ိညာဉ်ဟု ခေါ်သော အရာကို ဟိန္ဒူက ဇီဝအတ္တဟု ခေါ်ခြင်းပင်။) အတ္တသည် အမြတ်ဆုံး ဖြစ်၏။ မပျက်မစီး အမြဲ တည်၏။ သတ္တဝါ သေသော်လည်း အတ္တက မပျက်စီးဘဲ သေသောသတ္တဝါ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ ထွက်ခွာ၍ နောက်ခန္ဓာကိုယ် တခုထဲသို့ ကူးပြောင်း တည်နေကာ နောက်တဘဝ စခန်းသွား၏။ ဤနည်းဖြင့် တစ်ဘဝပြီး တစ်ဘဝ ကူးပြောင်းကာ အတ္တသည် သံသရာ လည်နေ၏။<br />
<br />
ယင်းသို့ သံသရာလည်နေခြင်းမှာ အတ္တကို လောဘ စသော ကိလေသာ အညစ်အကြေးတွေ ကပ်ငြိနေ၍ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတွေကို ပြုနေသောကြောင့် ဖြစ်၏။ ထိုကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏ အကျိုးကို နောက်ဘဝ၌ အတ္တကပင် ခံစား၏။ အတ္တမှ ကိလေသာ အညစ်အကြေးတွေ စင်ကြယ်သွားစေရန် ဂင်္ဂါမြစ် အတွင်း၌ ရေချိုးရ၏။<br />
<br />
ဂင်္ဂါမြစ်သည် ဟိမဝန္တာကေလာသ တောင်ထိပ်တွင် တရားထိုင်နေသာ သိ၀နတ်မင်းကြီး၏ ဆံထုံးမှစ၍ စီးဆင်းလာသောကြောင့် မြတ်သောမြစ် ဖြစ်၏။ ထိုကြောင့် ဂင်္ဂါမြစ်၌ ရေချိုးလျှင် ကိလေသာ စင်ကြယ်၏။ ယောဂ ကျင့်သည့် သမထ အလုပ်ကို အားထုတ်ခြင်းဖြင့်လည်း ကိလေသာကို စင်ကြယ်စေ၏။ ယောဂ အကျင့်၏ စွမ်းအားဖြင့် အတ္တမှ ကိလေသာတွေ စင်ကြယ်သွားသောအခါ အတ္တသည် ဖြူစင် တောက်ပြောင်လာပြီးလျှင် ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတွေကို မပြုတော့သဖြင့် သံသရာမှ လွတ်မြောက်၍ ပရမအတ္တနှင့် ပြန်လည်ပေါင်းဆုံမိကာ မောက္ခ(နိဗ္ဗာန်)ကို ရသွား၏။<br />
<br />
ကွဲပြားလာသော တေ့လွဲ လေးများ<br />
<br />
ဝေဒကျမ်းများ၌ အခြေခံခဲ့သော ဟိန္ဒူ=ဗြဟ္မဏ ဘာသာသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ ခေတ်အဆက်ဆက်ကို ဖြတ်သန်းလာခဲ့ရသဖြင့် ယခုခေတ် ဟိန္ဒူတို့ ယုံကြည်ကိုးကွယ်သော ဟိန္ဒူဘာသာသည် ဝေဒခေတ် ဘာသာတရားနှင့် အတော်ကြီး ခြားနားနေပြီ ဖြစ်၏။<br />
<br />
ဝေဒခေတ်၌ ဣန္ဒြ၊ အဂ္ဂနိ၊ ၀ရုဏ စသော နတ်တို့အား ယဇ်ပူဇော်ခြင်း၊ ဂါထာရွတ်ခြင်းကို အလေးပေးထားသော်လည်း ဥပနိသျှဒ် စသော နောက်ပေါ် ဘာသာရေးကျမ်းများက ယဇ်ပူဇော်ခြင်း၊ ဂါထာရွတ်ခြင်းသည် အရေးမကြီး။ ဗြဟ္မာ=အတ္တကို မြင်အောင် ကြည့်နိုင်ဖို့သာ အရေးကြီးကြောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်း၊ ဂါထာရွတ်ခြင်း၊ ယဇ်သီချင်း ဆိုခြင်းဖြင့် မွန်မြတ်လှသော အတ္တကို မတွေ့နိုင် မမြင်နိုင်ကြောင်း ဖော်ပြကြ၏။<br />
<br />
ဘဂဝဒ်ဂီတ<br />
<br />
မဟာဘာရတ၏ အစိတ်အပိုင်း ဖြစ်သော ဘဂဝဒ်ဂီတကျမ်း၌လည်း အတ္တ၏ သဘော သဘာဝကို ပို၍ပေါ်လွင်အောင် နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ရှင်းလင်းဖွင့်ဆိုထား၏။ အမွှန်းတင်ထား၏။ ထိုကြောင့် ဘဂဝဒ်ဂီတကဗျာကျမ်းသည် ယခုခေတ် ဟိန္ဒူဘာသာဝင်တို့ အရိုသေဆုံး အမြတ်နိုးဆုံး ဦးထိပ်ထက် ပန်ဆင်ထားသော ကျမ်းဖြစ်၏။<br />
ဒီလို နေရာမျိုးတွေလဲ Ganesh ရောက်တာပါပဲ<br />
<br />
တစ်ဆူတည်းမှ ကိုယ်ပွါးသုံးဆူ<br />
<br />
ဝေဒကျမ်းများ၌ ဗိဿနိုး၊ သိ၀၊ ဗြဟ္မာ တို့သည် အလွန်ကြီး အရေးမပါကြ။ တလုံးတစည်းထဲလည်း မဟုတ်ကြပေ။ ခရစ်ပေါ်ပြီးနောက် နှစ်ပေါင်း ( ၄၀၀ )ခန့်၌ ပေါ်ထွန်းလာသော ဂုတ္တမင်းဆက်မှစ၍ ဗိဿနိုး၊ သိ၀၊ ဗြဟ္မာ တို့ကို တလုံးတစည်းတည်း ပေါင်းစည်း ကိုးကွယ်လာရုံမျှမက တဆူတည်း<br />
<br />
သော တန်ခိုးရှင် ဘုရားကြီး၏ ကိုယ်ပွါးသုံးဆူ ဟုပင် ယုံကြည်လာကြ၏။<br />
<br />
လက်ဦးတွင် ဖန်ဆင်းရှင် ဗြဟ္မာကို ပို၍ အလေးအမြတ်ထားရာမှ ခေတ်အဆက်ဆက် ဖြတ်သန်းလာရာက တဖြည်းဖြည်း ဗြဟ္မာ၏ အခန်းကဏ္ဍ မှေးမှိန်လာကာ ဗိဿနိုးကို အမြတ်ဆုံး ကိုးကွယ်လာကြ၏။ ရာမာယနကျမ်း ပေါ်လာပြီး နောက်၌မူ ဗိဿနိုးသည် လူ့လောက အတွင်းသို့ ဘုရားဝင်စား အဖြစ် အသွင်အမျိုးမျိုးဖြင့် ၀င်ကာ လောကအကျိုးကို ဆောင်လာသည်အထိ ယုံကြည်ကြ၏။<br />
<br />
ဘုရားလူဝင်စား အဝတာရများ<br />
<br />
ဗိဿနိုး နတ်ဘုရား ၀င်စားသော ဘုရားလူဝင်စား=အဝတာရ ၉ ဦးရှိ၏။ တစ်ဦးမှာ ရာမ ဖြစ်၏။ ဂေါတမဗုဒ္ဓ ကိုလည်း နဝမ အဝတာရ ဟု ဟိန္ဒူတို့က ယူဆကြ၏။ ရံဖန်ရံခါ ဗိဿနိုး ဘုရားသည် ငါးအဖြစ်၊ ၀က်အဖြစ်၊ လိပ်အဖြစ်၊ မနုသီဟ=လူခြင်္သေ့ အဖြစ်ဖြင့် ၀င်စားကာ လောကကို ကယ်တင်၏။<br />
အထက်က ပုံလို ဖြစ်သလိုလဲ ကြွတော်မူတယ်<br />
<br />
မဟာဘာရတကျမ်းတွင် ကရစ်ရှနား အဖြစ် ၀င်စားပြီးလျှင် အဇ္ဇုနနှင့်ယုဓိဌိလ တို့၏ စစ်ပွဲ၌ သွေးရင်းသားရင်းချင်း သတ်ဖြတ်ရမည် ဖြစ်၍ စစ်မတိုက်ချင်သော အဇ္ဇုနကို ဗိဿနိုးဝင်စားသော ကရစ်ရှနား ဘုရားက စစ်ရထားမောင်းပေးရင်း အတ္တအခြေခံကာ စစ်တရားဟောခဲ့၏။ ထိုတရား ဒေသနာတော်သည်ပင် ဘဂဝဒ်ဂီတ ပိဋကတ်တော် အဖြစ်ဖြင့် ဟိန္ဒူဘာသာဝင်တို့၏ ဦးထိပ်ထက်သို့ ရောက်လာခြင်းဖြစ်၏။<br />
<br />
မပြောင်းလဲသေးသော ဇာတ်နိမ့် ဇာတ်မြင့် အယူများ<br />
<br />
အစောဆုံး ဝေဒခေတ်မှ အခြေခံခဲ့သော ဘာသာရေး အယူအဆ အများအပြား ပြောင်းလဲခဲ့သော်လည်း ထိုခေတ်မှစ၍ ယနေ့ထိ မပြောင်းလဲသေးသော အယူအဆ တစ်ခုကား ရှိပါသေးသည်။ ယင်းမှာ ဇာတ်ဝါဒပင်ဖြစ်၏။ ဤ အမျိုးဇာတ် အနိမ့်အမြင့် ခွဲခြားသည့် ၀ါဒသည် ဗြဟ္မဏ=ဟိန္ဒူဘာသာမှတပါး တခြားမည်သည့် ဘာသာတရားမှာမျှ မရှိပေ။ ဤဇာတ် ခွဲခြားရေးဝါဒမှာ ဟိန္ဒူဘာသာ၏ ထူခြားသော လက္ခဏာတစ်ရပ် ဖြစ်ပေသည်။<br />
<br />
ဝေဒကျမ်းများ၌ လူကို ဗြဟ္မဏ၊ ခတ္တိယ၊ ဝေဿ၊ သုဒ္ဒ ဟု အမျိုးဇာတ် လေးပါး ခွဲခြားထား၏။ ဗြဟ္မဏ=ပုဏ္ဏားမျိုးသည် ဗြဟ္မာ၏ ခံတွင်းမှ ဖွား၍ အမြတ်ဆုံး ဖြစ်သည်ဟုဆို၏။ ခတ္တိယ=မင်းမျိုးသည် လက်မောင်းမှ ဖွား၏။ ဝေဿ=ကုန်သည် လယ်လုပ်မျိုးသည် ပေါင်မှ ဖွား၏။ သုဒ္ဒ=အမှိုက်သိမ်းသမား ဖိနပ်ချုပ်သမား စသော လူဆင်းရဲမျိုးသည် ဗြဟ္မာ၏ ခြေဖဝါးမှ ဖွားသောကြောင့် အနိမ့်ဆုံး အယုတ်ဆုံး ဇာတ် ဖြစ်သည်ဟု ဆို၏။<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhELmCvDSZ1YgOpH1ds7kHCbeyGls3oUKZUTnL_ZYyLz7ruAzNF1U8OUmVYyi4EH8SENezbxKR1ZCJg-gqbpP6PevRVy9E_0t8HIL_xE4dp4T8wYTFY8UmIF_z0YYCyAFM2UfyUHhRw9Cg/s1600/18157272_220630885088742_7510692491192074134_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhELmCvDSZ1YgOpH1ds7kHCbeyGls3oUKZUTnL_ZYyLz7ruAzNF1U8OUmVYyi4EH8SENezbxKR1ZCJg-gqbpP6PevRVy9E_0t8HIL_xE4dp4T8wYTFY8UmIF_z0YYCyAFM2UfyUHhRw9Cg/s320/18157272_220630885088742_7510692491192074134_n.jpg" width="304" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-55895031801521958912017-05-10T11:40:00.000-07:002017-05-10T11:40:06.118-07:00ဝင်လေ၊ထွက်လေ ကို မှတ်နေရုံ နဲ့ရှေ့ဆက်ပြီး ဘာတွေ ဖြစ်လာမှာလဲ..ဆိုတာ သိချင်သူတွေ အတွက်ပုထုဇဉ် တို့ရဲ့ သဘာဝက လေ့လာချင်တယ်၊စူးစမ်းချင်တယ်။အကြောင်းရာတစ်ခုကို မှန်လား၊မှားလား သိချင်တယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီ အမှန်အမှားပေါ်မှာဘဲ မှားသည်ဖြစ်စေ၊မှန်သည်ဖြစ်စေ မြိုသိပ်မထားနိုင်ကြဘဲ နဲ ့ငြင်းခုံကြ၊ ပြီးရင် အတော်မသတ်နိုင်ကြသေးဘဲ ဒီအမှန်အမှားတွေရဲ ့အပေါ်မှာ "မောဟ" ဆိုတဲ ့မသိစိတ်တွေက လွှမ်းမိုးရင်းက မိမိကိုယ်ကို မိမိ အကုသိုလ်နယ်ပယ်သို ့ အလိုလျောက် တွန်းပို ့နေသူများပင်ဖြစ်ကြပါတယ်။ ဒါဟာ ပုထုဇဉ် ရဲ ့သဘောလက္ခဏာပါဘဲ။<br />
ပိုပြီးနားလည်လွယ်အောင်ပြောရရင်..<br />
ပုထုဇဉ်ဟာ စပ်စုတယ်၊ ပုထုဇဉ်ဟာ လျှာရှည်တယ်.. တဲ့။ အဲဒါဘာကြောင့် ဖြစ်ရသလဲ ဆိုတဲ့ အဖြေက.. " အရိယာ" မဖြစ်သေးလို ့ဘဲ ဖြစ်ပါတယ်..တဲ့။<br />
"အရိယာ" ဖြစ်သွားကြရင်.. နေတတ်သွားကြပါပြီ။ မြတ်စွာဘုရားရှင် ဟောကြားထားတဲ့ "အရှင် ဓမ္မဿာမီဘိဝံသ ရေးသားတော်မူတဲ့ ဓမ္မပဒ ဝတ္ထုတော်ကြီး ပထမတွဲ ထဲမှာလည်းရှိပါတယ်။ အောက်ထစ်ဆုံး သောတာပန် အရိယာဖြစ်သွားတာ နဲ ့အဲဒီပုဂ္ဂိုလ်ဟာ ပုထုဇဉ် နဲ ့မတူတော့ဘဲ စိတ်နေစိတ်ထားက ပြောင်းလဲလာပါတော့တယ်။<br />
<br />
သာမာန်ပုထုဇဉ် တွေ ဖြစ်ကြတဲ့ မိမိ နဲ ့ဓမ္မမိတ်ဆွေတို ့ဟာ ခုလို သံသရာ ဝဋ္ဋ်ဆင်းရဲမှ လွတ်မြောက်ဖို ့ခုလို ဝိပဿနာ စတင် ကျင့်ကြံအားထုတ်တဲ့ အခါမှာ..<br />
မိမိတို ့ကျင့်ကြံအားထုတ်နေတာဟာ မှန်သလား၊ မှားသလား သိချင်ကြမယ် ဆိုတာ အပြစ်ပြောဖွယ်မရှိပါဘူး။ ဒီလိုနဲ ့ကိုယ့် ဖာသာကိုယ် အားထုတ်ရင်းက မှန်သလား၊မှားနေသလား ကွဲကွဲပြားပြားလည်းမသိ၊ တစ်ဝဲလည်လည် နဲ ့ဘဲ မိမိတို ့ရဲ ့ကျင့်ကြံအားထုတ်နေတဲ့ ကမ္မဌာန်းကို ကြာလာတော့ သံသယ ဖြစ်လာကြပါတယ်။ သံသယ ဖြစ်လာကြသူတွေလည်း ရှိကြမှာပါ။<br />
စားဝတ်နေရေးက တဖက်၊ တခြားလူမှုရေးကိစ္စတွေ နဲ ့ တရားစခန်း ရိပ်သာတွေမှာ တရားသွားအားမထုတ်နိုင်တဲ့အတွက်ကြောင့် မအားလပ်တဲ့ ကြားက ဗုဒ္ဓစာပေတွေ ကို ဆရာတော်ကြီးတွေ ရေးသားပြုစုတဲ့ စာအုပ်တွေ နဲ ့တစ်ခြား အင်တာနက်စာပေတွေကနေ ဝိပဿနာ အားထုတ်နည်း တွေကို ဖတ်ရှုလေ့လာပြီးတော့ မိမိရဲ ့နေအိမ်မှာဘဲ အချိန်ကို လုပြီး တရားအားထုတ်ကြတဲ့ ဓမ္မမိတ်ဆွေတွေ များစွာရှိကြပါတယ်။<br />
အများအားဖြင့် တရားအားထုတ်ကြတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ " ဝင်လေ၊ထွက်လေ" အာနာပါန ကမ္မဌာန်းသာ ရှုမှတ်ကြတဲ့သူများပါတယ်။<br />
ဒီလိုနဲ ့မိမိ အားထုတ် ရှုမှတ်နေတဲ့ ကမ္မဌာန်း အလိုက်.. ဓမ္မမိတ်ဆွေဟာ.. နေ ့စဉ်တရားအားထုတ်ရင်းက.. ကြာလာတော့..စဉ်းစားမိလာပါတယ်။<br />
" အော်.. ငါ့မှာ တစ်နေ ့တစ်နေ ့.. ဒီနှာခေါင်းက အသက်ရှုနေတဲ့ လေကို ဝင်တယ်၊ထွက်တယ် ဘဲ မှတ်နေရတယ်.. ဘာမှလည်းထူးမလာဘူး၊ ထူးတယ်ဘဲ ထားအုံးတော့ ..ဒီအတိုင်းဘဲ တောက်ရှောက်မှတ်နေလို ့..ဘာတွေထူးလာမှာလဲ၊ တကယ်လို ့ တစ်ခုခုထူးလာရင်တောင်မှ ငါ..ဘာတွေကို ဆက်လုပ်ရမှာလဲ.. တစ်နေ ့တစ်နေ ့ နာကျင်တဲ့ဝေဒနာတွေ ခံစားရလိုက်၊ ဝေဒနာ မခံစားရတဲ့ နေ ့တွေကျတော့လည်း ဒီလို စိတ်ခံစားမှုတွေ နဲ ့သို ့လော၊သို့လော ဖြစ်နေကြပါတယ်။<br />
ဒီလို ဖြစ်ပေါ်ကြတယ်ဆိုတာက တော့ အဆန်းအပြားတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ မိမိတို ့ဟာ အထက်က ပြောသလို ပုထုဇဉ် ဘဲ ဖြစ်နေတာရယ်..<br />
ပြီးတော့.. တကယ်တန်း တရားအားထုတ်ကြတယ်ဆိုရင်ဖြင့် ခုခေတ်မျက်မှောက်ကာလ မပြောနဲ ့ဘုရားရှင်လက်ထက်မှာ ကတည်းက .. တရားပြဆရာ၊ ကမ္မဌာန်းဆရာလိုပါတယ်။ ဆရာမပါဘဲ၊သွန်သင်မှု ၊တရားနာကြားမှု မရှိဘဲ နိဗ္ဗာန်ရောက်တာ မြတ်စွာဘုရားတစ်ပါးသာရှိပါတယ်။<br />
ခုလို ဓမ္မမိတ်ဆွေ တို ့ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အားထုတ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်အတွက် ခုလို အခက်ခဲတွေ ဖြစ်တာဟာ သင်ပြမဲ့ ဆရာလိုအပ်တာပါ။ ဒါ့ကြောင့် ဆရာ လိုပါတယ်။ ဘယ်သူတွေမှာ ဆရာလိုအပ်သလဲ ဆိုရင် ပရိယတ္တိ( ဗုဒ္ဓစာပေ )တွေ ကြွယ်ဝစွာမသိသေး၊ နားမလည်သေးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေ အဖို ့ဆရာ လိုပါတယ်။<br />
အိမ်မှာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အားထုတ်တဲ့ လူတွေအတွက်ကတော့ "ပရိယတ္တိ" က ဓမ္မမိတ်ဆွေ တို ့ရဲ ့ ကမ္မဌာန်းဆရာ ပါဘဲ။ဒါ့ကြောင့် ဆရာမရှိလို ့၊ပညာမပြည့်လို ့ဆိုတဲ့ အချက်တွေ ကြောင့်လည်း ဖြစ်ပါတယ် လို ့ဆိုချင်ပါတယ်။<br />
<br />
ဓမ္မမိတ်ဆွေတို ့ကို မိမိတို ့ရှုမှတ်နေတဲ့ ကမ္မဌာန်းအကြောင်းပြောရရင်...<br />
တစ်ကယ်တော့ ဓမ္မမိတ်ဆွေ ဟာ မိမိရှုမှတ်နေတဲ့ ဝင်လေ ထွက်လေ ကမ္မဌာန်း ကို ရှုမှတ်ယင်း၊ရှုမှတ်ယင်း ကနေ အခြားသော ကမ္မဌာန်း များသို ့အလိုလို ပြောင်းလဲ သွားတတ်တဲ့ သဘောကို နားမလည်လို ့၊ သတိမထားမိလို ့ဘဲ ဖြစ်ရတာပါလို ့ပထမဦးစွာအသိပေးပါရစေ။<br />
ဓမ္မမိတ်ဆွေဟာ ကာယာနုပဿနာလို ့ခေါ်တဲ့ ဝင်လေ၊ထွက်လေ အာနာပါန ရှုမှတ်နည်းကို ရှုမှတ်ရင်းကနေ ပြီး အသေးစိတ် သိလာတဲ့အခါ မှာ အဲဒီ ကာယာနုပဿနာနှင့်တွဲပြီး ဝေဒနာနုပဿနာလည်း ပါလာပါတယ်။ အဲဒီအခါကျတော့ ဝေဒနာနုပဿနာ ကို ရှုနေရင်းကနေ..<br />
ဝေဒနာရဲ ့အနိစ္စသဘော၊<br />
ဝေဒနာရဲ ့ဒုက္ခသဘော၊<br />
ဝေဒနာရဲ ့အနတ္တသဘော.... တွေကို တဖြည်းဖြည်းသိလာပါတယ်။အဲဒီလို တဖြည်းဖြည်းဆင်ခြင်မိလာတာ ကို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် မေ့နေတာပါ။ သတိမထားမိတာပါ။<br />
အဲဒါဘာဖြစ်လို ့လဲဆိုတော့ လေ့လာမှုအားနည်းနဲ့ အတွက်ကြောင့်ရယ်၊ ဉာဏ်ပညာနည်းတဲ့ အတွက်ကြောင့်ရယ်ဘဲဖြစ်ပါတယ်။<br />
အဲဒီလို အားထုတ်ရင်း ကနေ ဓမ္မမိတ်ဆွေဟာ...တဖြည်းဖြည်း "စိတ်" ကိုလည်း ကြည့်တတ်လာပါတယ်။ "သတိ၊ သမာဓိ" ကောင်းလာတော့ စိတ်ထဲမှာ အတွေးအမျိုးမျိုး ပေါ်တိုင်း ပေါ်တိုင်း "ချက်ချင်း" သိနေပါတော့တယ် ။တစ်ခါတလေ ဘယ်လောက်ထိ သိလဲဆိုရင် အတွေးလေးတစ်ခု ပေါ်တော့မယ် ဆိုတာကိုတောင် ကြိုသိနေလိုက်သလိုမျိုး သိနေပြန်ပါတော့တယ်။<br />
လုပ်ဖူးတဲ့ ဓမ္မမိတ်ဆွေကတော့..အခု ဒီစာ ကို ဖတ်နေတဲ့အချိန်မှာ ဖတ်ယင်း နဲ့ ကိုယ်ဖြစ်ဖူးတာကို ပြန်စမ်းစစ်ကြည့်ပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီအခါကျမှ ..ဟုတ်ပါလားဆိုပြီး ပီတိ ဖြစ်နေမှာ..သေခြာပါတယ်။<br />
ဒါကို မလုပ်ဖူးတဲ့သူ ဆို ယုံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ "အတွေးတစ်ခု ပေါ်တော့မယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုလုပ် သိမှာလဲ"လို ့ မေးပါလိမ့်မယ်။<br />
အဲဒီလို စိတ်ကလေး ဦးလှည့်တာကို သိပါတယ်။ လက်ရှိအာရုံမှာ ကောင်းကောင်း မနေချင်တော့တာကိုလည်း သိတယ်။ လက်ရှိအာရုံကို လွှတ်ချင်သလိုလို ဖြစ်လာပြီ ဆိုတာကိုလည်း သိတယ်။ အာရုံ က သိပ်မထင်ရှားတော့ဘူး။ ထင်ရှားအောင်လည်း မကြိုးစားချင်တော့ သလိုလို ဖြစ်ပြီး နောက်အာရုံ တစ်ခုဖက် ကို စိတ်ဦးလှည့် လာတယ်။ တစ်ခါတလေ ဘယ်အာရုံဘက် ကို သွားတော့မယ် ဆိုတာကိုတောင်မှ နဲနဲလေး ရိပ်မိနေတတ်ပါတယ်။ ဒါကတော့ တော်တော်လေး သမာဓိကောင်းတဲ့ အဆင့်ကျမှ သိလာတာပါ။<br />
အဲဒီလို သွားတော့မယ် ဆိုတာကို သိလိုက်တာနဲ ့ ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ တခြားအတွေးတစ်ခု ပေါ်လာရင်လည်း တွေးတယ်လို ့ သိလိုက်ပါတယ်။ သိလိုက်တာ နဲ ့ ပြန်ပျောက်သွားတယ်။ ပြန်ပျောက်သွားတော့ "စိတ်"က အတွေးမရှိဘူး။<br />
ရှင်းပြီးငြိမ်နေတယ်။ ငြိမ်နေတာကိုသိတယ်။ "သိနေတာကိုတစ်ခါပြန်ပြီး နောက်က အသိတစ်ခု က ထပ်သိ" ပြန်တယ်။ ဓမ္မမိတ်ဆွေ တို ့ ဖြစ်ဖူးကြမှာပါ။ပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်ပါ။<br />
အဲဒီလို ပါဘဲ ဓမ္မမိတ်ဆွေ တို ့"သိနေတာ ကို သိဖူးကြမှာပါ"...။ အဲဒီတော့ အေးချမ်းနေတယ်။ အေးချမ်းနေတာကိုသိတယ်။ မှတ်နေရင်း နဲ ့ ပီတိသဘောမျိုးတွေ ဖြစ်လာတယ်။ နှစ်သက်နေတယ်။ သဘောကျ နေတယ်။ ကျေနပ်နေတယ်။<br />
<br />
တရားအားထုတ်ရတာ မပျင်းဘူး။ အဲဒီစိတ်ကို ပြန်ရှုပါ။ ဒါဟာ နှစ်သက်နေတဲ့သဘော၊ သဘောကျနေတဲ့ သဘောလို ့ မြင်လို ့ ရှိရင် "ဓမ္မာနုပဿနာ" ဖြစ်သွားတာပဲ။ အားရကျေနပ် နှစ်သိမ့်ရွှင်လန်းမှု လို ့ခေါ်တဲ့ "ပီတိသမ္ဗောဇ္စျင်" ကိုု ရှုမှတ်တဲ့သဘောမျိုး ဖြစ်နေတယ်။ တရားအားထုတ်နေရင်း အားထုတ်နေရတာ ကောင်းလိုက်တာ ဆိုပြီး ပိုပြီးတော့ ကြိုးစားချင်တဲ့စိတ် ဖြစ်နေတယ်။ ပျင်းတယ်ဆိုတဲ့စိတ် မရှိတော့ဘူး။ လျှော့ချင်တဲ့စိတ် မရှိတော့ဘူး။ တိုးတိုးပြီးတော့ပဲ အားထုတ်ချင်တော့တယ်။ အဲဒီစိတ်တွေကို ပြန်ကြည့်ပါ။ ကြည့်လို ့ ရတယ်။ "သဒ္ဓါတရား" တော်တော်ကောင်းတယ်။ "ဝီရိယ" တွေလည်း တော်တော် ကောင်းလာတယ်။ ဒါဟာ "သဒ္ဓါတရား၊ ဒါဟာ ဝီရိယ" လို ့ကြည့်လို ့ ရတယ်။ အတွေးတွေ တော်တော်နဲသွားပြီးတော့ ရှင်းနေတဲ့အခါမှာ ပေါ်လာတဲ့ စိတ်ကလေးတွေက တစ်လုံးချင်း ပေါ်လာတယ်။ အရင်တုန်းကလို ဒလဟောကြီး ဝင်မလာတော့ဘူး။ အဲဒီလို အခါမျိုးမှာ စိတ်တော်တော်များများကို ကြည့်လို ့ ရတယ်။ စိတ်ကလေးတစ်ခုခု ဖြစ်လာပြီဆိုရင် သူ ့ကို အေးအေးဆေးဆေး ကြည့်လို့ရတယ်။<br />
<br />
တရားအားထုုတ်တဲ့အခါမှာ သဒ္ဓါတရားတွေ ဖြစ်တယ်။ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဟုတ်လိုက်တာ၊ မှန်လိုက်တာဆိုတဲ့ စိတ်တွေဖြစ်တယ်။ ဘုရားကို ကြည်ညိုတဲ့စိတ်တွေ ဖြစ်လာတယ်။<br />
“တကယ် မလုပ်ကြသေးလို ့ တကယ် မဖြစ်ကြတာပါ။ လုပ်ကြည့်ပါ” လို ့ ပြောချင်တဲ့ စိတ်တွေလည်း ဖြစ်တတ်တယ်။ အဲဒီစိတ်ကိုပါ ပြန်ရှုမှတ်မှ။ ပြောချင်နေတဲ့စိတ်ကို မရှုမှတ်ရင် စိတ်ထဲမှာ တရားဟော တတ်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ စိတ်ထဲမှာ တရားဟောရင် မကောင်းဘူး။ ကုသိုလ်စိတ် ဖြစ်ပေမယ့် တရားအားထုတ်မှုမှာ အနှောင့်အယှက် ဖြစ်တယ်။ မိတ်ဆွေ၊ အပေါင်းအသင်း၊ ဆွေမျိုး၊ မိဘတွေကို ကရုဏာ ဖြစ်တဲ့စိတ် ဖြစ်လာရင်လည်း အဲဒီစိတ်ကို ရှုမှတ်ပြစ်ရပါမယ်။ "ဒီကရုဏာစိတ်ကို ကြာကြာလက်မခံမထားသင့်ပါဘူး"<br />
ဘာလို ့လည်းဆိုတော့ဒီအချိန်ဟာ ဝိပဿနာဉာဏ်ကို အနှောင့်အယှက် ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ဖြစ်ပေါ်လာနေတဲ့ ကရုဏာစိတ်ကို ပြန်ကြည့်ပါ။ သေသေချာချာမြင်အောင် ကြိုးစားကြည့်ပါ။ မြင်အောင် ကြည့်နိုင်ရင် သိပ်ရှင်းပါတယ်။ အားလည်း အားရတယ်။ သိပ်ကျေနပ်ဖို ့လည်းကောင်းပါတယ်။<br />
အဲဒီအခါမှာ ဘုရားဟောတဲ့ အဘိဓမ္မာကို သွားဖတ်ကြည့်ရင် ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်မှာပါ။ အဲဒီအခါကျမှ အဘိဓမ္မာဟာ တကယ်ဟုတ်လို ့ ဟောထားတာပဲ ဆိုတာ ယုံကြည်သွားပါလိမ့်မယ်။<br />
ဒါကြောင့် ဓမ္မမိတ်ဆွေ တို ့အနေနဲ ့စာဖတ်တာတို ့၊တရားနားတာတို ့မကြာမကြာပြုလုပ်သင့်ပါတယ်။<br />
အားထုတ်ရင်းနဲ ့ ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်ပုံကို သေသေချာချာ ကြည့်ပါ။ တစ်ခါတလေ စိတ်ထဲမှာ အေးနေတယ်။ အေးတာမှ စိတ်တင်မကဘူး။ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးပါ အေးနေတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ ကိုယ်အပူချိန် တကယ်ပဲ ကျသွားနိုင်တယ်။ တရားအားထုတ်လို ့ "ပဿဒ္ဓိ" ဖြစ်တဲ့ အချိန်မှာ ကိုယ်အပူချိန် ကျသွားတယ် ဆိုတာ သေသေချာချာ စမ်းသပ်ကြည့်လို ့ရတယ်။ အဲဒီ အေးနေတာလေးကို ပြန်ကြည့်ရင် သိလို့ ရတယ်။ စိတ်ရဲ့ အေးငြိမ်းခြင်းဆိုတဲ့ စိတ်တစ်ခု ဖြစ်နေတယ်။ အေးငြိမ်းခြင်းရဲ့ သဘောလေးကို ပြန်ကြည့်လို ့ရတယ်။ "ဓမ္မာနုပဿနာ" ဖြစ်ပြန်တယ်။ ကိုယ်ရောစိတ်ပါ အေးချမ်းလို့သွားတတာကို ခေါ်တဲ့ "ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္စျင်" ကို ပွားများပြီးသားဖြစ်နေပါတယ်။<br />
တစ်ခါတလေလည်း စိတ်က ထားတဲ့အာရုံမှာ ကပ်ပြီး တည်ငြိမ်နေတယ်။ အဲဒီလိုပဲ စိတ်က အာရုံတစ်ခုကို ရှုမှတ်လိုက်ရင် အာရုံမှာ ကပ်သွားတယ်။ အာရုုံကနေ ပြန်ကွာမထွက်ဘူး။ သာမန် "သတိ၊ သမာဓိ"နည်းတဲ့ အခြေအနေမှာတော့ အာရုံတစ်ခုကို ရှုမှတ်ဖို ့ ကြိုးစားရင်း သိသလိုလို ဖြစ်ပြီးတော့ ပြန်ကွာသွားတယ်။ တခြားအာရုံကို ရောက်ရောက်သွားတတ်တယ်၊ ထားတဲ့အာရုံမှာမနေဘူး။ အဲဒီလိုစိတ်ကို သေသေချာချာကြည့်နိုက်ပြီးတော့ စိတ်ကရှင်းသွားရင် "သတိ၊ သမာဓိ"ကလည်း ကောင်းနေတဲ့ အတွက်ကြောင့် စိတ်ကို အာရုံတစ်ခုပေါ်မှာ ဦးတည်လိုက်ရင် အဲဒီမှာပဲ ကပ်နေတယ်။ ဆက်ခါဆက်ခါ အဲဒီအာရုံမှာပဲထား၊ ဘယ်လောက် ကြာကြာဖြစ်ဖြစ် ထားလို့ ရတယ်။ တခြားအာရုံဆီမှာ ကြာရှည် မနေဘူး။ "ကျယ်လောက်တဲ့အသံတစ်ခု ကြားရင်တောင်မှ တစ်ချက်ကြားပြီးတော့ ပြီးသွားတယ်။ အဲဒါ ဘာသံလဲဆိုတာကို လုံးဝ မစုံစမ်းဘူး"။ကြားလိုက်ပြီးတော့ ဘာသံမှန်း မသိလိုက်ဘူး။ ကြား၊ သိ၊ ပျောက်ပဲ။ ကြားခါမျှ ဖြစ်သွားတယ်။<br />
<br />
အတွေးတစ်ခု ပေါ်လည်း ဒီအတိုင်းပဲ ပေါ်တော့မလို ဖြစ်သွားတာ နဲ ့ ပျောက်သွားတယ်။ ပေါ်လာရင်လည်း ပေါ်လာတာကို သိတာ နဲ့ ပျောက်သွားတာပဲ။ ဘာဆိုတာကို "ပညတ်တဲ့အဆင့် ၊ နာမည်တပ်တဲ့ အဆင့်"ထိ မရောက်တော့ဘူး။ တစ်ခုခု ဖြစ်လာတယ်။ သိတယ်။ ချက်ချင်း မရှိတော့ဘူး။ အဲဒီလို "သတိ သမာဓိ" ကောင်းနေရင် စိတ်က တခြား အာရုံတွေကိုပြောင်းဖို့ မလွယ်တော့ဘူး။ အဲဒီလို မလွယ်တဲ့အတွက် စိတ်ကို ဒီအတိုင်း လွှတ်ထားလို ့ရတယ်။ လွှတ်ထားရင်လည်း နဂိုထားနေကျ အာရုံမှာပဲ ဆက်ပြီးနေတယ်။ အလိုလိုသိနေတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ဘယ်လိုတွေးမိလဲဆိုတော့...<br />
"တရားက သူ့ဟာသူ အားထုတ်နေတာပါလား" လို ့ တွေးမိတယ်။<br />
ငါ တရားအားထုတ်တာ မဟုတ်တော့ဘူးလို ့ သိလာတယ်။<br />
<br />
ပြင်ပ ကာမဂုဏ်အာရုံ တွေကို တွေးတောကြံစည်နေတဲ့ စိတ်ကလည်း မရှိတော့ဘူး။ စိတ်မှာဖြစ်နေတဲ့ ပစ္စုပ္ပန် အခြေအနေတွေကို တိုက်ရိုက် သိနေတဲ့ အခါမှာ ငြိမ်သက်နေရင် ငြိမ်သက်နေမှန်း သိတယ်။<br />
သိနေတဲ့ စိတ်ကလေးကို ကြည့်ရင်သိတယ်။ သိတယ်ဆိုတဲ့ သဘောလေးတွေကို ပြန်သိတယ်။ အဲဒီ သိနေတဲ့ စိတ်ကလေးကို ရှုမှတ်နေရတာကိုက ပိုကောင်းနေပြန်တယ်။ ငြိမ်သက်နေတာ သက်သက်ကိုပဲ ရှုနေရင် ငြိမ်နေတာက အားကောင်းလာပြီးတော့ သိနေတာက အားနဲနေပြန်ရင် အနိစ္စကို မမြင်နိုင်တော့ဘူး။ သိတဲ့သဘော မှာလည်း အနိစ္စသဘော ပါတယ်။<br />
သိတာကလည်း တစ်ချက်ချင်း၊တစ်ချက်ချင်း သိတယ် ဆိုတာကို သိတယ်။ တစ်သိပြီးရင် နောက်တစ်သိ။ သိတဲ့သဘောလေးဟာ တစ်ခုချင်း တစ်ခုချင်း ဖြစ်လာတယ်ဆိုတာ ပြန်မြင်လာတယ်။ ကြာရင် အဲဒီ သိတဲ့သဘောလေးက တဖြည်းဖြည်း မြန်လာတယ်။ မြန်မြန်သိလာတယ်။ "သတိ၊ သမာဓိ" သိပ်ကောင်းတုန်းမှာ အခြေအနေအမျိုးမျိုး စိတ်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာတာကို သေသေချာချာ ဆက်တိုက် ကြည့်တတ်ရင် အလွန်သိမ်မွေ ့တဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်လာတယ်။ အဲဒီအခါမှာ သိစရာ မရှိတော့သလို ဖြစ်သွားတယ်။<br />
<br />
တစ်ချက်မှတ်လိုက်ရင် ပျောက်သွားပြီးတော့ နောက်ထပ် ဘာမှ မပေါ်လာတော့ဘူးလို ့ ထင်ရတယ်။ ဘာမှ မရှိတာကြီးကို သိနေတယ်။ အဲဒီ အခြေအနေ သဘောသဘာဝ လက္ခဏာဟာ "အာကိဥ္စညာယတန" ဆိုတဲ့ "အရူပစျာန်"နဲ ့ အတော်လေး သွားတူနေတယ်။ တစ်ခါတလေ သိနေတာလေးက "သိမ်မွေ ့လွန်း"လို ့ "သိသလိုလို မသိသလိုလို" တောင် ဖြစ်တတ်တယ်။ အဲဒီလို ဖြစ်ပြီဆိုရင် အဲဒါတွေကို တတ်နိုင်သလောက် သိအောင် ကြိုးစားရမှာဖြစ်ပါတယ်။ မသိလို ့ရှိရင် ဘာမှ ရှုမှတ်စရာမရှိ ဖြစ်ပြီးတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ငြိမ်နေပြီး ဘာမှ မသိတော့သလို ဖြစ်နေတတ်တယ်။ ဒီအချက်က သိပ်အရေးကြီးပါတယ်။<br />
<br />
တစ်ခါတလေ အဲဒါကိုပဲ "တရားထူး"လို့ ထင်တတ်တယ်။<br />
ဘာမှ မရှိတော့ဘဲ အကုန်ချုပ်နေတယ်။ ဘာမှ မသိသလို ဖြစ်နေရင် သိတဲ့စိတ် ရှိသေးသလား ဆိုတာ ပြန်ကြည့်ပါ။ သိတဲ့စိတ်ကို ပြန်သိလို ့ရသေးရင် ဒါ-လောကီစိတ်ပဲ။ လောကီအဆင့်မှာပဲ ရှိသေးတယ်။<br />
*လောကုတ္တရာစိတ် က သိတာကို ပြန်သိလို ့မရတော့ပါဘူး*<br />
<br />
ဒီလိုအားထုတ်လို ့ အဆင်ပြေလာတဲ့ အခါမျိုးမှာ ကိုယ့်ရဲ ့အားထုတ်မှုကို ရပ်တန် ့မပစ်ဘဲ ဆက်ပြီး အားထုတ်ဖို ့ အရေးကြီးပါတယ်။<br />
တချို့ဓမ္မမိတ်ဆွေတွေဟာ သူတို ့အားထုတ်တာ အတော်ကို ကောင်းနေပြီ။ ဆက်ကြိုးစားမယ် ဆိုရင် အများကြီး တိုးတက် သွားနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီအခါ ပြတ်ပြတ်သားသား ဆုံးဖြတ်ပြီး ဆက်အားထုတ်မယ်ဆိုရင် တကယ် တိုးတက်လာမှာပါ။<br />
ဓမ္မမိတ်ဆွေတို ့အနေနဲ ့မိမိရှုမှတ်နေတဲ့ ကမ္မဌာန်းတရား ကို သံသယ မဖြစ်ဘဲ.. သတိ ကို လက်မလွှတ်ပဲ၊ ဉာဏ်အားစိုက်ပြီး ကျင့်ကြံအားထုတ်ရင်ဖြင့် မြင့်သည်ထက် မြင့်တဲ့ဘက်ကို ဦးတည်ပြီး နောက်ဆုံးမှာ အမြင့်ဆုံးဖြစ်တဲ့ အရိယာသူတော်ကောင်းတွေဖြစ်ပြီး "အရဟတ္တမဂ်" ရဖို ့အသေခြာဆုံးဖြစ်သွားမှာပါ.. လို ့တင်ပြရင်း ဓမ္မဒါန ပြုလိုက်ပါသည်။<br />
<br />
( ခန္ဓာ-၅ပါးတစ်ဦး )<br />
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••<br />
လက်ကိုင်ဖုန်း ဖြင့် စာစီရခြင်းဖြစ်သည့်အတွက် သတ်ပုံမှားယွင်းမှုများ တွေ ့ရှိပါက သည်းခံခွင့်လွှတ်ပြီး ပြင်ဆင်ဖတ်ရှုပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။(ခန္ဓာ-၅ပါးတစ်ဦး)<br />
ကိုးကား (ဆရာတော် ဦးဇောတိက(မဟာမြိုင်တောရ)၏“ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးမြင့်မားစေရန်” မှ ကောက်နှုတ်၍ ရေးသားဖေါ်ပြပါသည်။<br />
<br />
credit<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvymn3tUKcdIajb1ow5gTSMaVY4j25hjmkST5ze3ecW7xoQ6K45mQflF9OWw1kUzg3XYsrBWInkexDV8xEmghwKVqwXilekdiRA-WJMTqQj_ttRErijnQEqa7KwBFU9RHoirI7dJo_pgs/s1600/18268286_223870941431403_5901671667472434050_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvymn3tUKcdIajb1ow5gTSMaVY4j25hjmkST5ze3ecW7xoQ6K45mQflF9OWw1kUzg3XYsrBWInkexDV8xEmghwKVqwXilekdiRA-WJMTqQj_ttRErijnQEqa7KwBFU9RHoirI7dJo_pgs/s320/18268286_223870941431403_5901671667472434050_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-91364365120260304572017-05-10T11:37:00.002-07:002017-05-10T11:37:15.992-07:00ဗုဒ္ဓဘာသာ ( ၅ ) မျိုး (ဗုဒ္ဓဘာသာဆိုင်ရာသိမှတ်ဖွယ်ရာများ)သင်က ဘယ်နံပါတ်မှာပါ၀င်နေသလဲ<br />
➖➖➖➖➖🌻➖➖➖➖➖<br />
<br />
ယနေ့ခေတ်မှာ လူငယ်တွေဟာ ဘာသာအသိတရား တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခေါင်းပါးလာပြီ။ဘုရားတောင်မှ ထိခြင်းငါးပါးနဲ့ ဦးချရကောင်းမှန်း မသိကြတော့ပါဘူး။ ဒီလိုအခြေအနေ တွေကိုသိလို့ မြတ်စွာဘုရားက "နောင်အနာဂတ်ကာလမှာ ဗုဒ္ဓဘာသာငါးမျိုးကွဲပြားလိမ့်မယ်"ဟုဟောတော်မူထားခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
(၁)။ကုလဗုုဒ္ဓဘာသာ<br />
(၂)။လာဘဗုဒ္ဓဘာသာ<br />
(၃)။ဘယဗုဒ္ဓဘာသာ<br />
(၄)။သဒ္ဓါဓိကဗုဒ္ဓဘာသာ<br />
(၅)။ပညာဓိကဗုဒ္ဓဘာသာ<br />
<br />
(၁)ကုလဗုဒ္ဓဘာသာ(မိရိုးဖလာဗုဒ္ဓဘာသာ)<br />
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖<br />
ကုလဗုဒ္ဓဘာသာဆိုတာ ရိုးရာ ဗုဒ္ဓဘာသာ ကိုပြောတာပါ။ အမေအဖေက ဗုဒ္ဓဘာသာမို့သား သမီးက ဗုဒ္ဓဘာသာ ဖြစ်လာရတာပါ။ မိဘက ခရစ်ယာန််ဆိုုရင် သားသမီးကလည်းခရစ်ယာန်။ မိဘက အစ္စလာမ်ဆိုရင် သားသမီးကလည်း အစ္စလာမ်။ ဒါကို မိရိုးဖလာကုလဗုဒ္ဓဘာသာပေါ့။ မိဘက ဗုဒ္ဓဘာသာ မို့သာ သားသမီးက ဗုဒ္ဓဘာသာ ဖြစ်လာရတယ်ဘုရားရှင် ဘာလို့ ပွင့်မှန်းမသိ။ ဘုရား ဘာတရားဟောမှန်းလည်း မသိ။ကိုယ်ပြောတဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်ဆိုတာတောင်မှ ဘာပြောမှန်းမသိ။<br />
<br />
ကိုယ်ကိုးကွယ်နေတဲ့ မြတ်စွာဘုရား ဘာကြောင့်ကိုးကွယ်ရမှန်းလည်းမသိ။တရားတော်ကို ဘာကြောင့် ကိုး ကွယ်ရမှန်းမသိ။ ဘုရားကို ဦးချတာဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ဦးချနေမှန်းကို မသိတာ။ ဘာကြောင့်ဒီလောက် ရိုရို သေသေနဲ့ အလေးပြုနေမှန်းကိုမသိတာ။ လုပ်တော့ လုပ်နေတာပဲ အသိပညာဘာမှမပါတာ။ ကုလဗုဒ္ဓ ဘာသာပါ။<br />
<br />
(၂)လာဘာဗုဒ္ဓဘာသာ<br />
➖➖➖➖➖➖➖<br />
လာဘာဗုဒ္ဓဘာသာဆိုတာ လာဘ်လာဘလိုလို့ ကိုးကွယ်တဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာကို ဆိုလိုတာပါ။ဒီဘဝ စီးပွားရေးလေး တက်မလားဆိုပြီးတော့မှ ဘုရားကိုးကွယ်တာမှာရွေးပြီးတော့ ကိုးကွယ်တယ်။ ဒီဘုရားကိုးကွယ်ရင်တော့ လာဘ်လာဘ ပေါများတယ်ဟိုဘုရားကိုးကွယ်ရင်တော့ စီးပွားတတ် တယ်ဆိုပြီး ရွေးကိုးကွယ်တာ လာဘဗုဒ ္ဓဘာသာပါ။ ဘုရားကိုးကွယ်မှလာဘ်ပေါမယ်ဆိုရင် ဘုရားမကိုးကွယ်တဲ့ ခရစ်ယာန်တွေဘာလို့ လာဘ်ရွှင် နေတာလဲ။ အဓိက စီးပွားရေးဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ဘုရားကြောင့်မဟုတ်ပါဘူး။ ကံဉာဏ်ဝီရိယသတ္တိ ကြောင့်ပါ။ အရောင်းအဝယ်တစ်ခုလုပ်မယ်။ အိမ်ခြံဝင်းဝယ်မယ်၊ ရောင်းမယ်။ အိမ်နေရာပြောင်းမယ်ဆိုရင် တောင်မှ ရက်ရာဇာ ပြဿဒါး ရွေးနေတာတွေ၊ ဘုရားကျောင်းဆောင်ပေါ်မှာ ဘိုးတော်ပုံတွေ ဘွားတော ်ပုံတွေ တင်ထားတာတွေ၊ ကိုးကြီးကျော် မနှဲလေး အစရှိတွေ နတ်တွေ ကိုးကွယ်တာတွေ၊ ဗေဒင်တွေ ယုံကြည်ပြီး ယတြာတွေချေစတဲ့ လာဘ်လာဘလိုချင်လို့ကိုးကွယ်တဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များကို လာဘာဗုဒ္ဓဘာသာဟု ခေါ်ပါ သည်။<br />
<br />
(၃)ဘယဗုဒ္ဓဘာသာ(ကြောက်လို့ကိုးကွယ်သောဗုဒ္ဓဘာသာ)<br />
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖<br />
ဘယဗုဒ္ဓဘာသာဆိုတာ ဘေးကို ကြောက်လို့ ကိုးကွယ်တာကို ခေါ်ပါတယ်။အန္တရယ်ကင်းဖို့၊ ဘေးရှင်းဖို့၊ အသက်ရှည်ဖို့၊ ကျန်းမာဖို့၊ ဒီလိုအတွေးအခေါ် အယူအဆတွေနဲ့ ဘုရားကို ကိုးကွယ် တာကို “ဘယဗုဒ္ဓ ဘာသာ” ဟုခေါ်ပါသည်။ ဒီဘုရားကို ကိုးကွယ်မှ အသက်ရှည်မယ်ဆိုရင်ဒီဘုရားကို မကိုးကွယ်တဲ့ ခရစ်ယာန် တွေ၊ အစလာမ်တွေ အသက်ရှစ်ဆယ်တစ်ရာကျော်တွေ ရှည်နေကြတာ ဘာလို့ပါလဲ။<br />
<br />
ဘာမှမသိဘဲ ရမ်းကိုးကွယ်တာ ကုလဗုဒ္ဓဘာသာ၊လာဘ်လာဘာ လိုချင်ပြီး ကိုးကွယ်တာ<br />
လာဘ်လာဘလိုချင်ပြီး ကနားတွေပေးတာ လာဘဗုဒ္ဓဘာသာ၊ ဘေးကြောက်ပြီး အကိုးကွယ်တွေ မှားနေတာ ဘယဗုဒ္ဓဘာသာ။ ဒီကုလ၊လာဘ၊ ဘယဗုဒ္ဓဘာသာ သုံးမျိုးကိုအောက်တန်းစား ဗုဒ္ဓဘာသာဟု ခေါ်ပါသည်။ ဟိုလူမပါ၊ ဒီလူမပါ၊ ဟိုလူပသပါတယ်။ ဒီလူပသပါတယ်။ လက်ညှိုးထိုး ခွက်လှန်လုပ်နေတာတွေကို မြတ်စွာ ဘုရားက သူတောင်းစား ဗုဒ္ဓဘာသာပါတဲ့။ ခန္ဓာကိုယ်မှာအသိ၊ ဘာသာရေးအသိဓာတ်ခံ အားနည်းတော့ လိမ်စားနေတဲ့ သူတွေက လိမ်လို့ကောင်းနေပါတယ်။ ဘုရားလည်း ကိုးကွယ်ရသေး၊ တရားလည်း ကိုးကွယ်ရသေး၊ဆွမ်းဦးကိုလည်း လောင်လှူရသေး သာသနာတော်ကိုလည်း သင်္ကန်း ဆွမ်းကျောင်းဆေး ၊ပစ္စည်းလေးပါးနဲ့ လှူဒါန်းပူဇော်ဆက်ကပ်ရသေး။ ဘာအတွက် ဒါတွေလုပ်နေရတာလဲ ဘာအတွက် သာသနာကို ချီးမြှောက်နေတာလဲ၊ ဘာအတွက် ကျောင်းဆောက်နေတာလဲ? စဉ်းစားပါ၊ ဝေဖန်ပါ၊ သုံးသပ်ပါ။<br />
<br />
(၄)သဒ္ဓါဓိကဗုဒ္ဓဘာသာ<br />
➖➖➖➖➖➖➖<br />
သဒ္ဓါဓိက ဗုဒ္ဓဘာသာဆိုတာ သဒ္ဓါတရားကို အရင်းခံပါတယ်။ သဒ္ဓါတရားဆိုတာယုံကြည်ချက်ပါ။ ဘုရား၊ တရား၊သံဃာာကို တကယ်သက်ဝင်ယုံကြည်တာကို ခေါ်ပါတယ်။ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာကို ယုံကြည်တဲ့ နေရာမှာလည်း မှန်မှန်ကန်ကန် ယုံကြည်တဲ့သမ္မာသဒ္ဓါ နဲ့ မှားမှားယွင်းယွင်း ယုံကြည်တဲ့ မိစ္ဆာသဒ္ဓါဆိုပြီး နှစ်မျိုးရှိပါတယ်။ သမ္မာသဒ္ဓါဆိုတဲ့ မှန်မှန်ကန်ကန်ယုံကြည်ချက် ဆိုတာသစ္စာတရား သိတော်မူတဲ့ မြတ်စွာ ဘုရားဟာ ဝေနေယျသတ္တဝါတွေကို သူသိသကဲ့သို့မေတ္တာ ဂရုဏာတော်အပြည့်နဲ့ သစ္စာာလေးချက် အနက်ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့ပါတယ်။ဒီတရားတော် အနက်တွေကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိတော်မူသွားကြတဲ့ အရိယာ သူတော်စင်ကြီးတွေဟာ နိဗ္ဗာန်ဝင်စံ သွားကြပါတယ်။ နိဗ္ဗာန်ဆိုတာ အိုနာသေလွတ်ရာပါ။ "အသေလွတ်ရာ ပြတတ်လို့ မြတ်စွာဘုရားအား ကိုးကွယ်ပါ၏" ဆိုတဲ့ယုံကြ ည်ချက်ဟာ မှန်သောယုံကြည်ချက်၊ တရားတော်ကို ဘာကြောင့်ကိုးကွယ်ရသလဲ။ မြတ်စွာဘုရားဟော်တော်မူခဲ့တဲ့တရားတော်ကို ကြိုးစားမယုတ် ပွားများအား ထုတ်လိုက်လို့တရားလမ်းကြောင်းအတိုင်း မဂ္ဂင်လမ်းအတိုင်းသာလျှောက်သွားရင် နှိဗ္ဗာန်ရောက်ပါမည်။ ထိုအသေလွတ်ရာ ပို့ဆောင်တာဟာ တရားက ပို့ဆောင်တာပါ။ပုဂ္ဂိုလ်က ပို့ဆောင်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ တရားတော်ကို မှန်သောယုံကြည်မှု။ထိုတရားတွေ မကွယ်မပျောက်သေးတာ ဘယ်သူ့ကျေးဇူးပါလဲဆိုရင် သံဃာာရဲ ့ကျေးဇူးပါ။ ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသော ဓမ္မက္ခန္ဓာပေါင်း ရှစ်သောင်းလေးထောင်၊<br />
သုတ်ဝိနည်း အဘိဓမ္မာတရားတွေ ဒီတရားတွေကို သံဃာာတော်တွေက ဆောင်ထားတာပါ။<br />
ပိဋကသုံးပုံကို သံဃာတော်တွေက စောင့်ရှောက်ထားတာပါ။ သံဃာာတော်ကိုယုံကြည်မှု။<br />
<br />
ဒါတွေက ရတနာမြတ်သုံးပါးကို မှန်မှန်ကန်ကန်ယုံကြည်တဲ့ သမ္မာသဒ္ဓါ ယုံကြည်မှု။ မိစ္ဆာသဒ္ဓါ ယုံကြည်မှုက လာဘ်လာဘပေါတယ်။ အန္တရာယ်ကင်းတယ် ဆိုပြီးကိုးကွယ်ယုံကြည်နေတာဟာ မိစ္ဆာသဒ္ဓါ။ လာဘ်လာဘ ပေါတယ်ဆိုတဲ့ လာဘဗုဒ္ဓဘာသာယုံကြည်ချက်၊ အန္တရာယ်ကင်းအောင်ဆိုပြီး ဘယဗုဒ္ဓဘာသာတွေရဲ့ယ ုံကြည်မှုဗုဒ္ဓရဲ့ ဂုဏ်တော်ကို ဘာမှနားမလည်ဘဲ သူများဦးတိုက်လို့သာရမ်းဦးတိုုက်ရတဲ့ ကုလဗုဒ္ဓဘာသာ တွေရဲ့ယုံကြည်မှု ဒါတွေကမိစ္ဆာသဒ္ဓါတွေပါ။ အသေလွတ်ရာ လမ်းကို ပြတတ်လို့၊ အသေလွတ်ရာကို ပို့ဆောင ်နိုင်လို့၊အသေလွတ်ရာ တရားကို ဆောင်ထားနိုင်လို့ ရတနာသုံုးပါးကို ကိုးကွယ်ပါ၏ ဆိုတဲ့သမ္မာသဒ္ဓါ။ အနှစ်သာရမရှိတာကို မရှိဘူးလို့ သိတယ်။ အနှစ်သာရ ရှိတာကိုရှိတယ်လို့ သိတယ်။ မှားတာကို မှားတယ်လိို့ သိတယ်။ မှန်တာကို မှန်တယ်လို့သိတယ်။ သိတဲ့အပြင်၊ အမှားလမ်းကိုရှောင်၊ အမှန်လမ်းကို ဆောင်တာသည့်် သမ္မာသဒ္ဓါရှိတဲ့ သဒ္ဓါဓိကဗုဒ္ဓဘာသာပါ။<br />
<br />
(၅)ပညာဓိကဗုဒ္ဓဘာသာ<br />
➖➖➖➖➖➖➖➖<br />
ပညာဓိက ဗုဒ္ဓဘာသာဆိုတာ သစ္စာတရားကို သေချာသိတဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာကို ခေါ်တာပါ။သဒ္ဓါဓိက ဗုဒ္ဓဘာသာဟာ တရားတော်ကို ယုံကြည်တယ်။ တရားတော်ကို ဘယ်လိုယုံတာလည်းဆိုတော့ ရမ်းယုံတာ မဟုတ်ဘဲ ခန္ဓာသိနဲ့ အသေအချာ သိပြီး ယုံတယ်။ ထိုသို့သိတာကို ပညာဟု ခေါ်ပါတယ်။ သစ္စာလေးပါး တရားတော်ကို အသေအချာ ပညာသိနဲ့ သိတဲ့ဗုဒ္ဓဘာသာ၊ ဖြစ်မှုပျက်မှုတွေကို သိတဲ့ဗုဒ္ဓဘာသာ ဖြစ်ပျက ်မြင်တာ ခန္ဓာကမြင်တာလား ပညာကမြင်တာလားဆိုတော့ ပညာက မြင်တာပါ။ ပညာဓိက ဗုဒ္ဓဘာသာပါ။ ဘုရားက မင်းတို့ခန္ဓာထဲမှာ ဖြစ်တာနဲဲ့ ပျက်တာပဲ ရှိတယ် လို့ ဟောခဲ့ပါတယ်။ဒါကို ကိုယ်တိုင်သစ္စာတရား တော်ကိုသေချာသိပြီး ကျင့်ကြည့်လိုက်တော့မြင်တယ်။ ကိုယ်တိုင်မြင်တော့ ယုံကြည်လာတယ်။ ယုံကြည် တာက သဒ္ဓါ၊ ဖြစ်ပျက်မြင်တာက ပညာ။ ထို့ကြောင့် သဒ္ဓါနဲ့ ပညာ သွားပြီး တွဲနေပါတယ်။ သဒ္ဓါနဲ့ ပညာဟာ တွဲလျက်ပါတဲ့။သဒ္ဓါတရား မှန်မှန်ကန်ကန်နဲ့ သာကြိုးစားမယ်ဆိုရင် အပါယ်လေးပါးမှ ကူးမြောက်နိုင်၏။ တို့မှာ အပါယ်မျိုးစေ့တွေ၊ အပါယ်ကျ ကြောင်းကံတွေ လုပ်ထားတာရှိတယ်။ ဒါတွေကို ဘယ်သူမှ ၀င်တားလို့ မရပါဘူး။ သူ့ကိုတားချင်ရင်၊ သူ့ကိုအကျိုးမပေးစေချင်ရင် ဘာနဲ့ ဖြတ်ရမလဲ ဆိုတော့ ဉာဏ်နဲ့ ဖြတ်ရပါမယ်။ ဉာဏ်နဲ့ဖြတ်လိုက်လို့ ဖြစ်ပျက်မဂ်ဆိုက်နေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မှာ သဒ္ဓါလည်း ပါတယ်၊ ပညာလည်း ပါပါတယ်။ ဒါသည် သဒ္ဓါဓိက ဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့ ပညာဓိက ဗုဒ္ဓဘာသာ ဖြစ်ပါသည်။သဒ္ဓါဓိက ဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့ ပညာဓိက ဗုဒ္ဓဘာသာဟာ အထက်တန်းစား ဗုဒ္ဓဘာသာပါ။<br />
<br />
အရှင်တေဇနိယ(အုတ်ဖို)<br />
Dhamma Wizaya-ဓမ္မဒါန<br />
<div style="text-align: center;">
<img height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0MIQc2QGr8SHwswgKbG6JiaWincbFHkwi3-ZxIwtje3HRsfGDIKvqizatKGWLX9mNSa2PzCQaYdcaj76LHNOW81w-rdj68V13stl7B0GgsSH_nc9rnl8wA07HnseC1lomdSewDnCophY0/s320/buddha_lotus_flower_by_vishnu108.gif" width="320" /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-31279535618680812472017-05-10T11:35:00.004-07:002017-05-10T11:35:53.294-07:00" အကောင်းဆုံး ဥစ္စာ "အာဠာဝကဘီလူးက ဘုရားရှင်ကို မေးတဲ့ မေးခွန်းပါ<br />
လောကမှာ အကောင်းဆုံး ဥစ္စာဟာ ဘာလဲ တဲ့ ။<br />
<br />
လောကမှာ အကောင်းဆုံး ဥစ္စာ ဘာလဲလို့ မေးရင်<br />
လူတွေက ဘာပြောကြမလဲ ။<br />
<br />
- စိန်က အကောင်းဆုံး<br />
- ရွှေက အကောင်းဆုံး<br />
- ပတ္တမြားက အကောင်းဆုံး လို့ ပြောကြမှာပဲ ။<br />
အဖြေက အမျိုးမျိုး ထွက်မှာပဲ ။<br />
<br />
မြတ်စွာဘုရားက ...<br />
" သဒ္ဓါတရားဟာ အကောင်းဆုံး ဥစ္စာ " တဲ့ ။<br />
ဒီအဖြေရဲ့ လေးနက်မှုက ဘယ်လောက်ထိ သွားလဲ ဆိုရင် ...<br />
--------------------------------------<br />
<br />
ဆိုပါစို့ ...<br />
- စိန်ဟာ တန်ဖိုးရှိတယ် ။ ရွှေဟာလဲ တန်ဖိုးရှိတယ်။<br />
ပတ္တမြားလဲ အင်မတန်မှ တန်ဖိုး ရှိတယ် ။ သို့သော် ...<br />
တန်ဖိုးရှိတဲ့ ရတနာပစ္စည်းတွေဟာ ရန်သူမျိုး ငါးပါးနဲ့ ပျက်နိုင်လား ။ မပျက်နိုင်ဘူးလား ။ ပျက်နိုင်တယ် ။<br />
<br />
နောက်ဆုံး ကိုယ်က ဘဝတစ်ခု ပြောင်းသွားရင် ကိုယ်ပိုင်တဲ့ စိန် မထားခဲ့ရဘူးလား ။ ထားခဲ့ရတယ် ။<br />
<br />
ပိုက်ဆံရှိလာပြီဆိုရင် အန္တရာယ်ကို ဖိတ်ခေါ်နေတာပဲ ။<br />
မကြောက်ရဘူးလား ။ ကြောက်ရတယ် ။ ဒါလက်တွေ့ပဲ ။<br />
မရှိတောင့်တ ရှိကြောင့်ကြ တဲ့ ။<br />
<br />
ပစ္စည်းဥစ္စာဟာ လူကို နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးတတ်တယ် ဆိုတာ<br />
မြတ်စွာဘုရား ကိုယ်တိုင် ဟောထားတယ် ။<br />
<br />
ပစ္စည်းဥစ္စာကို အကြောင်းပြုပြီး ဒီဘဝမှာ လုယက်တိုက်ခိုက်<br />
သတ်ဖြတ်ခံရတဲ့သူတွေ ရှိတယ် ။ ဒီဘဝတင်မကဘူး ။<br />
နောင်ဘဝမှာ ဗြိတ္တာဘဝ ရောက်သွားတဲ့လူတွေ ရှိတယ် ။<br />
ပစ္စည်းဥစ္စာက လူကို ဒုက္ခပေးသွားတာ။<br />
----------------------------------------------<br />
<br />
လောကလူတွေကတော့ ထင်တယ်။<br />
ရွှေငွေ ချမ်းသာလို့ရှိရင် ဒီပစ္စည်းဥစ္စာတွေဟာ ငါ့အတွက် ချမ်းသာသုခ ပေးလိမ့်မယ်လို့ ။ သို့သော် ချမ်းသာချည်း ပေးတာ မဟုတ်ဘူး။<br />
ဆင်းရဲဒုက္ခကို ပေးတာက ပိုများတယ်နော် ။<br />
<br />
စိန်လေးရှိလို့ ခေါင်းလေးယမ်းလိုက်ရင် ဝင်းကနဲ ဆိုတာလေးက<br />
လူအထင်ကြီးတယ် ။ ဒီအရသာလေး တစ်ခုပဲ ခံလို့ရမယ်။<br />
ကြောက်နေရတာက ပိုတယ်။ ဟုတ်ရဲ့လား ။<br />
<br />
ဒါကြောင့် အမြတ်ဆုံးဥစ္စာလို့ ခေါ်နိုင်ပါ့မလား။ မခေါ်နိုင်ဘူး။<br />
-------------------------------------------<br />
<br />
ဒါဖြင့် သဒ္ဓါကို အကောင်းဆုံး ဥစ္စာလို့ ဘာဖြစ်လို့ ပြောလဲ။<br />
လောကလူတွေဟာ ...<br />
သဒ္ဓါတရား မရှိရင် ဒါနကောင်းမှု လုပ်ပါ့မလား ။ သီလရော ဆောက်တည်ပါ့မလား ။ ကမ္မဋ္ဌာန်းဘာဝနာရော အားထုတ်ပါ့မလား ။<br />
<br />
သဒ္ဓါ လို့ ဆိုတဲ့ စိတ်ဝင်စားမှုလေး , ယုံကြည်မှုလေးပေါ် အခြေခံပြီး<br />
- ဒါနကောင်းမှု လုပ်တယ် ။<br />
ဒါနကောင်းမှု လုပ်တဲ့သူတွေ ဘဝသံသရာမှာ ချမ်းသာသုခ ရကြတယ်။<br />
<br />
လောကမှာ သူဌေးကြီး ဖြစ်သွားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ ကြည့်<br />
- ကိုယ့်ဘဝ ကိုယ့်လက်ထက် ကိုယ်ကြိုးစားလို့ စည်းစိမ်ဥစ္စာ ရရှိလာတာ မဟုတ်ဘူး ။ ရှိတယ် ။ ဒါလဲ ကံပေးမှ ခိုင်မြဲတယ် ။<br />
<br />
ဘဝမှာ အလွန်ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုထဲ ရောက်ဖို့<br />
ဘယ်သူက ပို့တာလဲ ။<br />
- ကံ ကပို့တာ , သဒ္ဓါတရား ရှိခဲ့တဲ့အတွက်<br />
သဒ္ဓါတရားက ပို့လိုက်တာ။<br />
----------------------------------------<br />
<br />
သဒ္ဓါဆိုတဲ့ ဥစ္စာ ပိုင်ဆိုင်ရင် ဇောတိက လို<br />
သူဌေးကြီးမျိုးလဲ ဖြစ်တာပဲ။<br />
<br />
သံသရာခရီးသွားတဲ့အခါမှာလဲ ...<br />
သဒ္ဓါဆိုတဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာ ပါသွားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ဟာ<br />
- လူဖြစ်ရင်လဲ အထက်တန်း<br />
- နတ်ဖြစ်ရင်လဲ အထက်တန်း<br />
- ဘယ်နေရာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အထက်တန်းကျကျ , စည်းစိမ်ဥစ္စာ<br />
ပြည့်ပြည့်ဝဝ ဖြစ်ရတယ် ။<br />
<br />
ဒါကြောင့် သဒ္ဓါ ဆိုတဲ့ ဥစ္စာ ရှိရင်<br />
- စိန် ရှိဖို့လဲ မခဲယဉ်းဘူး။<br />
- ရွှေ ရှိဖို့လဲ မခဲယဉ်းဘူး။<br />
- တိုက် ရှိဖို့လဲ မခဲယဉ်းဘူး။<br />
<br />
လောကမှာ ချမ်းသာမှန်သမျှ သဒ္ဓါတရား အရင်းခံတဲ့<br />
ကံက အကျိုးပေးလို့ ရကြတာ။<br />
<br />
ကံအကောင်း အကြောင်းမလှပြီဆိုရင် ဘာလုပ်လုပ်<br />
ပျက်စီးတတ်တယ်။ ကံရှိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မှ အောင်မြင်တယ်။ ဖြစ်ထွန်းတယ်။ လောကမှာ ကြိုးစားကြပေမယ့် လူတိုင်း စီးပွား ဖြစ်ရဲ့လား။ မဖြစ်ဘူး။<br />
<br />
မဖြစ်တာ ဘာကြောင့်လဲ ။ အခြေခံ ကွဲလွဲချက်တွေ ရှိနေလို့ပဲ။<br />
အဲဒီ အခြေခံ ကွဲလွဲချက်ကို ရည်ညွှန်းပြီး မြတ်စွာဘုရားက ...<br />
<br />
" သဒ္ဓီဓ ဝိတ္တံ ပုရိသဿ သေဋ္ဌံ " -<br />
သဒ္ဓါတရားဟာ အကောင်းဆုံးသော ဥစ္စာပါ . . .တဲ့ ။<br />
<br />
အဲဒီတော့ ဘုန်းကြီးတို့ တရားချစ်ခင် သူတော်စင် တို့<br />
ဘဝအရေး စိတ်အေးရန်အတွက် သဒ္ဓါဆိုတဲ့ ပစ္စည်းကို စုရမယ်။<br />
<br />
<br />
" ဒေါက်တာအရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ"<br />
( ဘဝအရေး စိတ်အေးရလေအောင် ၊ စာ- ၁၉-၂၇) မှ<br />
<br />
<br />
" ဘာလုပ်ရင် ချမ်းသာမလဲ "<br />
<br />
မြတ်စွာဘုရားကို အာဠာဝကကြီးက မေးခွန်းဆက်မေးတယ်။<br />
<br />
-ကိံသု သုစိဏ္ဏော သုခမာဝဟတိ - ဘာလုပ်ရင် ချမ်းသာမလဲ တဲ့ ။<br />
<br />
လောကလူတွေက ဘာလုပ်ရင် ချမ်းသာမလဲ လို့<br />
မေးကြတဲ့အခါ ...<br />
- အရောင်းအဝယ် လုပ်ပေါ့ , လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ဖွင့်ပေါ့ကွာ ,<br />
ဥယျာဉ် စိုက်ပေါ့ကွာ , တချို့က နှစ်လုံးထိုးဖို့ ပြောသေးတယ်။<br />
အပေါ်ယံလေး ကြည့်ပြီး ပြောတာ။ ခုခေတ်အဖြေတွေက ဒီလို မဟုတ်ဘူးလား ။<br />
<br />
မြတ်စွာဘုရားကတော့ ဘယ်လိုဖြေတုန်း...<br />
- "ဓမ္မာ သုစိဏ္ဏော သုခမာဝဟတိ - ဓမ္မကို ကျင့်သုံးလို့ရှိရင်<br />
ချမ်းသာမယ် " တဲ့ ။<br />
<br />
- မြတ်စွာဘုရားရဲ့အဖြေနဲ့ လောကလူသားတွေရဲ့အတွေး<br />
ကိုက်ရဲ့လား ။ မကိုက်ဘူး ။<br />
-------------------------------------------<br />
<br />
ဓမ္မကို ကျင့်သုံးတယ် ဆိုတော့ ဓမ္မဆိုတာ ဘာလဲ။<br />
အားလုံး သိပြီးသား ဖြစ်လို့ အကျယ်မပြောဘူး ။<br />
<br />
- ကုသလကမ္မပထတရား ( ၁၀ ) ပါးကို " ဓမ္မ " လို့ ခေါ်တယ် ။<br />
- ကာယသုစရိုက် ( ၃ ) ပါး ၊<br />
- ဝစီသုစရိုက် ( ၄ ) ပါး ၊<br />
- မနောသုစရိုက် ( ၃ ) ပါး ၊ ပေါင်း ( ၁၀ ) ပါး ။<br />
---------------------------------------<br />
<br />
မနောသုစရိုက် ( ၃ ) ပါး<br />
- သူများပစ္စည်း ကိုယ့်ပစ္စည်း ဖြစ်ချင်တဲ့ လောဘ မရှိရဘူး။<br />
- သူများ ဒုက္ခရောက်ရင် ကောင်းမှာပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးမျိုး မတွေးပဲ<br />
ဒီလူ ကြီးပွားပါစေ , ဒုက္ခလွတ်ပါစေ ဆိုတဲ့ အတွေးမျိုး တွေးပါ တဲ့။<br />
- ကံ , ကံရဲ့ အကျိုးကို ယုံကြည်လက်ခံ သိမြင်တဲ့ သမ္မာဒိဋ္ဌိ တဲ့ ။<br />
အဲဒါ ဓမ္မ ပဲ ။ အဲဒီ ဓမ္မကို ကျင့်သုံးရင် ချမ်းသာမယ် တဲ့ ။<br />
----------------------------------------<br />
<br />
ဝစီသုစရိုက် ( ၄ ) ပါး . . . ဆိုတာ နှုတ်ရဲ့စည်းကမ်းချက်တွေ<br />
ဖြစ်တယ်။<br />
- လိမ်မပြောဘူး ။<br />
- မှန်တာပဲ ပြောတယ်။<br />
- ဂုံးမတိုက်ဘူး။ ညီညွတ်အောင် လုပ်တယ် ။<br />
- ရိုင်းပျတဲ့ စကား မပြောဘူး , ချိုသာဟယဉ်ကျေးတဲ့ စကား ပြောတယ် ။ အကျိုးမရှိ , တန်ဖိုးမရှိတဲ့ စကား မပြောဘူး ။ အကျိုးရှိ တန်ဖိုးရှိ တဲ့ စကားကိုသာ ပြောတယ် ။<br />
<br />
အဲဒါ ဝစီသုစရိုက် ( ၄ ) ပါး ၊ အဲဒါ ဓမ္မ ပဲ ။<br />
ဓမ္မ နဲ့ အဓမ္မကို ကွဲဖို့ လိုတယ် ။ ဓမ္မကို ကျင့်သုံးပါ လို့ ပြောတယ်။<br />
---------------------------------------<br />
<br />
နောက် ကာယသုစရိုက် ( ၃ ) ပါး<br />
<br />
- သူ့အသက်သတ်တာ<br />
- သူများ ဥစ္စာ ခိုးတာ<br />
- သူများ ဥစ္စာ မတရားနည်းနဲ့ ယူတာ<br />
- ကာမကိစ္စတွေမှာ ဓမ္မ နဲ့ ဆန့်ကျင်ပြီး မှားယွင်း<br />
ကျင့်သုံးတာတွေဟာ . . . အဓ္ဓမ ။<br />
<br />
- အဲဒါတွေကို ရှောင်ကြဉ်တာက . . ဓမ္မ ကို ကျင့်သုံးတာ ။<br />
<br />
ပေါင်းလိုက်တဲ့အခါ ...<br />
- အဓမ္မ ဆိုတာက - အကုသလကမ္မပတ တရား<br />
- ဓမ္မ ဆိုတာက - ကုသလကမ္မပတ တရား ။<br />
<br />
လောကမှာ ဒါပဲ ကျင့်စရာ ရှိတယ် ။<br />
ကိုယ်လျှောက်နေတာ ဓမ္မ လမ်းကြောင်းပေါ် လျှောက်နေသလား။<br />
အဓမ္မ လမ်းကြောင်းပေါ် လျှောက်နေသလား ။<br />
ကိုယ်လျှောက်နေတဲ့ လမ်းကြောင်းကို ကြည့်လိုက်ရင် သိတယ် ။<br />
<br />
- ကိုယ့်ဘဝအရေးမှာ ကိုယ်လျှောက်နေတဲ့လမ်းကို<br />
ဆန်းစစ်ရမယ်နော်။<br />
<br />
<br />
" ဒေါက်တာအရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ"<br />
( ဘဝအရေး စိတ်အေးရလေအောင်၊ စာ- ၃၁- ၃၈ ) မှ<br />
<br />
<br />
"အကောင်းဆုံး အရသာ"<br />
---------------------------------<br />
<br />
အာဠာဝက မြတ်စွာဘုရားကို မေးခွန်းတစ်ခု ဆက်မေးတယ် ။<br />
ဘာမေးလဲ ဆိုတော့ ...<br />
" ကိံသု သာဓုတရံ ရသာနံ - အရသာတွေထဲမှာ အကောင်းဆုံး အရသာဟာ ဘာလဲ တဲ့ ။<br />
<br />
လောကလူတွေကို ဒီအမေး မေးလို့ရှိရင် ဝက်သားကြိုက်တဲ့သူက ဝက်သားလို့ မပြောပေဘူးလား ။ ဗမာစကားပုံ အဆို တစ်ခု ရှိသေးတယ် ။ အသီးမှာ သရက် , အသားမှာ ဝက်တဲ့ ။ သရက်သီး ကြိုက်တဲ့ သူက သရက်သီးကို အရသာ အရှိဆုံး ထင်ကြတယ် ။<br />
<br />
လောကလူတွေက ကိုယ်ကြိုက်တာ ကို အရသာ အရှိဆုံး လို့ ထင်ကြတာပဲ ။ အဲဒီ ကောင်းတယ် ဆိုတဲ့ အရသာတွေဟာ အကုန်လုံး အကန့်အသတ်နဲ့ချည်းပဲ ။<br />
<br />
ဝက်သားကြိုက်သူကို နေ့တိုင်း ဝက်သားချက်ကျွေးရင် သူစားနိုင်မလား ။ မစားနိုင်တော့ဘူး ။<br />
-------------------------------------------<br />
<br />
မြတ်စွာဘုရားရဲ့ အဖြေက " သစ္စံ သာဓုတရံ ရသာနံ - လောကမှာ အကောင်းဆုံး အရသာဟာ သစ္စာ ပဲ "<br />
- မှန်တာကို ပြောတဲ့ သစ္စာစကား ။<br />
<br />
ဘာလို့ ကောင်းတဲ့ အရသာ လို့ ပြောတာတုန်း ၊<br />
လောကလူတွေဟာ မှန်တဲ့စကားကို ပြောနေလို့ရှိရင် နွယ်မြက် တစ်ပင်တောင် ဆေးဘက်ဝင်တယ် မဟုတ်လား ။<br />
ဝစီသစ္စာနဲ့ ပြောရင် အရာခပ်သိမ်း အောင်မြင်နိုင်တယ် ။<br />
<br />
ဝစီသစ္စာလို ကောင်းတဲ့အရသာ က ဘယ်တော့မှ အီမသွားဘူး ။<br />
ဝက်သားစားရင် အီသွားမယ် ။ အချိုအချဉ်တွေ စားရင် အီသွားမယ်။<br />
ဒိပြင် အရသာတွေလဲ ဒီတိုင်းအကန့်အသတ်နဲ့ချည်းပဲ ။<br />
မှန်တဲ့ စကားဟာ အကြိမ်တစ်ရာ ပြောလဲ အရသာ မပျက်ဘူး။<br />
------------------------------------------<br />
<br />
ရလာတဲ့အကျိုးဟာလဲ အင်မတန်ကြီးတယ် ။<br />
လူသားကို မဆိုထားနဲ့ ၊ ဘုရားအလောင်းငုံး ဖြစ်စဉ်က<br />
တောမီး လောင်တဲ့အခါ မှန်တာကို ပြောလိုက်တယ် -<br />
<br />
သူ့မှာ အတောင်တော့ ပေါက်ပြီး မပျံနိုင်သေးဘူး တဲ့ ။<br />
သူ့မှာ ခြေထောက်တွေတော့ ရှိတယ် မသွားနိုင်ဘူးတဲ့ ။<br />
အမေအဖေတွေလည်း ထွက်ပြေးကုန်ကြပြီတဲ့ ။<br />
သူ ပြောတဲ့ စကား ( ၃ ) ခွန်းလုံး မှန်တယ် ။ အဲဒီမှန်တဲ့ စကားကြောင့် တောမီးကြီး သူ့ကို ရှောင်သွားပါစေ . . .လို့ သစ္စာ ဆိုတာ<br />
<br />
မီးက သူ့ဆီ လုံးဝ ရောက်မလာနိုင်ဘူး ။<br />
မှန်တဲ့စကား အရသာ ရှိတယ် ။ မှန်တဲ့စကား က ဘေးအန္တရာယ်ကို လဲ ကာကွယ် နိုင်တယ် ။<br />
------------------------------------------<br />
<br />
သို့သော် လောကလူတွေဟာ မှန်တဲ့စကားကို အရသာ ခံပြီး ပြောနိုင်လား ဆိုတော့ မပြောနိုင်ဘူး ။ မပြောနိုင်လို့ မှန်တာကို ပြောရရင် လင်္ကာမချောဘူးတဲ့ ။ ဒါကြောင့်မို့ "မုသားမပါ လင်္ကာမချော " တဲ့ ။<br />
<br />
မှန်တာ ပြောရရင် စကားက တယ်မချောတာလို့ ,.အဆင်မပြေလို့<br />
လင်္ကာချောအောင် လိမ်တာလေးတော့ ထည့်ချင်သေးသပေါ့ ။<br />
<br />
မြတ်စွာဘုရားက လောကမှာ အရသာတွေထဲမှာ အကောင်းဆုံး အရသာ ဆိုတာ ဝစီသစ္စာကို ပြောတာပါ ။<br />
မှန်တာပြောတာ အရသာ အရှိဆုံးပဲ ။<br />
<br />
ဒါဖြင့် တို့တတွေဟာ ဘဝအရေးမှာ အကောင်းဆုံးသော အရသာကို စားဖို့ လိုအပ်နေတယ် ။ ဘယ်လိုတုန်းဆို မှန်ကန်တဲ့စကားကို ပြောပြီး သစ္စာဆိုမယ် ဆိုရင် ကိုယ်လိုချင်တာတွေ လုပ်လို့ ရပါတယ်။<br />
----------------------------------------<br />
<br />
ဆိုပါစို့ ဘုရားရှိခိုးရမှာ ပျင်းတဲ့လူက သစ္စာ ဆိုလို့ ရတယ်။<br />
- ကျွနုပ်သည် နေ့စဉ်နဲ့အမျှ ဘုရား ရှိခိုးရမှာ အလွန် ပျင်းပါသည် ။ ဘယ်တော့မှလဲ ရှိမခိုးပါဘူး ။<br />
<br />
ဤမှန်သော သစ္စာစကားကြောင့် တစ်ခုခု လိုချင်တာကို ပြော။<br />
စွမ်းအားသတ္တိတွေ ပြည့်လာတဲ့နေ့မှာ အောင်မြင်လာမှာပဲ ။<br />
<br />
မဟုတ်တာ တစ်ခုခုလုပ်တာလဲ မဟုတ်တာလုပ်တာကို<br />
သစ္စာဆိုလို့ ရပါတယ် ။ သစ္စာဆိုတာ မှန်တာကို ပြောတာ ။ဒါကြောင့်မို့ သစ္စာဆိုတဲ့ စကားတစ်ခုဟာ အင်မတန်မှ အရသာ ရှိတဲ့ အရာ တစ်ခု ဖြစ်တယ်လို့ မြတ်စွာဘုရားက ဒီမှာ ဖြေတယ် ။<br />
<br />
" ဒေါက်တာအရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ "<br />
( ဘဝအရေး စိတ်အေးရလေအောင် ၊ စာ- ၃၈-၄၃ ) မှ<br />
ကောက်နုတ်ပူဇော်ပါ၏<br />
<br />
Credit - ဓမ္မ နှစ်သက်သူ<br />
<br />
________________________________<br />
<br />
အာဠာဝကဘီလူး နှင့်<br />
ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား<br />
အမေး အဖြေ<br />
<br />
အာဠာဝက အမေး<br />
မြတ်စွာဘုရားက အဖြေ<br />
<br />
အမေး - လောကမှာ အကောင်းဆုံး<br />
ဥစ္စာက ဘာလဲ။<br />
အဖြေ - သဒ္ဓါသည် အကောင်းဆုံး ဥစ္စာ။<br />
၁။ (သဒ္ဓိဓ ဝိတ္တံ ပုရိသဿ သေဌံ)<br />
<br />
အမေး - လောကမှာ ဘာလုပ်ရင်<br />
ချမ်းသာမှာလဲ။<br />
အဖြေ - ဓမ္မကို ကျင့်သုံးရင် ချမ်းသာမယ်။<br />
၂။ (ဓမ္မော သုစိဏ္ဏော သုခမာဝဟတိ)<br />
<br />
အမေး - လောကမှာ အကောင်းဆုံး အရသာက ဘာလဲ။<br />
အဖြေ - အကောင်းဆုံး အရသာဟာ သစ္စာ။<br />
၃။ (သစ္စံ သာဓုတရံ ရသာနံ)<br />
<br />
အမေး - လောကမှာ အကောင်းဆုံးသော အသက်ရှင်နည်းက ဘာလဲ။<br />
အဖြေ - အသိပညာနဲ့ အသက်ရှင်တာ အသက်မွေးတာ အကောင်းဆုံး။<br />
၄။ (ပညာဇီဝိ ံဇီဝိတ မာဟု သေဌံ)<br />
<br />
အမေး - အခက်အခဲကို ဘာနဲ့ ဖြတ်ကျော်ရမှာလဲ။<br />
အဖြေ - သဒ္ဓါနဲ့ ဖြတ်ကျော်ရမယ်။<br />
၅။ (သဒ္ဓါယ တရဟိ သြဃံ)<br />
<br />
အမေး - ကျယ်ပြောသော ဘဝကြီးကို<br />
ဘာနဲ့ ဖြတ်ကူးရမှာလဲ။<br />
အဖြေ - သတိနဲ့ ဖြတ်ကူးရမယ်။<br />
၆။ (အပ္ပမာဒေန အဏ္ဏဝံ)<br />
<br />
အမေး - ဆင်းရဲဒုက္ခကို ဘာနဲ့<br />
ဖယ်ရှားမှာလဲ။<br />
အဖြေ - ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှု ၀ိရိယဖြင့်<br />
ဖယ်ရှားနိုင်မယ်။<br />
၇။ (ဝီရိယေန ဒုက္ခမစ္စေတိ)<br />
<br />
အမေး - စိတ်ဖြူစင်အောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ။<br />
အဖြေ - ပညာ ဖြင့်သာ ဆေးကြောရမယ်။<br />
၈။ (ပညာယ ပရိသုဇျွတိ)<br />
<br />
အမေး - ပညာကို ဘယ်လိုရအောင် ယူရမှာလဲ။<br />
အဖြေ - နားလည်ချင်တဲ့စိတ် နားထောင်ချင်တဲ့စိတ်<br />
မှတ်သားချင်တဲ့ဆန္ဒ<br />
ရှိရင်ပညာရပါတယ်။<br />
၉။ (သုဿုတသာ လဘတေ ပညံ)<br />
<br />
အမေး - ဥစ္စာကို ဘယ်လို ရှာမှာလဲ။<br />
အဖြေ - လုံလဝီရိယရှိပြီး<br />
တက်တက်ကြွကြွ ကြိုးစား<br />
အားထုတ်ရမယ်။<br />
၁၀။ (ပတိရူပကာရီ ဓုရဝါ၊ ဥဌာတာ ဝိန္ဒတေ ဓနံ)<br />
<br />
အမေး - အကျော်အစောရှိရန် ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ။<br />
အဖြေ - သစ္စာရှိ ကတိတည် မှန်ကန်ရန်လိုတယ်။<br />
၁၁။ (သစ္စေန ကိတ္တိံ ပပ္ပေါတိ)<br />
<br />
အမေး - မိတ်ဆွေတွေ ရချင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ။<br />
အဖြေ - ပေးကမ်းပါ။<br />
၁၂။ (ဒဒံ မိတ္တနိ ဂန္ထတိ)<br />
<br />
အမေး - ဘယ်တရားတွေ ကျင့်သုံးမှ နောက်ဘဝအရေး စိတ်အေးရမှာလဲ။<br />
အဖြေ - အမှန်တရား၊ အသိပညာ၊ လုံလဝီရိယ၊စွန့်ကြဲပေးကမ်းမှု၊<br />
ရှိရမယ်။<br />
၁၃။ (သစ္စံ ဓမ္မော ဓိတိ စာဂေါ)<br />
<br />
ဓမ္မဒါန အဖြစ် မျှဝေပါသည် ...<br />
<br />
____________________________________________________<br />
<br />
အာဠာဝကဘီလူး၏မေးခွန်းများ<br />
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤<br />
<br />
■ ပထမပုစ္ဆာ အမေး ■<br />
.<br />
၁. လောကလူ့ရွာမှာ အမြတ်ဆုံးကဘာလဲ<br />
၂. ကောင်းစွာလေ့ကျင့်အပ်သောတရားမှာဘယ်တရားက ချမ်းသာ ကို ဆောင်နိုင်သလဲ<br />
၃. အရသာအပေါင်းတို့မှာ အကောင်းမြတ်ဆုံး အရသာကဘာလဲ<br />
၄.အသက်မွေးမှုအပေါင်းတို့မှာ အမြတ်ဆုံးအသက်မွေးမှုကဘာလဲ<br />
.<br />
မြတ်စွာဘုရား အဖြေ<br />
.<br />
အိုအာဠာဝက<br />
.<br />
၁.အမြတ်ဆုံးဥစ္စာကား ရတနာသုံးပါး ကိုယုံကြည်သော သဒ္ဓါတရား ။<br />
၂.ကောင်းစွာလေ့ကျင့်အပ်သောတရားအပေါင်းမှာ ကုသိုလ် ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးဟာချမ်းသာကိုဆောင်နိုင်တယ် ။<br />
၃.အရသာအပေါင်းတို့မှာ နိဗ္ဗာန် ဆိုတဲ့ပရမ္မတသစ္စာနဲ့ ဝစီသစ္စာတို့ဟာ အကောင်းမြတ်ဆုံး။<br />
၄.အသက်မွေးခြင်းတကာတို့မှာ ပညာဖြင့်အသက်မွေးခြင်း ဟာအမြတ်ဆုံးပါပဲ ။<br />
.<br />
■ ဒုတိယပုစ္စာများ ■<br />
.<br />
အိုမြတ်စွာဘုရား<br />
<br />
၁.အဘယ်တရားဖြင့်သံသရာအယဉ် ဟူသောသြဃကို ကူးမြောက်နိင်သလဲ ။<br />
၂.အဘယ်တရားဖြင့်သံသရာအယဉ် ဟူသောသမုဒ္ဒရာကို ကူးမြောက်နိင်သလဲ ။<br />
၃.အဘယ်တရားဖြင့် ကာမဂုဏ်ဆင်းရဲကို လွန်မြောက်နိုင်သလဲ။<br />
၄.အဘယ်တရားဖြင့်စိတ်၏စင်ကြယ်ခြင်းကို ဖြစ်စေနိုင်သလဲ<br />
မြတ်စွာဘုရား အဖြေ<br />
<br />
အိုအဋ္ဌာဝက<br />
<br />
၁. သံသရာအယဉ် ဟူသောသြဃကို ယုံကြည်မှု့သဒ္ဒါတရားဖြင့် ကူးမြောက်နိုင်တယ်။<br />
၂. သံသရာအယဉ် ဟူသော သမုဒ္ဒရာ ကိုမမေ့မလျှော့သော အပ္ပမာဒတရားဖြင့် ကူးမြောက်နိုင်တယ်။<br />
၃.ကာမဂုဏ်ဆင်းရဲကို ဝီရိယဖြင့်လွန်မြောက်နိူင်တယ်။<br />
၄.ပညာဖြင့်စိတ်၏စင်ကြယ်ခြင်းကို ဖြစ်စေနိုင်တယ်။<br />
.<br />
<br />
■ တတိယပုစ္စာများ ■<br />
<br />
အိုမြတ်စွာဘုရား<br />
<br />
၁.အဘယ်သို့သောသူသည်ပညာရသလဲ။<br />
၂.အဘယ်သို့သောသူသည်ဥစ္စာကိုရသလဲ။<br />
၃.အဘယ်တရားဖြင့်ကျော်စောခြင်းသို့ရောက်သလဲ။<br />
၄.အဘယ်တရားဖြင့်အဆွေခင်ပွန်းကို ရသလဲ ။<br />
၅.အဘယ်သူသည်သေသည်၏နောက် တမလွန်၌ မစိုးရိမ်ရသလဲ။<br />
.<br />
<br />
မြတ်စွာဘုရား အဖြေ<br />
.<br />
အိုအဋ္ဌာဝက<br />
.<br />
၁.မမေ့လျှော့သောပညာရှ်ိသည် နိဗ္ဗာန် ရောက်ကြောင်းတရားကို နာကြားသည်ဖြစ် ၍ပညာကိုရ၏။<br />
၂.လျှောက်ပတ်သောအမှုကို ပြုလုပ်ရန် ဝီရိယရှိသူသည် ဥစ္စာကိုရ၏<br />
၃.မှန်သောစကားဖြင့်ကြော်စောခြင်းသို့ရောက်၏<br />
၄.ပေးကမ်းခြင်းဖြင့်အဆွေခင်ပွန်းကိုရ၏<br />
၅.မှန်ကန်မှု့သစ္စာ ၊ ပညာရကြောင်းဓမ္မ ၊အားထုတ်မှု ဓီတိ ၊စွန့်ကြဲမှု စာဂ ဤလေးပါးတရားတို့နှင့် ပြည့်ဆုံသောသူသည် နောင်တမလွန်ဘဝ၌ မစိုးရိမ်ရသူ ဖြစ်ပေ၏။<br />
<br />
သာဓုသာဓုသာဓု<br />
.<br />
.<br />
Thanks:<br />
#DrMintinmon<br />
#Dhammaပီတိ<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjzQQErEdG1wFcb9NdIWFUocDwUeFsNbdGhyphenhyphenxVYaBkPe_ClCgbNacro1w8D94qUo5qG8_zPoXClXnvfVGeaEBfhQybSSIBRQVR2f-gofXL5DSrbt8oI_TAz9wIghJUO-keR3f7cpfq-Js/s1600/18268543_224051328080031_1121696699293604548_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjzQQErEdG1wFcb9NdIWFUocDwUeFsNbdGhyphenhyphenxVYaBkPe_ClCgbNacro1w8D94qUo5qG8_zPoXClXnvfVGeaEBfhQybSSIBRQVR2f-gofXL5DSrbt8oI_TAz9wIghJUO-keR3f7cpfq-Js/s320/18268543_224051328080031_1121696699293604548_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-88325852588535697202017-05-10T11:30:00.002-07:002017-05-10T11:30:24.168-07:00လူ (၃) မျိုးဆိုတာ (၃)မျိုးရှိတယ်။<br />
<br />
(၁) ကုသိုလ်မရ ဝမ်းမဝတဲ့ အောက်တန်းစား လူကတစ်မျိုး။<br />
ပါဠိလိုတော့ 'အန္ဓ' လို့ခေါ်တယ်။ပညာမျက်စိနှစ်ဖက် ကန်းသူပေါ့။<br />
ဘဝကို ကြုံ သလို ရေစုန်မျှောပြီး သွားနေတာ။<br />
ရည်ရွယ်ချက်လည်းမရှိ လမ်းကြောင်းလည်းမရှိ။<br />
လုပ်ငန်းမှာ စည်းရယ်ကမ်းရယ် မူရယ် ဘောင်ရယ်လို့လည်း<br />
ဘာမှ သတ်သတ်မှတ်မှတ်မရှိ ကြံု သလို သွားနေတဲ့သူ။<br />
.<br />
(၂) ကုသိုလ်မရ ဝမ်းသာဝတဲ့ အလတ်တန်းစား လူကတစ်မျိုး။<br />
ပါဠိလိုတော့ ဧကစက္ခု လို့ ခေါ်တယ်။မျက်စိတစ်ဖက်ပဲ ပါတယ်။<br />
ပစ္စု ပ္ပန်ဘဝခန္ဓာရပ်တည်ရေးအတွက် မျက်စိတစ်လှမ်းလေးသာ ကြည့်နိုင်တဲ့<br />
(မျက်စိတစ်ဖက်သာပါတဲ့) ပုဂ္ဂို လ်။<br />
ဟောဟိုဘက်ထိ မကြည့်နိုင်ဘူး။<br />
လောကုတ္တရာထိ ကြည့်နိုင်တဲ့ ပညာမျက်စိမပါဘူး။ မျက်စိတစ်ဖက်သာ ပါတယ်။<br />
သူ့ကျတော့ ဝမ်းဝအောင်တော့ ကျွေးနိုင်တယ်။ ကုသိုလ်ကို လေးလေးနက်နက်<br />
တန်ဖိုးမထားလို့ ကုသိုလ်တော့မရဘူး မျက်စိမှိတ်လိုက်တာနဲ့<br />
စိတ်မအေးစရာတွေ တန်းစီလာကြမှာပေါ့။<br />
<br />
(၃) ကုသိုလ်လည်းရ ဝမ်းလည်းဝတဲ့ အထက်တန်းစားပုဂ္ဂို လ်က တစ်မျိုး။<br />
ပါဠိလိုတော့ ဒွိစက္ခု မျက်စိနှစ်ဖက်ပါတဲ့လူ။<br />
ပစ္စု ပ္ပန်ကို မြင်အောင်ကြည့်နိုင်တဲ့ မျက်စိလည်းပါတယ်။<br />
သံသရာကို မြင်အောင်ကြည့်နိုင်တဲ့မျက်စိလည်း ပါတယ်။<br />
ကိုယ့်အတွက် မြင်အောင်ကြည့်နိုင်တဲ့ မျက်စိလည်းပါတယ်။<br />
လောကီအတွက် မြင်အောင်ကြည့်နိုင်တဲ့ မျက်စိလည်းပါတယ်။<br />
လောကုတ္တရာအတွက် မြင်အောင်ကြည့်နိုင်တဲ့ မျက်စိလည်းပါတယ်။<br />
ဘက်စုံမြင်အောင် ကြည့်နိုင်တဲ့ မျက်စိလည်းပါတယ်။<br />
သူ့ကျတော့ ကုသိုလ်လည်းရ ဝမ်းလည်းဝ ဘာပဲလုပ်လုပ်<br />
သူကတော့ ကုသိုလ်နဲ့ကင်းတဲ့ အချိန်မရှိဘူး။<br />
စားဝတ်နေရေး အလုပ်ဟာလည်း ကုသိုလ်ပဲ။<br />
ဘာပဲလုပ်လုပ် ကုသိုလ်ရအောင် လိမ်မာပါးနပ်စွာယူတတ်တဲ့ ပုဂ္ဂို လ်။<br />
<br />
(တိပိဋကဓရ ဓမ္မဘဏ္ဍာဂါရိက အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ(ယော)ဆရာတော်)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv3cp_CdQb2B4M1Og2_nNRV57rfYFO69MLvMvXcX8I0-lIJbvV-7cY59x44cD6Uc-useEm87MTP2neMscm7r-EzxXVJn-6CvpdahicLyClC4eDch8njW5PsdEX6rD4WFgfK5amv-I8g44/s1600/18341930_224264481392049_7952019574754225487_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv3cp_CdQb2B4M1Og2_nNRV57rfYFO69MLvMvXcX8I0-lIJbvV-7cY59x44cD6Uc-useEm87MTP2neMscm7r-EzxXVJn-6CvpdahicLyClC4eDch8njW5PsdEX6rD4WFgfK5amv-I8g44/s320/18341930_224264481392049_7952019574754225487_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-70774017322765145312017-05-10T11:28:00.001-07:002017-05-10T11:28:16.236-07:00ကွယ်လွန်သူအတွက် ရည်စူး၍ အလှူဒါန ပြုလုပ်နည်းကွယ်လွန်သူအတွက် ရည်စူး၍ ပြုလုပ်သောအလှူဒါန၏ အကျိုးဆက်သည်-<br />
(၁) ကွယ်လွန်သူသည် မထင်မှတ်ဘဲ ပြိတ္တာဘုံသို့ ရောက်နေခဲ့သော်<br />
မြင့်မြတ်သော ဘုံဘဝသို့ ကူးပြောင်းရောက်ရှိသွားစေရန်<br />
ကူညီပေးခြင်း ဖြစ်ပါသည်။<br />
(၂) သံသရာဘဝအဆက်ဆက်က တော်စပ်ခဲ့ဖူးသော ဆွေမျိုးပြိတ္တာများ ကျွတ်လွတ်နိုင်ရန်အတွက်လည်း ကူညီဆောင်ရွက်ပေးခြင်း ဖြစ်ပါသည်။<br />
(၃) အလှူဒါနကို ငွေအားလူအားဖြင့် ပါဝင်ဆောင်ရွက်သူများအတွက်လည်း<br />
ယခုဘဝ နောင်ဘဝ ကောင်းကျိုးချမ်းသာများ ရရှိကြမည်ဖြစ်ပါသည်။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁)။ ။ ကြိုတင်၍ ရက်သတ်မှတ်ပါ။<br />
<br />
အလှူဒါနပြုလုပ်မည့် နေ့ရက်နှင့်အချိန်တို့ကို ကြိုတင်၍<br />
ညှိနှိုင်းသတ်မှတ်ထားရန် လိုပါသည်။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၂)။ ။ ကွယ်လွန်သူအား ကြိုတင်ဖိတ်ခေါ်အကြောင်းကြားထားပါ။<br />
<br />
အလှူဒါနပြုမည့် (-)နေ့၊ (-)နာရီခန့်တွင်<br />
(-)နေ့က ကွယ်လွန်သွားသူ (-)နေ့သား ဦး/ဒေါ်(-)သည် ရောက်ရာဘုံဘဝ ရောက်ရာဌာနမှ ၎င်းအတွက် ရည်စူး၍ အလှူဒါနပြုလုပ်ရာ (-)မြို့၊ (-)လမ်း ၊ အိမ်အမှတ်(-)သို့<br />
လာရောက်ပြီး တရားနာယူ သာဓုခေါ်ပါရန် ကြိုတင်ဖိတ်ခေါ် အကြောင်းကြားထားပါ။<br />
(အလှူနေ့မတိုင်ခင် ကွယ်လွန်သူအား သတိရတိုင်း ကျန်ရစ်သူများက နှုတ်မှ အကြိမ်ကြိမ် ဖိတ်ခေါ်အကြောင်းကြားသင့်ပါသည်။)<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၃)။ ။ ပဌာန်းဆက်ပုဂ္ဂိုလ်များအား အကူအညီတောင်းပါ။<br />
<br />
"ရှည်လျားလှသော သံသရာဘဝများက<br />
ကွယ်လွန်သူ ဦး/ဒေါ်(-)နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်ခဲ့ဖူးကြသော ပဌာန်းဆက်ပုဂ္ဂိုလ်အပေါင်းကလည်း ကွယ်လွန်သူအား ရောက်ရာဘုံဌာနမှ (-)နေ့တွင် ပြုလုပ်ကြမည့် အလှူအိမ်သို့<br />
ကူညီရှာဖွေ၍ စေလွှတ်ပေးကြပါရန်" ကြိုတင်မေတ္တာရပ် လျှောက်ထားပါ။<br />
(သာမန်လူတစ်ယောက်က အကြောင်းကြားဖိတ်ခေါ်ခြင်းထက် သာမန်လူထက် အဆင့်မြင့်သော မိမိတို့နှင့်လည်း အကြောင်းဆက်ရှိသော သူတော်စင်များ၏ အမိန့်နှင့် အာဏာက ပို၍ စူးရှထိရောက်ပါသည်။)<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၄)။ ။ အရပ်ဒေသဆိုင်ရာ ပုဂ္ဂိုလ်များအား အကူအညီတောင်းပါ။<br />
<br />
မိမိတို့ အရပ်ဒေသဆိုင်ရာ မမြင်ရသောအကြီးအကဲပုဂ္ဂိုလ်များ<br />
(ရွှေတိဂုံဘိုးဘိုး၊ ဆူးလေဘိုးဘိုး စသဖြင့်…) အိမ်စောင့်နတ်၊ ခြံစောင့်နတ်၊ လမ်းစောင့်နတ်၊ ရွာစောင့်နတ်၊ မြို့စောင့်နတ်၊ တောစောင့်နတ်၊ တောင်စောင့်နတ်၊<br />
(သဂြိုဟ်ခဲ့သော သုသာန်၏)သုသာန်စောင့်နတ်၊ ရွာတော်ရှင်၊ မြို့တော်ရှင်၊ ကွင်းပိုင်၊ နယ်ပိုင် စသောပုဂ္ဂိုလ်များအား<br />
ပြုခဲ့ပြီးသော ကုသိုလ်အစုစုကို အမျှဝေပါ။<br />
ပြီးလျှင်"ကွယ်လွန်သူ ဦး/ဒေါ်(-)အား အသင်တို့နှင့် သက်ဆိုင်သော အရပ်ဒေသအတွင်း၌ တစ္ဆေ သရဲ ပြိတ္တာ…<br />
ဖြစ်နေခဲ့သော် အလှူပြုလုပ်ရာနေရာသို့ သာဓုခေါ်နိုင်ရန်အတွက် ကူညီစေလွှတ်ပေးပါရန်နှင့် အနှောင့်အယှက် အတားအဆီးများ ရှိနေပါကလည်း ဖယ်ရှားရှင်းလင်းပေးပါရန်" မေတ္တာရပ်ခံပါ။<br />
(လက်အုပ်ချီ၍ ပြောဆိုခြင်း၊ ကန်တော့ခြင်းများ လုံးဝမပြုအပ်ပါ။<br />
ပြုလျှင် သရဏဂုံ ညှိုးနွမ်း၏။)<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၅)။ ။ ပင့်ဖိတ်ရန် အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်များ။<br />
<br />
အလှူအတွက် ပင့်ဖိတ်သော ရဟန်းသံဃာတော်များတွင်<br />
အကျင့်သီလ သိက္ခာသမာဓိနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော သံဃာတော်များ ပါဝင်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ သီလဖြူစင်ပြည့်စုံသော သံဃာတော်များကို ရွေးချယ်ရန် အခက်အခဲရှိပါက သံဃိကစိတ်ထားဖြင့် ပင့်ဖိတ်တတ်ရန်နှင့် လှူတတ်ရန် လိုပါသည်။ သီလ ညှိုးနွမ်းနေသော ဒုဿီလရဟန်းဖြစ်နေပါလျှင်၊ အလှူပြုသူကလည်း သံဃိကစိတ်ထားဖြင့် မလှူတတ်ပါလျှင် ကွယ်လွန်သူအဖို့ ယင်းကုသိုလ်၏ အဖို့ဘာဂ အမျှကို သာဓုမခေါ်နိုင်ပေ။ သာဓုမခေါ်နိုင်သဖြင့် ကောင်းကျိုးသုခကို မရရှိနိုင်တော့ပေ။<br />
(သံဃာတော်များအားလုံးကို ရည်စူး၍ လှူဒါန်းသောအလှူကို သံဃိက အလှူဟု ခေါ်ပါသည်)<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၆)။ ။ သံဃာတော်များကို ပင့်ဖိတ်လျှောက်ထားနည်း။<br />
<br />
အကျင့်သီလသိက္ခာနှင့် ပြည့်စုံတော်မူခြင်းရှိမရှိကို မရွေးချယ်တတ်လျှင်<br />
ပုဂ္ဂလဓိဌာန်ဖြင့် မလှူဘဲ သံဃာတော်များကို ရည်စူး၍(သံဃိက) အလှူအဖြစ် လှူဒါန်းရပါမည်။ သံဃိကဒါနမြောက်အောင် ပင့်ဖိတ်နည်းမှာ-<br />
"ကွယ်လွန်သူ ဦး/ဒေါ်(-)အတွက် ရက်လည်ဆွမ်း၊လလည်ဆွမ်း<br />
အလှူဒါန ပြုလုပ်လှူဒါန်းလိုပါသဖြင့် သံဃာတော်(-)ပါး ကြွရောက်ချီးမြှင့် အလှူခံတော်မူပါဘုရား"ဟု ပင့်ဖိတ်လိုရာကျောင်းမှ အကြီးအကဲဆရာတော်အား လျှောက်ထားပါ။<br />
ဖြစ်နိုင်ပါက အနည်းဆုံး သံဃာတော် ၄ပါး၊ ၅ပါးခန့် ပင့်ဖိတ်လှူဒါန်းနိုင်ရန် ကြိုးစားပါ။<br />
သံဃာတော်များကို အလှူအတွက် ပင့်ဖိတ်လျှောက်ထားချိန်မှစ၍<br />
အလှူပွဲပြီးဆုံးသည်အထိ သံဃိကဒါန အထမြောက်အောင် စိတ်ထားတတ်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ သံဃိကဒါနမြောက်လျှင် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်မြတ်ကြီးကို လှူဒါန်းလိုက်ရခြင်းထက် သာလွန်၍ အကျိုးများကြောင်း ဘုရားရှင်က ဟောကြားတော်မူခဲ့ပါသည်။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၇)။ ။ ကွယ်လွန်သူအား အလှူပွဲသို့ လာရောက်နိုင်ရန်အတွက် ဆင့်ခေါ်ပေးပါရန် သံဃာတော်များကို ရိုသေစွာ လျှောက်ထားပါ။ မေတ္တာရပ်ပါ။<br />
<br />
သာမန်လူတစ်ဦးက ကွယ်လွန်သူအား အကြောင်းကြားဖိတ်ခေါ်သည်ထက်<br />
မိမိတို့ထက် သီလပြည့်စုံ သာလွန်မြင့်မြတ်သော သံဃာတော်များက ကူညီ၍ အကြောင်းကြား ဆင့်ခေါ်ပေးလျှင် ပို၍ ထိရောက်မှုရှိပါမည်။<br />
ထို့ကြောင့် စာရွက်ပေါ်တွင် အောက်ပါအချက်အလက်များကို<br />
သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရေး၍ သွားရောက်ပင့်ဖိတ်သောကျောင်းတိုက်မှ ဆရာတော်အား ရိုရိုသေသေ ဆက်ကပ်၍ အောက်ပါအတိုင်း လျှောက်ထား အကူအညီတောင်းခံပါ။<br />
"ကွယ်လွန်သွားသူအား အလှူပြုလုပ်မည့်နေရာသို့ လာရောက်တရားနာ သာဓုခေါ်နိုင်ရန်အတွက် ဆရာတော်ဘုရားမှ မေတ္တာရှေ့ထား၍ ကူညီအကြောင်းကြား ဆင့်ခေါ်ပေးပါရန် ရိုသေစွာ လျှောက်ထားအသနားခံပါသည်ဘုရား"<br />
(၁) ကွယ်လွန်သူအမည်<br />
(၂) နေ့၊ သား/သမီး<br />
(၃) ကွယ်လွန်သောအသက်<br />
(၄) ကွယ်လွန်သောနေ့ရက်<br />
(၅) သင်္ဂြိုဟ်သောသုသာန်<br />
(၆) သင်္ဂြိုဟ်သောနေ့ရက်<br />
(၇) အလှူပြုလုပ်မည့်နေရာ<br />
(၈) အလှူပြုလုပ်မည့်နေ့ရက်နှင့်အချိန်<br />
အထက်ပါ အချက်အလက်များ တိတိကျကျရေးထားသော စာရွက်ကို ဆက်ကပ်ပါ။<br />
ကွယ်လွန်သူ၏ အမည်နာမလောက်သာ ပြော၍ ဖိတ်ခေါ်ပါလျှင် ဤအခွင့်အရေးကို<br />
စောင့်မျှော်နေကြသော နာမည်တူ ကွယ်လွန်သွားပြီးသူများ မြောက်မြားစွာ ရှိနေကြသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၈)။ ။ လှူဖွယ်ဝတ္ထုပစ္စည်းများ။<br />
<br />
သံဃာတော်များအား လှူဒါန်းသော လှူဖွယ်ပစ္စည်းများသည် ဆွမ်း၊ ဆွမ်းဟင်း၊ ရေ၊ သပိတ်၊ သင်္ကန်း၊ ထီး၊ ယပ်၊ ဖိနပ်၊<br />
နေကထိုင်ခင်း၊ ဆေးအမျိုးမျိုး… စသည်များ ဖြစ်သင့်ပါသည်။<br />
ဘုရားကျောင်းတော်ဆောင်၊ ဇရပ်၊ သိမ်၊ ရေချမ်းစင်တို့ပါ လှူဒါန်းနိုင်လျှင် ပို၍ ကောင်းပါသည်။<br />
ငွေကြေးကို ဤကိစ္စအတွက် ဦးစားပေးမလှူသင့်ပါ။<br />
(ဆွမ်း၊ ဆွမ်းဟင်း)+(ရေ)+(သင်္ကန်း) ပစ္စည်းသုံးမျိုးကို ပထမဦးစားပေး လှူသင့်သည်။<br />
ငွေကြေးလှူလိုလျှင်လည်း "နဝကမ္မအလှူငွေ"ဟု စာအိတ်ပေါ်တွင် ရေးပြီး လှူဒါန်းနိုင်ပါသည်။ ငွေကြေးကို တိုက်ရိုက်အလှူမခံသော သံဃာတော်များ ဖြစ်ပါက<br />
ဤသို့ လျှောက်ထားပါ။<br />
"ဆရာတော်ဘုရား၏ အပ်စပ်သောပစ္စည်းလေးပါးအတွက်<br />
(-)ကျပ်တန် ပစ္စည်းဝတ္ထုကိုလှူဒါန်းပါ၏ဘုရား။<br />
လိုအပ်သောအချိန်တွင် ကပ္ပိယကြီးအား<br />
လိုအပ်သလို ညွှန်ကြားတော်မူပါဘုရား"ဟု လျှောက်ထားပြီး ကပ္ပိယမှတစ်ဆင့် လှူပါ။<br />
ကွယ်လွန်သူအတွက် ထိရောက်စွာ အကျိုးပြုသောလှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို<br />
ရွေးချယ်တတ်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။<br />
ဆွမ်း၊ ဆွမ်းဟင်း၊ ရေ၊ သပိတ် လှူပါက ကွယ်လွန်သူအတွက် ချက်ချင်း<br />
အစာရေစာ ပြည့်စုံစေပါသည်။ အစားဆင်းရဲခြင်းဒုက္ခမှ ကင်းဝေးစေပါသည်။<br />
သင်္ကန်းလှူပါက ကွယ်လွန်သူအတွက် အဝတ်တန်ဆာ ပြည့်စုံစေပါသည်။<br />
(မတတ်နိုင်လျှင် မျက်နှာသုပ်ပဝါ ပိတ်စတို့ လှူ၍ ရပါသည်။)<br />
ထီး၊ ယပ် လှူပါက ကွယ်လွန်သူအတွက် ပူလောင်ခြင်းဒုက္ခမှ ကင်းဝေးစေပါသည်။<br />
ဆေး၊ ဆေးပစ္စည်းများ လှူပါက ကွယ်လွန်သူသည် ဘဝသစ်တွင် ခံစားနေရတတ်သော<br />
ရောဂါဝေဒနာများ ချက်ချင်း သက်သာပျောက်ကင်းစေပါသည်။<br />
နေကထိုင်ခင်း၊ ဖျာ၊ ကျောင်း၊ ဇရပ်၊ သိမ်တို့ လှူပါက ကွယ်လွန်သူအတွက် နားခိုရန်<br />
ဌာန ပြည့်စုံစေပါသည်။ အနေဆင်းရဲခြင်းဒုက္ခမှ ကင်းဝေးစေပါသည်။<br />
(ကျောင်းနှင့်သိမ်တို့ ဆောက်လုပ်ရန် တစ်ဦးတည်းမတတ်နိုင်ပါက မိမိတို့<br />
တတ်နိုင်သရွေ့ကို ကွယ်လွန်သူအတွက် ရည်စူး၍ ကျောင်း၊ သိမ်၊ ဇရပ်<br />
ဆောက်နေသော နေရာဌာနသို့ သွားရောက်လှူဒါန်းလျှင်လည်း ရပါသည်။<br />
(လှူဒါန်းခဲ့သော် အလှူနေ့ ရေစက်ချပေးမည့် ဆရာတော်သိရှိအောင် ကြိုတင် အသိပေးလျှောက်ထားပါ။)<br />
<br />
★ လုပ်ဆောင်ရန်(၉)။ ။ အလှူနေ့ နံနက်စောစောတွင် ဆောင်ရွက်ရန်။<br />
<br />
အိမ်ရှိ ဘုရားခန်းတွင် ဘုရားရှင်အား ရည်မှန်း၍ ဆွမ်း၊ ဆွမ်းဟင်း၊ သောက်တော်ရေ၊ ဆီမီး…တို့ကို<br />
"ကွယ်လွန်သူ ဖခင်၊ မိခင် ဦး/ဒေါ်(-)အတွက် ရည်စူး၍ ကပ်လှူပါသည်ဘုရား" ဟု နှုတ်မှ ရွတ်ဆို၍ ဆက်ကပ်ပါ။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁၀)။ ။ အဝင်အထွက် တံခါးမကြီးကို ဖွင့်ထားပေးပါ။<br />
<br />
အလှူပြုသည့်နေ့တွင် အလှူပြုလုပ်ရာ အိမ်အဝင်အထွက်တံခါးနှင့် ခြံတံခါးကို<br />
ဖွင့်ထားပါ။ ပိတ်ထားလျှင် ကွယ်လွန်သူသည် အိမ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်ရန် အခက်အခဲ ရှိနိုင်ပါသည်။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁၁)။ ။ အလှူနေ့ သံဃာတော်များ ကြွရောက်ကာနီးတွင် ကွယ်လွန်သူအား တရားနာ<br />
သာဓုခေါ်ရန်အတွက် အိမ်တွင်းသို့ ဝင်ရောက်ပါရန် ထပ်မံဖိတ်ခေါ်ပါ။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁၂)။ ။ သံဃာတော်များ ကြွရောက်လာသော် ဆောင်ရွက်ရန်။<br />
<br />
ကွယ်လွန်သူအား ထပ်မံဖိတ်ခေါ်ပါ။<br />
အိမ်စောင့်နတ် ခြံစောင့်နတ်တို့ကိုလည်း ကွယ်လွန်သူ ဦး/ဒေါ်(-)အား<br />
ခြံတွင်းသို့ ဝင်ခွင့်ပြုပါရန်နှင့် အနှောင့်အယှက် အဟန့်အတားများကို<br />
ဖယ်ရှားရှင်းလင်းပေးရန် မေတ္တာရပ်ခံပါ။<br />
အလှူပြုလုပ်ရာနေရာသည် ဘုန်းကြီးကျောင်း၊ ဓမ္မာရုံ ဖြစ်ပါက ကွယ်လွန်သူအား ဝင်ရောက်ခွင့်ပြုရန် ဆရာတော်အကြီးအကဲ၏ ခွင့်ပြုချက်ကို ကြိုတင်တောင်းခံပါ။<br />
ပြီးလျှင် သာသနာစောင့်နတ် ကျောင်းစောင့်နတ်တို့၏ ခွင့်ပြုချက်ကို တောင်းခံပါ။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁၃)။ ။ ဆွမ်းဆက်ကပ်ရာနှင့် လှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို ဆက်ကပ်တိုင်း ကွယ်လွန်သူ၏အမည်ကို နှုတ်မှ အသံထွက် ပြော၍ ဆက်ကပ်ပါရန်။<br />
ဥပမာ - သံဃာတော်များအား ဆွမ်းဆက်ကပ်သည်ဆိုပါက "ကွယ်လွန်သွားသူ ဖခင်ကြီး၊ မိခင်ကြီး ဦး/ဒေါ်(-) အား ရည်စူး၍ ဆွမ်းဆက်ကပ်ပါသည်ဘုရား"<br />
သင်္ကန်းဆက်ကပ်သည် ဆိုပါကလည်း "ကွယ်လွန်သွားသူ ဖခင်ကြီး မိခင်ကြီး ဦး/ဒေါ် (-) အား ရည်စူး၍ သင်္ကန်းဆက်ကပ်ပါသည်ဘုရား"<br />
လှူဖွယ်ပစ္စည်းများ ဆက်ကပ်တိုင်း အထက်ပါအတိုင်း ပြောဆိုလျှောက်ထား၍ ဆက်ကပ်ပါ။ ထိုသို့ ဆက်ကပ်မည့်သူများသည် ကွယ်လွန်သွားသူက အလွန်သံယောဇဉ်ရှိခဲ့သော ချစ်ခင်လေးစားခဲ့သောသူများဖြစ်လေ ပိုကောင်းလေ ဖြစ်ပါသည်။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁၄)။ ။ရေစက်ချ အမျှဝေရန်။<br />
<br />
ရေစက်ချ အမျှဝေခြင်းကို တစ်ဦးတည်းက<br />
ဆောင်ရွက်သည်ထက် ကျန်ရစ်သူအများက စုပေါင်း၍ ရေစက်ချ အမျှဝေလျှင် ပို၍ အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိပါသည်။<br />
အထူးသတိပြုရန်မှာ- ရေစက်ချအမျှဝေမည့်သူများသည်<br />
ငိုကြွေးခြင်း ပူဆွေးခြင်း စသည့် အကုသိုလ်စိတ်များကို<br />
ပယ်ဖျောက်၍ စိတ်ကြည်လင်စွာ ရေစက်ချ အမျှပေးရန် လိုပါသည်။<br />
အထူးအရေးကြီးသည်မှာ -<br />
ရေနှင့်ရေကရားကို မလိုအပ်ပါဘဲ အာရုံစိုက်နေခြင်းထက် ရှေ့မှ ဆရာတော် တိုင်ပေးနေသည်ကို အပြည့်အဝ အာရုံပြုတတ်ရန်၊<br />
ကွယ်လွန်သွားသူကို သာဓုခေါ်ဆိုနိုင်ပါစေရန် လေးလေးနက်နက်စိတ်ဆန္ဒထားရှိရန်၊ မိမိတို့၏ စိတ်ကို ဟိုရောက်ဒီရောက်၊ မျက်စိက ဟိုကြည့်ဒီကြည့် မဖြစ်စေဘဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ကုသိုလ်ကို အာရုံပြုနိုင်ရန်<br />
"ဤဆောင်ရွက်နေသော ကုသိုလ်များကို ကွယ်လွန်သွားသူ သာဓုခေါ်နိုင်ပါစေ"၊<br />
"ကုသိုလ်၏ အကျိုးဆက်တွေကို ရရှိခံစားနိုင်ပါစေ" ဟု ဉာဏ်သက်ဝင်စွာဖြင့် ဆုတောင်းအာရုံပြုနိုင်ရန် အထူးအရေးကြီးပါသည်။<br />
(မှတ်ချက်)ကွယ်လွန်သူအတွက် သီးခြားရေစက်ခွက်ကို သင့်တော်မည့်နေရာတွင် စီစဉ်ပေးလိုသော ဆန္ဒရှိပါက လေးလေးစားစား စီစဉ်ပေးနိုင်ပါသည်။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁၅)။ ။ အမျှဝေခြင်း။<br />
<br />
ရေစက်ချအပြီး အမျှဝေသော် ဦးဆောင်ဆရာတော် ရွတ်ဆိုပေးသည့်အတိုင်း လိုက်ဆို၍ ကွယ်လွန်သူကို စူးစူးစိုက်စိုက်အာရုံပြုကာ ၎င်း၏အမည်ကို နှုတ်မှ<br />
လေးလေးနက်နက်ခေါ်ပြီး အမျှပေးဝေသင့်ပါသည်။<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁၆)။ ။ အိမ်၊ ခြံ အပြင်သို့ထွက်၍လည်း အမျှပေးဝေပါ။<br />
<br />
ကွယ်လွန်သူသည် မကျွတ်မလွတ်သေးသော ပြိတ္တာဘုံသို့ ရောက်ရှိနေပါက အလှူအိမ်သို့ ၎င်း၏ အပေါင်းအဖော်များကို သာဓုခေါ်စေရန်အတွက် ခေါ်လာတတ်ပါသည်။<br />
အလှူအိမ်ဝန်းကျင်ရှိ မကျွတ်မလွတ်ကြကုန်သော သတ္တဝါအပေါင်းသည်လည်း သာဓုခေါ်လိုကြသဖြင့် အလှူအိမ်အပြင်ဘက်တွင် စောင့်နေတတ်ကြပါသည်။<br />
၎င်းတို့သည် အိမ်ရှင်၏ ခွင့်ပြုချက်၊ အိမ်စောင့်နတ်၊ ခြံစောင့်နတ်တို့၏ ခွင့်ပြုချက် မရရှိသဖြင့် အိမ်၊ ခြံ အပြင်ဘက်တွင်သာ စောင့်နေကြရ၏။<br />
ထို့ကြောင့် တရားနာ ရေစက်ချပြီးလျှင် အိမ်ဝ၊ ခြံဝသို့ ထွက်ပြီး ၎င်းတို့အား အမျှပေးဝေပါ။<br />
"အိမ် ခြံ အပြင်ဘက်တွင် ရှိကြတဲ့ မကျွတ်မလွတ်ကြကုန်သော ဝေနေယျသတ္တဝါအပေါင်း၊ သာဓုခေါ်လိုသော ပုဂ္ဂိုလ်အပေါင်းတို့သည် ကျွန်ုပ်တို့ လှူဒါန်းသော ကောင်းမှုအစုစု၏ ကုသိုလ်အဖို့ကို ကျွန်ုပ်တို့နှင့် ထပ်တူထပ်မျှရကြပါစေ" "အမျှ အမျှ အမျှ ယူတော်မူကြပါကုန်" (သုံးကြိမ် ပေးဝေပါ)<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁၇)။ ။ ရေစက်ချပြီးသော ရေများကို စွန့်ပစ်ခြင်း။<br />
<br />
ရေစက်ချပြီးသော ရေများကို စုပေါင်းပါ။ အိမ်ဝင်း ခြံဝင်းအတွင်း<br />
သင့်တော်မည့်နေရာတွင် မြေကြီးပေါ်သို့ သွန်ပါ။ သွန်နေရင်း နှုတ်မှလည်း အောက်ပါအတိုင်း ရွတ်ဆိုတိုင်တည်ပါ-<br />
<br />
(၁) ဤမဟာပထဝီ မြေသားထုကြီးသည်လည်းကောင်း၊ မြေစောင့်နတ်သည်လည်းကောင်း ကျွနု်ပ်တို့ ဆောင်ရွက်ခဲ့သော ကုသိုလ်အမှုတွင် သက်သေအရာ၌ တည်ပါစေသော်။<br />
(၂) သာသနာကို စောင့်ရှောက်တော်မူကြသော သာသနာစောင့်နတ်မင်းကြီးများနှင့်တကွ နတ်ကောင်းနတ်မြတ်အပေါင်းတို့လည်း ကြားသိနိုင်ကြပါစေ။<br />
(၃) ကျွနု်ပ်တို့၏ ဘဝအဆက်ဆက်က တော်စပ်ခဲ့သော ကျေးဇူးရှင် ပဌာန်းဆက် ပုဂ္ဂိုလ်အပေါင်းတို့လည်း ကြားသိနိုင်ကြပါစေ။<br />
(၄) သံသရာဘဝအဆက်ဆက်က တော်စပ်ခဲ့ဖူးသော ကျေးဇူးရှင်အမိအဖများနှင့် ဆွေမျိုးများလည်း ကြားသိနိုင်ပါစေ။<br />
(၅)ဤအရပ် ဤဒေသနှင့် ပတ်သက်သမျှသော ရုက္ခစိုး၊ ဘုမ္မစိုး၊ အိမ်စောင့်နတ်၊ ခြံစောင့်နတ်၊ လမ်းစောင့်နတ်၊ ရွာစောင့်နတ်၊ မြို့စောင့်နတ်၊ ရွာတော်ရှင်၊ မြို့တော်ရှင်၊ တောပိုင်၊ တောင်ပိုင်၊<br />
ကွင်းပိုင်၊ နယ်ပိုင် အပေါင်းတို့လည်း ကြားသိကြပါစေ။<br />
(၆) ဤအရပ်တွင် ရှိကြကုန်သော ဝေမာနိကပြိတ္တာများနှင့် အိမ်ခြံအပြင်ဘက်တွင် သာဓုခေါ်ရန် ရောက်နေကြကုန်သော မကျွတ်မလွတ် သတ္တဝါအပေါင်းလည်း ကြားသိကြပါစေ။<br />
(၇) အခြားသိသင့်သိထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်များ သတ္တဝါများလည်း ကြားသိကြပါစေ။<br />
(၈) အရပ်ဆယ်မျက်နှာရှိ အနန္တစကြာဝဠာ အနန္တသတ္တဝါတို့လည်း ကြားသိပါစေ။<br />
(၉) ငရဲသနင်း ယမမင်းကြီးလည်း ကြားသိပါစေ။<br />
(၁၀) ကွဟ်လွန်သူ ဦး/ဒေါ်(-)လည်း ကြားသိပါစေ။<br />
(၁၁) ကျွနု်ပ်တို့ လှူဒါန်းသော ကောင်းမှုအစုစု၏ အဖို့ဘာဂကို<br />
အမျှ အမျှ အမျှ ယူတော်မူကြပါ။(သုံးကြိမ် ပေးဝေပါ)<br />
<br />
★လုပ်ဆောင်ရန်(၁၈)။ ။ အလှူအိမ်မှ ပြန်ခွင့်ပြုပါရန်။<br />
<br />
"အလှူပွဲ ပြီးဆုံးသွားပြီဖြစ်ပါသဖြင့် သာဓုခေါ်ရန် လာရောက်ကြကုန်သော ကွယ်လွန်သူ ဦး/ဒေါ်(-) နှင့်တကွ<br />
အခြားသော ဝေနေယျသတ္တဝါအားလုံး<br />
ကျွန်ုပ်တို့၏ အိမ်ခြံ အပြင်ဘက်သို့ ထွက်ခွာသွားကြပါလော့။<br />
အသင်တို့ သွားလိုရာဌာနသို့ လွတ်လပ်စွာ သွားနိုင်ကြပါပြီ" ဟု မမေ့မလျော့ ပြောကြားပါ။<br />
မေတ္တာရပ်ခံပါ။<br />
<br />
credit to - ပြည်ကျော်လွင်(ပညာရေး)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNjteveJSRESip9jA2yx3d2ZrEt-668_-UJmvt43QlsA2YDQr3XznJh_DjD7BIhGC-4mxG84qqQSnhMIprH84vu3hYNgYNeaqx-9fViXRewaEXJotBWSgjZTr6u02czTHEOpnct2qr6Dk/s1600/18301890_224277811390716_7386948832881986128_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNjteveJSRESip9jA2yx3d2ZrEt-668_-UJmvt43QlsA2YDQr3XznJh_DjD7BIhGC-4mxG84qqQSnhMIprH84vu3hYNgYNeaqx-9fViXRewaEXJotBWSgjZTr6u02czTHEOpnct2qr6Dk/s320/18301890_224277811390716_7386948832881986128_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-53012743558431921842017-05-10T11:21:00.001-07:002017-05-10T11:21:41.720-07:00နိဗ္ဗာန် ဆိုတာဆင်းရဲငြိမ်းခြင်းလား ဘာမှမရှိခြင်းလား(အပိုင်း ၂ )ည ၁၀ နာရီလောက်ကနေ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီး အိပ်လိုက်တာ နံနက် ၈ နာရီလောက်ကျမှ နိုးတယ်။ အဲဒီ အိပ်ပျော်နေတုန်းမှာ သူ ဆင်းရဲကို သိသလား။<br />
(မသိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
မသိဘူး နော်။ အဲဒီ အိပ်ပျော်နေတဲ့ အချိန်မှာ သူ ခံစားနေရတဲ့ ဆင်းရဲ ငြိမ်းမနေပေဘူးလား။<br />
(ငြိမ်းနေပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ငြိမ်းနေတယ် နော်။ ဒါပေမယ့် ဘာတော့ ခံစားနေရသလဲ။<br />
(ဘာမှ မခံစားရပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ဘာမှ မခံစားရဘူးလား။<br />
(မခံစားရပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ကောင်းတာဆိုလို့ ဘာမှတော့ မခံစားရဘူး။ သို့သော် ဆင်းရဲကတော့ ငြိမ်းနေတယ်။ ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘာဝထဲတော့ ဆိုက်ရောက်မနေဘူးလား။<br />
(ဆိုက်ရောက်နေပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
နံနက် ၈ နာရီမှာ နိုးလည်း လာရော၊ နိုးလာတာနဲ့ တပြိုင်နက်တည်း အနာက နာလာတာပဲ။ အမေရယ် အဘရယ်နဲ့ အော်နေရတယ်။ ပြန် ဆင်းရဲပြန်တာပဲ။<br />
<br />
ကိုင်း စဉ်းစားကြည့်။ အဲဒီ ဆင်းရဲနေတဲ့ လူမမာ တောက်လျှောက်ကြီး သိလျက် ဆင်းရဲနေတာကို သူ ကြိုက်မလား။ ဒါမှ မဟုတ် ခံစားမှု မရှိဘဲ ဆင်းရဲငြိမ်းနေတာကို သူကြိုက်မလား။<br />
(ခံစားမှု မရှိဘဲ ဆင်းရဲငြိမ်းနေတာကို သူကြိုက်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီလိုဆိုရင် ခံစားမှု မရှိဘဲ ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘောဟာ မလိုလားအပ်ဘူးလား။<br />
(လိုလားအပ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒါ ဘုန်းကြီး ဥပမာ ပြောတာ။<br />
ခုနက အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်ဆိုတာ အဲဒါမျိုးပဲ။ ခံစားမှု မရှိဘဲ ဆင်းရဲခပ်သိမ်း အပြီးသတ် ငြိမ်းနေတဲ့ သဘောပဲ။ ဆင်းရဲငြိမ်းတော့ ချမ်းသာရနေတာပေါ့။ ခံတော့ မခံစားရဘူး။ ဝေဒယိတသုခ = ခံစားရတဲ့ ချမ်းသာ မရှိဘူး။ သန္တိသုခ = ငြိမ်းချမ်းသာပဲ ရှိတယ်။<br />
<br />
ဒီတော့ နောက်တစ်ခုက နိဗ္ဗာန်ဆိုတာ ဘယ်မှာ ရှိပါသလဲ။<br />
ကောင်းကင်မှာ ရှိပါသလားတဲ့။<br />
ကိုင်း ... ဘယ်မှာ ရှိတယ်လို့ ပြောရမလဲ။<br />
ဆင်းရဲတာ ဘာရှိလို့ ဆင်းရဲနေသလဲ။<br />
(ရုပ်နဲ့နာမ် ရှိလို့ ဆင်းရဲနေပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ရုပ်နဲ့နာမ် ခန္ဓာကိုယ်နဲ့စိတ် ရှိလို့ ဆင်းရဲနေတာ မဟုတ်လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီတော့ ရုပ်နဲ့နာမ် ခန္ဓာကိုယ်နဲ့စိတ် နှစ်ခုရှိတဲ့အနက်က နာမ်ထဲက ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတဲ့ အဝိဇ္ဇာ တဏှာ အစရှိတဲ့ ကိလေသာတွေ ငြိမ်းသွားရင်ပဲ မချမ်းသာဘူးလား။<br />
(ချမ်းသာပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
တဝက်မက ချမ်းသာသွားပြီ။ အများကြီး ချမ်းသာသွားပြီ။ ဆယ်ပုံပုံရင် ကိုးပုံ ချမ်းသာသွားပြီ။ တစ်ပုံပဲ ကျန်တော့တယ်။<br />
<br />
ဒီတော့ အဲဒီ ကိလေသာငြိမ်းလို့မို့ ဆင်းရဲငြိမ်းတာဟာ ကောင်းကင်မှာ ရှိတာလား။ မြေကြီးထဲမှာ ရှိတာလား။ ဗြဟ္မာ့ဘုံမှာလား၊ နတ်ဘုံမှာလား။ ကိုင်း ဘယ်မှာ ရှိလဲ။<br />
(ဘယ်မှာမှ မရှိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီ ကိလေသာငြိမ်းတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့ သန္တာန်မှာ မရှိပေဘူးလား။<br />
(ရှိပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒါဖြင့် နိဗ္ဗာန် ဘယ်မှာလဲ။<br />
(ခန္ဓာကိုယ်မှာပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ဟုတ်ကဲ့လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်အခါက တစ်ချိန်မှာ ရောဟိတဿနတ်သားက မြတ်စွာဘုရားကို ဒီလို လျှောက်ဖူးတယ်။<br />
<br />
မြတ်စွာဘုရား၊ တပည့်တော်ဟာ ရှေးဘဝတစ်ခုမှာ အလွန်တန်ခိုးကြီးတဲ့ ရသေ့ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွမ်းကျင်တဲ့ လေးသမား ပစ်လွှတ်လိုက်တဲ့ မြားတစ်စင်း ထန်းပင်ရိပ်တစ်ခုကို ကျော်လွန်တဲ့အချိန်နှင့် တပည့်တော် စကြာဝဠာတစ်ခု ဖြတ်ကျော်တဲ့အချိန် ညီမျှသည်အထိ လျင်မြန်လှတဲ့ အဟုန် ရှိခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီလောက် တပည့်တော် အသွား လျင်မြန်ခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
အဲဒီလောက် အသွားလျင်မြန်လှတဲ့ တပည့်တော်ဟာ စကြာဝဠာအနန္တရှိတဲ့ လောကကြီးရဲ့ အဆုံးကို ရောက်ချင်တဲ့အတွက် ဆွမ်းခံချိန်၊ စားချိန်၊ သောက်ချိန်၊ အနည်းငယ်မျှဖြစ်တဲ့ အနားယူချိန်၊ တပိုတပါး သွားချိန်မှတပါး အချိန်ပြည့် နှစ်ပေါင်းတစ်ရာလုံးလုံး အဲဒီလောက် လျင်မြန်တဲ့ အဟုန်နဲ့ လောကကြီးရဲ့ အဆုံးကို သွားခဲ့ဖူးပါတယ်။ သို့သော်လည်း လောကကြီးရဲ့ အဆုံးကို မရောက်မီ လမ်းမှာပဲ သေဆုံးခဲ့ရပါတယ်။<br />
အဲဒီလို လျှောက်ထားပါတယ်။<br />
<br />
ဒီတော့ မြတ်စွာဘုရားက မအိုမနာ မသေရာဖြစ်တဲ့ လောကရဲ့ အဆုံးကို သွားခြင်းဖြင့် မရောက်နိုင်ကြောင်း မိန့်တော်မူပြီးတော့ ဒီလို မိန့်တော်မူပါတယ်။<br />
<br />
“ဣမသ္မံယေဝ ဗျာမမတ္တေ ကဠေဝရေ သသညိမှိ သမနကေ လောက ဉ္စ ပညပေမိ လောကသမုဒယ ဉ္စ လောကနိရောဓ ဉ္စ လောကနိရောဓဂါမိနိ ဉ္စ ပဋိပဒံ”<br />
<br />
ခု ရွတ်ပြခဲ့တဲ့ ရောဟိတဿသုတ်မှာ မြတ်စွာဘုရား မိန့်ကြားတော်မူတာက စိတ်ရှိတဲ့ တစ်လံမျှလောက်သော ခန္ဓာကိုယ်မှာပဲ လောကကို ငါဘုရား ဟောတော်မူတယ်တဲ့။<br />
(ဒုက္ခသစ္စာကို ဆိုလိုပါတယ်။)<br />
<br />
လောကဖြစ်ခြင်းရဲ့ အကြောင်းလည်း ဒီခန္ဓာကိုယ်မှာပဲတဲ့။<br />
(သမုဒယသစ္စာ = တဏှာကို ဆိုလိုပါတယ်။)<br />
<br />
ရုပ်နာမ်ဆိုတဲ့ လောကချုပ်ငြိမ်းတာလည်း ဒီခန္ဓာကိုယ်မှာပဲတဲ့။<br />
(ဒါ ဆင်းရဲချုပ်ငြိမ်းခြင်း = နိရောဓသစ္စာကို မိန့်တော်မူတာပါ။)<br />
<br />
အဲဒီ လောက ချုပ်ငြိမ်းအောင် ကျင့်တဲ့ အကျင့်လမ်းမှန်လည်း ဒီခန္ဓာကိုယ်မှာပဲ တဲ့။<br />
(မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး မဂ္ဂသစ္စာတရားကို ဆိုလိုပါတယ်။)<br />
<br />
ဒီတော့ ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်းဆိုတဲ့ နိဗ္ဗာန် ဘယ်မှာ ရှိသလဲ။<br />
(ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှိပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီတော့ နိဗ္ဗာန် ဘယ်မှာလဲ။<br />
(ခန္ဓာကိုယ်မှာပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ကောင်းကင်မှာလား။<br />
(မဟုတ်ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
မြေကြီးထဲမှာလား။<br />
(မဟုတ်ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
သေချာရဲ့လား။<br />
(သေချာပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
နားလည်ပြီနော်။<br />
သို့သော်လည်း ပြောစရာက နည်းနည်း ကျန်နေပါသေးတယ်။<br />
အခု ပြောခဲ့တဲ့ ရောဟိတဿသုတ်မှာ လောကဆိုတာ ရုပ်နဲ့နာမ်ပါပဲ။ အဲဒီ ရုပ်နဲ့နာမ်ဟာ ဒုက္ခသစ္စာတရားပါပဲ။ ဒီတော့ လောကဆိုတာ ဒုက္ခကိုပဲ ရှင်တော်မြတ်ဘုရား မိန့်ကြားတော်မူတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီတော့ ဒီဒေသနာတော်အရ ဒုက္ခ၊ သမုဒယ၊ နိရောဓ၊ မဂ္ဂ ဆိုတဲ့ သစ္စာလေးပါးဟာ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှိတယ်လို့ နားလည်ရပါတယ်။<br />
<br />
ဒုက္ခသစ္စာကတော့ သတ္တဝါတိုင်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှိပါတယ်။<br />
သမုဒယသစ္စာကတော့ ဘုရား ရဟန္တာတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ မရှိပါဘူး။ တခြား သတ္တဝါများရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာသာ ရှိပါတယ်။<br />
မဂ္ဂသစ္စာကတော့ ဝိပဿနာရှုဆဲ ပုဂ္ဂိုလ်များရဲ့ ခန္ဓာမှာ ပုဗ္ဗဘာဂမဂ် ရှိပြီး အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ရဲ့ မဂ်ဖိုလ်အခိုက်မှာ အရိယမဂ် ရှိပါတယ်။<br />
မြတ်စွာဘုရားကတော့ ယထာလာဘ = ရသင့်သလို ယူဖို့ရာ ပေါင်းပြီး ဟောတော်မူခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။<br />
<br />
နိရောဓသစ္စာ = ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်း အမှန်တရား = နိဗ္ဗာန်။ ဒီသစ္စာလည်း တစ်လံမျှလောက်သော ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှိတယ်လို့ ဟောတော်မူတော့ နိဗ္ဗာန်ရဲ့ တည်ရာဟာ ခန္ဓာကိုယ်ပဲလို့ ဆိုရာ ရောက်နေပါတယ်။<br />
<br />
ဒါကြောင့် နိဗ္ဗာန်ဟာ တည်ရာ မရှိတဲ့တရား မဟုတ်၊ တည်ရာရှိတဲ့ တရားလို့ ယူဆစရာ ဖြစ်ပါတယ်။<br />
တကယ်တော့ ဒီဒေသနာတော်ဟာ မုချဒေသနာတော် မဟုတ်ပါဘူး။<br />
တင်စားပြီး ဟောတော်မူတဲ့ ဥပစာဒေသနာတော်သာ ဖြစ်ပါတယ်။<br />
<br />
လောင်နေတဲ့ မီး ငြိမ်းသွားတဲ့အခါ “မီးဘယ်မှာ ငြိမ်းသလဲ”လို့ မေးရင် “ဟိုမျာ ငြိမ်းတယ်”လို့ မီးလောင်ပြီးရာ နေရာကို လက်ညှိုးထိုးပြ ရသော်လည်း တကယ်တော့ မီးငြိမ်းသွားမှုကို မြင်ရ တွေ့ရတာ မဟုတ်ပါဘူး။<br />
မီးငြိမ်းသွားမှု၊ မီးမရှိဘဲ ဖြစ်နေမှုကို မမြင်ရ မတွေ့ရလို့ ဘယ်နေရာမှာ ငြိမ်းတယ်လို့ လက်ညှိုးထိုး ပြောလို့ မရပါဘူး။<br />
မီးငြိမ်းတယ်ဆိုတာ မကြာမီကလေးက ရှိနေတဲ့ မီး၊ အခု မရှိဘဲ ဖြစ်သွားတာကိုပဲ ငြိမ်းတယ်လို့ ပြောကြရတာဖြစ်တော့ မီးငြိမ်းတာကို ပြောချင်ရင် မကြာမီက မီးရှိခဲ့တဲ့ နေရာကိုပဲ မီးငြိမ်းတဲ့ နေရာလို့ တင်စား ပြောကြရပါတယ်။<br />
<br />
အဲဒီအတိုင်းပဲ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာ ရှိနေသမျှတော့ ဆင်းရဲ မငြိမ်းနိုင်ဘူး။<br />
ရုပ်နာမ်ခန္ဓာ ချုပ်ငြိမ်းပြီး နောက်ထပ် မဖြစ်ပေါ်တော့မှဘဲ ဆင်းရဲ လုံးဝ ငြိမ်းသွားတယ်။<br />
ဆင်းရဲငြိမ်းမှုဟာ ဆင်းရဲအမှန်ဖြစ်တဲ့ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာနဲ့ ဆက်စပ်နေတယ်။<br />
ဒါကြောင့် ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်းဆိုတဲ့ နိဗ္ဗာန်ကို ဆင်းရဲမငြိမ်းမီက ရှိနေတဲ့ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာမှာ ရှိတယ်လို့ တင်စားပြီး မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူတာ ဖြစ်ပါတယ်။<br />
<br />
နောက်ပြီးတော့ နိဗ္ဗာန်နှင့် ပတ်သက်လို့ “ရွှေပြည်နိဗ္ဗာန် ဝင်စံတော်မူသည်”လို့ သုံးနှုန်းတဲ့ အရာမှာလည်း တင်စားမှုပါပဲ။<br />
နိဗ္ဗာန်ဟာ တည်နေရာ တိုင်းကြီး ပြည်ကြီး မဟုတ်ပါဘူး။ ရွှေပြည်တော်ကြီးဟာ ရောက်ချင် နေချင်စရာ သာယာစည်ကားသလို နိဗ္ဗာန = အငြိမ်းဓာတ်ကြီးဟာလည်း ဆင်းရဲ လုံးဝ မရှိလို့ ရချင် ရောက်ချင်စရာ မျက်မှောက်ပြုချင်စရာ ကောင်းလှကြောင်း အတူပြုပြီး တင်စား သုံးနှုန်းတာပါပဲ။ သဒိသူပစာ လို့ ခေါ်ပါတယ်။<br />
<br />
သို့သော် ဒီနေရာမှာ တစ်ခုတော့ သတိပြုရလိမ့်မယ်။<br />
မဟာယာနဗုဒ္ဓဘာသာရဲ့ ဂိုဏ်းခွဲတစ်ခုဖြစ်တဲ့ သုခဝတီဗျူဟာဂိုဏ်းကတော့ အနောက်ဘက် ကောင်းကင်မှာ အလွန်သာယာလှတဲ့ နိဗ္ဗာန်ရွှေပြည်ကြီး ရှိတယ်လို့ ယူဆပါတယ်။<br />
သုခဝတီနိဗ္ဗာန်လို့ ခေါ်ပါတယ်။<br />
အဲဒီ နိဗ္ဗာန်မှာ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူပြီးတဲ့ ရှေးရှေး ရှင်တော်မြတ်ဘုရားများ ချမ်းသာစွာ စံတော်မူလျက်ရှိကြောင်း ယူဆပါတယ်။<br />
အဲဒါ ဘုန်းကြီးတို့ ထေရဝါဒဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့ မသက်ဆိုင်ပါဘူး။<br />
<br />
နောက်တစ်ခုက လွန်ခဲ့တဲ့ ၂၅-နှစ်လောက်က အငြိမ်းစား တရားလွှတ်တော်ချုပ် တရားသူကြီးတစ်ယောက်က ဘုန်းကြီးကို မေးဖူးတာ ရှိပါတယ်။<br />
<br />
သူက ရှေးဆရာတော်ကြီးများ ပြုစုတော်မူကြတဲ့ ကျမ်းဂန်တွေမှာ သင်္ခတဓာတ်မှ အသင်္ခတဓာတ်သို့ ရောက်သွားတယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို ဖတ်ရ မှတ်ရပါတယ်။<br />
နိဗ္ဗာန်ဟာ အသင်္ခတဓာတ်ဆိုတော့ ပထဝီစတဲ့ ဓာတ်ကြီးများလို ရုပ်ဓာတ်ပါလား။ ဒါမှမဟုတ် ဝိညာဏဓာတ်လို နာမ်ဓာတ်ပါလားလို့ မေးပါတယ်။<br />
<br />
မေးလည်း မေးစရာပါပဲ။<br />
နိဗ္ဗာန်ဟာ ရုပ်ဓာတ်လည်း မဟုတ်။ စိတ် စေတသိက်လို နာမ်ဓာတ်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။<br />
(ဤနေရာ၌ ‘နာမ်ဓာတ်လည်း မဟုတ်ဘူး’ဆိုသည်မှာ ‘စိတ်, စေတသိက်တို့ကဲ့သို့ အာရုံသို့ ညွတ်တတ်သော နာမ်မဟုတ်’ဟု ဆိုလိုပါသည်။ ‘မိမိသို့ အာရမ္မဏိကတရားတို့ကို ညွတ်စေတတ်သောကြောင့် နာမ်မည်၏’ဟူသော ဝစနတ္ထအရမူ နိဗ္ဗာန်ကို နာမ်တရား၌ သွင်းယူရပါသည်။)<br />
<br />
ဓာတု = ဓာတ် ဆိုတာ သဘာဝတရားကို ဆိုလိုပါတယ်။<br />
ဒါကြောင့် အသင်္ခတဓာတ်ဆိုတာ အသင်္ခတ သဘာဝ = အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်တာ မဟုတ်ဘဲ မူလကတည်းက ရှိနေတဲ့ အရှိသဘာဝတရားလို့ ဆိုလိုတာပါပဲ။<br />
<br />
ကဲ ... ဒါလောက်ဆိုရင် နိဗ္ဗာန်မေးခွန်းရဲ့ အဖြေ တော်သင့်လောက်ပါပြီ။<br />
<br />
“ချမ်းမြေ့ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ “တက္ကသိုလ်ဓမ္မသဘင်” မှ<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOLOc1Ns7xWV_ATctlJS4n9iwMvobX0_QHDKnxgqoxtE7UJGUF1WmxrggH8uRBltisOwQxGZHg7d5bd1Dgy2-cCrTEVSmE7tKswOxhZ2cg4WAn014KKKGSk11QnXbt0niPWxelNVtg8h0/s1600/18342087_224763501342147_7024768408791982506_n.jpg" /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-80545025224038966702017-05-10T11:20:00.001-07:002017-05-10T11:20:12.195-07:00နိဗ္ဗာန်ဆိုတာ ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်းလား၊ ဘာမှ မရှိခြင်းလား(အပိုင်း ၁)မေး။ ။ ဆရာတော်ဘုရား ... တပည့်တော် ရိုသေစွာ လျှောက်ထားပါသည်။<br />
နိဗ္ဗာန်ဆိုတာ လူ့ဘဝ၌ ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်းကို ခေါ်ပါသလား။<br />
ဘဝကုန်ဆုံးပြီး ဘာမှမရှိခြင်းကို ခေါ်ပါသလား။ ကောင်းကင်မှာ ရှိပါသလား။<br />
<br />
(မစိုးမိုးသူ၊ ဒုတိယနှစ် အင်္ဂလိပ်စာ၊ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်)<br />
<br />
ဖြေ။ ။ ဟုတ်ပါတယ်။ နိဗ္ဗာန်ဆိုတာ ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်းကို ခေါ်ပါတယ်။ ဘာမှ မရှိတာကို နိဗ္ဗာန်လို့ မခေါ်ပါဘူး။<br />
<br />
အဘာဝပညတ် လို့ ခေါ်ပါတယ်။<br />
<br />
နိဗ္ဗာန်ဟာ ကောင်းကင်မှာ မရှိပါဘူး။ ဘယ်မှာမှ မရှိပါဘူး။ နိဗ္ဗာန်ဟာ အမှန် ရှိပါတယ်။ သို့သော် ဘယ်မှာမှ မရှိပါဘူး။ နားထွေးသွားပါသလား။<br />
<br />
ဆိုလိုတာက ဆင်းရဲမရှိခြင်းဆိုတဲ့ အငြိမ်းဓာတ်ကြီးဟာ တည်ရာဌာန မရှိပါဘူး။ ဒီ သဘာဝကြီးဟာ အကြောင်း တစုံတရာကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ (သင်္ခတ)သဘာဝ မဟုတ်ပါဘူး။<br />
မူလကတည်းက သဘာဝအလျောက် ရှိနေတဲ့ အရှိ(အသင်္ခတ) သဘာဝကြီးပါ။<br />
<br />
ဒီနေရာမှာ သင်္ခတနဲ့ အသင်္ခတရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို သဘောမပေါက်သေးသူများအတွက် အနည်းအကျဉ်း ရှင်းပြဖို့ လိုမယ် ထင်ပါတယ်။<br />
<br />
‘သင်္ခတ’ဆိုတာ “အကြောင်းတို့ စုပေါင်း ပြုလုပ်ပေးလို့ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ တရား” လို့ ဆိုလိုပါတယ်။<br />
တိုတိုရှင်းရှင်း ပြောရရင် “အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်တဲ့ တရားဟာ သင်္ခတတရား”ပါပဲ။<br />
ရုပ်နဲ့နာမ်ကို သက်ဆိုင်ရာအကြောင်းတွေကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတာမို့ ‘သင်္ခတတရား’လို့ ခေါ်ရပါတယ်။<br />
<br />
မဖောက်မပြန် အမှန်တကယ် ရှိတဲ့ တရားများဖြစ်လို့ “သင်္ခတပရမတ်”တရားများလို့ ခေါ်ရပါတယ်။<br />
သို့သော်လည်း အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်တဲ့ ‘အဖြစ်တရား’များမို့ သူတို့ဟာ ပျက်ပါတယ်။<br />
ဘာကြောင့် ပျက်သလဲဆိုတာ့ ဖြစ်လို့ ပျက်တာပါပဲ။<br />
<br />
ဒါကြောင့် ‘သင်္ခတနယ်’ ဟာ ဖြစ်ပျက်နယ်ပါ။<br />
ဖြစ်ပျက်နယ်ထဲမှာ ရှိလို့ သင်္ခတဖြစ်တဲ့ ရုပ်နာမ်မှန်သမျှဟာ ဖြစ်ပျက်ဆင်းရဲ သင်္ခါရဒုက္ခချည်းပါပဲ။<br />
<br />
‘အသင်္ခတ’ ဆိုတာကတော့ သင်္ခတရဲ့ ပြောင်းပြန် သဘာဝပါ။<br />
<br />
“အကြောင်းတို့ စုပေါင်း မပြုလုပ်အပ်တဲ့ သဘာဝ”လို့ ဆိုလိုပါတယ်။<br />
တိုတိုရှင်းရှင်း ပြောရရင် “အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်တဲ့ အဖြစ်တရား မဟုတ်ဘူး”လို့ ဆိုလိုပါတယ်။<br />
<br />
အဖြစ်တရားမဟုတ်တဲ့ ဒီ အသင်္ခတ သဘာဝဟာ မဖောက်မပြန် အမှန်တကယ် ရှိတဲ့ တရားဖြစ်လို့ မူလ သဘာဝ အနေနဲ့ ရှိနေတဲ့ “အရှိပရမတ်”တရားပါ။ “အသင်္ခတပရမတ်”ပေါ့။<br />
<br />
အဲဒီ အရှိတရားဟာ ဘာလဲဆိုတော့ သူဟာ သင်္ခတရဲ့ ပြောင်းပြန်သဘောဖြစ်လို့ သင်္ခတ ခေါ်တဲ့ ရုပ်နာမ်ငြိမ်းနေခြင်း၊ ရုပ်နာမ် မရှိခြင်း သဘောပါပဲ။<br />
<br />
ရုပ်နဲ့နာမ် ရှိနေသမျှ ဆင်းရဲနေတယ်။<br />
ရုပ်နာမ်ငြိမ်းသွားတော့ ဆင်းရဲ မရှိတော့ဘူး။<br />
<br />
အဲဒီ ဆင်းရဲငြိမ်းနေတာဟာ တကယ်ရှိတဲ့ အရှိသဘာဝပါပဲ။<br />
ဒါကိုပဲ နိဗ္ဗာန်လို့ ခေါ်ရပါတယ်။<br />
အဲဒါဟာ အသင်္ခတတရားပါပဲ။<br />
<br />
ဒီ ဆင်းရဲငြိမ်းနေတဲ့ ဆင်းရဲကင်းနေတဲ့ သဘာဝဟာ မူလကတည်းက ရှိနေတဲ့ အရှိသဘာဝမို့ သူဟာ အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်တာ မဟုတ်လို့ သူ့ကို အသင်္ခတလို့ ခေါ်ရပါတယ်။<br />
အဖြစ်တရား မဟုတ်၊ အရှိတရားလို့ ဆိုလိုပါတယ်။<br />
အရှိတရားဖြစ်လို့ မဖြစ်တဲ့အတွက် ပျက်လည်း မပျက်ပါဘူး။<br />
<br />
ဒါကြောင့် အသင်္ခတနယ်လို့ ခေါ်တဲ့ နိဗ္ဗာန်ဟာ ဖြစ်ပျက်နယ်ကို လွန်မြောက်နေပြီဖြစ်လို့ ဆင်းရဲမရှိဘဲ ဆင်းရဲငြိမ်းနေပါတယ်။<br />
<br />
ဒီတော့ အကျဉ်းချုပ်လိုက်ရင် သင်္ခါရလို့လည်း ခေါ်တဲ့ သင်္ခတအဖြစ်တရားများဟာ ဖြစ်ပျက် မကင်းလို့ ဆင်းရဲတယ်။<br />
အသင်္ခတ ခေါ်တဲ့ အရှိတရားဟာ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်း မရှိလို့ ဆင်းရဲငြိမ်းတယ်။ ဒါကိုပဲ နိဗ္ဗာန်လို့ ခေါ်ပါတယ်။<br />
<br />
ဒါကြောင့် ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ် ပါဠိတော် (စာ-၁၅) မှာလည်း -<br />
“ဥပ္ပါဒေါ - အဖြစ်တရားသည်၊<br />
သင်္ခါရာ - ရုပ်နာမ်သင်္ခါရတို့ပေတည်း။<br />
အနုပ္ပါဒေါ - မဖြစ်တရား (အရှိတရား)သည်၊<br />
နိဗ္ဗာနံ - နိဗ္ဗာန်ပေတည်း။” လို့ အဖြစ်တရားနဲ့ အရှိတရားကို ခွဲခြား မိန့်တော်မူခဲ့တာပါပဲ။<br />
<br />
ဒီ ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘာဝ အရှိပရမတ်တရားဟာ တည်ရာ ဌာန မရှိလို့ ဘယ်နေရာမှာ ရှိတယ်လို့ ပြောမရသလို အဖြစ်တရား မဟုတ်လို့ ဘယ်အချိန် ဘယ်ကာလက ဖြစ်တယ်လို့လည်း ပြောလို့ မရပါဘူး။<br />
<br />
ဒါကြောင့် အပတိဋ္ဌ = တည်ရာဌာန မရှိတဲ့ တရား၊ ကာလဝိမုတ္တ = အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလမှ လွတ်တဲ့ တရားပါ။ ( Nibbanna is beyond time and space. )<br />
<br />
လောဘ၊ ဒေါသ၊ မောဟ၊ မာန၊ ဒိဋ္ဌိ စတဲ့ တရားတွေဟာ သတ္တဝါကို ပူလောင်စေတဲ့ တရား၊ ဆင်းရဲစေတဲ့ တရားတွေပါ။ ဒါကြောင့် သူတို့ကို ကိလေသာလို့ ခေါ်ပါတယ်။<br />
ဒီ ကိလေသာတွေ ရှိနေသမျှ ဆင်းရဲနေတာပါပဲ။<br />
ဒီ ကိလေသာတွေ မရှိရင် ဆင်းရဲငြိမ်းပြီး ချမ်းသာတော့တာပါပဲ။<br />
ဒါကြောင့် ကိလေသာငြိမ်းခြင်းဟာ ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်း = နိဗ္ဗာန်ပါပဲ။<br />
<br />
ကိလေသာငြိမ်းသော်လည်း ရုပ်နဲ့နာမ်တချို့က ရှိနေသေးတော့ ဖြစ်ပျက်ဆင်းရဲ = သင်္ခါရဒုက္ခ ကျန်နေပါသေးတယ်။<br />
အဲဒီ ရုပ်နာမ်သင်္ခါရတွေ အဖြစ်ရပ်ပြီး နောက်ထပ် မဖြစ်တော့ဘဲ သင်္ခါရဒုက္ခပါ အပြီးသတ် ငြိမ်းမှပဲ သန္တိသုခ ခေါ်တဲ့ တကယ် အငြိမ်းသဘာဝ နိဗ္ဗာန်ကြီးကို တွေ့ရပါတယ်။<br />
<br />
လောကမှာ မီးမရှိဘဲ အေးနေတဲ့ သဘာဝဟာ မူလကတည်းက ရှိနေတဲ့ အရှိသဘာဝပါ။<br />
သို့သော်လည်း မီးရှိနေတဲ့အခါမှာတော့ မီးမရှိဘဲ အေးနေတဲ့ သဘာဝကို မတွေ့နိုင် မသိနိုင်ပါဘူး။<br />
မီးငြိမ်းသွားတဲ့အခါကျတော့မှပဲ မူလကတည်းက ရှိနေတဲ့ ဒီအေးတဲ့ သဘာဝကို သေသေချာချာ တွေ့ရသိရပါတယ်။<br />
<br />
အဲဒီအတိုင်းပဲ ဒီ ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘာဝ၊ ဆင်းရဲမရှိတဲ့ သဘာဝကြီးဟာ မူလကတည်းက ရှိနေတဲ့ အရှိသဘာဝကြီးပါ။<br />
ရုပ်နာမ်သင်္ခါရ အဖြစ်ရပ်သွားမှ ဖြစ်ပေါ်လာတာ မဟုတ်ပါဘူး။<br />
တစ်ဘက်က ဆင်းရဲရှိနေသလို တခြားတစ်ဘက်ကလည်း ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ ဆင်းရဲမရှိတဲ့ သဘာဝဟာ ရှိနေပါတယ်။<br />
သို့သော်လည်း ရုပ်နာမ်သင်္ခါရတွေ ဖြစ်နေခိုက်မှာတော့ ရုပ်ဆင်းရဲ နာမ်ဆင်းရဲ သင်္ခါရဆင်းရဲတွေက ဖုံးကွယ်ထားလို့ ဆင်းရဲမရှိတဲ့ သဘာဝကြီးကို မဆိုက်ရောက်နိုင် မသိနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေတာပါ။<br />
<br />
ရန်ကုန်ကနေ မန္တလေးအမြန်ရထား စီးသွားတော့ လမ်းဆုံးရင် မန္တလေးမြို့ကြီးကို ရောက်တယ်။<br />
ဒီတော့ ရထားဆိုက်မှပဲ မန္တလေးမြို့ကြီး ဖြစ်ပေါ်လာသလားဆိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အများသိတဲ့အတိုင်းပဲ မန္တလေးမြို့ကြီးက အရင်ကတည်းက ရှိနေတာမဟုတ်လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား)<br />
<br />
အဲဒီအတိုင်းပဲ ဆင်းရဲမရှိတဲ့ သဘာဝကြီးဟာလည်း အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ အဖြစ်တရား (သင်္ခတ) မဟုတ်။ မူလကတည်းက ရှိနေတဲ့ အရှိတရား (အသင်္ခတ)ပဲ။ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး ယာဉ်ရထားကို လမ်းဆုံးအောင် စီးသွားနိုင်တဲ့ လူကတော့ လမ်းဆုံးရင် အသင်္ခတ သဘာဝ အငြိမ်းဓာတ်ကို ဆိုက်ရောက်သွားမှာပဲ။<br />
<br />
တကယ်လို့သာ နိဗ္ဗာန်ဟာ အကြောင်းတစုံတရာကြောင့် ဖြစ်တဲ့ သဘာဝဆိုရင် ပျက်ရတာ ဓမ္မတာဖြစ်လို့ နိဗ္ဗာန်ကိုလည်း ပျက်တယ်လို့ ဆိုရာ ရောက်ပေလိမ့်မယ်။<br />
ဒီလိုဆိုရင် နိဗ္ဗာန်ဟာ ဖြစ်တတ်ပျက်တတ်လို့ ဆင်းရဲပင် ဖြစ်နေတဲ့အတွက် ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ ချမ်းသာလို့ မဆိုနိုင်ပြန်ဘူး။<br />
<br />
တကယ်တော့ နိဗ္ဗာန်ဟာ အရှိသဘာဝဖြစ်လို့ ဖြစ်လည်း မဖြစ်၊ ပျက်လည်း မပျက်ဘူး။<br />
အဲဒီလို မဖြစ်မပျက်လို့ဘဲ ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘာဝအနေနဲ့ အမြဲ တည်ရှိနေတာပါပဲ။<br />
ဒါကြောင့် “ဓုဝံ = အမြဲရှိနေတဲ့ သဘော”လို့ ဆိုရပါတယ်။ ပြီးတော့ မဖြစ်တဲ့ သဘာဝမို့ သူ့ကို ဖြစ်ပေါ်အောင် လုပ်ပေးတဲ့ အကြောင်းတရားလည်း မရှိဘူး။<br />
<br />
ဒါဖြင့်ရင် မဂ္ဂရှစ်ပါးဟာ နိဗ္ဗာန်ရဲ့ အကြောင်းတရား မဟုတ်ဘူးလား။<br />
မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး ကျင့်ကြံပွားများမှ ဆင်းရဲငြိမ်းတာဆိုတော့ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးဟာ ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်း ဆိုတဲ့ နိဗ္ဗာန်ရဲ့ အကြောင်းတရားပေါ့လို့ စောဒကတက်စရာ ရှိပါတယ်။<br />
<br />
အဖြေကတော့ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး ပွားများမှ ဆင်းရဲငြိမ်းတာ မှန်ပါတယ်။<br />
ဒါကြောင့် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးဟာ နိဗ္ဗာန်ရဲ့ အကြောင်းတရားဆိုတာလည်း မှန်ပါတယ်။ သို့သော်လည်း မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး ပွားခြင်းက ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်းကို ဖြစ်စေတာ မဟုတ်ပါဘူး။<br />
မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး ပွားခြင်းကြောင့် ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ ဆင်းရဲမရှိတဲ့ သဘာဝကို ဆိုက်ရောက်သွားခြင်းသာ ဖြစ်ပါတယ်။<br />
မီးရထားစီးသွားလို့ မူလကတည်းက ရှိနေတဲ့ မန္တလေးမြို့ကြီးကို ရောက်သွားသလိုပါပဲ။<br />
<br />
ဝိသုဒ္ဓိမဂ် (ဒု၊ ၁၄၀)မှာ “ပတ္တဗ္ဗမေဝ ဟေတံ မဂ္ဂေန၊ န ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗံ = ဤ နိဗ္ဗာန်ကို မဂ်သည် ရောက်အပ်သည်သာလျှင် ဖြစ်၏။ ဖြစ်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်ပေ။”လို့ မိန့်ဆိုထားပါတယ်။<br />
<br />
ပိုရှင်းအောင် ပြောရရင် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးဟာ နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတဲ့ အကြောင်း (=ဇနကဟိတ်) မဟုတ်။<br />
နိဗ္ဗာန်ကို ရောက်စေတဲ့ အကြောင်း (=သမ္ပာပကဟိတ်)သာ ဖြစ်ပါတယ်။<br />
<br />
ဒါကြောင့် နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတဲ့အကြောင်း မရှိလို့ နိဗ္ဗာန်ဟာ အဖြစ်တရား (သင်္ခတ) မဟုတ်။<br />
အရှိတရား (အသင်္ခတ)သာ ဖြစ်ပါတယ်။<br />
ဖြစ်တဲ့တရား မဟုတ်လို့ ပျက်လည်း မပျက်ပါဘူး။<br />
ဒါကြောင့် ဓုဝံ = အမြဲ ရှိနေတဲ့ ဆင်းရဲငြိမ်းခြင်း သဘာဝကြီးပါ။<br />
<br />
ဆင်းရဲ မရှိဘဲ ဆင်းရဲငြိမ်းနေတဲ့ သဘာဝကြီးဟာ အရှိတရား ဖြစ်သော်လည်းပဲ အဲဒီ ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘာဝကို ရဖို့ ဆိုက်ရောက်ဖို့ကတော့ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ရုပ်နာမ် ခန္ဓာ ဆင်းရဲ ငြိမ်းမှပဲ ရနိုင် ဆိုက်ရောက်နိုင်ပါတယ်။<br />
<br />
အဲဒီ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာ ဆင်းရဲငြိမ်းအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။<br />
အဲဒီ ဆင်းရဲရဲ့အကြောင်းကို ပယ်သတ်ရပါမယ်။<br />
မီးခိုးကို မမြင် မတွေ့ချင်ရင် မီးခိုးရဲ့အကြောင်းဖြစ်တဲ့ မီးကို ငြိမ်းသတ်ရပါမယ်။<br />
အဲဒီအတိုင်းပဲ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာ ဆင်းရဲကို မလိုချင်ရင် အဲဒီ ဆင်းရဲရဲ့အကြောင်းကို ပယ်သတ်ရမှာပဲ။<br />
ဒီ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာ ဆင်းရဲရဲ့ အကြောင်းက လိုချင် တပ်မက် နှစ်သက် တွယ်တာမှု တဏှာလောဘပဲလို့ မြတ်စွာဘုရား မိန့်ကြားခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
မှန်ပါတယ်။ တစုံတရာကို လိုချင်ရင် ဆင်းရဲတော့တာပဲ။ ငွေလိုချင်ရင် ငွေလိုချင်စိတ်ကြောင့် ဆင်းရဲတယ်။ ကားလိုချင်ရင် ကားလိုချင်စိတ်ကြောင့် ဆင်းရဲတယ်။ အဝတ်အစား တစုံတခုကို တပ်မက်ရင်လည်း အဲဒီ တပ်မက်စိတ်ကြောင့် ဆင်းရဲတယ်။ သူဌေးသူကြွယ်စတဲ့ ဘဝကောင်း ဘဝမွန်တွေကို လိုချင်ရင်လည်း အဲဒီလိုချင်စိတ်ကြောင့် ဆင်းရဲတယ်။<br />
အဲဒီ ဆင်းရဲမှန်သမျှ ရုပ်ဆင်းရဲ နာမ်ဆင်းရဲချည်းပဲ။<br />
ဒါကြောင့် ရုပ်နာမ်ခန္ဓာဆင်းရဲ ငြိမ်းချင်ရင် အကြောင်းဖြစ်တဲ့ လိုချင် တပ်မက် နှစ်သက် တွယ်တာမှု တဏှာလောဘကို ပယ်သတ်မှပဲ ဆင်းရဲငြိမ်းနိုင်မယ်။<br />
<br />
ဆက်ပြောပါဦးမယ်။<br />
ရုပ်အသစ် နာမ်အသစ်နဲ့ ဘဝသစ်တစ်ခု ဖြစ်တယ်ဆိုတာလည်း ဘဝဖြစ်ချင်တဲ့ တဏှာလောဘကြောင့် ဖြစ်တာပဲ။<br />
ဘဝတစ်ခု ဖြစ်လာပြီဆိုလို့ရှိရင် ရုပ်အသစ် နာမ်အသစ် ဖြစ်လာတယ်။<br />
ရုပ်နဲ့နာမ်ဖြစ်လာရင် ဆင်းရဲများသလား ချမ်းသာများသလား။<br />
(ဆင်းရဲများပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဆင်းရဲများတယ်။ သို့သော် သင်္ခါရဒုက္ခဆိုတဲ့ ဖြစ်ပျက်ဆင်းရဲအနေနဲ့ ဆိုရင်တော့ ဆင်းရဲချည်းပဲ။ ဟုတ်ကဲ့လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ကျန်တဲ့ ဒုက္ခဒုက္ခ၊ ဝိပရိဏာမဒုက္ခ ဆိုတာတွေနဲ့ တွက်လို့ရှိရင်တော့ ဆင်းရဲများတယ်။ ချမ်းသာနည်းတယ်။ သေချာသလား။<br />
(သေချာပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒီတော့ ဆင်းရဲများပြီးတော့ ချမ်းသာနည်းပါလျက်နဲ့ သတ္တဝါဟာ ဘဝတစ်ခု ဖြစ်ပြီးတော့ အသက်ရှင်ချင်မနေဘူးလား။<br />
(ရှင်ချင်နေပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ကဲ မေးရဦးမယ်။ ဒီပရိသတ်ထဲ ဘယ်သူ သေချင်သလဲ။<br />
(ဘယ်သူမှ မသေချင်ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
သေချင်သလား၊ ရှင်ချင်သလား။<br />
(ရှင်ချင်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ရှင်ချင်တယ်ဆိုတာ ရုပ်နဲ့နာမ် နှစ်ခုတွဲပြီးတော့ အဆက်မပြတ် ဖြစ်ပျက် ဖြစ်ပျက် အစဉ်အတိုင်း ဖြစ်နေတာ ပြောတာ မဟုတ်လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီတော့ ရှင်ချင်တယ်ဆိုတာ ရုပ်နာမ်နှစ်ခု ဆက်ပြီးတော့ ဖြစ်ပျက်နေတာကို ဆိုလိုတာ မဟုတ်လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီတော့ ဒီဘဝမှာ သေသွားတာကို ဘယ်သူ လိုချင်မလဲ။<br />
(ဘယ်သူမှ မလိုချင်ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ဒီတော့ အချို့က ပြောကောင်း ပြောမယ်။<br />
“အမယ်လေး ... ဆရာတော်၊ မကြာခင်က ၁၀-တန်း စာမေးပွဲကျကြတုန်းကလေ သေချင်တဲ့လူတွေ အများကြီး ဘုရား။ တပည့်တော်တို့ တားထားရတယ်” လို့။<br />
<br />
ဒီတော့ တစုံတခုသော အဆင်မပြေမှုကြောင့် သေချင်တယ်ဆိုတဲ့ အဲဒီလူတွေ တကယ် သေချင်သလားဆိုတော့ အဲဒီဆင်းရဲနဲ့ တွေ့တဲ့ ကြုံတဲ့ အခိုက်မှာတော့ သေချင်ပါလိမ့်မယ်။<br />
ဒါပေမယ့် ‘ဒီလိုဆိုရင် ကြိုးဆွဲချ သေမယ်’ဆိုပြီး ကြိုးကွင်းစွပ်လိုက်တဲ့အခါကျတော့ ဘယ့်နှယ် ... သူ သေချင်စိတ် ရှိပါဦးမလား။<br />
(မရှိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်နေတာ သေချင်လို့လား၊ မသေချင်လို့လား။<br />
(မသေချင်လို့ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီတော့ ရှင်ချင်လို့ မဟုတ်ပေဘူးလား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီ ရှင်ချင်စိတ်ကြောင့် နောက်ဘဝအသစ် ရုပ်အသစ် နာမ်အသစ် ဆိုတဲ့ ရှင်မှု ဖြစ်ရတာ။<br />
<br />
စားချင်စိတ်ကြောင့် စားရတယ်။<br />
ဝတ်ချင်စိတ်ကြောင့် ဝတ်ရတယ်၊ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အသက်ရှင်ချင်စိတ်ကြောင့် ရှင်ရတယ်ဆိုတာ အဲဒါကိုပဲ စကားလုံးထွားထွားနဲ့ ပြောရရင် “ဘဝတဏှာကြောင့် ဘဝတစ်ခု ဖြစ်ရတယ်”လို့ ပြောရတယ်။<br />
<br />
ရှင်ချင်စိတ်ကြောင့် ဘဝဖြစ်တယ်။<br />
ဒီတော့ အဲဒီရှင်ချင်စိတ်ဟာ သမုဒယသစ္စာ။ ဟိုဘက်မှာ ဘဝအသစ် ရုပ်အသစ် နာမ်အသစ် ဖြစ်ပြီးတော့ ဆင်းရဲတွေ တွေ့နေတာဟာ ဘာတွေလဲ။<br />
(ဒုက္ခသစ္စာပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ဒုက္ခသစ္စာ။ အဲဒီတော့ သမုဒယသစ္စာကြောင့် ဒုက္ခဖြစ်တယ်။<br />
<br />
ဒီတော့ ဆင်းရဲရဲ့ အကြောင်းတရားဟာ ဘာလဲ။<br />
(သမုဒယသစ္စာ တဏှာလောဘပါ ဘုရား။)<br />
<br />
လိုချင်မှု၊ နှစ်သက်မှု၊ ချစ်ခင်မှု၊ တွယ်တာမှု၊ ဒါပဲ မဟုတ်လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒီတော့ လိုချင် တပ်မက် နှစ်သက် တွယ်တာခြင်းရဲ့ အကြောင်းတရားက ဘာလဲဆိုတော့ ဒါတွေကို ဆင်းရဲလို့ အမှန်အတိုင်း မသိတဲ့ အဝိဇ္ဇာပဲ မဟုတ်လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
“အဲဒီ ရုပ်တရား နာမ်တရားတွေ ဖြစ်နေတာဟာ ဆင်းရဲပဲ”လို့ အမှန်အတိုင်း မသိတာ။ အဲဒါကို ‘အဝိဇ္ဇာ’လို့လည်း ခေါ်တယ်။ ‘မောဟ’လို့လည်း ခေါ်တယ်။<br />
သူ့ကြောင့်ပဲ လိုချင် တပ်မက် နှစ်သက်တဲ့ တဏှာတွေ ဖြစ်တယ်။<br />
<br />
ဒီတဏှာတွေနဲ့ လိုချင်တဲ့အခါကျတော့ အဲဒီ ဘဝအသစ်တွေ ဖြစ်လို့ ဆင်းရဲတယ်။<br />
တစ်ခါ အဲဒီ ဘဝမှာလည်းပဲ ကားလိုချင်လို့ ကားဝယ်ဖို့ ငွေရှာရ၊ ကားရှာရနဲ့ ဆင်းရဲတွေ ဖြစ်ရတယ်။<br />
စာမေးပွဲအောင်ချင်လို့ အမျိုးမျိုး ကြိုးစားရတဲ့ ဆင်းရဲတွေ ဖြစ်တယ်။<br />
“ဒီလိုဆို မအောင်ချင်ရဘူးလား ဘုရား”လို့ မေးရင် ...<br />
(အောင်ချင်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
အောင်ချင်ရမှာပေါ့။ လောဘကို ပယ်မှ မပယ်နိုင်သေးတော့ လူ့ဘဝ အဆင်ပြေအောင်တော့ ဒီလောဘ ရှိသလောက် ရှိမှာပဲ။<br />
<br />
ဒီတော့ လိုချင် တပ်မက် နှစ်သက်တွယ်တာမှု = တဏှာ = သမုဒယသစ္စာဟာ ဆင်းရဲခြင်းရဲ့ အကြောင်းပဲ။<br />
သူ့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်တဲ့ ဆင်းရဲမှန်သမျှ ရုပ်ဒုက္ခ နာမ်ဒုက္ခ အပါအဝင် လောကမှာ တွေ့ရတဲ့ ဒုက္ခမှန်သမျှဟာ ဒုက္ခသစ္စာ = ဆင်းရဲအမှန်တွေပဲ။<br />
<br />
ဒါဖြင့်ရင် အဲဒီဆင်းရဲတွေ ဘယ်အခါ ငြိမ်းမလဲ။<br />
အဲဒီ လိုချင် တပ်မက်တဲ့ တဏှာ မရှိတဲ့အခါမှာ ဆင်းရဲငြိမ်းမယ်။ မဟုတ်ဘူးလား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
မသေချာဘူးလား။<br />
(သေချာပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
သေချာတယ်နော်။ တဏှာတစ်ခု မရှိရင် အဲဒီ တဏှာကြောင့် ဖြစ်မယ့် ဆင်းရဲတစ်ခု ငြိမ်းတာပဲ။<br />
ကိုင်း ... မေးမယ်။<br />
ဟောဒီ ပရိသတ်မှာ ကျောင်းရှိသလား။ ကျောင်းဆိုတာ ဘုန်းကြီးကျောင်းပြောတာ။ ကိုယ်ပိုင်ဘုန်းကြီးကျောင်း ရှိသလား။<br />
(မရှိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
မရှိရင် ငါ့ကျောင်းမှာ မိုးတွေများ စိုနေမလားဟဲ့၊ မိုးကလည်း ရွာတော့မယ်။ အဲဒီ စိုးရိမ်စိတ် ရှိပါ့မလား။<br />
(မရှိပါဘူး ဘုရား။)<br />
<br />
ဘာကြောင့် မရှိသလဲ။<br />
(ကျောင်းမရှိလို့ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ကျောင်းမရှိတော့ ကျောင်းပေါ်မှာ တွယ်တာ တပ်မက်တဲ့ တဏှာရှိသလား။<br />
(မရှိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီလို ကျောင်းပေါ်မှာ တွယ်တာ တပ်မက်တဲ့ တဏှာငြိမ်းတော့ ကျောင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဆင်းရဲ မငြိမ်းဘူးလား။<br />
(ငြိမ်းပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
တဏှာငြိမ်းရင် ဆင်းရဲငြိမ်းတယ်။ ဟုတ်လား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒါကြောင့် ဘုန်းကြီးများဆိုရင် ဘယ်သား ဘယ်သမီးအတွက်မှ ဘုန်းကြီး ဆင်းရဲမဖြစ်ဘူး။<br />
(ပရိသတ် ရယ်ကြသည်။)<br />
အမယ် ... မရယ်နဲ့လေ။ ဟုတ်တာ ပြောတာ။<br />
ကဲ အဲဒါ ဘာကြောင့်လဲ။ သားသမီး မရှိတော့ သားသမီးကို တပ်မက်တဲ့ တဏှာရှိသလား။<br />
(မရှိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီ တဏှာ မငြိမ်းဘူးလား။<br />
(ငြိမ်းပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒီတဏှာငြိမ်းတော့ ဘုန်းကြီးမှာ သားသမီးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဆင်းရဲမငြိမ်းဘူးလား။<br />
(ငြိမ်းပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒါ ထင်ရှားတဲ့ သာဓကတွေ မဟုတ်ပေဘူးလား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒီတော့ တရားကျင့်ကြံ ပွားများ အားထုတ်လို့မို့ ရုပ်နဲ့နာမ်ကို သတိဦးစီးတဲ့ စိတ်နဲ့ မပြတ် ရှုလို့ ရုပ်နာမ်ရဲ့ သဘာဝအမှန်ကို သိပြီး အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တ လက္ခဏာတွေ သိမြင်တဲ့အခါ ဝိပဿနာဉာဏ်တွေ တဆင့်ထက် တဆင့် တက်သွားပြီး သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ် ရတော့ ဒိဋ္ဌိနဲ့ ဝိစိကိစ္ဆာ ကိလေသာ ငြိမ်းတယ်။<br />
သကဒါဂါမိမဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ် ရတော့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ လောဘ ဒေါသ ကိလေသာတွေ ငြိမ်းတယ်။<br />
အနာဂါမိမဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ် ရတော့ ကာမဘုံမှာ တွယ်တာ တပ်မက်တဲ့ လောဘနဲ့ ဒေါသ အားလုံး ငြိမ်းတယ်။<br />
အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ် ရတော့ ကျန်တဲ့ ကိလေသာအားလုံး အကြွင်းမဲ့ ငြိမ်းတယ်။<br />
<br />
အဲဒီ ငြိမ်းတဲ့ ကိလေသာထဲမှာ အခုနက ပြောခဲ့တဲ့ မသိမှု အဝိဇ္ဇာရော၊ တပ်မက်မှု တဏှာရော ရှေ့ဆုံးက ပါတယ်။ မပါပေဘူးလား။<br />
(ပါ,ပါတယ် ဘုရား။)<br />
မငြိမ်းနိုင်ဘူးလား။<br />
(ငြိမ်းနိုင်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ငြိမ်းနိုင်တာကို ကျောင်းသူကျောင်းသား ဆရာ ဆရာမတွေမှာ ဘုန်းကြီးကျောင်းကို တပ်မက်တဲ့ တဏှာမရှိလို့ တဏှာငြိမ်းတာ သာဓက ပြခဲ့တယ်။ ဘုန်းကြီးမှာ သားသမီးကို တပ်မက်တဲ့ တဏှာငြိမ်းတာကို သာဓက ပြခဲ့တယ်။ တဏှာဆိုတာ ငြိမ်းနိုင်တယ်။ ငြိမ်းအောင် လုပ်လို့ရှိရင် ငြိမ်းနိုင်တယ်။ ဒါကို ပြောချင်တာပါ။<br />
<br />
ဒီမှာလည်းပဲ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်နဲ့ အရိယသစ္စာကို အမှန်အတိုင်း သိမြင်တဲ့အခါကျတော့ ဘာကိလေသာ ဘာအဝိဇ္ဇာ ဘာတဏှာမှ မရှိတော့ဘူး။ ကိလေသာအားလုံး အမြစ်မကျန် (အနုသယပါ) ငြိမ်းကုန်ကြတယ်။ ဒိဋ္ဌိလည်း မရှိတော့ဘူး။ ကိလေသာတွေ အကုန်လုံး ငြိမ်းသွားကြပြီ။<br />
<br />
ဒီတော့ ဆင်းရဲရဲ့ အကြောင်းဖြစ်တဲ့ တွယ်တာ တပ်မက်မှု တဏှာငြိမ်းတဲ့ အခါကျတော့ ဒီ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်မှာ ဘာဆင်းရဲ ရှိဦးမလဲ။<br />
(ဘာဆင်းရဲမှ မရှိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
မရှိတော့ဘူး။ သို့သော် အဲဒီ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်မှာ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာတော့ ကျန်မနေဘူးလား။<br />
(ကျန်နေပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ကျန်နေတော့ ရုပ်နာမ်တို့ရဲ့ ဖြစ်ပျက်မှု သင်္ခါရဒုက္ခဆိုတာတော့ မရှိဘူးလား။<br />
(ရှိပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒါကြောင့် အဲဒီ ရဟန္တာရတဲ့ အာရုံပြုတဲ့ ဆင်းရဲငြိမ်းမှုသဘော = နိဗ္ဗာန်ကို ရုပ်နာမ်ခန္ဓာ အကြွင်းအကျန်ရှိတဲ့ နိဗ္ဗာန် = သဥပါဒိသေသနိဗ္ဗာန် လို့ ခေါ်တယ်။ အဲဒါဟာ ဒီဘဝတင်ပဲ ရနိုင်တဲ့ နိဗ္ဗာန်ပဲ။<br />
ဒီတော့ လုပ်ရင် မရဘူးလား။<br />
(ရပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ရတယ်။ ဒါပေမယ့် သင်္ခါရဒုက္ခဆိုတဲ့ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာရဲ့ ဖြစ်မှုပျက်မှု ကျန်နေသေးတယ်။<br />
<br />
အဲဒီ ရဟန္တာ ပရိနိဗ္ဗာန် စံပြီးတဲ့အခါကျတော့ ရှင်ချင်တယ်ဆိုတဲ့ တဏှာ မရှိတော့တဲ့အတွက် နောက်ဘဝမှာ အသက်ရှင်မှုဆိုတဲ့ ရုပ်သစ်နာမ်သစ် ပြန်ဖြစ်ဦးမလား။<br />
(မဖြစ်တော့ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
မဖြစ်တော့ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာမှာ ရှိတဲ့ သင်္ခါရဒုက္ခဆိုတဲ့ ဆင်းရဲကော ရှိသေးသလား။<br />
(မရှိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
မရှိတော့ ဒီဆင်းရဲ အားလုံး ငြိမ်းမသွားဘူးလား။<br />
(ငြိမ်းသွားပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒါကို အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာန် လို့ ခေါ်တယ်။ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာ အကြွင်းအကျန် မရှိတော့ဘဲ လုံးဝ ငြိမ်းသွားတဲ့ နိဗ္ဗာန်ပဲ။<br />
<br />
ဒီတော့ “ဒီနေရာမှာ ဘာမှ မရှိတာကိုများ နိဗ္ဗာန်ခေါ်ရသလား”လို့ ဆိုတော့ မဟုတ်ဘူး၊ ရှိတယ်။<br />
ဘာရှိတာလည်းဆိုတော့ ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘာဝကြီး ရှိနေတယ်။ မဟုတ်ဘူးလား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘာဝ ရှိမနေဘူးလား။<br />
(ရှိနေပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒါဖြင့် ရှိတာလား၊ မရှိတာလား။<br />
(ရှိတာပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ဘာရှိတာလဲ။<br />
(ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘာဝ ရှိတာပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ဆိုကြပါစို့။ ဒီမှာ မီးတောက်နေတယ်။ မီးပုံကြီး မီးတောက်နေတဲ့အခါကျတော့ “ဟဲ့ ... မီးတွေ တောက်နေတယ်။ ငြိမ်းလိုက်စမ်း”လို့ ခိုင်းတော့၊ ငြိမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ဘာရှိသေးသလဲ။<br />
(ဘာမှ မရှိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ရှိတယ်။<br />
(ရယ်ကြသည်။)<br />
<br />
မီးငြိမ်းတဲ့ သဘာဝ မရှိဘူးလား။<br />
(ရှိပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
မီးရှိတုန်းက မပူဘူးလား။<br />
(ပူပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အခု မီးငြိမ်းသွားတဲ့အခါကျတော့ ပူသေးလား။<br />
(မပူတော့ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီတော့ အပူငြိမ်းတဲ့ သဘာဝ မရှိဘူးလား။<br />
(ရှိပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အဲဒီအတိုင်းပဲ ရုပ်ဒုက္ခ နာမ်ဒုက္ခ သင်္ခါရဒုက္ခပါ မရှိတဲ့အခါကျတော့ အဲဒီ သင်္ခါရဒုက္ခ သင်္ခါရဆင်းရဲပါ ငြိမ်းနေတဲ့ သဘာဝကြီး ရှိနေတယ်။ အဲဒါကို နိဗ္ဗာန်ခေါ်တယ်။<br />
<br />
ရဟန္တာ ပရိနိဗ္ဗာန် စံတဲ့အခါ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာ အားလုံး အဖြစ်ရပ်သွားတာနဲ့ နောက်ထပ် ရုပ်နာမ်အသစ် မဖြစ်ပေါ်တော့ဘဲ အဲဒီ ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ မူလ သဘာဝကြီးကို ဆိုက်ရောက်သွားတာပဲ။ အဲဒါ အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်ပဲ။ အဲဒါဟာ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာပါပဲ။ လောကီစည်းစိမ်ချမ်းသာလို ခံစားရတဲ့ ချမ်းသာတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဆင်းရဲငြိမ်းနေလို့ ဆင်းရဲမရှိလို့ ချမ်းသာလို့ ခေါ်ရတဲ့ သန္တိသုခ = ငြိမ်းအေးချမ်းသာပဲ။ ခံစားရတဲ့ ချမ်းသာ မဟုတ်ဘူး။<br />
<br />
ချမ်းသာ ခံစားရရင် မကြာခင် ဆင်းရဲက ပေါ်လာဦးမှာပဲ။ ပြီးတော့ ခံစားရတဲ့ ချမ်းသာ = ဝေဒယိတသုခဟာ ဖြစ်မှုပျက်မှု ရှိနေတော့ ချမ်းသာစစ် မဟုတ်ဘူး။ သင်္ခါရဒုက္ခပဲ။<br />
ဒါကြောင့် ဆင်းရဲ လုံးဝ ငြိမ်းနေတဲ့ သန္တိသုခ = ငြိမ်းအေးခြင်း ချမ်းသာမှသာ ချမ်းသာစစ် ချမ်းသာမှန်ပဲ။<br />
ဒီတော့ “ဒီလိုဆိုရင် ဘုရား၊ ဘာမှ မရှိတာကြီး လို့ တပည့်တော်တို့ မြင်နေပါတယ်။ မလိုချင်ပါဘူး”လို့များ စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်မိရင် ဒီလို စဉ်းစားကြည့်ပါ။<br />
<br />
လူတစ်ယောက် ကင်ဆာရောဂါ ဖြစ်နေတယ်။ အော်ဟစ် ညည်းညူနေရတယ်။ ဝေဒနာက သိပ် ပြင်းထန်နေတယ်။ ဆရာဝန်တွေလည်း ကုပါရဲ့။ ဓာတ်လည်း ကင်ပါရဲ့။ ဒါပေမယ့် ရောဂါဝေဒနာက ပြင်းထန်တော့ မသက်သာဘူး။ တအော်အော် တအင်အင်နဲ့ နေရတယ်။ နေ့လည်း အော်၊ ညလည်း အော်နဲ့။ အဲဒါ ဆင်းရဲလား၊ ချမ်းသာလား။<br />
(ဆင်းရဲပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ဒီဆင်းရဲ ကြိုက်သလား၊ မကြိုက်ဘူးလား။<br />
(မကြိုက်ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
မကြိုက်တာ သေချာလား။<br />
(သေချာပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒါဖြင့် အဲဒီ ဆင်းရဲငြိမ်းအောင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ။ အခက်သားပဲ နော်။ ဘုန်းကြီး Newsweek မဂ္ဂဇင်းထဲမှာ တွေ့တယ်။ အနောက်နိုင်ငံများမှာတော့ ကင်ဆာရောဂါ ပျောက်တဲ့ နှုန်းဟာ အားရစရာ ကောင်းလောက်အောင် တိုးတက်လာပါပြီတဲ့။ အဲဒါ သုတေသနတွေရဲ့ ဆေးကောင်းဝါးကောင်းတွေကြောင့် တိုးတက်လာပါပြီတဲ့။ ဒါကြောင့် အခု ကင်ဆာရောဂါဟာ စောစောသိရင် ပျောက်နိုင်ပြီတဲ့။<br />
<br />
ဒါပေမယ့် အခု ဒီလူမမာကတော့ ဝေဒနာ အင်မတန် ပြင်းထန်နေလို့မို့ အလွန့်ကို နာနေ ကိုက်နေတယ်။ ကိုင်း ညလည်း မအိပ်ရ၊ နေ့လည်း မအိပ်ရနဲ့ အအိပ်ကလည်း ပျက်။ နာတာ ကျင်တာကလည်း ပြင်းထန်နဲ့။ ဆင်းရဲလိုက်တာ လွန်ရော။ ငါ့နှယ် သေတာ ကောင်းပါရဲ့လို့ ခဏခဏ သေပစ်လိုက်ချင်စိတ် ပေါ်နေတယ်။<br />
အဲဒီလို မစဉ်းစားမိပေဘူးလား။<br />
(စဉ်းစားမိပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
စဉ်းစားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် တကယ် သေပါဆိုရင် သူ သေဝံ့ပါ့မလား။<br />
(မသေဝံ့ပါ ဘုရား။)<br />
<br />
မသေဝံ့လို့ ဆေးတွေ ကုနေတာပေါ့။ မဟုတ်ဘူးလား။<br />
(ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ဒီတော့ ဆရာဝန်က ကဲလေ ဒီလောက်တောင်မှ ခံစားနေရတာ ဒီနေ့ညတော့ ချမ်းသာရစေမယ်ပေါ့ ဆိုပြီးတော့ ကုပေးလိုက်တယ်။ ဘယ်လို ကုပေးသလဲဆိုရင် အားကောင်းတဲ့ အိပ်ဆေး ထိုးပေးလိုက်တယ်။ အိပ်ဆေးထိုးပြီးလို့ နာရီဝက်လောက် ကြာတော့ အိပ်ပျော်သွားရော။<br />
<br />
ည ၁၀ နာရီလောက်ကနေ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီး အိပ်လိုက်တာ နံနက် ၈ နာရီလောက်ကျမှ နိုးတယ်။ အဲဒီ အိပ်ပျော်နေတုန်းမှာ သူ ဆင်းရဲကို သိသလား။<br />
(မသိပါ ဘုရား။)<br />
<br />
မသိဘူး နော်။ အဲဒီ အိပ်ပျော်နေတဲ့ အချိန်မှာ သူ ခံစားနေရတဲ့ ဆင်းရဲ ငြိမ်းမနေပေဘူးလား။<br />
(ငြိမ်းနေပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
ငြိမ်းနေတယ် နော်။ ဒါပေမယ့် ဘာတော့ ခံစားနေရသလဲ။<br />
(ဘာမှ မခံစားရပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ဘာမှ မခံစားရဘူးလား။<br />
(မခံစားရပါ ဘုရား။)<br />
<br />
ကောင်းတာဆိုလို့ ဘာမှတော့ မခံစားရဘူး။ သို့သော် ဆင်းရဲကတော့ ငြိမ်းနေတယ်။ ဆင်းရဲငြိမ်းတဲ့ သဘာဝထဲတော့ ဆိုက်ရောက်မနေဘူးလား။<br />
(ဆိုက်ရောက်နေပါတယ် ဘုရား။)<br />
<br />
အပိုင်း ၂ဆက်ရန်.. ......<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOLOc1Ns7xWV_ATctlJS4n9iwMvobX0_QHDKnxgqoxtE7UJGUF1WmxrggH8uRBltisOwQxGZHg7d5bd1Dgy2-cCrTEVSmE7tKswOxhZ2cg4WAn014KKKGSk11QnXbt0niPWxelNVtg8h0/s1600/18342087_224763501342147_7024768408791982506_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOLOc1Ns7xWV_ATctlJS4n9iwMvobX0_QHDKnxgqoxtE7UJGUF1WmxrggH8uRBltisOwQxGZHg7d5bd1Dgy2-cCrTEVSmE7tKswOxhZ2cg4WAn014KKKGSk11QnXbt0niPWxelNVtg8h0/s1600/18342087_224763501342147_7024768408791982506_n.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-46134258180403636162017-05-10T11:16:00.003-07:002017-05-10T11:16:37.960-07:00ဗုဒ္ဓဘာသာ သမိုင်း အကျဉ်းဗုဒ္ဓဘာသာ တို့ အတွက် သိသင့် သိထိုက် တဲ့ ဗုဒ္ဓဝင် အကျဉ်း ( သို့ ) ဗုဒ္ဓ ဘာသာ အကြောင်း သိကောင်း စရာ အကျဉ်း လေး ပါ။ သိလို သူများ အတွက် ရည်ရွယ် ကာ ရေးသား ပူဇော် လိုက်ပါသည်။<br />
ဘုရား အလောင်း တော် သည် - ၆၂၄ - ဘီစီ တွင် ( မြန်မာ လလို - ဝါဆို လပြည့်၊ ကြာသာပတေး နေ့ တွင် ) မယ်တော် မာယာ ၀မ်းကြာ တိုက် တွင် သန္ဓေယူ ပါသည်။ ဘုရားလောင်း သည် - ၆၂၃ - ဘီစီ၊ ( မြန်မာ လလို - ကဆုန် လပြည့်၊ သောကြာ နေ့ ) တွင် နီပေါ နိုင်ငံ၊ လုမ္ဗိနီ ဥယျာဉ် ၌ မယ်တော် မာယာ ဒေဝီ၊ ခမည်းတော် သုဒ္ဓေါ ဒန မင်းကြီး တို့မှ မွေးဖွား ခဲ့ ပါသည်။ ဘုရား လောင်း နာမည် မှာ သိဒ္ဓတ္ထ ဖြစ်ပါ သည်။ ၁၆ - နှစ် မှ ၂၉ နှစ် အထိ နန်း စည်းစိမ် ကို ခံစား ပါသည်။<br />
ဘီစီ - ၅၉၄ - ( မြန်မာ လ လို - ဝါဆို လပြည့်၊ တနင်္လာ နေ့ ) တွင် အိမ်ရာ တည်ထောင် လူ့ဘောင် ခွါ ကာ တောထွက် တော်မူ ပါသည်။ ( သက်တော် ၂၉ - နှစ် အရွယ် ဖြစ် ပါသည်။ )<br />
၂၉ - နှစ် မှ ၃၅ - နှစ် အထိ ဒုက္ကရ စရိယာ - ပင်ပန်းသော အကျင့် ကျင့် ခဲ့ ရပါ သည်။ ဘီစီ - ၅၈၈ - ( မြန်မာ လလို - ကဆုန် လပြည့်၊ ဗုဒ္ဓဟူး နေ့ ) တွင် သဗ္ဗညုတ ဉာဏ်တော် ကို ရရှိ တော်မူ ပါသည်။ ( သက်တော် ၃၅ - နှစ် အရွယ် ဖြစ်ပါ သည်။ )<br />
၄င်းဘီစီ - ၅၈၈ - ( မြန်မာ လလို - ဝါဆို လပြည့် စနေနေ့ ) တွင် ပထမ ဆုံး သော ဓမ္မစကြာ သုတ်တော် ကို ဗာရာဏသီ မြို့အနီး မိဂဒါဝုန် တော မှာ ဟောတော် မူ ပါသည်။ ( မှတ်ချက် ။ ။ ဗုဒ္ဓဂယာ နှင့် မိဂဒါ ဝုန်တော သည် - ၁၈ - ယူဇနာ / မိုင် အားဖြင့် - ၁၄၄ - မိုင် ဝေးပါ သည်။ )<br />
ဓမ္မစကြာ တရားပွဲ မှာ လူသား အနေနဲ့ ပဉ္စဝဂ္ဂီ ငါးဦး သာ ပါ၀င် ပါသည်။ ၄င်း တရားပွဲ မှာ အရှင် ကောဏ္ဍည သည် အရုဏ် မတတ် မီ သောတာပန် တည်ပါ သည်။<br />
နောက် ဆက်လက် ပြီး ဘုရားရှင် က - အနတ္တ လက္ခဏ သုတ်ကို ဟောသော အခါ ပဉ္စဝဂ္ဂီ ရဟန်း တော် ငါးဦး စလုံး ရဟန္တာ ဖြစ်တော်မူ ကြပါ သည်။<br />
ဘီစီ - ၅၈၈ - တွင် ဘုရားရှင် သည် ပထမဆုံး သာသနာ ပြု ခရီးစဉ် ကို စတင် ခဲ့ပါသည်။<br />
ဘီစီ - ၅၄၃ - ( မြန်မာ လလို - ကဆုန် လပြည့်၊ အင်္ဂါ နေ့ ) တွင် ဘုရား ရှင် သက်တော် ( ၈၀ )၊ ဝါတော် ( ၄၅ ) တွင် ကုသိနာရုံ၊ အင်ကြင်း တော ၌ ပရိနိဗ္ဗာန် ပြုတော်မူ ပါသည်။ ကဆုန် လဆုပ် ( ၅ ) ရက်၊ တနင်္ဂနွေနေ့ တွင် အလောင်း တော် ကို မီး ပူဇော် ပါ သည်။<br />
ပထမ သင်္ဂါယနာ -<br />
ဘုရားရှင် သက်တော် ( ၃၅ - မှ - ၈၀ ) အတွင်း၊ ၀ါတော် အနေ အားဖြင့် ( ၄၅ ) ဝါ အတွင်း ဟောကြား ခဲ့သော ပိဋကတ် တော်များ ကို တစ်စု တစ်ဝေး တည်း စီစဉ် ဖို့ရန် ဘုရားရှင် ပရိနိဗ္ဗာန် ပြုပြီး တစ်လ အကြာ - ဘီစီ - ၅၄၃ - မှာ ပထမ ဆုံး သင်္ဂါယနာ ကို ရာဇဂြိုလ် မြို့၊ သတ္တပဏ္ဏိ လှိုဏ်ဂူ ၌ ပိဋကတ်တော် များ ကို စုပေါင်း ရွတ်ဆိုခြင်း ဟူသော သင်္ဂါယနာ တင်ကြ ပါသည်။ ပထမ သင်္ဂါယနာ တင်ပွဲ မှာ ဦးဆောင် ဆရာတော် သည် အရှင် မဟာ ကဿပ ဖြစ်၍ အရှင် ဥပါလိ မထေရ် က ဝိနည်း အရာ တာဝန်ယူ ၍၊ အရှင် အာနန္ဒာ က သုတ္တန် အရာ တာဝန် ယူ ပါသည်၊ အဖွဲ့ဝင် သံဃာ တော် ( ၅၀၀ ) ဖြစ်ပါ သည်။ ၀ါခေါင် လဆုပ် ( ၅ ) က စတင် ကျင်းပကာ ( ရ ) လ ကြာ ပါသည်။ အထောက် အပံ့ ဒကာတော် သည် အဇာ တသတ် မင်း ဖြစ် ပါသည်။ ( မှတ်ချက် ။ ။ ဗုဒ္ဓ ပရိနိဗ္ဗာန် ပြုပြီး ပထမ သင်္ဂါ ယနာ တင်ချိန် က စတင် ၍ ( အင်္ဂလိပ် လို - B.E ) သုန်း ကာ ဗုဒ္ဓ သာသနာ နှစ် ကို စတင် ရေတွက် ပါသည်။ “သင်္ဂါယနာ” ဟူသည် စုပေါင်း ရွတ်ဆို ခြင်း ဟု အဓိပ္ပါယ် ရပါ သည်။ )<br />
ဘုရားရှင် ဟောကြား ခဲ့သော ပိဋကတ် တော် တို့ကို အရှင် မဟာ ကဿပ စသော မထေရ် အဆက်ဆက် တို့ ဆက် ကာ ဆက်ကာ ဆောင်ယူ ထိန်းသိမ်း ခဲ့တဲ့ အစဉ် အလာ ကို အစွဲပြု ၍ “ထေရိက”၊ နောက် မထေရ် အစဉ် အဆက် တို့ ထိန်း သိမ်း ခဲ့သော ဗုဒ္ဓ အယူ ဝါဒ အနေ အားဖြင့် “ထေရ ဝါဒ သာသနာ” အဖြစ် အမည် တွင် ခဲ့ပါသည်။<br />
ဒုတိယ သင်္ဂါယနာ -<br />
( BC - 443 / B.E - 100 ) သာသနာနှစ် ( ၁၀၀ ) အရောက် မှာ ဝေသာလီ မြို့၊ ၀ါဠုကာရုံ ကျောင်း မှာ ဒုတိယ သင်္ဂါ ယနာ တင် ပါသည်။ ဦးဆောင် ဆရာတော် သည် အရှင် ယသ ဖြစ် ပါသည်။ အရှင် သဗ္ဗမိ မထေရ် နှင့် အရှင် ရေဝတ မထေရ် တို့က အဓိက တာဝန် ယူ ကာ ပိဋကတ် တော် များ ကို ရွတ်ဆို ကြပါ သည်။ အဖွဲ့ ၀င် သံဃာတော် ( ရ၀၀ ) ဖြစ်ပါ သည်။ ( ၈ ) လ ကြာပါ သည်။ အထောက် အပံ့ ပေးသော ဒကာ သည် ကာလာ သောက မင်း ဖြစ်ပါသည်။<br />
တတိယ သင်္ဂါယနာ -<br />
( BC - 249 / B.E - 300 ) သာသနာ နှစ် ( ၃၀၀ ) အရောက် မှာ ပါဋလိ ပုတ် မြို့တော်၊ အသော ကာ ရုံ ကျောင်း ၌ ၏ တတိယ သင်္ဂါ ယနာ တင် ပါသည်။ ဦးဆောင် ဆရာတော် မှာ အရှင် မဟာ မောဂ္ဂလိ ပုတ္တ တိဿ မထေရ် ဖြစ်၍ အရှင် မဟာ ကဿပ မထေရ် နှင့် ကာကဏ္ဍ ၏ သားဖြစ် သော အရှင် ယသ မထေရ် တို့က အဓိက တာဝန် ယူ ဆောင်ရွက် ပါသည်။ အဖွဲ့ဝင် သံဃာတော် အရေ အတွက် မှာ ( ၁၀၀၀ ) ဖြစ်ပါ သည်။ ဤ သံင်္ဂါ ယနာ တင်ပွဲ ၌ ဝိနည်း ရေးရာ များ ကို အဓိက ထားကာ ဆွေးနွေး ခြင်း ပြုလုပ် ကြပါသည်။ အထောက် အပံ့ မင်း မှာ အသောက မင်းကြီး ဖြစ်ပါ သည်။ ဤ တတိယ သင်္ဂါ ယနာ သည် ( ၉ ) လ ကြာပါ သည်။<br />
တတိယ သင်္ဂါ ယနာ တင်ပြီး ချိန် ကစပြီး ( ၉ ) တိုင်း ( ၉ ) ဌာန တို့သို့ အရှင် မဟာ မောဂ္ဂလိ ပုတ္တ တိဿ မထေရ် နှင့် အသောက မင်းကြီး တို့ တာဝန် ယူ ကာ သာသနာ ပြု စေလွှတ် တော်မူ ပါသည်။<br />
( ၉ ) တိုင်း ( ၉ ) ဌာနနှင့် သာသနာပြု မထေရ် များ -<br />
၁။ ကသ္မီရ နှင့် ဂန္ဓာရ အရပ် = အရှင် မဇ္စျန္တိက မထေရ် ဦးဆောင် ကာ ကြွ။<br />
၂။ မဟိံသက အရပ် = အရှင် မဟာ ဒေဝ မထေရ် ဦးဆောင် ကာ ကြွ။<br />
၃။ ၀နဝါသိ အရပ်= အရှင် ရက္ခိတ မထေရ် ဦးဆောင် ကာ ကြွ။<br />
၄။ အပရန္တ အရပ် = အရှင် ယောနက ဓမ္မ ရက္ခိတ မထေရ် ဦးဆောင် ကာ ကြွ။<br />
၅။ မဟာရဋ္ဌ အရပ် = အရှင် မဟာ ဓမ္မ ရက္ခိတ မထေရ် ဦးဆောင် ကာ ကြွ။<br />
၆။ ယောနက အရပ် = အရှင် မဟာ ရက္ခိတ မထေရ် ဦးဆောင် ကာ ကြွ။<br />
၇။ ဟိမဝန္တာ အရပ် = အရှင် မဇ္စျိမ မထေရ် ဦးဆောင် ကာ ကြွ။<br />
၈။ သုဝဏ္ဏဘူမိ အရပ် = အရှင် သောဏ မထေရ် နှင့် အရှင် ဥတ္တရ မထေရ် တို့ ဦးဆောင် ကာ ကြွ။<br />
၉။ တမ္ဗပဏ္ဏိ ( သီဟိုဠ် ) အရပ် = အရှင် မဟိန္ဒ မထေရ် ဦးဆောင် ကာ ကြွ။<br />
စတုတ္ထ သင်္ဂါယနာ -<br />
( B.C 94 / B.E 450 ) သာသနာ တော် သက္ကရဇ် ( ၄၅၀ ) အရောက် တွင် သီဟိုဠ်၊ မလယ ဇနပုဒ်၊ အာလောက လှိုဏ် တွင် စတုတ္ထ သင်္ဂါ ယနာ တင်ပါ သည်။ ဦးဆောင် ဆရာတော် မှာ မဟာ ဓမ္မ ရက္ခိတ မထေရ် ဖြစ်၍ အဖွဲ့ဝင် ဆရာတော် အရေ အတွက် သည် ( ၅၀၀ ) ဖြစ် ပါသည်။ ( ၁ ) နှစ် အချိန် ယူ ကာ သင်္ဂါ ယနာ တင်ခဲ့ ကြပါ သည်။ အထောက် အပံ့ ပေးသော ဒကာ သည် ၀ဋ္ဋ ဂါမဏိ မင်း ဖြစ် ပါ သည်။ ဤ စတုတ္ထ သင်္ဂါ ယနာ တွင် ပိဋကတ် တော် များ ကို ပေရွက် တွင် အက္ခရာ ရေးခြင်း ဖြင့် သင်္ဂါ ယနာ တင်ခဲ့ ကြပါ သည်။<br />
နိုင်ငံများ နှင့် ဗုဒ္ဓ သာသနာ ရောက်ရှိ ပုံ -<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နဲ့ မြန်မာ နိုင်ငံ -<br />
မြန်မာ နိုင်ငံ မှာ 3rd Century A.D - တွင် ဗုဒ္ဓ သာသနာ စတင် ရောက်ရှိ ပါသည်။<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နဲ့ တရုတ် နိုင်ငံ -<br />
တရုတ် နိုင်ငံ မှာ 1st Century A.D - တွင် ဗုဒ္ဓ ဘာသာ စတင် ရောက်ရှိ ပါသည်။<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နဲ့ ဗီယက်နမ် နိုင်ငံ -<br />
ဗီယက်နမ် နိုင်ငံ မှာ A.D 189 - တွင် ဗုဒ္ဓ ဘာသာ စတင် ရောက်ရှိ ပါ သည်။ တရုတ် မှ တဆင့် ရောက်ရှိ ခြင်း ဖြစ်ပါ သည်။<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နှင့် ကိုရီးယား နိုင်ငံ -<br />
ကိုရီးယား နိုင်ငံ မှာ A.D 372 - နှစ် တွင် ဗုဒ္ဓ ဘာသာ စတင် ရောက်ရှိ ပါသည်။<br />
ဗုဒ္ဓဘာသာ နှင့် ဂျပန် နိုင်ငံ -<br />
ဂျပန် နိုင်ငံ သို့ A.D ၅၅၂၊ သာသနာ တော်နှစ် - ၁၀၉၅ - တွင် ဗုဒ္ဓ သာသနာ စတင် ရောက်ရှိ ပါသည်။<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နှင့် ကမ္ဘောဒီယား နိုင်ငံ -<br />
ကမ္ဘောဒီးယား နိုင်ငံ သို့ A.D - ၅ - ရာစု တွင် ဗုဒ္ဓ ဘာသာ စတင် ရောက်ရှိ ပါသည်။<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နှင့် ထိုင်း နိုင်ငံ -<br />
ထိုင်း နိုင်ငံ သို့ A.D - ၆ - ရာစု၊ သာသနာ တော်နှစ် - ၁၃၀၀ - တွင် ဗုဒ္ဓ သာသနာ စတင် ရောက်ရှိ ပါသည်။<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နှင့် အင်ဒိုနီးရှား နိုင်ငံ -<br />
အင်ဒိုနီးရှား နိုင်ငံ သို့ A.D - ၆ - ရာစု တွင် ဗုဒ္ဓ သာသနာ ရောက်ရှိ ပါသည်။<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နှင့် တိဗက် နိုင်ငံ-<br />
တိဗက် နိုင်ငံ သို့ A.D - ရ - ရာစု တွင် ဗုဒ္ဓ သာသနာ စတင် ရောက်ရှိ ပါသည်။<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နှင့် ရုရှား နိုင်ငံ-<br />
ရုရှား နိုင်ငံ သို့ A.D - ၁၇ - ရာစု တွင် ဗုဒ္ဓ သာသနာ စတင် ရောက်ရှိ ပါသည်။<br />
အိန္ဒိယ နိုင်ငံ နှင့် ဗုဒ္ဓ သာသနာ -<br />
အိန္ဒိယ နိုင်ငံ တွင် A.D - ၆ - ရာစု လောက်က စပြီး ဗုဒ္ဓ သာသနာ တဖြေးဖြေး ကွယ်ပျောက် သွားခဲ့ ပါသည်။<br />
မြန်မာ နိုင်ငံ ပုဂံ ဗုဒ္ဓ သာသနာ -<br />
မြန်မာ နိုင်ငံ ပုဂံ သို့ A.D - ၁၁ - ရာစု လောက်တွင် ဗုဒ္ဓ သာသနာ ရောက်ရှိ ပါသည်။ အရှင် အရဟံ နှင့် အနော်ရထာ မင်းကြီး တို့ ဦးစီး ကာ မြန်မာ ပြည် ဗုဒ္ဓ သာသနာ ပိုမို စည်ပင် ပြန့်ပွား အောင် လုပ်ဆောင် ခဲ့ ကြ ပါသည်။<br />
ပဉ္စမ သင်္ဂါယနာ -<br />
A.D - ၁၈၇၁ / ဗုဒ္ဓ သာသနာ တော် နှစ် -၂၄၁၅ -ခု / မြန်မာ သက္ကရစ် - ၁၂၃၂ -ခုနှစ်၊ တန်ဆောင် မုန်း လ တွင် မြန်မာ နိုင်ငံ၊ မန္တလေး တောင်ခြေ တွင် ပဉ္စမ သင်္ဂါယနာ တင် ပါသည်။ ဦးဆောင် ဆရာတော် မှာ မန္တလေး၊ ဒက္ခိဏာ ရာမ ကျောင်းတိုက် ဆရာတော် အရှင် ဇာဂရာ ဘိဝံသ မထေရ် ဖြစ်၍၊ အဖွဲ့ဝင် ဆရာတော် အရေ အတွက် မှာ ၂၄၀၀ - ဖြစ်ပါ သည်။ အထောက် အပံ့ ဒကာ မှာ မင်းတုန်း မင်း ကြီး ဖြစ်ပါ သည်။ ဤ ပဉ္စမ သင်္ဂါယနာ တွင် ပိဋကတ် တော် များ ကို ကျောက် ထက် အက္ခရာ တင်ခြင်း ဖြင့် သင်္ဂါ ယနာ တင်ခဲ့ ကြပါ သည်။ ကျောက် ချပ် ရေ - ရ၂၉ - ချပ် ရှိပါသည်။ ကျောက် ထက် အက္ခရာ တင်ရာ ၌ ကြာချိန် မှာ ( ရ ) နှစ်၊ ( ၆ ) လ နှင့် ( ၁၄ ) ရက် ကြာပါ သည်။<br />
ဗုဒ္ဓ သာသနာ တော် အလံ နှင့် သမိုင်း -<br />
A.D - ၁၈၈၀ - ခုနှစ် တွင် ဗုဒ္ဓ သာသနာ့ အလံ ကို အမေရိကန် နိုင်ငံသား စစ်ဗိုလ်ကြီး - Henry Steel Olcott - က စတင် တီထွင် ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါ သည်။<br />
အင်္ဂလန် နိုင်ငံ ၌ ပထမ ဆုံး သော ဗုဒ္ဓ သာသနာ့ အဖွဲ့အစည်း -<br />
A.D - ၁၈၈၁ - ခုနှစ် တွင် အင်္ဂလန် နိုင်ငံ တွင် - ပါဠိ ကျမ်းစာ အဖွဲ့ အစည်း - ဆိုပြီး ပထမ ဆုံး သော ပိဋကတ် အဖွဲ့ အစည်း အင်္ဂလန် နိုင်ငံ တွင် စတင် ပေါ်ပေါက် ခဲ့ ပါသည်။ တည်ထောင် သူ မှာ - T.W. Rhys Davids - ဖြစ်ပါ သည်။ သူသည် မူရင်း ခရစ်စ် ယာန် ဘာသာ ၀င် ဖြစ် ပါသည်။<br />
ဗုဒ္ဓ ဘာသာ အိန္ဒိယ နိုင်ငံ တွင် ပြန်လည် မွေးဖွား ခြင်း -<br />
A.D - ၁၈၉၁ - ခုနှစ် တွင် သီရိ လင်္ကာ နိုင်ငံ မှ အနာ ဂါရိက ဓမ္မပါလ သူတောင်စင် ကြီး ဦးဆောင် ကာ အိန္ဒိယ နိုင်ငံ၊ ဗုဒ္ဓ ဂယာ မှာ မဟာ ဗောဓိ အဖွဲ့ အစည်း ဆိုပြီး ဗုဒ္ဓ ဘာသာ ပြန်လည် တည်ထောင် ပါ သည်။ A.D - ၁၉၅၆ - ခု တွင် အိန္ဒိယ နိုင်ငံသား Dr. B.R Ambedkar - ဦးဆောင် ပြီး အိန္ဒိယ နိုင်ငံ တွင် ဗုဒ္ဓ သာသနာ ပိုမို ပြန့်ပွား အောင် လုပ်ဆောင် ခဲ့ ပါ သည်။ ၁၉၅၆ - ခု၊ အောက်တိုဘာ - ၁၄ - ရက် တွင် အိန္ဒိယ နိုင်ငံ သား ( ၁ ) သန်း ခန့် ဗုဒ္ဓဘာသာ အဖြစ် သို့ ကူးပြောင်း ကြ ပါသည်။<br />
ဆဋ္ဌ သင်္ဂါယနာ -<br />
A.D ၁၉၅၄ - ၅၆ / ဗုဒ္ဓ သာသနာ တော် နှစ် ၂၄၉၈ - ခု၊ မြန်မာ သက္ကရဇ် ၁၃၁၆ - ခု၊ ကဆုန် လပြည့် နေ့ တွင် မြန်မာ နိုင်ငံ၊ ရန်ကုန် မြို့၊ ကမ္ဘာ အေး၊ မဟာ ပါသာဏ လှိုဏ်ဂူ ၌ ဆဋ္ဌ သင်္ဂါ ယနာ တင် ပါသည်။ ဦးဆောင် ဆရာတော် မှာ ညောင်ရမ်း ဆရာတော် အရှင် ရေဝတ မထေရ် ဖြစ်၍၊ အဓိက တာဝန် ယူ ရွတ်ဖတ် သရဇ္စျာယ် သော မထေရ် များ မှာ မဟာစည် ဆရာတော် နှင့် မင်းကွန်း ဆရာတော် တို့ ဖြစ် ပါသည်။ အဖွဲ့ဝင် ဆရာတော် အရေ အတွက် မှာ ထေရဝါဒ ( ၅ )နိုင်ငံ ( သီရိလင်္ကာ၊ မြန်မာ၊ ထိုင်း၊ လော၊ ကမ္ဘောဒီယား ) တို့မှ ( ၂၅၀၀ ) သော မထေရ် တို့ ဖြစ်ပါ သည်။ အခြား သော နိုင်ငံ ( ၂၄ ) နိုင်ငံ တို့မှ လည်း အကူ အညီ များ ပေးကြ ပါသည်။ အထောက် အပံ့ ဒကာ မှာ ၀န်ကြီး ချုပ် ဦးနု နှင့် မြန်မာ ပြည်သူ၊ ပြည်သား များ ဖြစ် ပါသည်။ ( မှတ်ချက် ။ ။ ဤ ဆဋ္ဌ သင်္ဂါယနာ တင်ပွဲ မှာ ပါဠိတော် တင် မက အဋ္ဌ ကထာ၊ ဋီကာ များ ကိုပါ ပြန်လည် စစ်ဆေး ဆုံးဖြတ် ခြင်း ဖြင့် သင်္ဂါ ယနာ တင်ခြင်း ဖြစ်ပါ သည်။ )<br />
အိန္ဒိယ နိုင်ငံ နှင့် ဝိပဿနာ -<br />
A.D - ၁၉၆၅ ၊ ဗုဒ္ဓ သာသနာ တော် နှစ် - ၂၅၁၂ - ခုနှစ် တွင် ဆရာကြီး ဦး ဂိုအင်ကာ ဦးဆောင် ပြီး အိန္ဒိယ နိုင်ငံ တွင် ဗုဒ္ဓ ဘာသာ ဝိပဿနာ တရား ပြန်လည် အမြစ် တွယ်အောင် လုပ်ဆောင် ပါသည်။<br />
ပထမ ဆုံးသော ဗုဒ္ဓ ဘာသာ ၀က်ဘ်ဆိုက် -<br />
A.D - ၁၉၉၈ - မေလ တွင် Nibbana.com - ဟူသော ပထမ ဆုံး ဗုဒ္ဓဘာသာ ၀က်ဘ်ဆိုက် ကို အင်္ဂလန် နိုင်ငံ ကနေ ဖန်တီး နိုင်ခဲ့ ပါသည်။<br />
အာဖဂန်နစ္စတန် မှ ( Bamiyan ) ဗမီယန် ဗုဒ္ဓ ဆင်းတု တော် -<br />
A.D - ၂၀၀၁၊ မတ်လ တွင် အာဖဂန်နစ္စတန် မှ ကမ္ဘာ့ အံဖွယ် ရပ်တော်မူ ဗုဒ္ဓ ဆင်းတု တော် အား တာလီဘန် တို့ ၏ ဖျက်ဆီး ခြင်း ကို ခံခဲ့ ရပါ သည်။<br />
မှာ ပါရစေ ။ ။ အထက် ပါ ဗုဒ္ဓဝင် ( သို့ ) ဗုဒ္ဓ ဘာသာ အကြောင်း သိကောင်း စရာ အကျဉ်း သည် " မေမေ့ လပြည့်ဝန်း လေး " စုစည်း ထားသော ဗုဒ္ဓ ဘာသာ နဲ့ ပတ်သက် တဲ့ အချက် အလက် များ ကို တင်ပြ ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ တချို့ နေရာ များ မှာ မူကွဲ စသည် အားဖြင့် ကွဲလွဲ နေခြင်း ရှိကောင်း ရှိနိုင် ပါသည်။ အခု " မေမေ့ လပြည့်ဝန်း လေး " တင်ပြ တဲ့ မူ သည် ထေရ ဝါဒ မထေရ် များ လက်ခံ ထားသော ဘီစီ၊ အေဒီ နှစ် များ ဖြစ် ပါ သည်။<br />
U Thar Myat ( ဦး သာမြတ် )<br />
ကိုးကား --<br />
ဝိနည်း စူဠဝါ ပါဠိတော်<br />
ပါရာဇိ ကဏ္ဍ အဋ္ဌကထာ<br />
မဟာ ဝံသ<br />
စူဠ ဝံသ<br />
ဦး သာမြတ် “ Buddhism in Southeast Asia ”<br />
www.nibbana.com<br />
<div style="text-align: center;">
<img height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0MIQc2QGr8SHwswgKbG6JiaWincbFHkwi3-ZxIwtje3HRsfGDIKvqizatKGWLX9mNSa2PzCQaYdcaj76LHNOW81w-rdj68V13stl7B0GgsSH_nc9rnl8wA07HnseC1lomdSewDnCophY0/s320/buddha_lotus_flower_by_vishnu108.gif" width="320" /></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-81601558975285616642017-05-10T11:10:00.000-07:002017-05-10T11:10:10.344-07:00ဒုစရိုက် တရား(၁၀)ပါးဒုစရိုက် တရား(၁၀)ပါး<br />
<br />
ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်သည် ကိုယ် နှုတ် စိတ် သုံးပါးဖြင့် ကျူးလွန်ရန်အတွက် အကုသိုလ် ဒုစရိုက်များစွာ ရှိလေသည်။<br />
<br />
ကိုယ်ဖြင့် ကျူးလွန်သော ဒုစရိုက်များမှာ<br />
<br />
၁။ သူတစ်ပါး အသက်ကိုသတ်ခြင်း (ပါဏတိိပါတကံ)<br />
၂။ သူတစ်ပါး ဥစ္စာ ခိုးယူခြင်း (အဒိန္နာဒါနကံ)<br />
၃။သူတစ်ပါး သားမယားပြစ်မှားခြင်း(ကာမေသုမိစ္ဆာစာရကံ)နှင့််သေရည်သေရက်သောက်ခြင်းများ ဖြစ်ပါသည်။<br />
<br />
နှုတ်ဖြင့်ပြစ်မှားသော ဒုစရိုက်များမှာ<br />
<br />
၁။ လိမ်လည်ပြောဆိုခြင်း(မုသာဝါဒ)<br />
၂။ကုန်းတိုက်စကားဆိုခြင်း(ပိသုဏဝါစာ)<br />
၃။ ကြမ်းတမ်းညစ်ညမ်းသော စကားဆိုခြင်း(ဖရုဿဝါစာ)<br />
၄။အချည်းနှီ ပြိန်ဖျင်းသောစကားပြောဆိုခြင်း(သမ္ဖပ္ပလာပဝါစာ)<br />
<br />
စိတ်ဖြင့် ကျူးလွန်သောဒုစရိုက်တရားများမှာ<br />
<br />
၁။ အခြားလူများ၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို မိမိစည်းစိမ်ဖြစ်ရန်ကြံစည်ခြင်း(အဘိဇ္ဈာ)<br />
၂။သူတပါး ပျက်စီး ဆုံးရှုံးစေရန် ကြံစည်ခြင်း (ဗျာပါဒ)<br />
၃။ အယူလွဲမှားခြင်း (မိစ္ဆာဒိဌိ) တို့ပင်ဖြစ်လေသည်။<br />
<br />
ဤအကုသိုလ် ဒုစရိုက်များအားလုံးကို ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသည် မူလအစအခြေခံ သီလကျင့်စဉ်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ သီလကျင့်စဉ် ပြည့်စုံသောအခါ မိမိ၏ စကု္ခစသော ဒွါရ ၆-ပါးကို ကာမဂုဏ် အာရုံနယ်၏ဆွဲငင်ရာသို့မပါအောင် ထိန်းသိမ်း စောင့်ရှောက်၍ ရုပ်နာမ် ဓမ္မသင်္ခါရတို့၏ ဖြစ်ပျက်အစဉ်ကိုရှုရမည်။<br />
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP3VbpYNoipMIaTDwtUxwNriy94SiTvNafl-Fc0ZFGXdNhf75fbClC4EhPl_CoBA7bdNxzPHK62DOfCi44F_c8Fh0BDMIQSYRSSyod7Azu9yd2RPUrPSZmcggILISvz2zcgnoD8HK_uYE/s1600/18342524_224850918000072_7197240758399208518_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP3VbpYNoipMIaTDwtUxwNriy94SiTvNafl-Fc0ZFGXdNhf75fbClC4EhPl_CoBA7bdNxzPHK62DOfCi44F_c8Fh0BDMIQSYRSSyod7Azu9yd2RPUrPSZmcggILISvz2zcgnoD8HK_uYE/s320/18342524_224850918000072_7197240758399208518_n.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-26787319137851743402017-05-10T05:22:00.000-07:002017-05-10T05:22:06.247-07:00ကလေးကို မစနောက်ပါနဲ့ကလေးကို စနောက်တယ်ဆိုတာ လူကြီးတွေက ကလေးရဲ့ရိုးသားခြင်းကို အသုံးပြုလို့ ကလေးကြောက်အောင်၊ အမှားလုပ်အောင်၊ ငိုယိုအောင် တမင်လုပ်တာဖြစ်တယ်။ အဲဒီလိုပြုလုပ်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က လူကြီးကိုပျော်ရွှင်စေပေမယ့် ကလေးတွေအတွက် ရှက်ကြောက်ခြင်း၊ ကြောင့်ကြခြင်း၊ စိတ်ကျခြင်းတွေကို ဖြစ်စေပါတယ်။<br />
<br />
ကစ်ကစ် မူကြိုတက်စအချိန်က ကျွန်မအလုပ်များတဲ့အချိန်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ကျောင်းပို့၊ ကျောင်းကြိုတဲ့ကိစ္စကို ကစ်ကစ်ဖေဖေက တာဝန်ယူခဲ့တယ်။ ကစ်ကစ်ဖေဖေအလုပ်လုပ်တဲ့နေရာက မူကြိုကျောင်းနဲ့နီးတယ်။ ကစ်ကစ်မူကြိုကျောင်းဆင်းချိန်မှာ သူ့ဖေဖေရဲ့ရုံးက မဆင်းသေးဘူး။ အဲဒါကြောင့် ကစ်ကစ်ကို သူ့ဖေဖေက မူကြိုမှာအရင်သွားကြိုပြီး ရုံးမှာလာထားတယ်။ ပြီးမှ အတူအိမ်ပြန်တယ်။<br />
<br />
သူ့ရုံးမှာ အသက်(၃ဝ)ဝန်းကျင်လောက်ရှိတဲ့ သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် သုံး၊ လေးယောက်ရှိတယ်။ အားလုံးက ချစ်ချစ်ခင်ခင်နဲ့<br />
ပျော်ပျော်နေတတ်သူတွေဖြစ်တယ်။ သူတို့ထဲကနှစ်ယောက်က ကစ်ကစ်နဲ့စကားပြောရတာကို အရမ်းကြိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့က ကလေးကို ရိုးရိုးတန်းတန်း စကားပြောတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ တိရစ္ဆာန်လေးတစ်ကောင်ကို ဆော့ကစားသလိုမျိုး ဆက်ဆံတယ်။<br />
ဥပမာ- အရမ်းကြောက်စရာကောင်းတဲ့ရုပ်မျိုးလုပ်ပြီး ကလေးကိုပြေးပွေ့တော့မယ်ပုံမျိုးလုပ်တယ်။ ကလေးကလန့်ပြီး ပြေးပုန်းတော့ သူတို့က တဟားဟားနဲ့ ရယ်မောကြတယ်။ ဒါမှမဟုတ် သူတို့ကို “ဘိုးဘိုး”လို့ ကစ်ကစ်ကိုအခေါ်ခိုင်းတယ်။ ကစ်ကစ်က ဘာမှနားမလည်ဘဲ သူတို့ကို“ဘိုးဘိုး”လို့ခေါ်တော့ တဝါးဝါးနဲ့အော်ရယ်ကြတယ်။ အဲဒီလိုအချိန်မျိုးမှာ ကစ်ကစ်က သူတို့အားလုံးရဲ့အပြုအမူကိုကြည့်ပြီး တစ်ခုခုမှားနေပြီလို့ ခံစားမိမယ်၊ ဒါပေမယ့် ဘယ်နေရာမှားနေမှန်း သူ မသိသလို စိုးရိမ်ကြောင့်ကြစိတ်တွေဖြစ်နေမယ်ဆိုတာကို ကျွန်မခန့်မှန်းမိတယ်။ ကစ်ကစ်ကို သူတို့က “ဘိုးဘိုး”လို့ နောက်တစ်ကြိမ်ခေါ်ခိုင်းတယ်။ ကစ်ကစ်ကမခေါ်တော့ သူတို့ကစိတ်ဆိုးဟန်ပြတယ်။ ပြီးတော့ ကစ်ကစ်ကို မယဉ်ကျေးဘူးလို့ဆိုတယ်။ ကစ်ကစ် ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိအောင် သူတို့စနောက်တယ်။ ကစ်ကစ်ကို စနောက်ကြတာကို သူ့ဖေဖေလည်း မနှစ်သက်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ကလည်းဖြစ်ပြန်၊ ဒါဟာ အပျော်သက်သက်လုပ်တယ်လို့ထင်ပြီး သူလည်း သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကို မတားမြစ်နိုင်ခဲ့ဘူး။<br />
<br />
ဒီကိစ္စကို စစချင်းမှာ ကျွန်မ မသိခဲ့ဘူး။ ကစ်ကစ်ကလည်းငယ်သေးတော့ ကျွန်မကို သူခံခဲ့ရတာတွေ ပြောမပြနိုင်ခဲ့ဘူး။ ကာလအတန်ကြာမှ ကစ်ကစ်ဟာ အပြင်လူတွေနဲ့ပြောဆိုဆက်ဆံတဲ့အခါ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယုံကြည်မှုမဲ့တာ၊ စကားပြောရာမှာ အရင်လို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမရှိတာ၊စကားကို ပြောချင်ပေမယ့် ရေရေရာရာမပြောနိုင်တာ၊ မျက်လုံးအကြည့်တွေက ချီတုံချတုံဖြစ်ပြီး ရှောင်လွဲတာမျိုးကို ကျွန်မသတိထားလိုက်မိတယ်။ အထူးသဖြင့် သူစိမ်းတွေနဲ့စကားပြောတဲ့အခါ ပိုသိသာပါတယ်။ ကစ်ကစ်အတွက် ကျွန်မအရမ်းစိုးရိမ်ခဲ့မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါကိုဘယ်လိုဖြေရှင်းကုသပေးရမှန်း ကျွန်မချက်ချင်းအဖြေရှာမရဖြစ်ခဲ့လို့ ကလေးအပေါ် ကျွန်မတို့ရဲ့သွန်သင်ဆုံးမမှုကို ကျွန်မတို့ပြန်ဆန်းစစ်ခဲ့ကြတယ်။ နေ့စဉ်ဘဝမှာ သူ့ကို တခြားလူတွေနဲ့ ပိုဆက်ဆံပြောဆိုစေခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့ မိမိကိုယ်ကိုယ်ယုံကြည်စိတ်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ပေးခဲ့တယ်။<br />
<br />
တစ်နေ့မှာ ဖေဖေနဲ့အတူ ကစ်ကစ်အိမ်ပြန်လာတယ်။ ကစ်ကစ်ရဲ့ပုံစံက ငိုထားပုံရလို့ ဘာဖြစ်လာတာလဲလို့ ကျွန်မမေးတော့ “ဖေဖေ့ရုံးက ဦးလေးမိုးကပြောတယ်။ ဖေဖေက သမီးကိုမယူတော့ဘူးတဲ့” ပြောရင်း ကစ်ကစ်ငိုပြန်တယ်။ ကစ်ကစ်ရဲ့ဖေဖေက သူရုံးမဆင်းခင် အစည်းအဝေးတစ်ခုတက်ခဲ့ရတယ်။ အစည်းအဝေးက သတ်မှတ်ချိန်ထက် နောက်ကျမှပြီးခဲ့လို့ ရုံးဆင်းချိန်ကျော်သွားခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာ သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ယောက်က ကစ်ကစ်ကို “သမီးရဲ့ ဖေဖေနဲ့မေမေက သမီးကို မယူတော့ဘူး။ သမီးကို ဦးမွေးစားဖို့အတွက်ပေးလိုက်ပြီ။ ဦးမှာ သားတစ်ယောက်ရှိတယ်၊ သမီးမရှိတာနဲ့ အတော်ပဲ။ လာ… ဦးနဲ့ အိမ်ပြန်လိုက်ခဲ့ပါ”လို့ နောက်ပြီးကစ်ကစ်လက်ကိုဆွဲခေါ်သွားမယ့်ပုံစံနဲ့ နောက်တယ်။ အဲဒီမှာ ကစ်ကစ်က ကြောက်လန့်ပြီး အော်ငိုတော့တယ်။ ဒီအဖြစ်ကိုသိမှ သူတို့ရုံးကလူတွေ ကစ်ကစ်ကို အမြဲစနောက်တတ်မှန်း ကျွန်မသိရတော့တယ်။<br />
<br />
သိသိချင်း ကျွန်မအရမ်းစိတ်တိုမိတယ်။ ယောက်ျားဖြစ်သူကိုလည်း ကလေးကို မစောင့်ရှောက်၊ မကာကွယ်တတ်သူဆိုပြီး အပြစ်ပြောမိတယ်။ စိတ်တိုတိုနဲ့ ကလေးကိုအကြိုအပို့ကိစ္စဆက်မလုပ်ဖို့ ပြောမိတယ်။ ယောက်ျားဖြစ်သူကလည်း သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေရဲ့ ပြုမူပုံကို မနှစ်သက်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုစနောက်တာတွေကကစ်ကစ်ကိုဘာမှအကျိုးသက်ရောက်စေမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ထင်ခဲ့လို့ ဒီကိစ္စကို ပေါ့ပေါ့တန်တန်ထားခဲ့တာဖြစ်တယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး သူနဲ့ ကျွန်မအကြိမ်ကြိမ်ဆွေးနွေးခဲ့သလို ကလေးရဲ့စိတ်ဓာတ်ရေးရာကို သူနဲ့အတူ စိတ်ဖြာလေ့လာခဲ့တယ်။ အကျိုးမသက်ရောက်နိုင်ဘူးလို့ သူထင်ထားတာတွေဟာ တကယ့်လက်တွေ့မှာဖြစ်လာတာကို သူတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကစ်ကစ်ဟာ မကြာခဏ အိပ်နေရာကနေ ငိုရင်း လန့်နိုးလာတတ်တယ်။ ဘာအိပ်မက်များမက်လို့ ငိုရတာလဲလို့ ကစ်ကစ်ကို ကျွန်မတို့မေးတော့ ကစ်ကစ်က အိပ်မက်ထဲမှာ ဖေဖေဟာ သူ့ကိုကျောင်းမှာလာကြိုပြီး သူ့ကိုမခေါ်ဘဲ တစ်ယောက်တည်းထားပြီး ထွက်သွားကြောင်းပြောတယ်။ လူကြီးရဲ့ အမှတ်တမဲ့နောက်ပြောင်မှုတစ်ခုက ကလေးငယ်ကို ဘယ်လောက်ထိ နက်နဲကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စေခဲ့ပြီလဲ။<br />
<br />
ပျော်ရွှင်ချင်လို့ အမှတ်တမဲ့နောက်ပြောင်တဲ့ အပြုအမူတစ်ခုက ကစ်ကစ်ကို ဘယ်လောက်ထိ အကျိုးသက်ရောက်စေခဲ့ကြောင်းကို တွေ့မြင်ပြီးတဲ့နောက် ကစ်ကစ်ရဲ့ဖေဖေ အရမ်းနောင်တရခဲ့တယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်မကပဲ ကစ်ကစ်ကို ကြိုပို့လုပ်ခဲ့တော့တယ်။ ယောက်ျားဖြစ်သူကို မကြိုမပို့စေတော့တာကလည်း အဲဒီသူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်နှစ်ယောက်ကို ကစ်ကစ်နဲ့ ပေးမဆုံ၊ ပေးမတွေ့ချင်တော့လို့ဖြစ်တယ်။ ကစ်ကစ် စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်မှာ စိုးလို့ဖြစ်တယ်။ ကစ်ကစ်ရဲ့ဖေဖေကလည်း ဒီကိစ္စကို အလေးအနက်ထားလာခဲ့တယ်။ တစ်ခါတလေ ကျွန်မအလုပ်အရမ်းများလို့ ကစ်ကစ်ကို သွားမကြိုနိုင်တဲ့အခါ သူ့ဖေဖေကသွားကြိုပြီး ရုံးမှာခဏထားတယ်။ ဒါပေမယ့် ကစ်ကစ်ကို သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေ စနောက်တာကို လုံးဝခွင့်မပြုခဲ့တော့ဘူး။ ကျွန်မလည်း ကျွန်မယောက်ျားနဲ့ နှစ်ဦးသဘောတူညီမှုတစ်ခု ယူခဲ့တယ်။ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေအပေါ် အမှားလုပ်မိချင်လုပ်မိပါစေ.. ကလေးအပေါ်တော့ “အမှား”မလုပ်မိဖို့ဖြစ်တယ်။ လူကြီးတွေက ကလေးကို မလိုမုန်းထားလို့ စနောက်တာမဟုတ်မှန်းသိပေမယ့် ဒီလိုစနောက်တာကို အုပ်ထိန်းသူသဘောမတူတော့ သူတို့လည်း မစနောက်ကြတော့ဘူး။ ဒီတော့ “အမှား”လုပ်မိတဲ့အရာလည်း မရှိခဲ့တော့ဘူး။<br />
<br />
ကလေးတွေနဲ့ “ကစား”တာနဲ့ ကလေးတွေကို “နောက်ပြောင်”တာက လုံးဝမတူတဲ့အရာနှစ်ခုဖြစ်တယ်။ “ကစား”တာက ကလေးရဲ့ပျော်ရွှင်မှုကို ဦးစားပေးတဲ့အရာဖြစ်တယ်။ ကလေးရဲ့စိတ်ဝင်စားမှု၊ နှစ်လိုမှုထဲ လူကြီးရဲ့စိတ်ကို နိမ့်ချပြီး ကလေးနားလည်နိုင်တဲ့၊ လက်ခံနိုင်တဲ့နည်းနဲ့ ကလေးပျော်ရွှင်ရယ်မောအောင် ပြုလုပ်တာပဲဖြစ်တယ်။ အဲဒီလိုကစားရမှာ ကလေးစိတ်၊ ပျော်ရွှင်စိတ်၊ ရယ်မောစိတ်နဲ့ အသိဉာဏ်တွေပါဝင်ရပါတယ်။<br />
<br />
တစ်ခါက မိခင်တစ်ဦးဟာ လျှော်ပြီးသားအိပ်ရာခင်းကို လှန်းပြီးနောက် သူ့ရဲ့၂နှစ်သမီးလေးနဲ့အတူ တူတူပုန်းတမ်းဆော့ကစားတာကို ကျွန်မတွေ့ခဲ့ရတယ်။ မိခင်ဟာ ကလေးငယ်နဲ့ လှန်းထားတဲ့အိပ်ရာခင်းရဲ့ တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကွယ်ပြီး ရပ်လိုက်ကြတယ်။ တူတူရေဝါးလို့ အော်လိုက်တာနဲ့ နှစ်ယောက်စလုံးက အိပ်ရာခင်းရဲ့ဘယ်ဘက် ဒါမှမဟုတ် ညာဘက်ကနေခေါင်းပြူပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်ကြတယ်။ ကလေးရဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ခေါင်းပြူထွက်လိုက်တိုင်း မေမေနဲ့မျက်နှာချင်းဆုံဖို<br />
့ဖြစ်တယ်။ မိခင်ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ခေါင်းပြူထွက်လိုက်တိုင်း ကလေးနဲ့မျက်နှာချင်း မဆုံမိဖို့ဖြစ်တယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ မိခင်ဖြစ်သူက ဘယ်ဘက်ကနေ ခေါင်းပြူထွက်လိုက်တယ်။ နောက်တစ်ကြိမ်မှာလည်း ဘယ်ဘက်ကနေပဲ ခေါင်းပြူထွက်တယ်။ ကလေးက ဒီတစ်ကြိမ်မှာ မေမေဘယ်ဘက်ကနေ ခေါင်းပြူထွက်ရင် နောက်တစ်ကြိမ်မှာ ညာဘက်ကနေ ခေါင်းပြူထွက်လိမ့်မယ်လို့ စဉ်းစားချင့်ချိန်ပြီး ညာဘက်ကိုပြေးကြည့်တယ်။ ဒါပေမယ့် မေမေကို မတွေ့လိုက်ရဘူး။ အဲဒီလို အကြိမ်ကြိမ်လုပ်ရင်း နောက်ဆုံးမှာ မေမေနဲ့မျက်နှာချင်းဆုံလိုက်ရချိန် ကလေးက အရမ်းပျော်သွားပြီး အော်ရယ်တော့တယ်။ မေမေက ပထမတစ်ကြိမ်မှာဘယ်ဘက်ကနေ ခေါင်းပြူထွက်တယ်။ နောက်တစ်ကြိမ်မှာလဲ ဘယ်ဘက်ကနေ ခေါင်းပြူထွက်တာကို ကလေးကလည်း ခန့်မှန်းတတ်သွားတယ်၊ စဉ်းစားချင့်ချိန်တတ်သွားတယ်။ ဒါကြောင့် သူလည်း မေမေနဲ့မျက်နှာချင်းဆုံနိုင်ဖို့ဘယ်ဘက်ကနေပဲ ခေါင်းပြူထွက်ခဲ့တယ်<br />
မေမေနဲ့မျက်နှာချင်းဆုံမိတော့ ကိုယ့်ရဲ့အောင်မြင်မှုအတွက် သူပျော်ရွှင်မိတော့တယ်။<br />
<br />
ကလေးကိုနောက်ပြောင်တယ်ဆိုတာ လူကြီးတွေက ကလေးရဲ့မသိတတ်ခြင်းကိုအသုံးပြုပြီး ကလေးအမှားလုပ်အောင်၊ ငိုယိုအောင်၊ ကြောက်ရွံ့အောင် တမင်လုပ်တာပဲဖြစ်တယ်။ ဒီလိုရည်ရွယ်ချက်က လူကြီးပျော်ရွှင်ပြီး ကလေးက အရှက်ရ၊ စိုးရိမ်ကြောင့်ကျမှုရနဲ့ စိတ်ပျက်အားလျော့မှုရတာမျိုး ဖြစ်စေပါတယ်။<br />
<br />
လူကြီးတစ်ယောက်ယောက်ရဲ့လက်ထဲမှာ ကလေးကိုပေးမယ့် ပစ္စည်းတစ်ခုခုကိုင်ထားတယ် ဆိုပါစို့။ ဒါပေမယ့် လူကြီးက ကလေးကို စိတ်လိုလက်ရမပေးဘဲကလေးဆီကနေသတ်မှတ်ချက်တွေယူနေခဲ့သေးတယ်။ ကလေးကို နှစ်လိုတဲ့စကားတွေ ပြောခိုင်းတယ်။ တကယ်လို့ ကလေးကမပြောရင် ပေးမယ့်ပစ္စည်းကို ပြန်ယူသွားမယ့်ပုံစံမျိုးလုပ်တယ်။ ကလေးပြောမှ စိတ်ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ ပေးလိုက်တယ်။<br />
<br />
တချို့လူကြီးတွေက ကလေးကိုခြောက်လှန့်ပြီး ပျော်ရွှင်မှုကိုယူတယ်။ ကလေးက ယောက်ျားလေးဖြစ်ရင်ကလေးငယ်ရဲ့အင်္ဂါကို ဖြတ်ထုတ်လိုက်မယ့်ပုံစံမျိုးလုပ်ပြီး ခြောက်လှန့်တယ်။ တကယ်လို့ မိန်းကလေးဖြစ်ရင် သူနှစ်သက်တဲ့ ကစားစရာအရုပ်ကို ယူသွားမယ့်ပုံစံမျိုးနဲ့ စနောက်တယ်။ အရုပ်ကိုဖွက်ထားပြီး ပစ်ထုတ်လိုက်ပြီ ဒါမှမဟုတ် တခြားလူကို<br />
ပေးပစ်လိုက်ပြီဆိုတာမျိုးနဲ့ နောက်တယ်။ ကလေးက စိတ်လှုပ်ရှားပူပန်ပြီးငိုမှ အရုပ်ကိုထုတ်ပေးတော့တယ်။ လူကြီးတွေက ဒါကို ပျော်စရာလိုမှတ်တယ်။ ကလေးတွေက ခဏလောက်ပဲစိုးရိမ်ပူပန်တာ၊ ငိုတစ်ချက်၊ ရယ်တစ်ချက်နဲ့ ပြီးသွားတာပဲလို့ ထင်မှတ်ကြတယ်။ တကယ်တော့ ဒီလိုအပြုအမူတွေက ကလေးရဲ့စိတ်ဓာတ်ရေးရာကို ထိခိုက်နာကျင်စေနိုင်ပါတယ်။ ဒီလိုပြုမူပုံတွေက ကလေးတွေအတွက် ဘာပျော်ရွှင်စရာ၊ စိတ်ဝင်စားစရာမှ မကောင်းတဲ့အပြင် ကလေးတွေကို လုံခြုံစိတ်ကင်းမဲ့အောင်၊ မလေးစားရာရောက်အောင် ခံစားစေပါတယ်။ ကလေးငယ်ရဲ့ မိမိကိုယ်ကိုယ်လေးစားစိတ်ကို ထိခိုက်စေပြီး လူတွေနဲ့ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတဲ့အခါ အကြောက်တရားကို ပိုတိုးအောင်၊ တခြားလူအပေါ် မယုံကြည်ရဲအောင်ဖြစ်စေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီလိုကိစ္စမျိုးနဲ့ ကြံုကြိုက်လာတဲ့အခါ အုပ်ထိန်းသူက ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ တားမြစ်ရပါတယ်။ ဒါဟာ ကိစ္စအသေးအမွှားမဟုတ်ပါဘူး။ ကလေးငယ်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ရာမှာ ကိစ္စအသေးအမွှားဆိုတာ မရှိပါဘူး။ လူကြီးတွေရဲ့အကြည့်ထဲက ကိစ္စအသေးအမွှားဟာ ကလေးငယ်အနေနဲ့ပြောရရင် ကိစ္စကြီးကြီးမားမားဖြစ်နေလို့ပါပဲ။<br />
<br />
ကျွန်မတို့နိုင်ငံက နာမည်ရမျက်မှောက်ပညာရေးပါရဂူ မစ္စတာ Chen က ကလေးငယ်တွေကို ဒီလိုစနောက်၊ နောက်ပြောင်တဲ့အပြုအမူကို လုံးဝဆန့်ကျင်ကန့်ကွက်ပါတယ်။ ကလေးငယ်တွေနဲ့ ဆော့ကစားရင်လည်း ကိုယ်ကျင့်တရားပညာပေးကို လက်ကိုင်ထားရမယ်လို့ သူယူဆတယ်။ အမြဲတမ်း စနောက် နောက်ပြောင်ခံရတဲ့ ကလေးငယ်မှာ ကိုယ်ကျင့်တရားချွတ်ယွင်းတာတွေ ဖြစ်စေတတ်ပါတယ်။ ဥပမာ- လူကြီးက ကလေးကို လိမ်ညာတဲ့နည်းနဲ့ စနောက်မယ်၊ ကလေးငယ် စိတ်လှုပ်ရှား စိတ်သောကရောက်တာကိုကြည့်ပြီး တဟားဟားရယ်မယ်ဆိုရင် ကလေးငယ်ရဲ့စိတ်မှာ တဖြေးဖြေးနဲ့ သူတစ်ပါးကို မယုံကြည်တော့တဲ့စိတ်မျိုး၊ လိမ်ညာတတ်တဲ့စိတ်မျိုး မွေးမြူလာတတ်ပါတယ်။<br />
<br />
ယနေ့ခေတ် မြို့ပြလူနေမှုစနစ်မှာ အထက်ကပြောသွားတဲ့ စနောက်မှုမျိုးနဲ့ ကလေးတွေကို သိပ်စနောက်တော့မယ် မထင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကလေးတွေရဲ့ ဆင်ခြင်တွေးခေါ်မှုကို စနောက်တဲ့နည်းကိုတော့ အများအပြားတွေ့မြင်နေရဆဲဖြစ်တယ်။ ကလေးငယ်တွေဟာ နေရာတော်တော်များများမှာ အစနောက်ခံနေရဆဲဖြစ်တယ်။ ဒီလိုစနောက်တဲ့အပြုအမူတွေက အပေါ်ယံကကြည့်ရင် ကြမ်းတမ်းမှုမရှိဘူးဆိုပေမယ့် အထက်ကပြောသွားတဲ့ စနောက်နည်းတွေနဲ့ ရိုင်းစိုင်းတာချင်းက အတူတူပဲဖြစ်တယ်။ ကလေးအပေါ် မလေးစားတာ၊ ကလေးရဲ့စိတ်ဓာတ်ကိုပျက်ပြားစေခြင်းက အတူတူပဲဖြစ်တယ်။<br />
<br />
၂ဝဝ၈ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ၂ရက်နေ့ညက ပီကင်းတီဗွီလိုင်းကနေ အစီအစဉ်တစ်ခုကို ကျွန်မကြည့်ခဲ့တယ်။ အစီအစဉ်မှာ ဟေဘေမြို့ကလာတဲ့ ၅မွှာပူးကို ဖိတ်ခေါ်ထားပါတယ်။ ယောက်ျားလေး ၄ယောက် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပါတဲ့ ဒီ၅မွှာပူးတွေက အသက်(၄)နှစ်အရွယ် ကျန်းကျန်းမာမာကလေးတွေဖြစ်တယ်။ ၅ယောက်သား စတူဒီယိုအခန်းထဲမှာ စုဝေးနေကြတယ်။ ရန်ဖြစ်ငြင်းခုန်နေတာမျိုးလည်း မရှိဘူး။ မျက်နှာလေးတွေက ပြံုးပြံုးရွှင်ရွှင်မို့ ကျွန်မကိုဆွဲဆောင်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း စိတ်ဝင်တစားထိုင်ကြည့်နေခဲ့မိတယ်။<br />
<br />
အစီအစဉ်တင်ဆက်သူရဲ့ ပထမဆုံးမေးခွန်းက “ကလေးတို့ထဲမှာ ဘယ်သူအတိုင်အတောအထူဆုံးလဲ”ဆိုတာဖြစ်တယ်။ ဒီလိုမေးခွန်းကိုကြားတော့ ကလေးငါးယောက်လုံး တွေဝေသွားတယ်။ စစချင်းမှာ သူတို့က တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လက်ညိုးလျှောက်ထိုးကြတယ်။ နောက်တော့ တခြားတစ်ယောက်ထိုးတဲ့နောက်လိုက်ပြီး ထိုးကြတယ်။ နောက်ဆုံးမှာ ကလေးတစ်ယောက်အပေါ်မှာပဲ လက်ညိုးတွေစုပြံုနေတော့တယ်။ အဲဒီကလေးက အတိုင်အတောအထူဆုံးဖြစ်သွားတယ်။ အတိုင်အတောအထူဆုံးလို့ လက်ညိုးထိုးခံရတဲ့ကလေးက နေမထိထိုင်မသာဖြစ်နေတယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မကောင်းသူတစ်ယောက်လို့ခံစားရပြီး အနေခက်နေတယ်၊ ကြောက်ရွံ့နေတယ်။<br />
<br />
အစီအစဉ်တင်ဆက်သူရဲ့ ဒုတိယမေးခွန်းက “ဘယ်သူက တခြားလူကိုအရိုက်တတ်ဆုံးလဲ”ဖြစ်တယ်။ ကလေးတွေက တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လက်ညိုးလျှောက်ထိုးကြပြန်တယ်။ အချင်းချင်းဖော်ထုတ်ကြတယ်။ နောက်ဆုံးမှာ လက်ညိုးတွေက တစ်ယောက်ယောက်ပေါ်မှာပဲ စုပြံုနေတော့တယ်။ အဲဒီ “အရိုက်တတ်ဆုံး” လို့ လက်ညိုးထိုးခံရတဲ့ ကလေးက ရှက်ရွံ့ကြောက်လန့်နေတော့တယ်။<br />
<br />
တတိယမေးခွန်းကို အစီအစဉ်တင်ဆက်သူက ဆက်မေးပြန်တယ်။ ဒီတစ်ခါ မေးတဲ့မေးခွန်းက “ဖေဖေရိုက်တာကို ဘယ်သူအခံရဆုံးလဲ”ဖြစ်တယ်။ ကလေးတွေက တွေတွေဝေဝေနဲ့ လက်ညိုးတွေလျှောက်ထိုးကြပြန်တယ်။ နောက်ဆုံး လက်ညိုးအထိုးခံရတဲ့တစ်ယောက်က ဘာလုပ်လို ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားတယ်။ မျက်နှာပေါ်မှာလဲ ပြောမပြတတ်တဲ့ ရှက်ရွံ့မှုတွေပေါ်နေခဲ့တယ်။<br />
<br />
ကလေးငယ်တွေရဲ့အမူအရာကြောင့် အစီအစဉ်တင်ဆက်သူရော ပရိသတ်တွေပါ တဝါးဝါးပွဲကျနေကြတယ်။ မရယ်တဲ့သူတွေဆိုလို့ ဒီကလေး ၅ယောက်ပဲရှိတယ်။ သူတို့ကြားမှာရှိတဲ့ အချင်းချင်းချစ်ခင်မှုက အဆွခံလိုက်ရပြီ။ လူတွေရှေ့မှာ နာမည်ဆိုးတံဆိပ်တွေ အကပ်ခံလိုက်ရပြီ။ စင်ပေါ်တက်စကလို သူတို့ရဲ့ပုံစံတွေက ပေါ့ပါးတက်ကြွမနေကြတော့ဘူး။ သူတို့တတွေစိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိဖြစ်နေခဲ့ကြတယ်။<br />
<br />
ဆက်လက်ပြီး အစီအစဉ်တင်ဆက်သူက လွယ်အိတ်လှလှလေးတစ်လုံးကို ယူလာပြီး “ဒီလွယ်အိတ်က တစ်လုံးပဲရှိတယ်။ ဘယ်သူ့ကို ပေးမလဲ”လို့ ကလေးတွေကို မေးကြတယ်။ ကလေးတွေကို ဒီလွယ်အိတ်က ဆွဲဆောင်နေတယ်။ လွယ်အိတ်ကိုကြည့်တဲ့ သူတို့ရဲ့အကြည့်ထဲမှာ လိုချင်တပ်မက်မှုတွေပါနေတယ်။ နုနုယ်တဲ့သူတို့ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ဒီလွယ်အိတ်ကို သူတို့လိုချင်နေကြမှာပဲ။ ဒါပေမယ့် အခုနားက နာမည်ဆိုးတံဆိပ်တွေကပ်ခံရတဲ့ အတွေ့အကြံုရှိနေတော့ ပိုကောင်းအောင် သူတို့ပြုမူချင်ကြတယ်။ စစချင်းမှာ တစ်ယောက်ယောက်ကိုပေးဖို့ သူတို့ပြောကြတယ်။ ဘယ်သူကမှ ကျွန်တော်ကျွန်မကိုပေးပါလို့ မပြောရဲကြဘူး။ နောက်ဆုံးမှာ အကြီးမကိုပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ်။ အကြီးမက လွယ်အိတ်ရတော့ ဝမ်းသာတယ်။ ကျန်တဲ့လေးယောက်ရဲ့ မျှော်လင့်ချက်မဲ့သွားတဲ့ပုံစံက သိသာမြင်သာနေတယ်။ ဒါကို အကြီးမက ချက်ချင်းနေမသိထိုင်မသာဖြစ်ပြီး အံကြိတ်ရင်း အငယ်ဆုံးမောင်လေးကို လွယ်အိတ်ကမ်းပေးလိုက်တယ်။ ဒါကတော့ ဘယ်သူမှ ထင်မှတ်မထားတဲ့အရာပါ။ အစီအစဉ်တင်ဆက်သူက သူ့ကို ချီးမွမ်းစကားပြောချိန် ကလေးမ ချက်ချင်းငိုပါတယ်။ တကယ်ရှိုက်ကြီးတငင်ကို ငိုရှာပါတယ်။ တင်ဆက်သူက ဘာလို့ငိုတာလဲလို့ တအံ့တသြမေးတာကိုတောင် သူပြန်မဖြေနိုင်လောက်အောင် ငိုနေခဲ့ပါတယ်။<br />
<br />
အဲဒီအချိန်မှာ သွက်သွက်လက်လက်ရှိတဲ့ တတိယမောင်လေးက “မကြီးက ညီငယ်ကိုအကောင်းဆုံးထင်လို့ ငိုတာပါ”လို့ ဝင်ပြောတယ်။ သူရဲ့ “ရှင်းပြချက်”က ပရိသတ်ကို တဝါးဝါးပွဲကျစေခဲ့တယ်။<br />
<br />
အဲဒီလိုနဲ့ အစီအစဉ်က ကလေးတွေကို ငိုအောင်လည်းလုပ်ခဲ့သလို မဟုတ်မမှန်စကားတွေလည်း ဆိုစေခဲ့ပါတယ်။ ကလေးတွေရဲ့စိတ်ကိုလည်း ချောက်ချားအောင်၊ ရှုပ်ထွေးအောင် လုပ်ခဲ့ပြီးမှ အစီအစဉ်တင်ဆက်သူက နောက်ထပ်လွယ်အိတ် ၄လုံးကို ယူလာပြီး တစ်ယောက်တစ်အိတ်ဝေပေးပါတယ်။ အဲဒီအချိန်ကျမှ ကလေးတွေ ရယ်နိုင်ပါတော့တယ်။<br />
<br />
ဒီအစီအစဉ်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ဘာလဲ။ သူတို့တင်ဆက်တဲ့ မေးခွန်းတွေနဲ့ တင်ပြမှုတွေရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကဘာလဲ။ တကယ်ကို မစဉ်းစားတတ်ခဲ့ပါဘူး။ ကျွန်မဆက်ကြည့်လို့ မရတော့တာနဲ့ တီဗွီကိုပိတ်ပြီး ထထွက်ခဲ့တယ်။ ဒီလိုမှမလုပ်ရင် ကျွန်မလည်း စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်ပြီး ငိုမိတော့မယ်။<br />
<br />
ဒီစာကိုရေးနေရင်း တရုတ်ပြည်ရဲ့ ပညာရေးပါရဂူ၊ တွေးခေါ်ပညာရှင်၊ စာရေးဆရာတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ Tao Xingzhi ရဲ့ ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို ကျွန်မသွားသတိရမိတယ်။ ဒီကဗျာလေးက အဓိပ္ပာယ်ရှိလွန်းလှတယ်။ ကလေးတွေကို ပြုစုပျိုးထောင်ကြတဲ့လူကြီးတွေ ဒီကဗျာကို သေသေချာချာမှတ်သားထားသင့်ပါတယ်။<br />
<br />
ကလေး ကလေး ငယ်တယ်လို့ လူတိုင်းပြောကြတယ်<br />
<br />
ကလေးက လူသာငယ်ပေမယ့် စိတ်မငယ်ပါဘူး<br />
<br />
ကလေးကို ငယ်တယ်လို့ သင်ထင်ရင်<br />
<br />
သင်က ကလေးထက်ငယ်တဲ့သူဖြစ်တယ်။<br />
<br />
အထူးဂရုပြုရမည့်အချက်<br />
<br />
လူကြီးတွေက ကလေးတွေကို စနောက်ရတာ ပျော်စရာကောင်းတယ်လို့ထင်ကြတယ်။ ကလေး စိတ်မငြိမ်မသက်ဖြစ်အောင် စနောက်တာလေးပဲ၊ ငိုခဏ ရယ်ခဏနဲ့ ပြီးသွားတာပဲလို့ ထင်ကြတယ်။ တကယ်တော့ ဒီအပြုအမူတွေက ကလေးကို စိတ်ဒဏ်ရာရစေပါတယ်။ ဒီလိုအပြုအမူတွေက ကလေးတွေအတွက် ဘာပျော်ရွှင်စရာ၊ စိတ်ဝင်စားစရာမှ မကောင်းတဲ့အပြင် ကလေးတွေကို လုံခြံုစိတ်ကင်းမဲ့အောင်၊ မလေးစားရာရောက်အောင် ခံစားစေပါတယ်။ ခံစားစေပါတယ်။ ကလေးငယ်ရဲ့ မိမိကိုယ်ကိုယ်လေးစားစိတ်ကို ထိခိုက်စေပြီး လူတွေနဲ့ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတဲ့အခါ အကြောက်တရားကို ပိုတိုးအောင်၊ တခြားလူအပေါ် မယုံကြည်ရဲအောင်ဖြစ်စေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီလိုကိစ္စမျိုးနဲ့ ကြံုကြိုက်လာတဲ့အခါ အုပ်ထိန်းသူက ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ တားမြစ်ရပါတယ်။ ဒါဟာ ကိစ္စအသေးအမွှားမဟုတ်ပါဘူး။ ကလေးငယ်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ရာမှာ ကိစ္စအသေးအမွှားဆိုတာ မရှိပါဘူး။ လူကြီးတွေရဲ့အကြည့်ထဲက ကိစ္စအသေးအမွှားဟာ ကလေးငယ်အနေနဲ့ပြောရရင် ကိစ္စကြီးကြီးမားမားဖြစ်နေလို့ပါပဲ။ ကလေးငယ်တွေနဲ့ ဆော့ကစားရင်လည်း ကိုယ်ကျင့်တရားပညာပေးကို လက်ကိုင်ထားရပါမယ်။ အမြဲတမ်း စနောက် နောက်ပြောင်ခံရတဲ့ ကလေးငယ်မှာ ကိုယ်ကျင့်တရားချို့ယွင်းတာတွေ ဖြစ်စေတတ်ပါတယ်။<br />
----------------<br />
(တရုတ်စာရေးဆရာမ “Yin Jian Li” ရဲ့ “မိခင်ကောင်းကဆရာသမားကောင်းထက်သာလွန်တယ်”ဆိုတဲ့စာအုပ်ကို ဆီလျှော်အောင် ဘာသာပြန်ထားတာဖြစ်ပါတယ်။)<br />
-----------------<br />
(နိုင်းနိုင်းစနေ ၏ Facebook စာမျက်နှာတွင်<br />
ဖြတ်တောက်ဘာသာပြန်ထားသည်ကို ( မောက္ခ )မှာ နှစ်သက်စွာ ကူးယူဖော်ပြခဲ့ပါသည်။ ဆရာမ နိုင်းနိုင်းစနေမှ ထပ်မံ၍ အပြည့်အစုံ ဘာသာပြန်ထားချက်ကို မေတ္တာဖြင့် ပေးပို့ပါသဖြင့် ထပ်မံ ဖော်ပြအပ်ပါသည်။)<br />
Maukkha Education Magazine<br />
----------------------------------<br />
မောက္ခ မှ နှစ်သက်စွာ ပြန်လည်ကူးယူပြီး Fireflies page တွင် ဝေမျှပါသည်။<br />
credit<br />
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUEuIWCgIqZy78m3wIEsIe0uP6uYygX5hzvD2T3Gkstc3_188UUEi5yb-UzsPGcEg7xnZrmyE8jvVbVECgDYslWT8UcC-F8hebTzKPdhiyxtlKNNFaOK_glVTJ2VNE1UfKII58Utc9EQQ/s1600/18010233_645373765669623_3552760638206760134_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUEuIWCgIqZy78m3wIEsIe0uP6uYygX5hzvD2T3Gkstc3_188UUEi5yb-UzsPGcEg7xnZrmyE8jvVbVECgDYslWT8UcC-F8hebTzKPdhiyxtlKNNFaOK_glVTJ2VNE1UfKII58Utc9EQQ/s320/18010233_645373765669623_3552760638206760134_n.jpg" width="255" /></a></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5041866784479001897.post-16044135049579581222017-05-09T20:39:00.004-07:002017-05-10T05:22:29.111-07:00“ကဆုန်လပြည့် ဗုဒ္ဓနေ့ (သို့) ဝိဆက်ဒေး Vesak Day”ကဆုန်လပြည့်ဟာ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တို့ရဲ့<br />
အထွဋ်အမြတ်ထားရာ “ဗုဒ္ဓနေ့” ဖြစ်ပါတယ်။<br />
ဒီကဆုန်လပြည့်ဗုဒ္ဓနေ့ဟာဆိုရင် မဟာလူသားမြတ်ဗုဒ္ဓ၊<br />
သစ္စာတရားကို လမ်းညွှန်ဖော်ထုတ်တော်မူတဲ့ မြတ်စွာ<br />
ဘုရားရှင်ရဲ့မွေးနေ့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာတော့<br />
“ကဆုန်လပြည့်ဗုဒ္ဓနေ့”လို့ခေါ်ဆိုပြီး၊<br />
နိုင်ငံတကာသုံးအနေနဲ့တော့ “ကဆုန်လပြည့်နေ့”<br />
ကို “ဝိဆက်ဒေး” (Vesak Day) သို့မဟုတ်<br />
“ဝိဆာခါဒေး” (Vesaka Day) လို့ခေါ်ပါတယ် ။<br />
တစ်နိုင်ငံနဲ့ တစ်နိုင်ငံ ကျင်းပတဲ့ရက်တွေမတူညီသလို<br />
အခေါ်အဝေါ်တွေလည်းကွဲပြားကြပါတယ်။<br />
❦အိန္ဒိယ၊ ဘင်္ဂလားဒေရှ်နဲ့<br />
နီပေါနိုင်ငံတွေမှာ ဤလပြည့်နေ့ကို<br />
၀ိဆာခ်ပူဇ(Visakah Puja)၊<br />
ဗုဒ္ဓ ပုရ်နိမာ(Buddha Purnima)၊<br />
ဗုဒ္ဓဇယန္တိ(Buddha Jayanti) လို့လဲ အသိများပါတယ်။<br />
❦ထိုင်းနိုင်ငံမှာက တော့ ဝိဆာခဘုချ( Visakha Bucha)၊<br />
❦ဗီယက်နမ်မှာ ဖက်ဒန်း(Phật Đản)၊<br />
❦အင်ဒိုနီးရှားမှာ ဝိုင်းဆက် (Waisak)၊<br />
❦သီရိလင်္ကာမှာ ဝိဆက်(ဝေ့ဆက်)( Vesak (Wesak))၊<br />
❦တရုတ်စကားပြောတဲ့ မလေးရှားနဲ့<br />
တရုတ်မှာ ဖောဒန်း (fó dàn) ၊<br />
❦တိဗက်မှာ စကဒဝ(Saga Dawa)လို့ အသီးသီးခေါ်ဆို<br />
အသုံးပြုကာ ပွဲတော်များကို ကျင်းပလေ့ရှိပါတယ်။<br />
❦လာအိုနိုင်ငံမှာလဲ ဒီပွဲတော်နဲ့ ထပ်တူဖြစ်တဲ့<br />
ပွဲတော် တစ်ခုရှိပါတယ်။<br />
အဆိုပါ ပွဲတော်ကတော့ ဝိကဆက်ခ ဘောကဆ<br />
(Vixakha Bouxa)လို့ခေါ်ပါတယ်။<br />
❦မြန်မာနိုင်ငံမှာကတော့ ဒီအချိန်ကျင်းပတဲ့<br />
ဒီပွဲတော်ကို ကဆုန်လပြည့်(Ka-sone-la-pyae)<br />
လို့ အမည်တွင်ပါတယ်။<br />
အဓိပ္ပါယ်ကတော့ မြန်မာပြက္ခဒိန်ရဲ့ ဒုတိယမြောက်လ<br />
ဖြစ်တဲ့ “ကဆုန်လပြည့်” လို့ ဆိုလိုပါတယ်။<br />
❦”သီရိလင်္ကာ၊ မလေးရှား၊ မြန်မာ၊ ထိုင်း၊ စင်္ကာပူ၊<br />
ဗီယက်နမ်နဲ့ အင်ဒိုနီးရှား၊ ဟောင်ကောင်၊ ထိုင်ဝမ်”တို့မှာ<br />
ဒီဝိဆက်ပွဲတော်အခါသမယကို အများပြည်သူရုံးပိတ်ရက်<br />
အဖြစ် သတ်မှတ်ထားကြပါတယ်။<br />
အမျိုးမျိုးသောဓလေ့ထုံးစံများမှာ အသုံးပြုတဲ့<br />
မတူထူးခြားတဲ့ ပြက္ခဒိန်တွေရဲ့ အလိုအရ<br />
၀ိဆက်ပွဲတော်ရက်ကို<br />
အတိအကျသတ်မှတ်ဖို့တော့ခက်ပါတယ်။<br />
ဗုဒ္ဓဘာသာပြက္ခဒိန်ကို လက်ခံအသုံးပြုတဲ့<br />
ထေရဝါဒတိုင်းပြည်များမှာ ထုံးစံအားဖြင့် ငါးလမြောက်<br />
သို့မဟုတ် ခြောက်လမြောက်ရဲ့ လပြည့်နေ့၊<br />
ဥပုသ်နေ့မှာ ပွဲတော်ရက် ကျရောက်ပါတယ်။<br />
တရုတ်နိုင်ငံမှာတော့ တရုတ်ပြက္ခဒိန်မှာ ပထမဆုံး<br />
လပြည့်ကျတဲ့ လေးလမြောက်ဖြစ်ပါတယ်။<br />
အနောက်တိုင်းပြက္ခဒိန်အရကတော့<br />
ပွဲတော်ရက်ဟာ တစ်သမတ်တည်း မရှိနိုင်ပါဘူး။<br />
ဒါပေမယ့် များသောအားဖြင့် ဧပြီလနဲ့ မေလမှာတော့<br />
ကျရောက်လေ့ရှိပါတယ်။<br />
၁၉၅၀ခုနှစ်မှာ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များ<br />
ညီလာခံကြီးကို သီရိလင်္ကာနိုင်ငံမှာ ကျင်းပခဲ့ပါတယ်။<br />
အဆိုပါညီလာခံမှာ မြတ်စွာဘုရားရဲ့မွေးနေ့ကို<br />
“၀ိဆက်နေ့”အဖြစ် ပွဲတော်ကျင်းပကြဖို့<br />
ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြပါတယ်။<br />
၀ိဆက်အခါတော်နေ့ရောက်တိုင်း တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ<br />
ရှိတဲ့ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များဟာ ဗုဒ္ဓဘာသာဓလေ့ထုံးစံများရဲ့<br />
ထူးခြားတဲ့အဖြစ်အပျက်များကို အမှတ်တရ<br />
ဂုဏ်ပြုလေ့ရှိကြပါတယ်။<br />
တခါတရံ “ဗုဒ္ဓနေ့”လို့လဲသုံးကြပါတယ်။<br />
ဒီကဆုန်လပြည့်ဗုဒ္ဓနေ့ဟာ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တွေအတွက်<br />
ထူးခြားတဲ့အချက်(၅)ချက်နှင့် ပြည့်စုံသည့်အတွက်<br />
နေ့ထူးနေ့မြတ်ဖြစ်ပါတယ်။<br />
ထိုငါးချက်မှာအောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါသည်။<br />
■(၁)။ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရား လောင်းဟာ သုမေဓါရှင်<br />
ရသေ့ဘဝနဲ့ ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရား ကြွလာတဲ့<br />
လမ်းခရီးမှာ မိမိကိုယ်ကိုတံတားအဖြစ်<br />
၀မ်းလျားမှောက်ပေးတော်မူပြီးနောက်<br />
ယသော်ဓရာ အလောင်းသုမိတ္တာမိန်းကလေးထံမှ<br />
ကြာပန်းကိုယူလျှက် ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရားအား<br />
လှူဒါန်းတော်မူပါတယ်။<br />
ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရားရှင်မှအလှုကို လက်ခံတော်မူပြီး<br />
ဒီရသေ့ဟာ နောက် လေးသချင်္နဲ့ ကမ္ဘာတစ်သိန်းအကြာ<br />
ဘဒ္ဒကမ္ဘာမှာ ဂေါတမဘွဲ့တော်နဲ့ ဘုရားစင်စစ်ဖြစ်မယ်<br />
ဆိုတာကိုတာ “ဗျာဒိတ်တော်” ထားတဲ့နေ့ဟာ<br />
ဒီကဆုန်လပြည့်နေ့ဖြစ်ပါတယ်။<br />
■(၂) ။ ဘုရားလောင်းရဲ့နောက် နောက်ဆုံးဘဝ<br />
သိဒ္ဓတ္ထမင်းသားအဖြစ် မဟာသက္ကရာဇ် ၆၈ ခုနှစ် ၊<br />
ကဆုန်လပြည့် နေ့ (ဘီစီ ၆၂၃ )သက္ကတိုင်း ၊<br />
ကပိလဝတ္ထုမြို့တော်နဲ့ ဒေဝဒဟမြို့အကြားမှာရှိတဲ့<br />
လုမ္ဗနီအင်းကြင်းတောမှာဖွားမြင်တော်မူခဲ့ပါတယ်။<br />
ဒါကြောင့်မြတ်စွာဘုရားရှင်မွေးနေ့ဟာလည်း<br />
ကဆုန်လပြည့်နေ့ဖြစ်ပါတယ်။<br />
အဲဒီနေ့မှာပဲမြတ်စွာဘုရားရှင်ရဲ့ ဖွားဘက်တော်တွေဖြစ်တဲ့<br />
“ညီတော် အာနန္ဒာ ၊ ယသော်ဓရာမိဖုရား ၊<br />
ဆန္ဒအမတ် ၊ကဏ္ဍကမြင်း ၊ မဟာဗောဓိညောင်ပင်နှင့်<br />
ရွှေပလ္လင် ၊ ရွှေအိုးကြီး ၄ လုံး” တို့ပါ<br />
တပြိုင်တည်းပေါ်ထွန်းခဲ့ပါတယ် ။<br />
■(၃) ။ မြတ်စွာဘုရားရှင်ဟာ မဟာသက္ကရာဇ်<br />
၁၀၃-ခု ကဆုန်လပြည့်၊ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ (ဘီစီ ၅၈၈ )မှာ<br />
ဘုရားအဖြစ်ကိုရောက်တော်မူပါတယ်။<br />
ဒီဘုရားဖြစ်တဲ့ ကဆုန်လပြည့်နေ့မှာပဲ မြတ်စွာဘုရားရှင်က<br />
အတွင်းရန်ဖြစ်တဲ့ ကိလေသာရန်ကိုအောင်မြင်တော်မူခဲ့ပြီး၊<br />
အပြင်ရန်ဖြစ်တဲ့မာနတ်ရန်ကို အောင်မြင်တော်မူခဲ့ပါတယ်။<br />
သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဘုရားများသာရရှိအပ်သော<br />
သဗ္ဗညုတရွှေဉာဏ်တော်ကြီးကိုလည်း ဒီ<br />
ကဆုန်လပြည့်နေ့မှာပဲ ရရှိတော်မူခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။<br />
■(၄) ။ မြတ်စွာဘုရားရှင် ဘုရားဖြစ်တော်မူပြီး၊<br />
တစ်နှစ်အကြာ မဟာသက္ကရာဇ် ၁၀၄-ခုနှစ်<br />
ကဆုန်လပြည့်နေ့(ဘီစီ ၅၈၇) သာဝတ္ထိမြို့၊<br />
ဇေတဝန်ရွှေကျောင်းတော်ကြီးမှာ<br />
“ဗုဒ္ဓဝင် ပါဠိတော်ကြီး”ကို ဟောကြားခဲ့ပါတယ်။<br />
ဒါကြောင့်ဘုရားရှင်ရဲ့ ဖြစ်စဉ်တော် ဗုဒ္ဓဝင်ကို<br />
ဟောကြားခဲ့တာလည်း ဒီကဆုန်လပြည့်ပဲဖြစ်ပါတယ်။<br />
■(၅) ။ မြတ်စွာဘုရားရှင်ဟာ ဘုရားအဖြစ် ၄၅ ဝါပတ်လုံး<br />
တရားဓမ္မဟောကြားပြီး သတ္တဝါတို့အကျိုးကို<br />
နေ့မနားညမအားကြိုးစားဆောင်ရွက်တော်မူခဲ့ပြီး<br />
မဟာသက္ကရာဇ် ၁၄၈-ခုနှစ်၊ကဆုန်လပြည့်<br />
(ဘီစီ ၅၄၃)နေ့ ကုသိနာရုံပြည် ၊မလ္လာမင်းတို့ရဲ့<br />
အင်ကြင်းစုံစုံပေါက်ရောက်နေသော<br />
အင်ကြင်းတောမှာ ပရိနိဗ္ဗာန်စံဝင်တော်မူခဲ့ပါတယ် ။<br />
ဒါကြောင့် မြတ်စွာဘုရားရှင် ပရိနိဗ္ဗာန်စံဝင်တော်<br />
မူတာလည်း ကဆုန်လပြည့်နေ့ပဲဖြစ်ပါတယ်။<br />
ဒီလိုထူးခြားတဲ့ အချက် ( ၅ ) ချက်နဲ့ ပြည့် စုံနေတဲ့<br />
ကဆုန်လပြည့်နေ့ကို<br />
“ဖွား၊ပွင့်၊ ဟော၊စံ၊ဗျာဒိတ်ခံ-မှတ်ရန် လကဆုန်”<br />
လို့ မှတ်ရလွယ်အောင်သင်္ကေတ ပြုထားကြပါတယ်။<br />
ဗုဒ္ဓဘာသာမြန်မာလူမျိုးတို့ ဓလေ့မှာတော့<br />
ကဆုန်လပြည့် ဗုဒ္ဓနေ့ ကို နေ့ထူးနေ့မြတ်အဖြစ်<br />
သတ်မှတ်ပြီး ဗုဒ္ဓရဲ့အမှတ်အသားအပင်ဖြစ်တော်မူတဲ့<br />
ဗောဓိညောင်ပင်တို့ကို ညောင်ရေ သွန်းလောင်းခြင်း၊<br />
ဥပုသ်သီလဆောက်တည်ခြင်း၊<br />
ကုသိုလ်ကောင်းမှုပြုလုပ်ခြင်းတို့ လုပ်ဆောင်ကြပါတယ်။ ။<br />
-【စာရိုက်ပူဇော်သူ - Admin Team of<br />
Young Buddhist Association】<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPpO9bYSEPjdiJ0dOYWtXSMdB2wA3mV6OoxQCwDcCf1vHUxOQ0Np2KnilBRl5Vn1kutKVHVOEi47EE9wYr1T85oZlTWRJb35TyuePX9qLsIRWnvt9pg8zRb7Bapk2zCVbq-vWfGxectRM/s1600/18275227_1668260659881232_67024315298787427_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPpO9bYSEPjdiJ0dOYWtXSMdB2wA3mV6OoxQCwDcCf1vHUxOQ0Np2KnilBRl5Vn1kutKVHVOEi47EE9wYr1T85oZlTWRJb35TyuePX9qLsIRWnvt9pg8zRb7Bapk2zCVbq-vWfGxectRM/s320/18275227_1668260659881232_67024315298787427_n.png" width="320" /></a></div>
ၸဝ်ႈသု(မိူင်းပၼ်ႇ)http://www.blogger.com/profile/13421503160476075096noreply@blogger.com0